ആദർശം PDF അഫ്സൽ സഖാഫി ചെറുമോത്ത്

https://drive.google.com/file/d/1GHUMIaxD1UKi03AA9iVGolSbC2JeE6Tg/view?usp=drivesdk

usp=drivesdkhttps://drive.google.com/file/d/1GHUMIaxD1UKi03AA9iVGolSbC2JeE6Tg/view?usp=drivesdk

مسح العينين عند سماع ذكر سيدنا النبى صلى الله عليه وسلم في الأذان "

" مسح العينين عند سماع ذكر سيدنا النبى صلى الله عليه وسلم  في الأذان "

جاء في كتاب حاشية مراقي الفلاح للطحطاوي في آخر باب الأذان (فائدة) ذكر القُهُستاني عن كنز العباد، أنه يستحب أن يقول عند سماع الأولى من الشهادتين للنبي صلى الله عليه وسلم ؛ صلى الله عليك يا رسول الله،

وعند الثانية ؛ قرت عيني بك يا رسول الله، اللهم متعني بالسمع والبصر. بعد وضع إبهاميه على عينيه، فإنه صلى الله عليه وسلم يكون له قائداً في الجنة.

وذكر الديلمي في الفردوس من حديث سيدنا أبي بكر الصديق رضي الله عنه مرفوعاً :

"من مسح العينين بباطن أنملة السبابتين بعد تقبيلهما عند قول المؤذن ؛ أشهد أن سيدنا محمداً رسول الله،

وقال: أشهد أن سيدنا محمداً عبده ورسوله، رضيت بالله ربّاً وبالإسلام ديناً وب سيدنا محمد صلى الله عليه وسلم نبياً

حلَّت له شفاعتي"

وكذلك جاء في حاشية ابن عابدين في باب الأذان (تتمة) يستحب أن يقال عند سماع الأولى من الشهادة؛ صلى الله عليك يا رسول الله، وعند الثانية منها ؛ قرت بك عيني يا رسول الله، ثم يقول ؛ اللهم متعني بالسمع والبصر بعد وضع ظفري الإبهامين على العينين، فإنه صلى الله عليه وآله  وسلم يكون قائداً له إلى الجنة.

ونقل بعضهم أن القُهُستاني كتب على هامش نسخته، أن هذا مختص بالأذان،

وجاء في مواهب الجليل في شرح مختصر الشيخ خليل في الفقه المالكي: ( فَائِدَةٌ ) قَالَ فِي الْمَسَائِلِ الْمَلْقُوطَةِ : حَدَّثَنَا الْفَقِيهُ الصَّدِيقُ الصَّدُوقُ الصَّالِحُ الْأَزْكَى الْعَالِمُ الْأَوْفَى الْمُجْتَهِدُ الْمُجَاوِرُ بِالْمَسْجِدِ الْحَرَامِ الْمُتَجَرِّدُ الْأَرْضَى صَدْرُ الدِّينِ بْنُ سَيِّدِنَا الصَّالِحِ بَهَاءِ الدِّينِ عُثْمَانَ بْنِ عَلِيٍّ الْفَاسِيِّ حَفِظَهُ اللَّهُ تَعَالَى قَالَ: لَقِيتُ الشَّيْخَ الْعَالِمَ الْمُتَفَنِّنَ الْمُفَسِّرَ الْمُحَدِّثَ الْمَشْهُورَ الْفَضَائِلُ نُورَ الدِّينِ الْخُرَاسَانِيَّ بِمَدِينَةِ شِيرَازَ، وَكُنْتُ عِنْدَهُ فِي وَقْتِ الْأَذَانِ فَلَمَّا سَمِعَ الْمُؤَذِّنَ يَقُولُ: أَشْهَدُ أَنَّ سيدنا مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ قَبَّلَ الشَّيْخُ نُورُ الدِّينِ إبْهَامَيْ يَدَيْهِ الْيُمْنَى وَالْيُسْرَى وَمَسَحَ بِالظُّفْرَيْنِ أَجْفَانَ عَيْنَيْهِ عِنْدَ كُلِّ تَشَهُّدٍ مَرَّةً بَدَأَ بِالْمُوقِ مِنْ نَاحِيَةِ الْأَنْفِ، وَخَتَمَ بِاللَّحَاظِ مِنْ نَاحِيَةِ الصُّدْغِ، قَالَ فَسَأَلَتْهُ عَنْ ذَلِكَ ؟

