*ഈമാൻ കർമത്തിലോ വിശ്വാസത്തിലോ* ?*
Aslam Kamil Saquafi parappanangadi
സുന്നി വാദം :
ഈമാൻ (വിശ്വാസം) എന്നാൽ ഹൃദയത്തിലുള്ള ഉറപ്പിച്ചു അംഗീകരിക്കലാണ്.
ഈമാനിന്റെ ഹഖീഖത്ത് അതായത് ഈമാനിന്റെ അസ്വൽ അടിത്തറ അതിൽ കർമം പെടുകയില്ല.
കർമത്തിൽ ഭംഗം വന്നാൽ ഈമാൻ നഷ്ടപ്പെടുകയില്ല.
എന്നാൽ ചില കർമങ്ങൾ മനസ്സിൽ ഈമാൻ ഇല്ല എന്നതിന്റെയും നിശേധത്തിന്റെയും അടയാളമായത് കൊണ്ട് അത്തരം കർമങ്ങൾ ചെയ്താൽ പ്രത്യക്ഷത്തിൽ അവന്റെ ഈമാൻ നഷ്ടപെട്ടതായി വിധിക്കുന്നതാണ്
അത് കർമം ഈമാനിന്റെ അസ്വൽ ആയത് കൊണ്ടല്ല. മനസ്സിലുള്ളത് അറിയാനുള്ള അടയാളമാണ് കർമം എന്നത് കൊണ്ടാണ്. അടയാളം ഉണ്ടായാൽ മനസ്സിൽ വിശ്വാസമില്ല എന്ന് വിധിക്കപ്പെടുന്നതാണ്. കാരണം മനസ്സിലുള്ളത് അടയാളങ്ങളെ കൊണ്ടല്ലേ അറിയുക.ഈ അടയാളമാവുന്ന പ്രവർത്തി ഈമാനിന്റെ അസ്വലിന്റെ ഭാഗമായതുകൊണ്ടല്ല.
ഈമാനിന്റെ അസ്വൽ അതായത് ഹഖീഖത്ത് വർധിക്കുകയോ കുറയുകയോ ചെയ്യുകയില്ല.
ഈമാൻ വർധിക്കുമെന്നും കുറയുമെന്നും പല പണ്ഡിതന്മാരും പറഞ്ഞതിന്റെ അർത്ഥം ഈമാനിന്റെ കമാല് പൂർണ്ണത വർദ്ധിക്കും എന്നും കുറയുമെന്നുമാണ്. ഈമാനിന്റെ അടിത്തറ അസ്വല് വർദ്ധിക്കുമെന്നും കുറയുമെന്നും അർത്ഥത്തിലല്ല .അത് വർദ്ധിക്കുകയോ കുറയുകയോ ചെയ്യുകയില്ല.
ഒഹാബീ വാദം
ഈമാൻ എന്നാൽ വിശ്വാസം മാത്രമല്ല കർമ്മവും ആണ് .
കർമ്മത്തിൽ ഭംഗം വന്നാൽ ഈമാൻ നഷ്ടപെടും
സുന്നികളുടെ തെളിവും ഒഹാബി ഘണ്ഡനവും
ശൈഖുൽ ഇസ്ലാം ഇബ്നു ഹജർ അസ്ഖലാനി റ പറയുന്നു.
ഈമാൻ എന്നാൽ ഭാഷയിൽ വിശ്വസിച്ച് അംഗീകരിക്കലാണ്.
ഈമാൻ എന്നാൽ ശറഇൽ
റബ്ബിൽ നിന്നും പ്രവാചകർ കൊണ്ടുവന്നതിന് വിശ്വസിച്ചു അംഗീകരിക്കലാണ്.
ഈ അളവ് ഈമാനാണെന്നതിൽ പണ്ഡിതന്മാർ ഏക അഭിപ്രായമാണ്.
പിന്നെ പണ്ഡിതന്മാർ അഭിപ്രായ വ്യത്യാസമായത് ഇങ്ങനെയാണ്.മനസ്സിൽ വിശ്വസിച്ച് അംഗീകരിക്കലോട് കൂടെ മനസ്സിനുള്ളതിനെ തൊട്ട് നാവുകൊണ്ട് പറയൽ നിബന്ധനയുണ്ടോ ?
