Wednesday, May 29, 2024

മൗലവിമാർക്ക്* *അറബിയിൽ* *എത്രഗ്രന്ഥങ്ങളുണ്ട്* 75

 https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=pfbid02Q3zHYqs9eKHVkGKq89jr9hu3ZsfRa1xKkC77Q3qNcqpaFz6qvXw9zn2qBNV13A3gl&id=100024345712315&mibextid=9R9pXO

മുജാഹിദ് പ്രസ്ഥാനം

ഒരു സമഗ്ര പഠനം 75/313

✍️ Aslam saquafi payyoli

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

*മൗലവിമാർക്ക്*

*അറബിയിൽ* 

*എത്രഗ്രന്ഥങ്ങളുണ്ട്*

 

1921ന് മുമ്പുള്ള കാലം ജാഹിലിയ്യ കാലമാണെന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ച കേരളത്തിലെ മുജാഹിദുകൾക്ക് എടുത്തു പറയാൻ പറ്റുന്ന ഒരു രചന പോലും അറബിയിൽ ഇല്ലെന്നത് ഒരു യാഥാർത്ഥ്യമാണ്. വിശ്വാസത്തിലും കർമ്മത്തിലും ചരിത്രത്തിലും കേരളത്തിലെ പൗരാണികരും ആധുനികരുമായ സുന്നി ഉലമാക്കളുടെ അറബി ഗ്രന്ഥങ്ങൾ നിരവധിയാണ്.

ഇതിൽ പ്രത്യേകം പരാമർശിക്കേണ്ടതാണ്

മഖ്ദൂമാരുടെ ഗ്രന്ഥങ്ങൾ. ഇന്നും പള്ളി ദർസുകളിലും വിദേശ സ്ഥാപനങ്ങളിലും  പാഠ്യ വിഷയത്തിൽ ഇവ ഉൾപ്പെടുത്തിയെന്നത് അവരുടെ ഗ്രന്ഥങ്ങൾക്കുള്ള വലിയ അംഗീകാരം തന്നെയാണ്. 


സൈനുദ്ദീൻ മഖ്ദൂം(റ) ഒന്നാമന്റെ ചില ഗ്രന്ഥങ്ങൾ നമുക്ക് പരിചയപ്പെടാം:


1 - മുർശിദു തുല്ലാബ്

2 - സിറാജുൽ ഖുലൂബ്

3 - ശംസുൽ ഹുദാ

4 - ശുഹബുൽ ഈമാൻ

5 - കിഫായതുൽ ഫറാഇള്

6 - ഇർഷാദുൽ ഖാസിദീൻ

7 - അദ്കിയാ


മഖ്ദൂം ഒന്നാമൻറെ പുത്രൻ അബ്ദുൽ അസീസ് മഖ്ദൂം മഹാപണ്ഡിതനും നിരവധി ഗ്രന്ഥങ്ങളുടെ ഉടമയുമാണ്.


1- മസ്‌ലകുൽ അദ്ഖിയ

2- മുതഫർരിദ്

3- മുരിഖാത്തുൽ ഖുലൂബ്

4- ശറഹു അൽഫിയതുബ്നു മാലിക് - (ഇളാഫത് അധ്യായം മുതൽ)

5 - അർക്കാനുൽ ഈമാൻ.


സൈനുദ്ദീൻ മഖ്ദൂം രണ്ടാമന്റെ  പ്രസിദ്ധമായ കർമ്മശാസ്ത്ര ഗ്രന്ഥമായ ഫത്ഹുൽ മുഈനിന് നിരവധി വ്യാഖ്യാനങ്ങൾ വിരചിതമായിട്ടുണ്ട്. നാലു വാല്യങ്ങളിലായി അല്ലാമാ സയ്യിദ് ബക്‌രി (മക്ക) വിശദമായ വ്യാഖ്യാനം രചിച്ചു. ഇആനതു ത്വാലിബീൻ എന്നാണ് പേര്. ഹിജ്റ 1300 ലാണ് രചന പൂർത്തിയായത്. ഇന്ത്യയിലും അറേബ്യയിലും ഇപ്പോഴും ഈ ഗ്രന്ഥം പ്രസിദ്ധീകരിച്ചുവരുന്നു. 


തർശീഹാണ് മറ്റൊരു വ്യാഖ്യാനം. യമൻ പണ്ഡിതനായ അല്ലാമാ സയ്യിദ് അലി ബിൻ സയ്യിദ് അഹ്മദ് അസ്സഖാഫ് എന്നവരാണ് രചന നിർവഹിച്ചത്. അറേബ്യൻ നാടുകളിൽ ഈ ഗ്രന്ഥത്തിന് നല്ല സ്വീകാര്യതയാണ് ലഭിച്ചിട്ടുള്ളത്.


കേരളീയ പണ്ഡിതനായ താനൂർ അബ്ദുറഹ്മാൻ ശൈഖ് തങ്ങളുടെ മകൻ കുഞ്ഞുട്ടി മുസ്‌ലിയാർ എഴുതിയതാണ് തൻശീതു ത്വാലിഈൻ എന്ന വ്യാഖ്യാന ഗ്രന്ഥം. 


വിദേശത്തും സ്വദേശത്തുമുള്ള നിരവധി പണ്ഡിതന്മാരുടെ അംഗീകാരം ലഭിച്ച ഈ  ഗ്രന്ഥം ശാഫിഈ മദ്ഹബിലെ സുപ്രധാന ഗ്രന്ഥമായി അറിയപ്പെടുന്നു. 

ഇർഷാദുൽ ഇബാദ് , അഹ്കാമുന്നികാഹ് തുടങ്ങി വേറെയും ഗ്രന്ഥങ്ങൾ മഹാനവറുകൾക്കുണ്ട്.


കേരള ചരിത്രത്തെക്കുറിച്ച് ലഭ്യമായ പ്രഥമ ഗ്രന്ഥം മഖ്ദൂം തങ്ങളുടെ തുഹ്‌ഫതുൽ മുജാഹിദീനാണ്. 


സ്പാനിഷ്, ലാറ്റിൻ , ചെക്ക്, ഫ്രഞ്ച്, പോർത്തുഗീസ് , കന്നട , തമിഴ്, ഇംഗ്ലീഷ് , മലയാളം, തുടങ്ങി അനേകം ഭാഷകളിൽ വിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെട്ട ഈ ഗ്രന്ഥം  ലോക ചരിത്ര ഗ്രന്ഥങ്ങളിൽ ഉന്നതസ്ഥാനം പുലർത്തുന്നു.


സി എൻ അഹ്‌മദ് മൗലവി എഴുതുന്നു:

"ഈ ഒരൊറ്റ കൃതി മുഖേനെ ശ്രദ്ധേയനായ ഒരു ചരിത്രകാരൻ എന്ന സ്ഥാനം ശൈഖ് സൈനുദ്ദീൻ നേടി. പാശ്ചാത്യരിൽ ചിലർ തുഹ്ഫതിന്റെ കർത്താവ് ടുണീഷ്യക്കാരനാണോ ചൈനക്കാരനാണോ എന്ന് സംശയിച്ചിരുന്നുവത്രേ ! കേരളീയർക്ക് പൊതുവായും മാപ്പിള മുസ്‌ലിംകൾക്ക് പ്രത്യേകമായും ഒരു വിലപ്പെട്ട ചരിത്രം സംഭാവന ചെയ്ത സൈനുദ്ധീൻ മഖ്ദൂമിനെ നാം എന്നും കൃതജ്ഞത പൂർവ്വം സ്മരിക്കണം. "

(മഹത്തായ മാപ്പിള സാഹിത്യ പാരമ്പര്യം 149)


മഖ്ദൂം കുടുംബത്തിലെ പ്രധാനികളുടെ ഗ്രന്ഥങ്ങളിലെ ചിലത് മാത്രമാണ് ഇവിടെ പരിചയപ്പെടുത്തിയത്. മറ്റു ആലിമീങ്ങളുടെ ഗ്രന്ഥങ്ങൾ ധാരാളമുണ്ട്. വിശദമായ പഠനത്തിന് മലയാളത്തിലെ മഹാരഥന്മാർ, മഹത്തായ മാപ്പിള സാഹിത്യ പാരമ്പര്യം ഉപയോഗപ്പെടുത്തുക. 


1921 നു മുമ്പും ശേഷവുമായി കനപ്പെട്ട അറബി ഗ്രന്ഥങ്ങൾ രചിച്ച 53 കേരള സുന്നി പണ്ഡിതന്മാരുടെ പേരും സ്ഥലവും കിതാബുകളുടെ പേരും വിശദമായി രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട് സമസ്ത കേരള സുന്നി യുവജന സംഘം അറുപതാം വാർഷികോപഹാരത്തിൽ (പേജ് - 237 - 285 ) 


ഒരു കാര്യം ഇവിടെ വ്യക്തമാണ്. 1921 നു മുമ്പുള്ള കാലത്തെ ജാഹിലിയ കാലമെന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ച ആധുനിക മൗലവിമാർക്ക് എടുത്തു പറയാൻ പറ്റുന്ന ഒരു അറബി ഗ്രന്ഥം പോലും ഒരു വിഷയത്തിലും ഈയൊരു നൂറ്റാണ്ടിനിടയിൽ രചിക്കാൻ സാധിച്ചിട്ടില്ല എന്നതും സുന്നി പാരമ്പര്യത്തിൽ കഴിഞ്ഞ് വരുന്ന ഉലമാക്കൾക്ക് ഈ നൂറ്റാണ്ടിലും നിരവധി ഗ്രന്ഥങ്ങൾ രചിക്കാൻ സാധിച്ചു എന്നതും വിദ്യാഭ്യാസ വിപ്ലവ രംഗത്ത് പാരമ്പര്യ ഉലമാക്കൾ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു എന്നതിന്റെ വ്യക്തമായ തെളിവാണ്.

മുജാഹിദ് വരുന്നതിന്റെ* *500 വർഷം മുമ്പ്* *കേരളം പണ്ഡിതരാൽ* *ധന്യമാണ് !*74

 https://www.facebook.com/story.php?story_fbid=pfbid0227ufCw5C9wPLabSKV9QCiAWV7L8MXFnUFQyWx469U118og4Bjf6GJE5wE4Ab6nGfl&id=100024345712315&post_id=100024345712315_pfbid0227ufCw5C9wPLabSKV9QCiAWV7L8MXFnUFQyWx469U118og4Bjf6GJE5wE4Ab6nGfl&mibextid=9R9pXO

മുജാഹിദ് പ്രസ്ഥാനം 

ഒരു സമഗ്ര പഠനം 74/313

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

✍️Aslam saquafi payyoli


*മുജാഹിദ് വരുന്നതിന്റെ*

*500 വർഷം മുമ്പ്*

*കേരളം പണ്ഡിതരാൽ*

*ധന്യമാണ് !*


മുജാഹിദ് പ്രസ്ഥാനം കേരളത്തിൽ വരുന്നതിന് 500 വർഷം മുമ്പ് യമനിലെ മഖ്ദൂം കുടുംബത്തിന്റെ സാന്നിധ്യം കേരളത്തിലുണ്ട്.


യമനിൽ നിന്നും തമിഴ്നാട്ടിലെ കീളക്കര കായൽപട്ടണം തുടങ്ങിയ പ്രദേശങ്ങളിൽ കുടിയേറി പാർക്കുകയും ഇസ്‌ലാമിക പ്രചരണം ശക്തിപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തവരാണ് മഖ്ദൂം കുടുംബം. മധുര, തഞ്ചാവൂർ, നാഗൂർ  പ്രദേശങ്ങളിൽ ഇസ്‌ലാം പ്രചരിച്ചതിൽ മഖ്ദൂം ഗോത്രക്കാർക്ക് വലിയ പങ്കുണ്ട്. 