فَقَالَ : إنِّي كُنْتُ أَفْعَلُهُ مِنْ غَيْرِ رِوَايَةِ حَدِيثٍ ، ثُمَّ تَرَكْتُهُ فَمَرِضَتْ عَيْنَايَ فَرَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي الْمَنَامِ، فَقَالَ لِي لِمَ تَرَكْتَ مَسْحَ عَيْنَيْكَ عِنْدَ ذِكْرِي فِي الْأَذَانِ إنْ أَرَدْتَ أَنْ تَبْرَأَ عَيْنَاكَ فَعُدْ إلَى الْمَسْحِ أَوْ كَمَا قَالَ فَاسْتَيْقَظْتَ وَمَسَحْتَ فَبَرِئَتْ عَيْنَايَ وَلَمْ يُعَاوِدْنِي مَرَضُهُمَا إلَى الْآنَ .

يقول السيد النبهان قدس سره كماهو موجود في كتاب السيد النبهان/ ط2

تقبيل الأصابع ووضعها على الجفون عند قول المؤذن أشهد أن سيدنا محمّداً رسول الله ، بعض الفقهاء يقولون تقي العيون من العمى، وتعين على فتح البصيرة، ألاَ وهي القلب .

ഇസ്‌തിഗാസ* ഇമാം ഉൻദുലിസിയുടെ പേരിൽ വഹാബി പുരോഹിതന്മാർ പറയുന്ന തട്ടിപ്പു പിടികൂടുന്നു

https://www.youtube.com/watch?v=SnsD8y09y64&feature=youtu.be

 *ഇസ്‌തിഗാസ*

ഇമാം ഉൻദുലിസിയുടെ പേരിൽ വഹാബി പുരോഹിതന്മാർ  പറയുന്ന തട്ടിപ്പു പിടികൂടുന്നു.

( التفسير الكبير المسمى البحر المحيط
أثير الدين أبو عبد الله محمد بن يوسف الأندلسي
 تفسير سورة النساء »
( ولو أنهم إذ ظلموا أنفسهم جاءوك فاستغفروا الله واستغفر لهم الرسول لوجدوا الله توابا رحيما ) ظلموا أنفسهم بسخطهم لقضائك أو بتحاكمهم إلى الطاغوت ، أو بجميع ما صدر عنهم من المعاصي . جاءوك فاستغفروا الله بالإخلاص ، واعتذروا إليك . واستغفر لهم الرسول ; أي شفع لهم الرسول في غفران ذنوبهم . والعامل في إذ جاءوك والتفت في قوله : ( واستغفر لهم الرسول ) ولم يجئ على ضمير الخطاب في جاءوك تفخيما لشأن الرسول ، وتعظيما لاستغفاره ، وتنبيها على أن شفاعة من اسمه الرسول من الله تعالى بمكان ، وعلى أن هذا الوصف الشريف ، وهو إرسال الله إياه موجب لطاعته ، وعلى أنه مندرج في عموم قوله : ( وما أرسلنا من رسول إلا ليطاع بإذن الله ) . ومعنى وجدوا : علموا ; أي بإخباره أنه قبل توبتهم ، ورحمهم .

وقال أبو عبد الله الرازي ما ملخصه : فائدة ضم استغفار الرسول إلى استغفارهم بأنهم بتحاكمهم إلى الطاغوت خالفوا حكم الله ، وأساءوا إلى الرسول صلى الله عليه وسلم ، فوجب عليهم أن يعتذروا ويطلبوا من الرسول الاستغفار . أو لما لم يرضوا بحكم الرسول ظهر منهم التمرد ؛ فإذا تابوا وجب أن يظهر منهم ما يزيل التمرد بأن يذهبوا إلى الرسول ، ويطلبوا منه الاستغفار أو إذا تابوا بالتوبة أتوا بها على وجه من الخلل ، فإذا انضم إليها استغفار الرسول صلى الله عليه وسلم صارت مستحقة . والآية تدل على قبول توبة التائب ; لأنه قال بعدها : ( لوجدوا الله ) ، وهذا لا ينطبق على ذلك الكلام إلا إذا كان المراد من قوله : ( توابا رحيما ) قبول توبته انتهى . وروي عن علي كرم الله وجهه أنه قال : قدم علينا أعرابي بعدما دفنا رسول الله صلى الله عليه وسلم بثلاثة أيام فرمى بنفسه على قبره ، وحثا من ترابه على رأسه ، ثم قال :