മനസ്സിലുള്ള വിശ്വാസത്തോടുകൂടി കർമ്മവും ശരിയാക്കാൻ നിബന്ധനയുണ്ടോ എന്നതിൽ പണ്ഡിതന്മാർ അഭിപ്രായ വ്യത്യാസമായി .
ഇവിടെ രണ്ട് കാര്യമാണ് ഒന്ന് :ഉള്ളത് വാക്കും പ്രവർത്തിയും ഈമാനാണോ
രണ്ട് : അത് വർധിക്കുകയും കുറയുകയും ചെയ്യുമോ
ഈമാനിന്റെ നിർവചനത്തിൽ ഹൃദയവും നാക്കും പ്രവർത്തനവും ഉൾപ്പെടുത്തിയ മുൻഗാമികളായ പണ്ഡിതന്മാരുടെ ഉദ്ദേശം
*പ്രവർത്തനങ്ങൾ ഈമാനിന്റെ കമാലിൽ അതായത് പരിപൂർണ്ണതയുടെ നിബന്ധനയാണ് എന്ന് മാത്രമാണ്*
(കർമ്മങ്ങൾ
ഈമാനിൻറെ അസ്വലിൽ ഉൾപ്പെട്ടത് കൊണ്ടല്ല )
കർമ്മം ഈമാനിൽ പെടുമോ ഇല്ലയോ എന്ന അഭിപ്രായ വ്യത്യാസം ഇവിടെ നിന്നാണ് ഉണ്ടായത് അത് വർദ്ധിക്കുമോ കുറയുമോ എന്ന അഭിപ്രായവ്യത്യാസവും ഇവിടെ നിന്നാണ് ഉണ്ടായത്
(ഫത്ഹുൽ ബാരി 60 / 1 )
(കർമ്മങ്ങൾ ഈമാനിൽ പെട്ടതാണ് എന്ന് പറയുന്നവർ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് അതിൻറെ പരിപൂർണ്ണതയിൽ ഉൾപ്പെടും എന്നതാണ് പ്രവർത്തനങ്ങൾ ഈമാനിന്റെ അസ്വലില് ഉൾപ്പെടും എന്ന അർത്ഥത്തിലല്ല .കർമ്മങ്ങൾ ഈമാനിൽ പെട്ടതല്ല എന്ന് പറയുന്നവരുടെ ഉദ്ദേശം ഈമാനിന്റെ അസ്വലില് ( അടിത്തറയിൽ ) ഉൾപ്പെടുകയില്ല എന്നാണ്. പരിപൂർണ്ണതയിൽ ഉൾപ്പെടും എന്നല്ല.
അപ്പോൾ കർമ്മങ്ങൾ ഈമാനിൽ ഉൾപ്പെടും എന്ന് പറയുന്ന പണ്ഡിതന്മാർ അവർ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് അതിൻറെ പരിപൂർണ്ണതയുടെ ഭാഗമാണ് എന്ന് മാത്രമാണന്ന് മനസ്സിലാക്കാം )
وفي فتح الباري1/60
والإيمان لغة التصديق ، وشرعا تصديق الرسول فيما جاء به عن ربه ، وهذا القدر متفق عليه . ثم وقع الاختلاف هل يشترط مع ذلك مزيد أمر من جهة إبداء هذا التصديق باللسان المعبر عما في القلب إذ التصديق من أفعال القلوب ؟ أو من جهة العمل بما صدق به من ذلك كفعل المأمورات وترك المنتهيات كما سيأتي ذكره إن شاء الله.......
والكلام هنا في مقامين : أحدهما كونه قولا وعملا ، والثاني كونه يزيد وينقص . فأما القول فالمراد به النطق بالشهادتين ، وأما العمل فالمراد به ما هو أعم من عمل القلب والجوارح ، ليدخل الاعتقاد والعبادات . ومراد من أدخل ذلك في تعريف الإيمان ومن نفاه إنما هو بالنظر إلى ما عند الله تعالى ، فالسلف قالوا هو اعتقاد بالقلب ، ونطق باللسان ، وعمل بالأركان وأرادوا بذلك أن الأعمال شرط في كماله . ومن هنا نشأ ثم القول بالزيادة والنقص كما سيأتي . فتح الباري 60/1
ശൈഖു ഇസ്ലാം ഹാഫിള് ഇബ്നു ഹജർ അസ്ഖലാനി റ
തുടരുന്നു.