ഇന്ത്യൻ മഹാസമുദ്രത്തിന്റെ തീരത്ത് തമിഴ്നാട്ടിലെ കായൽ പട്ടണത്തിന് തെക്കുവശം ശ്രീലങ്കക്ക് അഭിമുഖമായി കിടക്കുന്ന പ്രദേശമാണ് മഅബർ.  മഖ്ദൂമുമാർ താമസിച്ച മഅബര്‍ പിന്നീട് മഖ്ദൂമുമാരാൽ അറിയപ്പെട്ടു. 


സി എൻ അഹമ്മദ് മൗലവി എഴുതുന്നു:


"സൈനുദ്ദീൻ മഖ്ദൂം ഒന്നാമൻ: കേരളീയ മുഹദ്ദിസുകളിൽ അഗ്രേസരൻ; മത നേതാവ് ; സ്വാതന്ത്ര്യേഛുവും ഗ്രന്ഥകാരനും. മുസ്‌ലിം സമുദായത്തിന്റെ സാമൂഹികവും രാഷ്ട്രീയവും വൈജ്ഞാനികവുമായ നിലവാരം ഉയർത്താൻ ആ മഹാത്മാവ് നിഷ്കാമയത്നം നടത്തി. 


പൊന്നാനി മുസ്‌ലിംകളുടെ ഒരു കേന്ദ്രമായിരുന്നു. ഹിജ്റ ഒമ്പതാം ശതകം മുതൽ ഒരു പണ്ഡിതകുടുംബം പൊന്നാനിയിൽ സ്ഥിരതാമസം തുടങ്ങി. അവരാണ് പൊന്നാനി മഖ്ദൂം കുടുംബം. ഇവർ പൊന്നാനിയിൽ ഒരു മദ്രസ സ്ഥാപിച്ചു. കേരള മുസ്‌ലിംകളുടെ മക്കയായി പിൽകാലങ്ങളിൽ പൊന്നാനി അറിയപ്പെട്ടു. 

സൈനുദ്ദീൻ മഖ്ദൂം ഒന്നാമൻ ഹിജ്റ 873 (ഏ ഡി 1467) ൽ കൊച്ചിയിൽ ജനിച്ചു. (അതായത് കേരളത്തിൽ മുജാഹിദ് പ്രസ്ഥാനം പിറക്കുന്നതിന്റെ 470 വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് ) 


മഖ്ദൂം തങ്ങളുടെ പിതാവ് അലിയ്യിബിന് അഹ്മദുൽ മഅബരി ; അക്കാലത്തെ കൊച്ചിയിലെ ഖാസിയായിരുന്നു. 


ശൈഖ് സൈനുദ്ദീൻ മഖ്ദൂം ഒന്നാമൻ ഉപരിപഠനത്തിനായി കോഴിക്കോട്ടേക്ക് പോയി. 

അക്കാലത്ത് പ്രാമാണിക പണ്ഡിതനും നല്ലൊരു അറബി സാഹിത്യകാരനുമായിരുന്ന ഫഖ്റുദ്ദീൻ അബൂബക്കർ ബിൻ ഖാളി റമളാൻ ശാലിയാത്തി (റ)യിൽ നിന്നും ഫിഖ്ഹ് പഠനം പൂർത്തിയാക്കി.

(മഹത്തായ മാപ്പിള 

സാഹിത്യ പാരമ്പര്യം 139)


സൈനുദ്ദീൻ മഖ്ദൂം ഒന്നാമൻ തൻറെ ദർസ് പഠനം ആരംഭിക്കുന്നതും ഫിഖ്ഹിലും ഉസൂലുൽ ഫിഖ്‌ഹിലും അവഗാഹം നേടുന്നതും പ്രമുഖ പണ്ഡിതനും ഖാളിയുമായിരുന്ന റമളാൻ ശാലിയാത്തി (റ)(ചാലിയം)യുടെ പുത്രനും കോഴിക്കോട് ഖാളിയുമായിരുന്ന അബൂബക്കർ ഫഖ്റുദ്ദീനി(റ)ൽ നിന്നാണെന്ന് വരുമ്പോൾ മഖ്ദൂമാരുടെ വരവിനു മുമ്പേ കേരളത്തിൽ പണ്ഡിത കുലപതികളുടെ സാന്നിധ്യമുണ്ടായിരുന്നുവെന്ന് നമുക്ക് വ്യക്തമാവുന്നു.


ശൈഖ് സകരിയ്യൽ അൻസ്വാരി (റ) മഖ്ദൂം തങ്ങളുടെ ഈജിപ്തിലെ പ്രധാന ഗുരുവര്യരാണ്. ശൈഖ് ജമാലുദ്ദീനു സുയൂത്തി, നൂറുദ്ദീൻ മഹല്ലി, കമാലുദ്ദീൻ ദിമശ്ഖി, ശിഹാബുദ്ദീൻ ഹിമ്മസി, ബദറുദ്ദീൻ സുയൂഥി (റ) എന്നീ ലോകപ്രശസ്ത പണ്ഡിതർ മഹാനവറുകളുടെ സഹപാഠികളായിരുന്നു. 


ഈജിപ്തിൽ നിന്നും തിരിച്ചു വന്നതിനുശേഷം പൊന്നാനിയിൽ മുസ്‌ലിംകളുടെ ഒരു മഹാ സമ്മേളനം വിളിച്ചുകൂട്ടി ആ യോഗത്തിൽ വെച്ച് പൊന്നാനിയിൽ ഒരു ജുമാഅത്ത് പള്ളി നിർമ്മിക്കേണ്ടതിന്റെ അനിവാര്യത ഊന്നിപ്പറഞ്ഞു. ജനങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തിന് വെള്ളിയുണ്ടകൾ നൽകി. പൊന്നാനിയിലെ ചരിത്രപ്രസിദ്ധമായ ജുമാഅത്ത് പള്ളി നിർമ്മിച്ചു. പള്ളിയിൽ വെച്ച് അദ്ദേഹം മതാധ്യാപനവും നടത്തി ജനങ്ങൾ നാനാഭാഗങ്ങളിൽ നിന്നും മതപരമായ പ്രശ്ന പരിഹാങ്ങൾക്ക് അദ്ദേഹത്തെ സമീപിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ഇന്ത്യോനേഷ്യ, മലേഷ്യ, സിലോൺ, അറേബ്യ, ഈജിപ്ത്, സിറിയ, ശാം, ബഗ്ദാദ്, മക്ക, മദീന, യമൻ തുടങ്ങിയ രാജ്യങ്ങളിൽ നിന്നൊക്കെ വിദ്യാർത്ഥികൾ പൊന്നാനിയിലെത്തിയിരുന്നു.

ഒട്ടേറെ കനപ്പെട്ട രചനകൾ മഹാനവർകൾ നിർവ്വഹിച്ചിട്ടുണ്ട്.


സൈനുദ്ദീൻ മഖ്ദൂം രണ്ടാമൻ:

സൈനുദ്ദീൻ മഖ്ദൂം ഒന്നാമന്റെ പുത്രൻ മുഹമ്മദ് ഗസ്സാലിയുടെ പുത്രനാണ് സൈനുദ്ദീൻ മഖ്ദൂം രണ്ടാമൻ. പൊന്നാനിയിലാണ് ജനനം. പ്രാഥമിക പഠനത്തിനുശേഷം ഈജിപ്തിൽ പോകുകയും ശാഫിഈ മദ്ഹബിലെ പ്രധാനപ്പെട്ട ഫിഖ്‌ഹ് ഗ്രന്ഥമായ തുഹ്ഫ യുടെ രചയിതാവും പ്രഗൽഭ പണ്ഡിതനുമായ ഇബ്നു ഹജർ ഹൈത്തമി (റ)യുടെ ശിഷ്യത്വം സ്വീകരിച്ചു. 


മഖ്ദൂമിന്റെ പ്രധാന ഗ്രന്ഥമാണ് ഫത്ഹുൽ മുഈൻ.

മഖ്ദൂം തന്റെ യൗവനകാലത്ത് എഴുതിയിരുന്ന ഖുർറതുൽ ഐൻ എന്ന ഫിഖ്ഹി ഗ്രന്ഥത്തിന് മഹാനവർകൾ തന്നെ എഴുതിയ വ്യാഖ്യാനമാണ് ഫത്ഹുൽ മുഈൻ.

ഹിജ്റ 983 ഈ ഗ്രന്ഥം എഴുതി പൂർത്തീകരിച്ചു. നിരവധി പണ്ഡിതർ ഇതിന് വ്യാഖ്യാനങ്ങൾ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. 


കേരളത്തിലും തമിഴ്നാട്ടിലും പൂർവ്വേഷ്യന്‍ ദ്വീപുകളിലും സാർവത്രികമായ പ്രചാരവും അംഗീകാരവും ഫത്ഹുൽ മുഈനിന് ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട്.

മഖ്ദൂമുമാർക്ക് മുമ്പ്* *കേരളത്തിൽ മുഹദ്ദിസുകൾമുജാഹിദ് പ്രസ്ഥാനം 73

 https://www.facebook.com/100024345712315/posts/pfbid0MpgcudsxCvNDE2C1WutRePpqevLqE3DUmyNGjYFQUgU7L7fTHfufHzWULHGD4JEUl/?mibextid=9R9pXO

മുജാഹിദ് പ്രസ്ഥാനം 

ഒരു സമഗ്ര പഠനം 73/313

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

✍️Aslam saquafi payyoli


*മഖ്ദൂമുമാർക്ക് മുമ്പ്*

*കേരളത്തിൽ മുഹദ്ദിസുകൾ*


മഖ്ദൂം കുടുംബം, മമ്പുറം തങ്ങൾ, ഉമര്‍ ഖാളി തുടങ്ങി ഒട്ടേറെ പണ്ഡിത കുലപതികൾ അവരുടെ വൈജ്ഞാനിക വിപ്ലവങ്ങൾക്ക് തിരി കൊളുത്തിയ മണ്ണാണ് കേരളം. ഇവരെല്ലാം 1921 നു മുമ്പ് നമ്മിൽ നിന്ന് വിടപറഞ്ഞു പോയവരാണ്. ഈ കാലഘട്ടത്തെക്കുറിച്ചാണ് ജാഹിലിയ്യാ കാലം എന്ന് മൗലവിമാർ വിശേഷിപ്പിച്ചത്. 


കേരളത്തിലെ ഇസ്‌ലാമിക വൈജ്ഞാനിക രംഗം ഈ പംക്തിയിൽ എഴുതി പൂർത്തീകരിക്കുക ഒരിക്കലും സാധ്യമല്ല. എന്നിരുന്നാലും വിസ്മരിക്കാൻ പറ്റാത്ത ചില ചരിത്ര സത്യങ്ങൾ കൂടി സൂചിപ്പിക്കുന്നു. 


മഖ്ദൂം കുടുംബം കേരളത്തിൽ വരുന്നതിനുമുമ്പ് തന്നെ മുഹദ്ദിസുകൾ  (ഹദീസ് പണ്ഡിതന്മാർ ) കേരളത്തിലുണ്ടായിരുന്നുവെന്നാണ് ചരിത്രം.