يا خير من دفنت في الترب أعظمه فطاب من طيبهن القاع والأكم     نفسي الفداء لقبر أنت ساكنه
فيه العفاف ، وفيه الجود والكرم

ثم قال : قد قلت يا رسول الله فسمعنا قولك ، ووعيت عن الله فوعينا عنك ، وكان فيما أنزل الله عليك ولو أنهم إذ ظلموا أنفسهم جاءوك الآية ، وقد ظلمت نفسي وجئت أستغفر الله ذنبي ، فاستغفر لي من ربي ، فنودي من القبر أنه قد غفر لك .)




_അസ്ലം സഖാഫി പരപ്പനങ്ങാടി_

നിഖാബ്: മതവും മതവിരുദ്ധരും●

അഹ്ലുസ്സുന്നയുടെ ആദർശ പഠനത്തിന്  ഇസ്ലാമിക് ഗ്ലോബൽ വോയ്സ് ബ്ലോഗ് ഉപയോഗപ്പെടുത്തുക

https://islamicglobalvoice.blogspot.in/?m=0

നിഖാബ്: മതവും മതവിരുദ്ധരും● ശുകൂര്‍ സഖാഫി വെണ്ണക്കോട് 0 COMMENTS

Niqab- Malayalam

സ്ത്രീയും പുരുഷനും പ്രകൃതിയുടെ അനിവാര്യതയാണ്. ജീവിതയാത്രയിലെ ഘടകകക്ഷികളും. ശാരീരിക ഘടനയിലും മാനസിക സത്തയിലും ജീവശാസ്ത്രപരമായ ധര്‍മങ്ങളിലും ഇരുവര്‍ക്കുമിടയില്‍ പ്രകടമായ അന്തരമുണ്ട്. ഓരോരുത്തര്‍ക്കും താന്താങ്ങളുടെ ധര്‍മനിര്‍വഹണത്തിനനുകൂലമായ രൂപസംവിധാനവും കഴിവുകളുമാണ് നല്‍കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്. ആകൃതിയിലും പ്രകൃതിയിലുമുള്ള സാരമായ വ്യത്യാസം പരിഗണിച്ചുകൊണ്ടാണ് അവര്‍ക്കിടയില്‍ നിയമ നിര്‍മാണം നടത്തിയിട്ടുള്ളതും. ആരാധനകളിലും വേഷവിധാനങ്ങളിലും ആ വ്യത്യാസം പ്രകടമാണ്. പുരുഷന്‍റേതില്‍ നിന്ന് ഭിന്നമായ വസ്ത്രധാരണമാണ് അവര്‍ക്ക് മതം നിഷ്കര്‍ഷിക്കുന്നത്.

ഒരു മനുഷ്യന്‍റെ വേഷവിധാനം അയാളുടെ സംസ്കാരത്തിന്‍റെയും സുരക്ഷിതത്വത്തിന്‍റെയും ഭാഗമാണ്. അഭിമാനത്തിന്‍റെയും അലങ്കാരത്തിന്‍റെയും പ്രകടനമാണത്. നാണം മറക്കുകയെന്നതിനപ്പുറം ഒരു വലിയ സന്ദേശം അത് പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്നുണ്ട്. സ്ത്രീയുടെ വസ്ത്രധാരണം അവളുടെ വ്യക്തിത്വത്തിനും പദവിക്കും അനുയോജ്യമായതാകണമെന്നാണ് മതകീയ ശാസന.