മുഅതസിലത്ത് പറയുന്നത് ഈമാൻ എന്നാൽ പ്രവർത്തനവും മൊഴിയലും വിശ്വാസവും കൂടിയതാണ്.
മുഅത്തസിലത്തിൻറെയും സലഫു സ്വാലിഹുകളുടെയും ഇടയിലുള്ള വ്യത്യാസം
മുഅത്തസിലത്ത് പറയുന്നത്
കർമ്മങ്ങൾ ഈമാൻ ശരിയാവാനുള്ള നിബന്ധനയാണ് എന്നാണ്
എന്നാൽ സലഫു സ്വാലിഹകൾ പറയുന്നത്
കർമ്മങ്ങൾ ഈമാനിന്റെ കമാലിൽ അതായത് പൂർണതയിൽ നിബന്ധനയാണ് എന്നാണ്.
(ഈമാനിന്റെ അസ്വലിൽ അടിത്തറയിൽഅല്ല ).
ഇതല്ലാം അല്ലാഹുവിന്റെ അരികിലുള്ള
അവസ്ഥയിലേക്ക് നോക്കുമ്പോഴാണ്
എന്നാൽ നമ്മുടെ അരികിൽ (അതായത് ഇസ്ലാമിക കോടതിയുടെയും മറ്റും അരികിൽ )
ഈമാൻ എന്നാൽ നാക്കുകൊണ്ട് അംഗീകരിക്കലാണ് അപ്പോൾ ഒരാൾ നാക്കുകൊണ്ട് അംഗീകരിച്ചാൽ ദുനിയാവിൽ അവർക്ക് വിശ്വാസിയുടെ വിധികൾ ചാർത്തപ്പെടും .അവൻ അവിശ്വാസിയാണെന്ന് വിധിക്കപ്പെടുകയില്ല. വിഗ്രഹത്തിന് സുജൂദ് ചെയ്യുക പോലെയുള്ള അവിശ്വാസത്തിന്റെ മേലിൽ അറിയിക്കുന്ന വല്ല പ്രവർത്തിയും അവൻ നിന്നുണ്ടായാൽ അപ്പോൾ അവൻ അവിശ്വാസിയായി വിധിക്കപ്പെടും.
ഹറാമായ പ്രവർത്തികൾ പോലെ അവിശ്വാസത്തിന്റെ മേൽ അറിയിക്കുന്നതല്ലാത്ത പ്രവർത്തികൾ അവനിൽ നിന്ന് ഉണ്ടായാൽ
അവൻ ഈമാൻ ഉള്ളവൻ എന്ന് അവനെ പറ്റി പറയുന്നത് അവൻറെ നാക്കു കൊണ്ടുള്ള അംഗീകാരത്തിലേക്ക് നോക്കിയിട്ടാണ്.
*അവൻക്ക് ഈമാൻ ഇല്ല എന്ന് എവിടെയെങ്കിലും കണ്ടാൽ അത് പരിപൂർണ്ണമായ ഈമാനില്ല എന്ന അർത്ഥത്തിലാണ്*
ഇത്തരം പ്രവർത്തി ചെയ്തവനെ പറ്റി അവൻ കാഫിറായി എന്ന് എവിടെയെങ്കിലും കണ്ടാൽ കാഫിറിന്റെ പ്രവർത്തി അവനിൽ നിന്നും ഉണ്ടായി എന്നേ അർത്ഥമുള്ളൂ .
കാഫിർ അല്ല എന്ന് പറഞ്ഞാൽ ഈമാനിന്റെ സത്ത അവന്ന്ഉണ്ട് എന്നാണ് അർത്ഥം. അതായത് ഈമാനിന്റെ അസ്വൽ ഉണ്ട് എന്ന് .