സി എൻ അഹ്മദ് മൗലവി

എഴുതുന്നു:


"കേരളീയ മുഹദ്ദിസുകൾ :

നബി തിരുമേനി(സ)യുടെ കാലത്ത് തന്നെ ഇസ്‌ലാം പ്രചരിച്ചിരുന്ന കേരളത്തിൽ മുഹദ്ദിസുകളുടെ (ഹദീസ് പണ്ഡിതന്മാർ ) സംഖ്യ ദുർലഭമാകാൻ  വഴിയില്ല. പക്ഷേ അവരെ സംബന്ധിച്ച പൂർണ്ണമായ ചരിത്ര രേഖകൾ കണ്ടെത്തിയിട്ടില്ല. മുസ്‌ലിം ഭൂമിശാസ്ത്രജ്ഞന്മാരിൽ പ്രഖ്യാതനായ ഇമാം യാക്കൂത്ത് ഹമവി തൻ്റെ വിഖ്യാത ഗ്രന്ഥം മുജ്മഉൽ ബുൽദാനിൽ പ്രാചീനകാലത്തെ ചരിത്രവും ഭൂമിശാസ്ത്രവും വിവരിച്ചിട്ടുണ്ട്. രാഷ്ട്രങ്ങളുടെ വിവരങ്ങൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ഒരു 'വിജ്ഞാന കോശമാണത്. മലബാറിലെ ഇഞ്ചി, കുരുമുളക് എന്നിവയെ സംബന്ധിച്ച വിശദീകരണങ്ങൾക്ക് ശേഷം അതിൽ ഇങ്ങനെ പ്രസ്താവിക്കുന്നു :

ഞാൻ താരീഖ് ദിമശ് ഖിൽ അബ്ദുല്ലാഹിബിന് അബ്ദുറഹ്മാനുൽ മലൈബാരി എന്നൊരാളുടെ ചരിത്രം എഴുതിക്കണ്ടിട്ടുണ്ട്. അദ്ദേഹം ഡമസ്കസ് കടലോരത്തിന്നു സമീപത്ത് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന സൈദാ സംസ്ഥാനത്തിൽ അദ്നൂൻ എന്ന സ്ഥലത്ത് വെച്ച് അഹ്മദ് ബിൻ അബ്ദുൽ വാഹിദ് ഖശ്ശാബ് ശീറാസിയുടെ സന്നിധാനത്തിൽ നിന്നും ഹദീസ് അഭ്യസിച്ചിരുന്നു. മലൈബാരിയിൽ നിന്ന് അബു അബ്ദുല്ലാഹിസ്സൂരി ഹദീസ് രിവായത്ത് ചെയ്തിട്ടുമുണ്ട്. 


ശീറാസിലെ മുഹദ്ദിസായിരുന്ന അഹ്മദ് ബിനു അബ്ദുൽ വാഹിദ് ഖശ്ശാബ് (മരക്കച്ചവടക്കാരൻ)എന്ന പേരിലാണ് അറിയപ്പെട്ടിരുന്നത്. അദ്ദേഹം കേരളത്തിൽ നിന്നും വിലപ്പെട്ട മരങ്ങൾ അറേബ്യായിലേക്കും മറ്റും കയറ്റുമതി ചെയ്തിരുന്നു. കോഴിക്കോട്ടെ കല്ലായി തുറമുഖം പുരാതന കാലം മുതൽ തന്നെ അറബികളുടെ വ്യാപാര കേന്ദ്രമായിരുന്നു. അറബിയിൽ തുറമുഖത്തിന് കല്ലാഅ എന്ന് പറയുന്നു. കാലാന്തരത്തിൽ അത് കല്ലായി ആയിപ്പരിണമിച്ചതാണ്. 


യാക്കൂത്ത് ഹമവി ഹിജ്റ 526 ലാണ് അന്തരിച്ചത്. ഇതിൽ നിന്നും മുഹദ്ദിസ് അബ്ദുല്ലാഹിൽ മലൈബാരി അതിന്ന് എത്രയോ വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പാണ് ഹദീസ് പഠനത്തിനായി ഡമസ്കസിൽ താമസിച്ചിരുന്നതെന്ന് ഗ്രഹിക്കാം.


താരീഖ് ദിമശ്ഖിന്റെ കർത്താവ് ഇബ്നു അസാക്കിർ ഹിജ്റ 571 ലാണ് അന്തരിച്ചത്. അദ്ദേഹം സിറിയയിലെ വലിയ മുഹദ്ദിസായിരുന്നു. ഹദീസ് പഠിപ്പിക്കുവാനായി ലോകത്ത് ഒന്നാമതായി സ്ഥാപിച്ച വിദ്യാലയമാണ് ദാറുൽ ഹദീസ് നൂരിയ്യാ (ദീമിശ്ഖ്). അതിൻെറ സ്ഥാപകൻ, വിഖ്യാതനായ മഹമൂദ് സങ്കി നൂറുദ്ദീൻ ഇത് ഇബ്നു അസാകീറിന്ന് ഹദീസ് പഠിപ്പിക്കുന്നതിനായി നിർമ്മിച്ചു കൊടുത്തതാണ്. 

വളരെ കാലത്തോളം അതിലെ പ്രധാന അധ്യാപകൻ ഇമാം ഇബ്നു അസാകീറായിരുന്നു. (ത്വബഖാത്ത് ഇമാം സുബ്ക്കി) 

ഇബ്നു അസാകീറിന്റെ ചരിത്രം സുബ്ക്കിയും ഇബ്നുഖല്ലിഖാനും രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. ഇന്ത്യയിലെ ധാരാളം വിദ്യാർത്ഥികൾ അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ സ്ഥാപനത്തിൽ പഠിച്ചിരുന്നു. 


തദ്കിറതുൽ മുഹദ്ദിസീൻ ദാറുൽ ഹദീസ് നൂരിയക്ക് ശേഷമാണ് ബൈത്തുൽ മുഖദ്ദസിലെ വിശ്രുതമായ ദാറുൽ ഹദീസ് കമാലിയ സ്ഥാപിച്ചത്. അവിടെയും ഇന്ത്യക്കാരായ വിദ്യാർത്ഥികൾ ഹദീസ് പഠിച്ചിരുന്നു. താരീഖ് ദിമശ്ഖ് ബൃഹത്തായൊരു ഗ്രന്ഥമാണ്. ഇബ്നു അനുസാകിർ ഹിജ്റ 571 മരണപ്പെട്ടുവെന്ന്റിയുമ്പോൾ കേരളീയനായ അബ്ദുല്ല അതിനും എത്രയോ മുമ്പാണ് അവിടെ പഠിച്ചിരുന്നതെന്ന് വരുന്നു. "

(മഹത്തായ മാപ്പിള 

സാഹിത്യ പാരമ്പര്യം - 137)

134 വർഷം മുമ്പ്* *തുഹ്ഫയുടെ വിവർത്തനം*മുജാഹിദ് പ്രസ്ഥാനം 72

 https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=pfbid0hyzjANBnRQ41KGPpibyn5ru42EZNont8Z7MSPaBFNUXfjiT5gPfey4FtkYgPrKz6l&id=100024345712315&mibextid=9R9pXO

മുജാഹിദ് പ്രസ്ഥാനം

ഒരു സമഗ്ര പഠനം 72 / 313

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

✍️ Aslam saquafi payyoli


*134 വർഷം മുമ്പ്*

*തുഹ്ഫയുടെ വിവർത്തനം*


കേരളത്തിലെ ഉലമാക്കൾ ഗ്രന്ഥരചനയിലോ ഭാഷാ പാണ്ഡിത്യത്തിലോ ഒട്ടും പുറകിലായിരുന്നില്ലെന്നാണ് ചരിത്രം തെളിയിക്കുന്നത്. 


1921 ന് തൊട്ട് മുമ്പ് വഫാതായ മികവുറ്റ നൂറുകണക്കിന് പണ്ഡിതന്മാരുടെ ചരിത്രങ്ങൾ രണ്ട് വർഷത്തെ അധ്വാനത്തിന്റെ ഫലമായി സി എൻ അഹമ്മദ് മൗലവി ക്രോഡീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്. അതിൽനിന്നും ചില സൂചനകൾ മാത്രം താഴെ ചേർക്കുകയാണ്.


താനൂർ അബ്ദുറഹ്മാൻ ശൈഖ് :  123 കൊല്ലം മുമ്പാണ് വഫാത്ത്. പ്രസിദ്ധമായ ആറു ഗ്രന്ഥങ്ങൾ അറബിയിലും അറബി മലയാളത്തിലുമായി രചിച്ചിട്ടുണ്ട്. (പേജ്: 335)


താനൂർ മുഹിയുദ്ദീൻ മുല്ല :

121 വർഷം മുമ്പാണ് വഫാത്ത്.താനൂര് വലിയ ജുമാഅത്ത് പള്ളി ദർസിൽ നിന്ന് പഠിച്ചുവളർന്ന മുഹിയുദ്ദീൻ മുല്ല തമിഴ്, ഹിന്ദുസ്ഥാനി, സംസ്കൃതം, അറബി എന്നീ ഭാഷകളിൽ ഏകദേശം പരിജ്ഞാനം നേടിയിരുന്ന കവിയാണ്.

(പേജ്: 379)


ചാലിലകത്ത് അലി ഹസൻ മൗലവി : കേരളത്തിലെ പ്രാമാണിക പണ്ഡിതനും ഉന്നത സാഹിത്യകാരനും ആയിരുന്നു ഇദ്ദേഹം. പ്രാഥമിക പഠനം തിരൂരങ്ങാടി നടുവിലപ്പള്ളി ദർസ്. ചാലിലകത്ത് കുഞ്ഞഹമ്മദ് ഹാജിയുടെ ഗുരു വര്യരാണ്. സയ്യിദ് അബ്ദുല്ല കോയ തങ്ങൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിരുന്ന ഹിദായത്തുൽ ഇഖ്‌വാൻ അറബി മലയാള മാസികയുടെ പത്രാധിപൻ അലി ഹസൻ മൗലവിയായിരുന്നു. അതായത് കേരള മുസ്‌ലിംകളുടെ ഒന്നാമത്തെ മാസിക. അന്ന് ഇദ്ദേഹത്തെ കവച്ചുവെക്കുന്ന ഒരു സാഹിത്യകാരൻ കേരള മുസ്‌ലിംകളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ഇബ്നു ഹജറുല്‍ ഹൈതമിയുടെ തുഹ്ഫ അറബി മലയാളത്തിൽ വിവർത്തന പരിഭാഷ ആരംഭിച്ചു. മൂന്ന് കനത്ത വാള്യങ്ങൾ എഴുതി തീർന്നു. 756 പേജ് വീതമുള്ള രണ്ട് ഭാഗങ്ങൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. അത്തൽ ഹതുൽ ബഹിയ്യ: ഫിൽ അഹ്കാമിൽ ഫിഖ്ഹിയ്യ: എന്നാണ് ഗ്രന്ഥത്തിന്റെ പേര്. ഹിജ്റ: 1311 ൽ(134 വർഷം മുമ്പ് ) പ്രസിദ്ധപ്പെടുത്തി. (പേജ് 326)


കൊങ്ങണം വീട്ടിൽ ബാവ മുസ്‌ലിയാർ : 40 വയസ്സ് മാത്രമാണ് ജീവിതം. അഞ്ചു കനത്ത ഗ്രന്ഥങ്ങൾ അദ്ദേഹം അറബി ഭാഷയിൽ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. അറബി മലയാളത്തിൽ ധാരാളം ഉപകാരപ്രദങ്ങളായ ഗ്രന്ഥങ്ങളും രചിച്ചിട്ടുണ്ട്. 131 വർഷം മുമ്പാണ് വഫാത്ത്. (പേജ്: 449)


ഈ ഭാഗം ചുരുക്കുകയാണ്. നിരവധി പണ്ഡിതന്മാരുടെ കൃതികൾ, സേവനങ്ങൾ 1921 നു മുമ്പുള്ളത് തന്നെ എഴുതാനുണ്ട്. (കൂടുതൽ വായനക്ക് സിഎന്നിന്റെ മഹത്തായ മാപ്പിള സാഹിത്യ പാരമ്പര്യം ഉപയോഗപ്പെടുത്തുക.)