ശക്തമായ സുരക്ഷാകവചം

ഇസ്ലാം സ്ത്രീകള്‍ക്ക് നിര്‍ദേശിക്കുന്ന വസ്ത്രധാരണ അവരുടെ അച്ചടക്കത്തിന്‍റെയും സുരക്ഷയുടെയും ഭാഗമാണ്. കരുത്തരായ കാമവെറിയന്മാരില്‍ നിന്നും ശല്യക്കാരില്‍ നിന്നും അവര്‍ക്ക് സംരക്ഷണം ലഭിക്കുന്നതുമാണ്. സ്ത്രീകള്‍ക്കെതിരായ അതിക്രമങ്ങള്‍ വര്‍ധിച്ചുവരുന്ന വര്‍ത്തമാന കാലത്ത് വിശേഷിച്ചും. അവരുടെ സദാചാര സംരക്ഷണം ഉറപ്പുവരുത്താന്‍ ഉതകുന്നതാണത്. ശിരോവസ്ത്രവും പര്‍ദയും നിഖാബും ഹിജാബും ധരിക്കുന്നത് ഈ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ്. സ്ത്രീയുടെ പ്രത്യേകമായ ശരീരപ്രകൃതി കണക്കിലെടുത്തും സ്ത്രീസൗന്ദര്യം വെളിവാക്കുന്നത് സമൂഹത്തിന്‍റെ സദാചാരനിഷ്ഠ അലങ്കോലപ്പെടുത്തുമെന്നതിനാലുമാണ് അത്തരമൊരു നിയമം പ്രഖ്യാപിച്ചിട്ടുള്ളത്.

ഖുര്‍ആന്‍ പറയുന്നു: പ്രവാചകരേ, സ്വപത്നിമാരോടും പെണ്‍മക്കളോടും വിശ്വാസിവനിതകളോടും പറയുക: അവര്‍ തങ്ങളുടെ മുഖപടങ്ങള്‍ താഴ്ത്തിയിടട്ടെ. ഇതത്രെ അവര്‍ തിരിച്ചറിയപ്പെടുന്നതിനും ശല്യം ചെയ്യപ്പെടാതിരിക്കുന്നതിനും ഏറ്റവും ഉചിതമായ മാര്‍ഗം (അല്‍അഹ്സാബ്: 59). സ്ത്രീകളുടെ വസ്ത്രധാരണം എങ്ങനെയാകണമെന്നും ആരുടെ മുമ്പിലാണ് അവര്‍ ശരീരം പൂര്‍ണമായി മറക്കേണ്ടതെന്നും ഏതെല്ലാം വസ്ത്രങ്ങളാണ് അണിയേണ്ടതെന്നും ഖുര്‍ആന്‍ വ്യക്തമാക്കുന്നുണ്ട്. അല്ലാഹു പറയുന്നു: സത്യവിശ്വാസിനികളോട് പറയുക, അവര്‍ തങ്ങളുടെ ദൃഷ്ടികള്‍ താഴ്ത്തിക്കൊള്ളട്ടെ, ഗുഹ്യഭാഗങ്ങള്‍ സൂക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യട്ടെ. അവരുടെ ശരീരസൗന്ദര്യം വെളിപ്പെടുത്തരുത്. സ്വയം വെളിവായതൊഴികെ. ശിരോവസ്ത്രം മാറിടത്തിന് മീതെ താഴ്ത്തിയിടണം. തങ്ങളുടെ ഭര്‍ത്താക്കന്മാര്‍, പിതാക്കള്‍, ഭര്‍തൃപിതാക്കള്‍, പുത്രന്മാര്‍, ഭര്‍തൃപുത്രന്മാര്‍, സഹോദരങ്ങള്‍, സഹോദര പുത്രന്മാര്‍, സഹോദരീ പുത്രന്മാര്‍, തങ്ങളുമായി ഇടപഴകുന്ന മുസ്ലിം വനിതകള്‍, അവരുടെ അടിമകള്‍, ലൈംഗികാസക്തിയില്ലാത്ത പുരുഷ പരിചാരകര്‍, സ്ത്രൈണ രഹസ്യങ്ങളറിഞ്ഞിട്ടില്ലാത്ത കുട്ടികള്‍ എന്നിവരുടെ മുന്നിലൊഴികെ അവര്‍ തങ്ങളുടെ ശരീരഭംഗി വെളിവാക്കരുത്. അവളുടെ മറച്ചുവെക്കുന്ന അലങ്കാരം അറിയപ്പെടാന്‍ വേണ്ടി അവര്‍ കാലിട്ടടിക്കുകയും ചെയ്യരുത് (സൂറത്തുന്നൂര്‍: 31).