ഫത്ഹുൽ ബാരി1/60
والمعتزلة قالوا : هو العمل والنطق والاعتقاد والفارق بينهم وبين السلف أنهم جعلوا الأعمال شرطا في صحته والسلف جعلوها شرطا في كماله . وهذا كله كما قلنا بالنظر إلى ما عند الله تعالى
أما بالنظر إلى ما عندنا فالإيمان هو الإقرار فقط ، فمن أقر أجريت عليه الأحكام في الدنيا ولم يحكم عليه بكفر إلا إن اقترن به فعل يدل على كفره كالسجود للصنم ، فإن كان الفعل لا يدل على الكفر كالفسق فمن أطلق عليه الإيمان فبالنظر إلى إقراره ، ومن نفي عنه الإيمان فبالنظر إلى كماله ، ومن أطلق عليه الكفر فبالنظر إلى أنه فعل فعل الكافر ، ومن نفاه عنه فبالنظر إلى حقيقته . فتح الباري
സ്വഹീഹുൽ ബുഖാരിയിൽ
ഇങ്ങനെ കാണാം
ഉമറ്ബനുഅബ്ദുൽ അസീസ് എഴുതുന്നു
ഈമാനിന്ന് ചില ഫർളുകളും ശറഉകളും അതിരുകളും സുനനുകളും ഉണ്ട്
ആരെങ്കിലും അവയെ പൂർത്തിയാക്കിയാൽ അവൻ ഈമാനിനെ പൂർത്തിയാക്കി ആരെങ്കിലും അവൻ അവയെ പൂർത്തിയാക്കിയില്ലെങ്കിൽ ഈമാനിനെപൂർത്തിയാക്കിയിട്ടില്ല സ്വഹീഹുൽ ബുഖാരി
وفي صحيح البخاري
وكتب عمر بن عبد العزيز إلى عدي بن عدي إن للإيمان فرائض وشرائع وحدودا وسننا فمن استكملها استكمل الإيمان ومن لم يستكملها لم يستكمل الإيمان
ഇത് വിവരിച്ച് ഫത്ഹുൽ ബാരി പറയുന്നു.
ഇതിൻറെ ഉദ്ദേശം ഇവയെല്ലാം ഈമാനിന്റെ പൂർണ്ണത ഉണ്ടാക്കുന്നതിൽ പെട്ടതാണ് എന്നാണ്
കാരണം ശറഹ് ഈമാനിന്റെ പൂർണ്ണതയെ പറ്റിയും ഈമാൻ എന്നാണ് പറഞ്ഞിട്ടുള്ളത്.
(ഇവയെല്ലാം ഈമാനിന്റെ അസ്വലിൽ (അടിത്തറയിൽ )പെട്ടതാണ് എന്ന അർത്ഥത്തിലല്ല )
ഫത്ഹുൽ ബാരി1/60
وفي فتح الباري 1/60
فالمراد أنها من المكملات ; لأن الشارع أطلق على مكملات الإيمان إيمانا . فتح الباري 1/60
ഇമാം അലിയ്യുൽ ഖാരി റ മിശ്കാത്തിന്റെ ശറഹ് മിർഖാത്തിൽ പറയുന്നു.
ഈമാൻ എന്നാൽ വിശ്വസിച്ചു സത്യമാക്കലാണ് ,
ശറഇന്റെ
അർത്ഥത്തിൽ ഈമാൻ എന്നാൽ റബ്ബിൽ നിന്നും കൊണ്ടുവന്ന ഒന്നിനെ ഹൃദയംകൊണ്ട് സത്യമാക്കലാണ്
ഇതിൽ പണ്ഡിതൻമാർ വിവിധ അഭിപ്രായം പറഞ്ഞു.
അതിൽ ഒന്നാം അഭിപ്രായം ഇമാം അശ്അരിയും
ഭൂരിപക്ഷപണ്ഡിതന്മാരും മുഹഖിഖീങ്ങളായ പണ്ഡിതരും പറയുന്ന അഭിപ്രായമാണ്
അത് ഈമാൻ എന്നാൽ നബി സല്ലല്ലാഹു അലൈഹി വസല്ലമ തങ്ങൾ കൊണ്ടുവന്നതാണെന്ന് പരസ്യമായി അറിയപ്പെട്ടതിന് സത്യമാക്കലാണ്.