ആദ്യകാല ഗ്രന്ഥങ്ങളുടെ ബാഹുല്യം സി എൻ പ്രകടിപ്പിക്കുന്നത് ഇങ്ങനെയാണ് : 


" അറബി മലയാളത്തിലെ ആദ്യകാല ഗദ്യ കൃതികൾ  ഏതെല്ലാമാണെന്ന് ഖണ്ഡിതമായി പറയുക സാധ്യമല്ല. കൈഫിയത്ത് സ്വലാത്ത്, വെള്ളാട്ടി മസ്അല , നൂറുൽ ഈമാൻ, നൂറുൽ ഇസ്‌ലാം മുതലായ ചെറിയ ഗ്രന്ഥങ്ങൾ പ്രാചീന കൃതിയിൽപ്പെടുന്നു.  അവയിലൊന്നും തന്നെ രചനാ കാലവും കർത്താക്കളുടെ പേരും രേഖപ്പെടുത്തി കാണുന്നില്ല. പ്രസ്സ് വരുന്നതിനുമുമ്പ് കേരളത്തിലെ മതപണ്ഡിതന്മാരിൽ പലരും നിരവധി അറബി മലയാള കൃതികൾ സ്വതന്ത്രമായും പരിഭാഷയായും എഴുതിയിരുന്നു. അവയിൽ പലതും വിവിധ കാരണങ്ങളാൽ നശിച്ചുപോയി. ആദ്യഭാഗവും അവസാന പേജുകളും നഷ്ടപ്പെട്ട പല അറബി മലയാള കൃതികളും ഞങ്ങൾ വിവിധ മുസ്‌ലിം തറവാടുകളിൽ കണ്ടെത്തുകയുണ്ടായി."

(പേജ് : 269)

മതപണ്ഡിതർക്ക്* *ഭാഷ അറിയില്ലെന്നൊമുജാഹിദ് പ്രസ്ഥാനം ഒരു സമഗ്ര പഠനം 71/313

 https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=pfbid0t3PvfnLjvvzqnxhT1LrYpFZqSDMrdTsEQJGa7R1jYHkH6rGD6Wp9NHrxDqvo3Lfdl&id=100024345712315&mibextid=9R9pXO

മുജാഹിദ് പ്രസ്ഥാനം 

ഒരു സമഗ്ര പഠനം 71/313

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

✍️ Aslam saquafi payyoli


*മതപണ്ഡിതർക്ക്*

*ഭാഷ അറിയില്ലെന്നൊ !*


മുസ്‌ലിം പണ്ഡിതന്മാരാൽ സമ്പന്നമായിരുന്നു നമ്മുടെ കൊച്ചു കേരളം. പണ്ഡിതന്മാരില്ലാത്ത കാലം കഴിഞ്ഞു പോയില്ലെന്നതാണ് ശരി. 


"കേരളത്തിൽ ഇസ്‌ലാം മതം പ്രചരിച്ച കാലം മുതൽ ഇവിടെ അസംഖ്യം പണ്ഡിതന്മാരും ഗ്രന്ഥകാരന്മാരും ജീവിച്ചിരുന്നു. പതിനാലാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഇന്ത്യ സന്ദർശിച്ചിരുന്ന ലോക സഞ്ചാരി കേരളത്തിൽ വന്നിരുന്ന കാലത്തെ ചില പണ്ഡിതന്മാരെയും നേതാക്കളെയും സംബന്ധിച്ച ലഘു വിവരണം തൻ്റെ സഞ്ചാരക്കുറുപ്പിൽ നിന്ന് ലഭിക്കുന്നുണ്ട്. "

(മഹത്തായ മാപ്പിള

സാഹിത്യ പാരമ്പര്യം - 129)


ഇസ്‌ലാമിക വിശ്വാസങ്ങളും കർമ്മങ്ങളും കേരളീയർ കൃത്യമായി മനസ്സിലാക്കിയത് സ്വഹാബികളിൽ നിന്നും അവർക്ക് ശേഷം വന്ന പണ്ഡിതന്മാരിൽ നിന്നും തന്നെയാണ്. അതിനാൽ അനാചാരങ്ങളോ അന്ധവിശ്വാസങ്ങളോ മുസ്‌ലിം സമൂഹത്തിൽ  കടന്നു വന്നിട്ടില്ല. വ്യാജ ത്വരീഖത്തുകളും അന്ധവിശ്വാസങ്ങളും പൊട്ടിമുളക്കുമ്പോൾ അതാത് കാലങ്ങളിലെ പണ്ഡിതന്മാർ അത്തരം വിശ്വാസങ്ങളെ ശക്തമായി എതിർക്കുകയും ജനങ്ങൾക്ക് ഉദ്ബോധനം നൽകുകയും ചെയ്തു വെന്നതാണ് ചരിത്രം. 


എന്നാൽ മുസ്‌ലിം പണ്ഡിതർക്ക് കീഴിൽ അവരുടെ നിർദ്ദേശങ്ങൾക്കനുസരിച്ച് വളർന്നുവരുന്ന ഒരു സമൂഹത്തെ വഴിതെറ്റിക്കണമെങ്കിൽ പണ്ഡിത നേതൃത്വത്തിൽ നിന്നും അവരെ അടർത്തിയെടുക്കാതെ സാധ്യമല്ലെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ പിഴച്ച ചിന്താഗതിക്കാർ പടച്ചുണ്ടാക്കിയതാണ് കേരള മുസ്‌ലിം പണ്ഡിതർക്ക് വിദ്യാഭ്യാസമില്ലെന്നതും അവർ അന്ധവിശ്വാസികളാണെന്നതും.


" മതപണ്ഡിതന്മാർ ഭൗതിക വിദ്യാഭ്യാസമോ ശാസ്ത്ര ബോധമോ തീരെ ഇല്ലാത്തവരായിരുന്നു. ഭാഷയുടെ കാര്യം അതിലും ദയനീയമായിരുന്നു.  മലയാളത്തിന്റെ നാടൻ ഭാഷയായ മാപ്പിള ഭാഷ മാത്രമേ മുസ്‌ലിംകൾക്ക് സംസാരിക്കാൻ പാടുള്ളൂ എന്നാണ് അന്ന് മതപുരോഹിതന്മാർ പ്രചരിപ്പിച്ചത്. "

(ഇസ്‌ലാഹി പ്രസ്ഥാനം

കെ എൻ എം. പേജ് : 20)


കലർപ്പില്ലാത്ത നുണകളാണ് ചരിത്രം എന്ന പേരിൽ മൗലവിമാർ അണികൾക്ക് കൈമാറുന്നത്. 'നവോത്ഥാനം' സ്ഥാപിച്ചെടുക്കാൻ ഇതല്ലാതെ മറ്റു മാർഗങ്ങളൊന്നും അവർക്കു മുന്നിലില്ല.


വിവിധ ഭാഷകൾ കൈകാര്യം ചെയ്തിരുന്ന നിരവധി പണ്ഡിതന്മാർ 1921 നു മുമ്പ് കഴിഞ്ഞു പോയിട്ടുണ്ടെന്നതാണ് വസ്തുത. ഏതാനും പണ്ഡിതന്മാരെ നമുക്കിവിടെ പരിചയപ്പെടാം.


" മുഹമ്മദ് നൂഹ് മുസ്‌ലിയാർ : ഹിജ്റ 1321ൽ (124 വർഷം മുമ്പ് ) വഫാത്തായ പണ്ഡിതനാണ് മുഹമ്മദ് നൂഹ് മുസല്യാർ. തിരുവനന്തപുരം പുവാർ സ്വദേശിയാണ്. പിതാവ് അഹ്മദ് കണ്ണ് നല്ലൊരു പണ്ഡിതനും കവിയുമായിരുന്നു. കൊച്ചി പൊന്നാനി പ്രദേശങ്ങളിൽ ദർസ് പഠനം നടത്തി. മലയാളം, അറബി എന്നീ ഭാഷകൾക്ക് പുറമെ തമിഴ്, പാർസി ഭാഷകളും അദ്ദേഹത്തിന്നറിവുണ്ടായിരുന്നു. അറബി, തമിഴ്, മലയാളം എന്നീ ഭാഷകളിൽ നിരവധി കവിതകൾ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. അവയിൽ വലിയൊരു ഭാഗം മൻളൂമാതുൽ ഫുവാരി എന്ന പേരിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ പ്രധാന ഗ്രന്ഥമാണിത്. ഇസ്‌ലാമിലെ വിശ്വാസാചാരങ്ങൾ, ഇടപാടുകൾ, ദിക്റുകൾ, ശരീഅത്ത് നിയമങ്ങൾ എന്നിവ സമഗ്രമായി വിവരിച്ച ഒരു ഗ്രന്ഥമാണ് ഫതഹു സ്സമദ്. ഒരുകാലത്ത് സാധാരണക്കാർ മതപഠനത്തിന് മുഖ്യമായും അവലംബിച്ചിരുന്ന കൃതികളിൽ ഒന്നാണിത്. "

(മഹത്തായ മാപ്പിള 

സാഹിത്യ പാരമ്പര്യം 286)


" ആലപ്പുഴ 

സുലൈമാൻ മൗലവി :

ഒരു കാലത്ത് കേരളത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ വ്യാപാര കേന്ദ്രമായിരുന്നു ആലപ്പുഴ. അവിടുത്തെ പ്രസിദ്ധ വ്യാപാരിയായിരുന്ന ആദം സേട്ടു സാഹിബിന്റെ പുത്രനായിരുന്നു സുലൈമാൻ മൗലവി. അറബി, ഉറുദു, തമിഴ്, മലയാളം എന്നീ ഭാഷകളിലെല്ലാം അദ്ദേഹം അഗാധ പാണ്ഡിത്യം നേടി. വ്യാപാരത്തെക്കാൾ എഴുത്തും അധ്യാപനവും വൈദ്യവുമാണ് അദ്ദേഹത്തിന് അഭികാമ്യമായിരുന്നത്. യുനാനി വൈദ്യത്തിലും ആയുർവേദത്തിലും അദ്ദേഹം വേണ്ടത്ര വിജ്ഞാനം ആർജിച്ചിരുന്നു. ചികിത്സയോടൊപ്പം തന്നെ അദ്ദേഹം ദർസും നടത്തിയിരുന്നു. ദക്ഷിണ കേരളത്തിലെ മുസ്‌ലിംകളെ പത്രലോകവുമായി പരിചയപ്പെടുത്തുന്നതിൽ അദ്ദേഹം സുപ്രധാന പങ്കു വഹിച്ചിട്ടുണ്ട്.

ഹിജ്റ:1312ൽ സുലൈമാൻ മൗലവി ആലപ്പുഴയുടെ ഹൃദയഭാഗത്ത് ആമിറുൽ ഇസ്‌ലാം എന്ന പേരിൽ ഒരു പ്രസ്സ് സ്ഥാപിച്ചു. 1317 ൽ (128 കൊല്ലം മുമ്പ്) വിജ്ഞാനപരമായ ഒരു അറബി മലയാള വാരിക പ്രസിദ്ധപ്പെടുത്താൻ തീരുമാനിച്ചു. മണിവിളക്ക് എന്നായിരുന്നു ആ പത്രത്തിന്റെ പേര്.  


അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ ആദ്യകാല കൃതികളിൽ ഒന്നാണ് 'അഹ്കാമുൽ ഹയവാൻ ഫിൽ ഹലാലി വൽഹറാം." ഭക്ഷിക്കാവുന്നതും ഭക്ഷിക്കാൻ പാടില്ലാത്തതുമായ ജീവികളെ സംബന്ധിച്ച സമഗ്ര പഠനം. ആ കൃതി ഹിജ്റ: 1306 ൽ (139 കൊല്ലം മുമ്പ് ) പൊന്നാനിയിൽ അച്ചടിച്ചു.  ജീവികളുടെ അറബി, ഉറുദു, പേർഷ്യൻ നാമങ്ങൾ  നാലു മദ്ഹബുകളിലും ഇന്നെന്ന ജീവികൾ ഹലാൽ ഹറാം എന്നെല്ലാം പട്ടിക സഹിതം വിവരിച്ചിട്ടുണ്ട് ആ കൃതിയിൽ.