ഈ ആയത്തിന്‍റെ വ്യാഖ്യാനത്തില്‍ ഇബ്നു കസീര്‍ വിവരിക്കുന്നു: ‘അല്ലാഹുവിലും അന്ത്യനാളിലും വിശ്വസിക്കുന്ന ഏതൊരു സ്ത്രീയും കാണല്‍ അനുവദനീയമല്ലാത്തവരുടെ മുമ്പില്‍ സൗന്ദര്യപ്രകടനം നടത്തല്‍ അനുവദനീയമല്ല. അതുപോലെ അവരുടെ കഴുത്തും പിരടിയും മറക്കല്‍ പ്രത്യേകം നിര്‍ബന്ധമാണെന്നും ഈ സൂക്തം ഉല്‍ബോധിപ്പിക്കുന്നു.’ സൗന്ദര്യപ്രകടനത്തിന്‍റെ ഭാഗമായി കാലുകള്‍ നിലത്തടിച്ച് നടക്കരുത് എന്ന ഖുര്‍ആന്‍ വചനം കാലുകളും മറക്കേണ്ടതാണെന്ന് പഠിപ്പിക്കുന്നുവെന്ന് ഇമാം ഖുര്‍തുബി(റ) വിശദീകരിക്കുന്നു. ഇതുദ്ധരിച്ച് ഇമാം ബൈഹഖി(റ) പറയുകയുണ്ടായി: ‘കാല്‍പാദവും മറക്കണമെന്നതിന് പ്രമാണമാണിത്. പാദം ഔറത്തല്ലെന്ന വാദത്തിന് ഖുര്‍ആനിന്‍റെ പിന്തുണയില്ലെന്ന് വ്യക്തമാണ്.’

മുഖം മറക്കേണ്ടതില്ലെന്നോ?

മുസ്ലിം സ്ത്രീ മുഖവും മുന്‍കൈയും ഉള്‍പ്പെടെ ശരീരം മുഴുവന്‍ അന്യപുരുഷന്മാരുടെ മുമ്പില്‍ മറക്കല്‍ നിര്‍ബന്ധമാണെന്നാണ് ഭൂരിഭാഗം പണ്ഡിതന്മാരുടെയും അഭിപ്രായം. പ്രമാണങ്ങളുടെ പിന്തുണയും അതിനുതന്നെയാണ്. പൗരാണികരും ആധുനികരുമായ പണ്ഡിതന്മാരുടെ ആധികാരികമായ തീരുമാനങ്ങളും പ്രസ്തുത അഭിപ്രായത്തെ ശരിവെക്കുന്നുണ്ട്. ആദ്യകാല ബിദഈ നേതാക്കളും ഇതേ അഭിപ്രായക്കാരായിരുന്നു. അല്‍ബാനിയെ പോലുള്ള അത്യപൂര്‍വം അപവാദങ്ങളേ ഈ വിഷയത്തില്‍ ഉണ്ടായിട്ടുള്ളൂ.

തിരുനബി(സ്വ) പറഞ്ഞു: സ്ത്രീ നിശ്ചയമായും നഗ്നതയാണ്. അവള്‍ പുറത്തിറങ്ങിയാല്‍ പിശാച് അവളില്‍ പ്രത്യക്ഷപ്പെടും. വീടിന്‍റെ അന്തര്‍ഭാഗത്താകുന്നതിനേക്കാള്‍ അല്ലാഹുവിലേക്ക് അവള്‍ അടുക്കുന്ന ഒരു സന്ദര്‍ഭവുമില്ല (സ്വഹീഹ് ഇബ്നു ഖുസൈമ: 3/93). ഇതേ ആശയം മുജാഹിദ് നേതാവ് അമാനി മൗലവി തന്‍റെ ഖുര്‍ആന്‍ പരിഭാഷയിലും എഴുതിയിട്ടുണ്ട് (സൂറത്തുല്‍ അഹ്സാബ് 33-ാം സൂക്തത്തിന്‍റെ വ്യാഖ്യാനം. പേ: 2591).