രണ്ടാമത്തെ അഭിപ്രായം
ഈമാൻ എന്നാൽ ഹൃദയത്തിന്റെയും നാക്കിന്റെയും പ്രവർത്തിയാണ്.
ഈഅഭിപ്രായക്കാരിൽ ചിലർ പറയുന്നത് നാക്കുകൊണ്ട് സമ്മതിക്കൽ ഭൗതികലോകത്ത് നിയമങ്ങൾ നടപ്പിലാക്കാൻ മാത്രമാണ്
അടിമയുടെയും റബ്ബിന്റെയും ഇടയിൽ ഈമാൻ ശരിയാവാൻ മൊഴിയൽ ശർത്വില്ല.
ഹാഫിള് ദ്ധീനുൽ നസഫി റ പറയുന്നു.ഇമാം അബു ഹനീഫയിൽ നിന്നും റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യപ്പെട്ട അഭിപ്രായം ഇതാണ്.ഇമാം അബു മൻസൂരിൽ മാത്തൂരീദി അഭിപ്രായം ഇത് തന്നെ
ഇമാം അശ് അരിയുടെ ഒരു റിപ്പോർട്ടിലും ഇതുതന്നെയുണ്ട്.
وفي المرقات لعلي القاري61/1
وهو التصديق الذي معه أمن ، وطمأنينة لغة ، وفي الشرع تصديق القلب مما جاء من عند الرب ،
واختلف العلماء فيه على أقوال أولها : عليه الأكثرون ، والأشعري ، والمحققون أنه مجرد تصديق النبي - عليه الصلاة والسلام - فيما علم مجيئه بالضرورة تفصيلا في الأمور التفصيلية ، وإجمالا في الإجمالية تصديقا جازما ،
وثانيها : أنه عمل القلب ، واللسان معا فقيل : الإقرار شرط لإجراء الأحكام لا لصحة الإيمان فيما بين العبد ، وربه . قال حافظ الدين النسفي : وهذا هو المروي عن أبي حنيفة ، وإليه ذهب أبو منصور الماتريدي ، والأشعري في أصح الروايتين عنه ، .
മറ്റൊരു അഭിപ്രായം നാക്ക് കൊണ്ടുള്ള മൊഴിയിൽ അടിസ്ഥാനപരമല്ലാത്ത ഘടകമാണ്.മറിച്ച് ഏറെയായതാണ് .അതുകൊണ്ടുതന്നെ നിർബന്ധിപ്പിക്കുന്ന സമയത്ത് മൊഴിയിൽ ഒഴിവായി പോകുന്നതാണ്.
ഇതുകൊണ്ടാണ് ഒരാൾ ഹൃദയംകൊണ്ട് സത്യമാക്കുകയും ഉടനെ മരിക്കുകയും ചെയ്താൽ അവൻ വിശ്വാസിയാണ് ഇതിൽ ഏകകണ്ഠ അഭിപ്രായമുണ്ട്.
وقيل : هو ركن لكنه غير أصلي بل زائد ، ومن ثم يسقط عند الإكراه ، والعجز ، ولهذا من صدق ومات فجأة على الفور فإنه مؤمن إجماعا .
(ഇതിൽ ഹഖ് )
സത്യമായ അഭിപ്രായം ആവശ്യപ്പെടുമ്പോൾ അത് ഘടകമാണ് ആവശ്യപ്പെടാത്ത സമയത്ത് ഭൗതികവിധികൾ നടപ്പിലാക്കാൻ നിബന്ധനയാണ്.
ഈ രണ്ട് അഭിപ്രായ വിത്യാസങ്ങളും പദപരമായതാണ്.
قال بعضهم : والأول مذهب المتكلمين ، والثاني مذهب الفقهاء ، والحق أنه ركن عند المطالبة به ، وشرط لإجراء الأحكام عند عدم المطالبة ، ويدل عليه قوله تعالى : ( إنك لا تهدي من أحببت ) الآية . حيث أجمع المفسرون على أنها نزلت في أبي طالب ، والله أعلم بالمطالب . وبهذا يلتئم القولان . والخلافان لفظيان
പണ്ഡിതന്മാർ പറയുന്നു ഹദീസ് പണ്ഡിതന്മാർക്കിടയിലും മറ്റു അഹ്ലുസ്സുന്നന്റെ പണ്ഡിതന്മാർക്കിടയിലും വൈരുദ്ധ്യമില്ല.