(മഹത്തായ മാപ്പിള 

സാഹിത്യ പാരമ്പര്യം - 411)

കുണ്ടുതോട്* *സംവാദം നടന്നില്ല.* ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ മുജാഹിദ് പ്രസ്ഥാനം ഒരു സമഗ്ര പഠനം

 https://www.facebook.com/share/LWWB4cVn5qyFEJeG/?mibextid=oFDknk

*വഹാബി ഭീരുത്വം;*

*കുണ്ടുതോട്*

*സംവാദം നടന്നില്ല.*

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

മുജാഹിദ് പ്രസ്ഥാനം 

ഒരു സമഗ്ര പഠനം - 1️⃣1️⃣4️⃣

✍️ Aslamsaquafi suraiji payyoli

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

മലപ്പുറം ജില്ലയിലെ എടവണ്ണ പഞ്ചായത്തിലെ ഒരു ഗ്രാമപ്രദേശമാണ് കുണ്ടുതോട്. 

ഒതായി, എടവണ്ണ പ്രദേശങ്ങളിലെ വഹാബി വൽക്കരണം പരിസരങ്ങളിലേക്ക് പടരാതിരിക്കാൻ സുന്നികൾ ജാഗ്രത പാലിച്ചിരുന്നു. കുണ്ടുതോട് പ്രദേശത്ത് നിരന്തരം വഅള് പരിപാടി സംഘടിപ്പിക്കുകയും വിശ്വാസികളെ ഉൽബുദ്ധരാക്കുകയും ചെയ്തു. സുന്നികളുടെ പ്രഭാഷണങ്ങളിൽ ഉദ്ധരിക്കുന്ന പ്രമാണങ്ങൾ മൗലവിമാർക്കും പരിശോധിക്കാനുള്ള അവസരങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. നേരിട്ട് സംവദിക്കാനുള്ള അവസരങ്ങൾ നിരന്തരം നൽകിക്കൊണ്ടിരുന്നു. തത്ഫലമായി സംവാദത്തിന് വേദിയൊരുങ്ങി. എല്ലാ വിഷയത്തിലും സംവാദം നടത്തണമെന്നായിരുന്നു തീരുമാനം. 10 ദിവസങ്ങളിലായി 58 വിഷയങ്ങളിൽ രണ്ടു കൂട്ടരും വാദങ്ങൾ എഴുതി. അതിൽ എട്ടു വിഷയങ്ങളിൽ വലിയ അഭിപ്രായ ഭിന്നത ഇല്ലാത്തതിനാൽ സംവാദം വേണ്ടതില്ലെന്ന് തീരുമാനമായി. 


സുന്നി പക്ഷത്ത് ശൈഖുനാ ഇ കെ ഹസ്സൻ മുസ്‌ലിയാർ, സുൽത്താനുൽ ഉലമ കാന്തപുരം ഉസ്താദ്, പി അബ്ദുറഹ്മാൻ മുസ്‌ലിയാർ, കെ എം മാത്തോട്ടം തുടങ്ങിയവരും മുജാഹിദ് പക്ഷത്തുനിന്ന് എ പി അബ്ദുൽ ഖാദർ മൗലവി, പികെ അലി അബ്ദുറസാഖ് മദനി, എം.കെ അലി അക്ബർ മൗലവി എന്നിവരുമായിരുന്നു വ്യവസ്ഥക്ക് നേതൃത്വം നൽകിയത്. 


1974 ജൂൺ 1, 9, 28, ജൂലൈ 26, സപ്തംബർ 8, ഒക്ടോബർ 25, 1975 ജനുവരി 17,31 ഫെബ്രുവരി 2, മാർച്ച് 4 തിയ്യതികളിലായിരുന്നു ഇരു വിഭാഗം പണ്ഡിതന്മാരും യോഗം ചേർന്ന് വാദപ്രതിവാദ വിഷയങ്ങളും നിബന്ധനകളും രീതികളും തീരുമാനിച്ചത്.


1975 ഏപ്രിൽ 10 മുതൽ 24 കൂടിയ തീയതികളിൽ 15 ദിവസവും മെയ് 10 മുതൽ 24 കൂടിയ ദിവസങ്ങളിൽ 15 ദിവസവുമായി 30 ദിവസമാണ് വാദപ്രതിവാദം നടത്താൻ നിശ്ചയിച്ചിരുന്നത്. പക്ഷേ, ഒരു വർഷത്തോളം എടുത്ത് വ്യവസ്ഥകളും തീരുമാനങ്ങളുമൊക്കെ എഴുതിയ ഈ സംവാദം നടക്കാതെ പോയി എന്നത് ഏറെ ഖേദകരമാണ്. 


നൂറുകണക്കിന് സംവാദ വ്യവസ്ഥകൾ കേരളത്തിൽ എഴുതപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിലും സംവാദം നിശ്ചയിച്ച രൂപത്തിൽ നടന്നത് വളരെ വിരളമാണ്. പലരുടെയും നിർബന്ധങ്ങൾക്ക് വഴങ്ങി സംവാദ വ്യവസ്ഥക്ക് വരുന്ന മൗലവിമാർ

എന്തെങ്കിലും ന്യായങ്ങൾ മുന്നിൽവെച്ച് പരിപാടിക്ക് തടസ്സം നിൽക്കുകയാണ് പതിവ്. കുണ്ടുതോട് വാദപ്രതിവാദത്തിനും തടസ്സം മൗലവിമാരുടെ ചില ദുർവാശികൾ മാത്രമായിരുന്നു.


നമ്മൾ ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത കാരണങ്ങളാലാണത്രേ കുണ്ടുതോട് വാദപ്രതിവാദം നടക്കാതെ പോയത്. അതായത് ഒരാഴച മുമ്പേ സുന്നികൾക്ക് ഉദ്ധരിക്കാനുള്ള തെളിവുകൾ എഴുതി കൈമാറണമത്രെ. ഇതൊരുതരം ഭീരുത്വം തന്നെയാണെന്ന് ആർക്കും ബോധ്യപ്പെടും. സ്വന്തം ആദർശത്തിനെതിരായി ഒരു പ്രമാണം ഖുർആനിലോ ഹദീസിലോ ഇല്ലെന്ന് ഉറപ്പിച്ചു പറയാൻ മൗലവിമാർക്ക് സാധ്യമല്ല എന്നതാണല്ലോ ഈ നിബന്ധനകളിൽ നിന്ന് ബോധ്യമാവുന്നത്. സുന്നികൾ ഉദ്ധരിക്കാൻ പോകുന്ന തെളിവുകൾ ആദ്യം ലഭിച്ചാൽ അതിനെ എങ്ങനെയൊക്കെ ദുർവ്യാഖ്യാനിക്കണമെന്ന് ആലോചിച്ച് മൗലവിമാർക്ക് സമാധാനിക്കാനാവും, മാത്രമല്ല എഴുതിത്തരുന്ന പ്രമാണങ്ങൾക്ക് അപ്പുറത്ത് എന്തു ഉദ്ധരിച്ചാലും അത് തള്ളിക്കളയാൻ മൗലവിമാർക്ക് നിഷ്പ്രയാസം സാധിക്കുകയും ചെയ്യും. 


സുന്നികൾക്കാവട്ടെ, സ്വന്തം ആദർശ ആശയങ്ങൾക്ക് വിരുദ്ധമായി ഒരു പ്രമാണവും ലോകത്തില്ലെന്ന് ഉറപ്പിച്ചു പറയാൻ സാധിക്കുന്നത് കൊണ്ട് മൗലവിമാർ എന്ത് തെളിവായി കൊണ്ടുവരും എന്ന ഒരു ആശങ്കയേ ഇല്ല. എന്തു കൊണ്ടു വന്നാലും അപ്പോൾ തന്നെ അതിനെ ഖണ്ഡിക്കാനുള്ള പാണ്ഡിത്യവും അവർക്കുണ്ട്. അത് വിശ്വാസവും കർമ്മവും പ്രമാണങ്ങളിൽ അധിഷ്ഠിതമായതുകൊണ്ട് മാത്രം ലഭിക്കുന്നതാണ്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ തെളിവുകൾ ആദ്യം ഹാജരാക്കണം എന്ന ഒരു നിബന്ധന സുന്നികൾ വെച്ചിട്ടുമില്ല. 


തെളിവുകൾ ആദ്യം ഹാജരാക്കണമെന്നത് പ്രായോഗികമല്ലെന്ന് അവർക്കും അറിയാത്തതല്ല. ഇങ്ങനെ സംവാദങ്ങൾക്ക് സാധാരണ ചെയ്യാറുമില്ല. മുജാഹിദുകൾ പരസ്പരം നടക്കുന്ന സംവാദങ്ങളിൽ പോലും ഇങ്ങനെ ഒരു നിയമം നാം കണ്ടിട്ടുമില്ല. ഈ സംവാദം നടക്കരുതെന്ന ദുരുദ്ദേശത്തോടുകൂടി പാലിക്കാൻ പറ്റാത്ത നിയമങ്ങൾ മുന്നിലിടുക മാത്രമാണ് മൗലവിമാർ ചെയ്തിരുന്നത്.

Tuesday, May 28, 2024

സ്വഫിയ്യ(റ)യുടെ വിവാഹവും ചില യുക്തിവാദി സംശയങ്ങളും

 സ്വഫിയ്യ(റ)യുടെ വിവാഹവും ചില യുക്തിവാദി സംശയങ്ങളും




അന്ത്യപ്രവാചകന്‍ മുഹമ്മദ്‌(സ)യെ സ്ത്രീലംമ്പടനായും ക്രൂരനായും ചിത്രീകരിക്കാന്‍ ഇസ്‌ലാമിന്‍റെ ശത്രുക്കള്‍ വിശിഷ്യാ യുക്തിവാദികള്‍ പലപ്പോഴും ദുര്‍വ്യാഖ്യാനിക്കാറുള്ള ചരിത്രമാണ് ഖൈബര്‍ യുദ്ധവും അതേതുടര്‍ന്നു നടന്ന സ്വഫിയ്യ ബിന്‍ത് ഹുയയ്യുമായുള്ള നബിതിരുമേനി(സ)യുടെ വിവാഹവും. ഇവ്വിഷയകമായി യുക്തിവാദികളില്‍ ചിലര്‍ സോഷ്യല്‍ മീഡിയയില്‍ ഉന്നയിച്ച ഏതാനും സംശയങ്ങളും അവയ്ക്ക് നല്‍കിയ മറുപടികളുമാണ് താഴെ ചേര്‍ക്കുന്നത്.


ചോദ്യം : മുഹമ്മദ്‌ നബി കോടിക്കണക്കിനു ജനങ്ങളുടെ പ്രിയപ്പെട്ട പ്രവാചകനാണ്. അദ്ദേഹത്തെ അവഹേളിച്ചു വല്ലതും പറഞ്ഞാൽ അനുയായികൾക്ക് മാനഹാനിക്കും അടങ്ങാത്ത രോഷത്തിനും ഇടയാവുക സ്വാഭാവികം മാത്രം. അതിനാൽ നമുക്ക് ശാന്തമായിരുന്ന് സംശയങ്ങൾ നിവാരണം ചെയ്യാം. എനിക്ക് തോന്നുന്ന (അഞ്ച്) സംശയങ്ങൾ താഴെ കൊടുക്കുന്നു.


യഹൂദർ ഖൈബർ യുദ്ധത്തിൽ കീഴടങ്ങിയതിന് ശേഷം സ്വഫിയയെ കൈക്കലാക്കാൻ വേണ്ടി അവളുടെ അച്ഛനെയും ഭർത്താവിനെയും കൊന്നുകളഞ്ഞതാണ് എന്ന് പറയുന്നതിൽ വല്ല കഴമ്പും ഉണ്ടോ?