ഇമാം സിയാദി(റ) ശറഹുല്‍ മുഹര്‍ററില്‍ പറയുന്നു: സ്ത്രീകള്‍ക്ക് മൂന്ന് ഔറത്തുകളുണ്ട്. ഒന്ന്, നിസ്കാരത്തില്‍ മറക്കേണ്ടത്. മുഖവും മുന്‍കൈയും ഒഴികെയുള്ള ഭാഗമാണിത്. രണ്ട്, അന്യപുരുഷന്മാരുടെ മുമ്പില്‍ മറക്കേണ്ടത്. പ്രബലാഭിപ്രായ പ്രകാരം മുഖവും മുന്‍കൈയും ഉള്‍പ്പെടെ ശരീരം പൂര്‍ണമായാണിത്. മൂന്ന്, തനിച്ചോ മഹാരിമുകളുടെ (വിവാഹബന്ധം നിഷിദ്ധമായവര്‍) കൂടെയോ ആകുമ്പോഴുള്ള ഔറത്ത്. മുട്ട് പൊക്കിളിന്‍റെ ഇടയിലുള്ള ഭാഗമാണിത്. നാലാമതൊന്ന് കൂടി ഇമാം കുര്‍ദി(റ) വിവരിക്കുന്നുണ്ട്. അമുസ്ലിം സ്ത്രീയെ അപേക്ഷിച്ചുള്ള ഔറത്താണത്. ജോലി സമയത്ത് സാധാരണഗതിയില്‍ വെളിവാകുന്ന ഭാഗമാണിത്. പക്ഷേ, ഇത് അമുസ്ലിം സ്ത്രീ ഇവളുടെ ഉടമയോ വിവാഹബന്ധം നിഷിദ്ധമായവരോ ആകാതിരിക്കുമ്പോഴാണ് (ശര്‍വാനി: 2/112).

അന്യപുരുഷന്മാരെ അപേക്ഷിച്ച് ശരീരമാസകലം മറക്കണമെന്ന സിയാദി ഇമാമിന്‍റെ പ്രബലാഭിപ്രായത്തിനെതിരില്‍ പറഞ്ഞ ഇമാം ഇബ്നുഹജര്‍(റ)വും നാശം ഭയക്കുമ്പോള്‍ മറക്കല്‍ നിര്‍ബന്ധമാണെന്നും വെളിവാക്കല്‍ കുറ്റകരമാണെന്നും വ്യക്തമാക്കുന്നുണ്ട് (തുഹ്ഫതുല്‍ മുഹ്താജ്: 7/192, ഫതാവാ: 1/199).

സ്ത്രീ പുറത്തിറങ്ങുമ്പോള്‍ അന്യപുരുഷന്‍ തന്നെ നോക്കിക്കാണുന്നുവെന്ന് ഉറപ്പാകുമ്പോള്‍ മുഖം മറക്കല്‍ നിര്‍ബന്ധമാണെന്ന കാര്യത്തില്‍ പണ്ഡിത ലോകത്ത് തര്‍ക്കമേയില്ല. പ്രസ്തുത ഘട്ടത്തില്‍ മുഖം

യുക്തിവാദം:വംശനാശം നേരിടുന്ന യുക്തിവാദവും മതമൂല്യങ്ങളുടെ അതിജീവനവും

അഹ്ലുസ്സുന്നയുടെ ആദർശ പഠനത്തിന്  ഇസ്ലാമിക് ഗ്ലോബൽ വോയ്സ് ബ്ലോഗ് ഉപയോഗപ്പെടുത്തുക

https://islamicglobalvoice.blogspot.in/?m=0

വംശനാശം നേരിടുന്ന യുക്തിവാദവും മതമൂല്യങ്ങളുടെ അതിജീവനവും● അബ്ദുല്‍ബാരി സ്വിദ്ദീഖി കടുങ്ങപുരം 0 COMMENTS

യുക്തിവാദികളുടെയും നാസ്തികരുടെയും ആഗോള ആചാര്യന്മാരായ ക്രിസ്റ്റഫര്‍ ഹിച്ചന്‍സ്, റിച്ചാര്‍ഡ് ഡോക്കിന്‍സ്, ഡാനിയല്‍ ഡെനറ്റ്, മൈക്കല്‍ ഒന്‍ഫ്രെ പോലുള്ളവരുടെ മതവിരുദ്ധ മാനിഫെസ്റ്റോകളെല്ലാം വലിച്ചെറിഞ്ഞ് ബുദ്ധിജീവികളും ശാസ്ത്ര പ്രതിഭകളും മതങ്ങളിലേക്കും ആത്മീയതയിലേക്കും മടങ്ങിപ്പോകുന്ന സവിശേഷ ചരിത്രസന്ദര്‍ഭമാണിത്.