കാരണം (കർമങ്ങൾ)വിരോധങ്ങൾ വെടിഞ്ഞു നിൽക്കലും കൽപ്പനകൾ അനുസരിക്കലും ഈമാനിന്റെ പരിപൂർണ്ണതയാണ്.എന്നതിൽ ഏകോപനം ഉണ്ട്
കർമങ്ങൾ ഈമാനിന്റെ സത്തയിൽ പെട്ടതാണ് എന്ന തല്ല .അപ്പോൾ ഈ തർക്കം യഥാർത്ഥത്തിൽ തർക്കമല്ല ഇത് പദപരമായ തർക്കം മാത്രമാണ്.ഇപ്രകാരമാണ് ഈമാൻ വർദ്ധിക്കുമോ കുറയുമോ എന്നതിലുള്ള തർക്കവും പദപരം മാത്രമാണ് യഥാർത്ഥ തർക്കമല്ല ( മിർഖാത്ത് 61/1)
قالوا : ولا تظهر المغايرة بين قول أصحاب الحديث ، وبين سائر أهل السنة لأن امتثال الأوامر ، واجتناب الزواجر من كمال الإيمان اتفاقا لا من ماهيته فالنزاع لفظي لا على حقيقته ، وكذلك اختلافهم في نقصان الإيمان ، وزيادته ، وكذا اقتران الإيمان بالمشيئة ،مرقات61/1
ലോകപണ്ഡിതന്മാരുടെ മേൽ വിവരണത്തിൽ നിന്നും ഈമാൻ അത് മനസ്സിലെ വിശ്വാസമാണെന്നും കർമ്മങ്ങൾ ഈമാനിന്റെ പരിപൂർണതക്ക് മാത്രമാണെന്നും മനസ്സിലാക്കാം. സലഫു സ്വാലിഹീങ്ങൾ കർമ്മങ്ങൾ ഈമാനിന്റെ ഭാഗമാണെന്ന് പറഞ്ഞത് അതിൻറെ പൂർണതയുടെ ഭാഗമാണ് എന്ന അർത്ഥത്തിലാണ് എന്നും മനസ്സിലാക്കാം. ഈമാൻ വർദ്ധിക്കുകയും കുറയുകയും ചെയ്യും എന്ന് പറയുന്നത് അതിൻറെ പരിപൂർണ്ണത വർദ്ധിക്കുകയും കുറയുകയും ചെയ്യുമെന്നാണ് ഈമാനിന്റെ അടിത്തറ
അത് മനസ്സിലെ വിശ്വാസം മാത്രമാണ്.
ചില കർമ്മങ്ങൾചെയ്താൽ ഈമാനിൽ നിന്നും പുറത്തു പോകുമെന്ന് പറഞ്ഞത് ഒരാളുടെ വിശ്വാസവും അവിശ്വാസവും ഉണ്ടോ എന്ന് അടയാളം കർമ്മങ്ങളിലൂടെ മാത്രമാണ് മനസ്സിലാക്കാൻ സാധിക്കുന്നത് എന്നതുകൊണ്ടും അവിശ്വാസത്തിന്റെ അടയാളം മഴ വല്ല കർമ്മവും ചെയ്താൽ പ്രത്യക്ഷത്തിൽ അവൻ അവിശ്വാസിയായി ഭൗതിക കോടതി നിയമമാക്കപ്പെടും എന്നും വിധിക്കപ്പെടും എന്നും പരലോക കാര്യം അല്ലാഹുവിലേക്ക് വിടുമെന്നും ആണ് അതിൻറെ അർത്ഥം എന്നും മേൽവിവരണത്തിൽ നിന്നും മനസ്സിലാക്കാം.
ഇനിയും ധാരാളം പണ്ഡിതന്മാരുടെ ഉദ്ധരണികളെ കൊണ്ട് തെളിയിക്കാൻ സാധിക്കുന്നതാണ് ഇപ്പോൾ ഇവിടെ നിർത്തുന്നു
Aslam Kamil Saquafi parappanangadi
https://chat.whatsapp.com/25iXC28SbjWFoTZeUBXBoh