മറുപടി: ഒരു കഴമ്പുമില്ലെന്ന് മാത്രമല്ല ശുദ്ധ വ്യാജം കൂടിയാണ് ഈ വാദം! ഹിജ്‌റ അഞ്ചാം വര്‍ഷമാണ് മുസ്‌ലിം സേന ബനൂ ഖുറൈളക്കാരെ കീഴടക്കിയതും സ്വഫിയ്യ:(റ)യുടെ പിതാവായ ഹുയയ്യുബ്നു അഖ്തബിനെ കൊന്നതും. സ്വഫിയ്യ:(റ)യുടെ ഭര്‍ത്താവായ കിനാനത്ബ്നുര്‍റബീഇന്‍റെ വധം നടക്കുന്നത് ഹിജ്റ ഏഴാം വര്‍ഷത്തിലെ ഖൈബര്‍ യുദ്ധത്തെ തുടര്‍ന്നാണ്. സ്വഫിയ്യ:(റ) അടക്കമുള്ളവര്‍ ബന്ദികളായി ഇസ്‌ലാമിക സൈന്യത്തിന്റെ അധീനതയില്‍ വരുന്നത് ഈ യുദ്ധാനന്തരമാണ്. ആ സമയത്തോ, തുടര്‍ന്ന് ബന്ധികളെ മുസ്‌ലിം സൈനികര്‍ക്കിടയില്‍ വീതിക്കുന്ന സമയത്ത് പോലുമോ സ്വഫിയ്യ: ആരാണെന്ന് പോലും പ്രവാചകന് അറിയില്ലായിരുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ് ആദ്യ ഘട്ടത്തില്‍ സ്വഫിയ്യ:യെ ദിഹ്യതുല്‍ കല്‍ബി എന്ന സ്വഹാബിക്ക് നബിതിരുമേനി(സ) നല്‍കിയത്. ഒടുവില്‍, ‘പ്രവാചകരേ, ബനൂ നളീറുകാരുടെയും ബനൂ ഖുറൈളക്കാരുടെയും നേതാവായ ഹുയയ്യിന്റെ പുത്രി –ആ ഗ്രോത്രക്കാരുടെ വനിതാ നേതാവ്- സ്വഫിയ്യ:യെ അങ്ങ് ദഹ്‌യക്ക് ഏല്‍പിച്ചുകൊടുത്തിരിക്കുന്നു; അവരെ ഏറ്റെടുക്കാന്‍ അങ്ങല്ലാതെ മറ്റാരും അനുയോജ്യനല്ല’എന്ന് സ്വഹാബികളിലൊരാള്‍ വന്നു പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് പ്രവാചകന്‍(സ), സൈന്യം ഖൈബര്‍ വിടുന്നതിനു മുമ്പുതന്നെ ദഹ്‌യയെ വിളിച്ചുവരുത്തുന്നതും സ്വഫിയ്യ:യെ അദ്ദേഹത്തില്‍നിന്ന് ഏറ്റെടുക്കുന്നതും പകരം അദ്ദേഹത്തിന് മറ്റു അടിമകളെയും സമ്മാനവും നല്‍കുന്നതും. കഠിനശത്രുവും രാജ്യദ്രോഹിയുമായിട്ടും ഹുയയ്യിന്റെ, ഗോത്രത്തലവന്‍ എന്ന സ്ഥാനത്തെ പരിഗണിക്കാന്‍ സന്നദ്ധനാവുകയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ മകള്‍ എന്ന നിലയില്‍ സ്വഫിയ്യ:(റ)ക്ക് ദഹ്‌യയെപ്പോലുള്ള ഒരു സാധാരണ സൈനികന്റെ ഉത്തരവാദിത്തത്തില്‍ വരുന്നത് ഉണ്ടാക്കുന്ന പ്രയാസം മനസ്സിലാക്കുകയും ചെയ്യുന്ന മനുഷ്യത്വത്തെയാണ് ശിഷ്യന്റെ വാക്കുകള്‍ അംഗീകരിച്ച് സ്വഫിയ്യ:(റ)യെ കൂടെക്കൂട്ടുന്ന നബി(സ)യില്‍ നാം കാണുന്നത്. ഇതാണ് വസ്തുത എന്നിരിക്കെ ‘സ്വഫിയയെ കൈക്കലാക്കാൻ വേണ്ടി അവളുടെ അച്ഛനെയും ഭർത്താവിനെയും കൊന്നുകളഞ്ഞു’ എന്നൊക്കെ ആരോപിക്കുന്നത് ശുദ്ധ അസംബന്ധവും കല്ലുവെച്ച നുണയുമല്ലെങ്കില്‍ മറ്റെന്ത്?!


മദീന അക്ഷരാര്‍ത്ഥത്തില്‍ നടുങ്ങിപ്പോയ അഹ്‌സാബ് യുദ്ധനീക്കത്തിന്റെ സൂത്രധാരകരിലൊരാള്‍ ഹുയയ്യ് ആയിരുന്നു. മക്കയില്‍ പോയി, മദീനയെ ആക്രമിക്കാന്‍ ഖുറൈശികളെ പ്രചോദിപ്പിച്ചതും മാനസികമായി ധൈര്യപ്പെടുത്തിയതും പ്രവാചകനോട് ശത്രുതയുണ്ടായിരുന്ന ഗത്ഫാന്‍ ഗോത്രത്തെ നയതന്ത്ര സംഭാഷണങ്ങള്‍ വഴി യുദ്ധത്തില്‍ ഖുറൈശികളുടെ സഖ്യകക്ഷിയാകാന്‍ സജ്ജമാക്കിയതുമെല്ലാം ഹുയയ്യും സുഹൃത്തുക്കളുമായിരുന്നു. രാഷ്ട്രത്തലവനായ മുഹമ്മദ് നബി(സ)യെ ചതിയില്‍ കൊല്ലാന്‍ ശ്രമിച്ചതടക്കമുള്ള വെച്ചുപൊറുപ്പിക്കാനാവാത്ത രാജ്യദ്രോഹ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളുടെ പേരില്‍ മദീനയില്‍ നിന്ന് നാടുകടത്തപ്പെട്ട ബനൂ നദീര്‍ ഗോത്രത്തിന്റെ നേതാക്കളില്‍ പ്രമുഖനായിരുന്നു ഹുയയ്യ്. മദീന ആസ്ഥാനമായ ഇസ്‌ലാമിക രാഷ്ട്രത്തെ നാമാവശേഷമാക്കാനുള്ള നിഗൂഢ പദ്ധതികളുടെ ഭാഗമായിരുന്നിട്ടും വധശിക്ഷ നല്‍കാതെ നാടുവിട്ടുപോകാന്‍ അനുവദിക്കപ്പെട്ട കുറ്റവാളിയായിരുന്ന ഇയാള്‍ തുടര്‍ന്നും മദീനക്കെതിരായ നീക്കങ്ങളില്‍ ഏര്‍പ്പെടുകയായിരുന്നു. അങ്ങനെയാണ് ബനൂഖുറൈളാ യുദ്ധാനന്തരം അയാള്‍ വധിക്കപ്പെടുന്നത്.


മദീനയുടെ ഭദ്രതയെ തകര്‍ക്കാനുള്ള നീക്കങ്ങള്‍ നിരന്തരമായി നടത്തിക്കൊണ്ടിരുന്ന യഹൂദ കലാപകാരികളുടെ കേന്ദ്രമായിരുന്ന ഖൈബര്‍ ആഴ്ചകള്‍ നീണ്ട സൈനിക പരിശ്രമത്തിലൂടെയാണ് ഇസ്‌ലാമിക സൈന്യം നിയന്ത്രണത്തിലാക്കിയത്. ഖൈബറിലെ ശക്തമായ യഹൂദ കോട്ടകള്‍ ഓരോന്നായി കീഴ്‌പെടുത്തിയുള്ള മുന്നേറ്റത്തിനൊടുവിലാണ് സ്വഫിയ്യ(റ)യുടെ ഭര്‍ത്താവ് കിനാന: വധിക്കപ്പെടുന്നത്. ഹുയയ്യിനെപ്പോലെത്തന്നെ രാജ്യദ്രോഹപരമായ അച്ചടക്കലംഘനങ്ങള്‍ വഴി ഇസ്‌ലാമിക രാജ്യത്തിന്റെ വധശിക്ഷ അനിവാര്യമായിത്തീര്‍ന്ന മറ്റൊരു കുറ്റവാളിയായിരുന്നു കിനാന:. അയാള്‍ വധിക്കപ്പെട്ടത് രാജ്യസുരക്ഷാ നടപടിക്രമങ്ങളുടെ സ്വാഭാവികത മാത്രമായിരുന്നു. കലാപകാരികളായിരുന്ന ഖൈബറിലെ ബനൂ നളീറുകാരുടെ പ്രതിനിധികളായി മക്കയില്‍ ചെന്ന് ഖുറൈശികളെ അഹ്‌സാബ് യുദ്ധത്തിനു പ്രേരിപ്പിച്ച സംഘത്തില്‍ ഹുയയ്യിനോടൊപ്പം അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജാമാതാവായ കിനാന:യും ഉണ്ടായിരുന്നു. അഹ്‌സാബ് യുദ്ധത്തില്‍ ഹുയയ്യ്-കിനാന: സംഘത്തിന്റെ പദ്ധതി പരാജയപ്പെടുകയും ഹുയയ്യ് ബനൂ ഖുറൈളക്കാരോടൊപ്പം പിടിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തതില്‍ പിന്നെ ഖൈബറില്‍ മദീനാ വിരുദ്ധ ചരടുവലികള്‍ക്ക് ചുക്കാന്‍ പിടിച്ചിരുന്നത് കിനാന:യായിരുന്നു. പ്രവാചകന്റെ സൈന്യത്തോടു പോരാടാന്‍ വേണ്ടി ഗത്ഫാന്‍ ഗോത്രക്കാരായ നാലായിരത്തോളം പേരെ കരാറടിസ്ഥാനത്തില്‍ ഖൈബറില്‍ വിന്യസിച്ചത് അയാളായിരുന്നു. ഖൈബര്‍ യുദ്ധത്തില്‍ കീഴടങ്ങിയശേഷവും കരാര്‍ ലംഘനവും വഞ്ചനയും തുടര്‍ന്നത് പിടികൂടപ്പെട്ടപ്പോള്‍ മാത്രമായിരുന്നു അയാള്‍ വധിക്കപ്പെട്ടത്. അതും യുദ്ധാനന്തരമുണ്ടാക്കിയ കരാറിന്‍റെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍. ഹുയയ്യിന്റെ വധത്തെപ്പോലെത്തന്നെ കിനാന:യുടെ വധത്തിനും സ്വഫിയ്യ(റ)യുടെ വിവാഹവുമായി യാതൊരു ബന്ധവുമില്ലായിരുന്നു, ഉണ്ടെന്നത് യുക്തിവാദികളെപ്പോലുള്ള ഇസ്‌ലാം വിമര്‍ശകരുടെ വ്യാജാരോപണം മാത്രമാണ് എന്ന് ഇതില്‍ നിന്ന്‍ വ്യക്തം.


ചോദ്യം : സ്വഫിയയെ നബി കല്യാണം കഴിച്ചതാണോ? എങ്കിൽ ആരാണ് കല്യാണം കഴിച്ചു കൊടുത്ത രക്ഷാധികാരി (വലിയ്യ്‌)?


മറുപടി: ഖൈബര്‍ യുദ്ധത്തില്‍ മുസ്‌ലിംകള്‍ മുന്നേറിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയും ജൂതന്മാരുടെ ശക്തികേന്ദ്രമായിരുന്ന അല്‍ഖമൂസ് കോട്ട ഉപരോധിക്കുകയും ചെയ്തപ്പോള്‍ അവര്‍ സന്ധിസംഭാഷണത്തിന് തയ്യാറായി. ഇബ്നു അബീ ഹുഖൈഖ് നബി(സ)യുമായി സന്ധിവ്യവസ്ഥയുണ്ടാക്കി. പ്രസ്തുത സന്ധിയില്‍ നബി(സ) പ്രത്യേകം എടുത്തുപറഞ്ഞ വ്യവസ്ഥ ലംഘിച്ച് കടുത്ത വഞ്ചന നടത്തിയതിനെ തുടര്‍ന്നാണ്‌ കിനാന വധിക്കപ്പെടുന്നതും അവരുടെ പത്നിയായിരുന്ന സ്വഫിയ്യ(റ) ഉള്‍പ്പെടെ പലരും ബന്ധികളാക്കപ്പെടുന്നതും. ഇവ്വിധം ജൂതന്മാരുടെ ചതിയുടെയും വഞ്ചനയുടെയും കരാര്‍ ലംഘനത്തിന്‍റെയും അനന്തരഫലമായി മുസ്‌ലിം സൈന്യത്തിന്‍റെ അധീനതയില്‍ അടിമകളായി വന്ന സ്ത്രീകളെയും കുട്ടികളെയും വീതംവെച്ചപ്പോള്‍ നബി(സ)ക്ക് കിട്ടിയതാണ് സ്വഫിയ്യ(റ)യെ. അവരെ ഇസ്‌ലാമിലേക്ക് ക്ഷണിച്ച നബി(സ) അവരോട് പറഞ്ഞത്, ‘ഒന്നുകില്‍ ഇസ്‌ലാം സ്വീകരിച്ച് എന്റെ കൂടെ മദീനയിലേക്കു പോരാം, അല്ലെങ്കില്‍ നിന്റെ പൂര്‍വവിശ്വാസത്തില്‍ തന്നെ തുടര്‍ന്ന് യഹൂദ സമുദായത്തിലേക്ക് തന്നെ മടങ്ങിപ്പോകാം, അതിനുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യം നിനക്ക് നല്‍കുന്നു’ എന്നാണ്. (ത്വബഖാതു ഇബ്നു സഅദ്). ഒരേ സമയം രാഷ്ട്രീയവും മതപരവുമായ തെരഞ്ഞെടുപ്പധികാരമാണ് റസൂല്‍(സ) സ്വഫിയ്യ:(റ)ക്ക് അനുവദിച്ചുനല്‍കുന്നത്. ലോകചരിത്രത്തില്‍ മറ്റേതു ജേതാവാണ്, ഇത്രയും വിനയാന്വിതനായി കീഴടക്കപ്പെട്ട നാടിനോട് പെരുമാറിയിട്ടുള്ളത്?! ഇസ്‌ലാം സ്വീകരിച്ച് പ്രവാചകന്റെ കീഴില്‍ തുടരാനാണ് സ്വഫിയ്യ:(റ) ഇഷ്ടപ്പെട്ടത്. ‘എന്റെ മോചനത്തേക്കാളും എന്റെ സമൂഹത്തിലേക്കുള്ള മടക്കത്തേക്കാളും അല്ലാഹുവും അവന്റെ റസൂലുമാണ്‌ എനിക്ക് പ്രിയം’എന്നായിരുന്നു സ്വഫിയ്യ:(റ)യുടെ പ്രതികരണം. (സീറ: ഇബ്നു ഇസ്ഹാഖ്). അനന്തരം നബിതിരുമേനി(സ) സ്വഫിയ്യ:(റ)യെ മോചിപ്പിക്കുകയും വിവാഹം കഴിക്കുകയും ചെയ്തു. അടിമത്തത്തില്‍ നിന്ന് മോചിപ്പിക്കുക എന്നതായിരുന്നു അവര്‍ക്കുള്ള മഹ്ര്‍. തന്റെ കീഴിലുള്ള അടിമയെ മോചിപ്പിച്ച് വിവാഹം കഴിക്കാന്‍ ഉടമയായ പ്രവാചകന് ‘വലിയ്യി’ന്‍റെ ആവശ്യമുണ്ടായിരുന്നില്ല. അതാണ്‌ ഇസ്‌ലാമിക നിയമം.


ചോദ്യം : ചില ചരിത്രകാരന്മാർ ആരോപിക്കുംപോലെ കല്യാണമല്ല, ചുമ്മാ നബി തന്റെ കൂടാരത്തിൽ അവളെ കൊണ്ടുപോയി ശയിക്കുകയായിരുന്നോ?


മറുപടി: ഒരിക്കലുമല്ല, ഇതൊരു ചുമ്മാ ആരോപണം മാത്രമാണ്! യുക്തിവാദികളെപ്പോലെ, ബുദ്ധിപരവും വൈജ്ഞാനികവുമായ സത്യസന്ധതയില്ലാത്തവരാണ് ഇത്തരം ആരോപണങ്ങള്‍ ഉന്നയിക്കാറുള്ളത്. തങ്ങള്‍ ഏതായാലും അനിയന്ത്രിതവും കുത്തഴിഞ്ഞതുമായ ലൈംഗിക ജീവിതത്തിന്റെ അടിമകളായി. അതിനാല്‍ തങ്ങളെപ്പോലെ, ലക്കുംലഗാനുമില്ലാത്ത ലൈംഗിക ജീവിതമായിരുന്നു മുഹമ്മദ്‌ നബി(സ)യും നയിച്ചിരുന്നത് എന്ന് വരുത്തിവെക്കാനുള്ള നികൃഷ്ട താല്‍പര്യത്തിന്‍റെ ഭാഗമായിരിക്കണം ഇത്തരം ആരോപണങ്ങള്‍. കടുത്ത ഇസ്‌ലാം വിരോധികളല്ലാതെ, പ്രാമാണികനായ ഏത് ചരിത്രകാരനാണ് ഇങ്ങനെ ആരോപിച്ചിട്ടുള്ളത്‌ എന്ന് ചോദ്യകര്‍ത്താവ് വ്യക്തമാക്കിയാല്‍ നന്നായിരുന്നു. നബി(സ) സ്വഫിയ്യ:(റ)യെ അടിമത്തത്തില്‍ നിന്ന് മോചിപ്പിച്ച് ഭാര്യയായി സ്വീകരിക്കുകയും അങ്ങനെ ഖൈബറില്‍ നിന്നും മദീനയിലേക്ക് മടങ്ങുകയും ചെയ്യവേ സദ്ദുസ്സ്വഹ്ബാഅ് എന്ന സ്ഥലത്തുവെച്ചാണ് നബിതിരുമേനി സ്വഫിയ്യ:(റ)യുമായി മധുവിധു ആഘോഷിക്കുന്നത്. വിവാഹസദ്യയായി ഈത്തപ്പഴവും ഹൈസും മറ്റും നല്‍കി. മൂന്ന് ദിവസം അവിടെ തങ്ങിയ ശേഷമാണ് യാത്ര തുടര്‍ന്നത്. (സ്വഹീഹുല്‍ ബുഖാരി)


ചോദ്യം : ശത്രുക്കളിൽ പെട്ട സ്ത്രീയെയും കൊണ്ട് അന്തിയുറങ്ങുന്നത് കണ്ടതിൽ അവൾ നബിയെ വല്ലതും ചെയ്യുമോ എന്ന് ആശങ്ക തോന്നിയ അബൂ അയ്യൂബിൽ അൻസാരി(റ) നേരം പുലരുന്നത് വരേ കൂടാരത്തിന് പുറത്ത് ഒരു വാൾ കയ്യിലേന്തി കാവൽ നിന്നു എന്ന് പറയുന്നത് ശരിയാണോ?


മറുപടി: ഇമാം ത്വബ്രിയുടെ റിപ്പോര്‍ട്ട് പ്രകാരം, അബൂ അയ്യൂബിൽ അൻസാരി(റ) നേരം പുലരുന്നത് വരേ പ്രവാചകന്‍റെ കൂടാരത്തിന് വാളുമായി കാവൽ നിന്നു എന്ന് പറയുന്നത് ശരിയാണ്. അതുപക്ഷേ, -ഇസ്‌ലാമിന്‍റെ ശത്രുക്കള്‍ പറഞ്ഞൊപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നത് പോലെ- വാളിന്‍റെ തണലിലുള്ള വീടുകൂടല്‍ ആയിരുന്നില്ല. അഥവാ, അബൂ അയ്യൂബിന്‍റെ സായുധ കാവല്‍ പ്രവാചകന്റെ അറിവോടെയോ നിര്‍ദ്ദേശപ്രകാരമോ ആയിരുന്നില്ല എന്നര്‍ത്ഥം. ബലപ്രയോഗത്തിന്റെ ഒരംശവും സ്വഫിയ്യ(റ)ക്കുനേരെ നടത്താന്‍ പ്രവാചകന്‍(സ) ഉദ്ദേശിച്ചിട്ടേയില്ലെന്ന് നേരത്തെ വിവരിച്ച സംഭവങ്ങളില്‍ നിന്ന് തീര്‍ത്തും വ്യക്തമാണല്ലോ. വിവാഹത്തിന് ശേഷം ഒരുമിച്ച് രാപാര്‍ക്കാനുള്ള അവരുടെ തീരുമാനം ഉഭയകക്ഷി സമ്മതപ്രകാരമായിരുന്നു താനും. പുലര്‍ച്ചേ തന്റെ കൂടാരത്തിന് പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോഴാണ് അബൂഅയ്യൂബില്‍ അന്‍സ്വാരി(റ)യെ പ്രവാചകന്‍ കാണുന്നതും അദ്ദേഹം തന്റെ ടെന്റിന് കാവല്‍ നിന്ന വിവരം അറിയുന്നതും. യുദ്ധത്തില്‍ ബന്ധുക്കള്‍ കൊല്ലപ്പെട്ടതിന് സ്വഫിയ്യ:(റ) പ്രവാചകനോട് പ്രതികാരം ചെയ്യുമോ എന്ന ഭയം കൊണ്ടാണ് താന്‍ അവിടെ നിന്നതെന്ന് അബൂ അയ്യൂബ്(റ) നബി(സ)ക്ക് അന്നേരം വിശദീകരിച്ചുകൊടുക്കുകയായിരുന്നു. പ്രവാചകനോടുള്ള കൂറ് മനസ്സിലാഴ്ന്നിറങ്ങിയിരുന്ന അബൂ അയ്യൂബ്(റ), സ്വഫിയ്യ:(റ)യുടെ കാര്യത്തില്‍ ഒരു മുന്‍കരുതല്‍ ആവശ്യമാണെന്നു സ്വയം തോന്നിയതിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ കൂടാരത്തിനു പുറത്ത് സ്വന്തം നിലയ്ക്ക് വന്നുനിന്നുവെന്നാണ് ത്വബ്രിയുടെ നിവേദനത്തിലുള്ളതെന്നു ചുരുക്കം. സ്വഫിയ്യ:(റ)യുമായി സംസാരിക്കാനോ സമ്പർക്കം പുലർത്താനോ ഒന്നും കഴിഞ്ഞിട്ടില്ലാത്ത അബൂ അയ്യൂബിന് അവരുടെ മനസ്സ് താന്‍ വിചാരിക്കുന്നതിന്റെ വിപരീതധ്രുവത്തിലാണ് നിലകൊണ്ടിരുന്നതെന്ന് തിരിച്ചറിയാന്‍ നിര്‍വാഹമൊന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ലല്ലോ! എന്നാല്‍, സംഭവിക്കുമോയെന്ന് അബൂ അയ്യൂബ്(റ) ശങ്കിച്ച ചതിയല്ല, ആത്മാര്‍ത്ഥമായ മനസ്സുപറിച്ചുകൊടുക്കലാണ് അന്നു രാത്രി ആ താല്‍ക്കാലിക കിടപ്പറക്കുള്ളില്‍ നടന്നത് എന്നതാണ് യാഥാര്‍ഥ്യം.


ഇവിടെ രസകരവും ചിന്തനീയവുമായ മറ്റൊരു കാര്യംകൂടിയുണ്ട്. ഖൈബറില്‍ നിന്ന് മടങ്ങുംവഴി തന്റെ കൂടെ അന്തിയുറങ്ങുന്നത് പ്രവാചകന് അപകടം വരുത്തിവെക്കുമോ എന്നു സ്വഫിയ്യ:(റ) ഭയപ്പെട്ടിരുന്നു എന്നതാണത്! ഖൈബര്‍ വിട്ട് ഏതാണ്ട് ആറു മൈല്‍ ദൂരം പിന്നിട്ടപ്പോള്‍ വിവാഹരാത്രിയിലേക്ക് പ്രവേശിക്കാനായിരുന്നു നബി(സ)യുടെ തീരുമാനം. എന്നാല്‍ സ്വഫിയ്യ:(റ) ആ നിര്‍ദേശം തിരസ്‌കരിക്കുകയാണ് ചെയ്തത്. പിന്നീട് ഖൈബറില്‍നിന്ന് പന്ത്രണ്ടു മൈല്‍ ദൂരെയെത്തിയതിന് ശേഷം നബി(സ)യും സ്വഫിയ്യ:(റ)യും ആദ്യരാത്രി ഒന്നിച്ചുറങ്ങിയപ്പോള്‍ ഈ തിരസ്‌കാരത്തെക്കുറിച്ച് പ്രവാചകന്‍(സ) സ്വഫിയ്യ:(റ)യോട് ചോദിച്ചു. അതിന്നവരുടെ മറുപടി, ”അല്ലാഹുവിന്റെ ദൂതരേ, അങ്ങ് യഹൂദരോട് അടുത്തുള്ള ഒരു സ്ഥലത്തുവെച്ച് അത് ചെയ്യുന്നത് ഞാന്‍ ഭയപ്പെട്ടു, ഇപ്പോള്‍ നാം സുരക്ഷിതമായ അകലത്തിലാണ്”എന്നായിരുന്നു! (കിതാബുല്‍ മഗാസി –വാഖിദി). അബൂഅയ്യൂബ്(റ) ഭയപ്പെട്ടതില്‍ നിന്ന് തികച്ചും വ്യത്യസ്തമായിരുന്നു സ്വഫിയ്യ:(റ)യുടെ മനസ്സ്, ദിവസങ്ങള്‍കൊണ്ട് അതില്‍ ഇസ്‌ലാമും പ്രവാചക സ്നേഹവും നിറഞ്ഞ് കവിഞ്ഞിരുന്നു, അതിനാല്‍ തന്നെ തന്റെ പഴയ ബന്ധുക്കളായ യഹൂദര്‍ നബി(സ)യോട് പ്രതികാരം ചെയ്യാനുള്ള സാധ്യതയും, അതില്‍നിന്ന് പ്രവാചകനെ സംരക്ഷിക്കാനുള്ള വ്യഗ്രതയും, നബി(സ)യുമായുള്ള തന്റെ വിവാഹം അലങ്കോലമാകാതിരിക്കാനുള്ള ആഗ്രഹവും കരുതലുമാണ് സ്വഫിയ്യ:(റ)യെ മഥിച്ചിരുന്നത് എന്ന് ഇതില്‍ നിന്ന് മനസ്സിലാക്കാം.


ചോദ്യം : യുദ്ധം തീർന്ന ഉടനെയാണ് ഈ സഹശയനം നടന്നത് എന്നും, സ്വഫിയയുടെ ‘ഇദ്ദ’ കഴിയാൻ മൂന്നു മാസത്തോളം പിന്നെയും ബാക്കിയുണ്ടെന്നും പറയുന്നത് ശരിയാണോ? വായനക്കാർക്ക് തെറ്റിദ്ധാരണ നീങ്ങാൻ ഉതകുന്ന ഒരു വിശദീകരണം പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.


മറുപടി: പ്രവാചകനു(സ)മായി വീടുകൂടുമ്പോള്‍ സ്വഫിയ്യ:(റ)യുടെ ഇദ്ദാ കാലം കഴിഞ്ഞിട്ടില്ലായിരുന്നു എന്ന ഈ ആരോപണം ഒട്ടും ശരിയല്ല. എന്നുമാത്രമല്ല, ഇസ്‌ലാമിക ശരീഅത്തിന്റെ നിദാനശാസ്ത്രത്തെക്കുറിച്ച യാതൊരു ധാരണയും ഇല്ലാതെ ഉന്നയിക്കപ്പെടുന്ന വിമര്‍ശനം കൂടിയാണിത്; അല്ലാഹുവില്‍ നിന്നും റസൂലില്‍ നിന്നും ഇസ്‌ലാം പഠിക്കുന്നതിന് പകരം അവരെ അങ്ങോട്ട്‌ ഇസ്‌ലാം പഠിപ്പിക്കുന്ന തരത്തിലുള്ള വാദവും! യുദ്ധങ്ങള്‍ വഴി ഇസ്‌ലാമിക രാജ്യത്ത് അടിമസ്ത്രീകളെത്തിയാല്‍ അവര്‍ക്കുള്ള ഇദ്ദയുടെ ചട്ടമെന്താണെന്ന് സ്ഥാപിക്കപ്പെടുക പ്രവാചകന്‍(സ) അവ്വിഷയകമായി എന്ത് നിലപാട് സ്വീകരിച്ചു എന്നതിന്റെ വെളിച്ചത്തിലാണ്. ഖൈബറില്‍ നിന്ന് മടങ്ങുംവഴി സ്വഫിയ്യ:(റ) ആര്‍ത്തവത്തില്‍ നിന്നു ശുദ്ധിയായതിനുശേഷമാണ് മുഹമ്മദ് നബി(സ)

സ്വഫിയ്യ:(റ)യുമായുള്ള വിവാഹം സാക്ഷാത്കരിച്ചത്. ഇക്കാര്യം, ആ യാത്രയില്‍ പ്രവാചകന്റെ കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന അനസ്(റ) വ്യക്തമാക്കിയത് സ്വഹീഹുല്‍ ബുഖാരിയില്‍ കാണാം. ആര്‍ത്തവമുണ്ടായിരുന്ന സ്വഫിയ്യ:(റ)യുമായുള്ള വിവാഹം അവരുടെ ആര്‍ത്തവം കഴിയുന്നതുവരെ മുഹമ്മദ് നബി(സ) നീട്ടിവെച്ചാല്‍ അതിനര്‍ത്ഥം, യുദ്ധഭൂമിയില്‍ നിന്ന് അടിമസ്ത്രീകളായി എത്തുന്നവരുടെ ഇസ്‌ലാമിക ഇദ്ദ ഒരു ആര്‍ത്തവകാലമാണെന്നാണ്. നിയമബോധനമാണ്, നിയമലംഘനമല്ല മുഹമ്മദ് നബി(സ)യുടെ ഈ നടപടിയില്‍ ഉള്ളത്.


ഗര്‍ഭിണിയായ അടിമസ്ത്രീയുടെ ഇദ്ദ പ്രസവം വരെയും ഗര്‍ഭിണിയല്ലാത്തവരുടേത് ഒരു ആര്‍ത്തവത്തില്‍ നിന്ന് ശുദ്ധിയാകുന്നതുവരെയും ആണെന്നും അതിനുശേഷമേ അവരുമായി വിവാഹ/ലൈംഗിക ബന്ധം പാടുള്ളുവെന്നും മുഹമ്മദ് നബി(സ) തന്റെ ശിഷ്യന്‍മാര്‍ക്ക് വ്യക്തമായി പറഞ്ഞുകൊടുത്തിട്ടുള്ളതാണ്. ‘സുനനു അബൂദാവൂദി’ല്‍ ‘കിതാബുന്നികാഹി’ന് കീഴിലെ ‘ബാബു ഫീ വത്വ്ഇസ്സബായാ’യില്‍ വന്നിട്ടുള്ള ഹദീസുകളില്‍ നിന്ന് ഇക്കാര്യം വ്യക്തമാണ്. ഔത്വാസ് യുദ്ധാനന്തരം മുസ്‌ലിം പടയാളികള്‍ അടിമസ്ത്രീകളെ ഏറ്റെടുത്തപ്പോള്‍ പ്രവാചകന്‍(സ) ഇങ്ങനെ പറയുകയുണ്ടായി: ”ഗര്‍ഭിണികള്‍ പ്രസവിക്കുന്നതുവരെ അവരുമായി ലൈംഗിക ബന്ധം പാടില്ല, ഗര്‍ഭിണികളല്ലാത്തവര്‍ ഒരു ആര്‍ത്തവം പൂര്‍ത്തിയാകുന്നതുവരെ അവരുമായും ലൈംഗികബന്ധം പാടില്ല.” ഹുനൈന്‍ യുദ്ധാനന്തരം അവിടുന്ന് പ്രഖ്യാപിച്ചു: ”അല്ലാഹുവിലും അന്ത്യദിനത്തിലും വിശ്വസിക്കുന്ന ഒരു വ്യക്തിക്കും ഒരു ആര്‍ത്തവകാലത്തില്‍ നിന്ന് ശുദ്ധിയാകുന്നതുവരെ അടിമസ്ത്രീകളുമായി ലൈംഗികബന്ധം അനുവദനീയമല്ല.”


ഇതില്‍നിന്നും കാര്യം വളരെ വ്യക്തമാണ്. വാക്കിലൂടെയും പ്രവൃത്തിയിലൂടെയും മുഹമ്മദ് നബി(സ) പഠിപ്പിച്ചിട്ടുള്ളത് യുദ്ധത്തടവുകാരികളായി എത്തുന്ന ഗര്‍ഭിണികളല്ലാത്തവരുടെ ഇദ്ദ ഒരു ആര്‍ത്തവം കഴിയുകയാണ് എന്നതത്രെ. അതാണ് ഇവ്വിഷയകമായ ഇസ്‌ലാമിന്റെ നിയമം. സ്വഫിയ്യ:(റ)യുടെ കാര്യത്തിലും ഇതിനുവിരുദ്ധമായി യാതൊന്നും ഉണ്ടായിട്ടില്ല. ഭര്‍ത്താവ് മരിച്ച സ്ത്രീയുടെ ഇദ്ദ നാല് ചാന്ദ്രമാസവും പത്തു ദിവസവുമാണെന്ന് വിധിക്കുന്ന വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആന്‍ വചനത്തില്‍നിന്ന്, ഇസ്‌ലാമില്‍ ഈയൊരു ഇദ്ദാ നിയമം മാത്രമേയുള്ളൂ എന്ന് തെറ്റിദ്ധരിച്ചുകൊണ്ടാണ് യുക്തിവാദികളെപ്പോലുള്ള ഇസ്‌ലാം വിമര്‍ശകരില്‍ പലരും സ്വഫിയ്യ:(റ)യുടെ കാര്യത്തില്‍ ഇദ്ദാ നിയമം മറികടക്കപ്പെട്ടു എന്നു വാദിക്കുന്നത്. ഇസ്‌ലാമിക ഫിഖ്ഹിനെ സംബന്ധിച്ച പരിമിത ജ്ഞാനവും, വിമര്‍ശിക്കാന്‍ വേണ്ടിയാണെങ്കില്‍ പോലും ഒരു വിഷയവും ആഴത്തില്‍ പഠിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കില്ല എന്നതുമാണ് ഇസ്‌ലാം വിമര്‍ശകരുടെ, വിശിഷ്യാ യുക്തിവാദികളുടെ പ്രശ്‌നം.


https://chat.whatsapp.com/Io6efs5AMs2E7RrBkKDAFW

ആർത്തവം (ഹയ്ള്)الحيض

  സ്ത്രീയും പ്രായപൂർത്തിയും Part 1 ഏതൊരു വ്യക്തിയും ഇസ്‌ലാമിക നിയമങ്ങൾക്ക് അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ വിധേയനാകുന്നത് പ്രായപൂർത്തിയോടെയാണ് മൂന്നിലൊരു ലക...