ഭൗതികവാദ ചിന്തകളെല്ലാം മതങ്ങളുടെ സര്‍വാധിപത്യത്തിന് മുമ്പില്‍ പകച്ച് നില്‍ക്കുന്നു. ഫാഷിസം, നാസിസം, ഭീകരവാദം, വംശീയത, വര്‍ഗീയത, വര്‍ണവെറി, സാമ്രാജ്യത്വം തുടങ്ങി മനുഷ്യജീവിതത്തെ ആകമാനം വിറപ്പിച്ച് നിര്‍ത്തുന്ന സംഹാരാത്മക വിദ്വേഷ തത്ത്വചിന്തകള്‍ക്കെല്ലാം കാരണമായ, ചാള്‍സ് ഡാര്‍വിന്‍റെ പരിണാമ സിദ്ധാന്തവും (1859) ഫോയര്‍ ബാഹിന്‍റെ (1804-1872) ഭൗതികവാദവും ഹെഗലിന്‍റെ (1770-1831) വൈരുദ്ധ്യാത്മകവാദവും കടപുഴകിയിരിക്കുകയാണ്. നാസ്തികചിന്തയുടെ വേരുകളെല്ലാം പറിഞ്ഞ് യുക്തിവാദികളെല്ലാവരും ‘ഡിങ്കമായാവിലുട്ടാപ്പിസ്റ്റ്’ യുക്തിയില്‍ കറങ്ങിത്തിരിഞ്ഞ് പതറിപ്പരുങ്ങി വിറങ്ങലിച്ചുനില്‍ക്കുന്നു. ശാസ്ത്രീയ ഗവേഷണാന്വേഷണ പഠനങ്ങള്‍ വികസിക്കുംതോറും സൃഷ്ടിവാദികള്‍ ജയിച്ച് നില്‍ക്കുകയും നിരീശ്വരവാദികള്‍ക്ക് വംശനാശം സംഭവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

കുലം മുടിഞ്ഞ്പോവുന്ന യുക്തിവാദചിന്തകളെ സംരക്ഷിക്കാന്‍ വേണ്ടി കിണഞ്ഞ് പരിശ്രമിച്ച് കൊണ്ടിരിക്കുന്ന സല്‍മാന്‍ റുഷ്ദിയെപ്പോലുള്ള അന്തര്‍ദേശീയ എഴുത്തുകാരും സി രവിചന്ദ്രനെപ്പോലുള്ള മലയാള ചാര്‍വാകന്മാരും നിര്‍ത്താതെ ബഹളം വച്ചിട്ടും ആരും മതങ്ങളെ കുടഞ്ഞെറിയുന്നില്ല എന്നത് കൗതുകകരം തന്നെ. കാറ്റൊഴിഞ്ഞ്പോവുന്ന യുക്തിചിന്തയുടെ പ്രതിരോധാര്‍ത്ഥം രചിക്കപ്പെട്ട കൃതികളിലെല്ലാം അബദ്ധങ്ങളുടേയും വൈരുദ്ധ്യങ്ങളുടേയും ഘോഷയാത്രയാണ്. സമൃദ്ധമായ നുണകള്‍ നിറഞ്ഞ രവിചന്ദ്രന്‍റെ ‘നാസ്തികനായ ദൈവം’ വായിച്ച് നിരവധിയാളുകള്‍ സ്വതന്ത്രചിന്ത ആശ്ലേഷിക്കുകയല്ല, വലിച്ചെറിയുകയാണ്.

പ്രപഞ്ചത്തിലേയും ചരിത്രത്തിലേയും ദൈവസാന്നിദ്ധ്യത്തെ നിഷേധിക്കാന്‍ വേണ്ടി നിരീശ്വര ബുദ്ധിജീവികള്‍ കെട്ടിയെഴുന്നള്ളിച്ച  സാക്ഷാല്‍ ഡാര്‍വിനിസം തന്നെ സൃഷ്ടിവാദത്തിന്‍റെ ശക്തമായ തെളിവാണെന്നും പരിണാമം ദൈവലീലയാണെന്നും ശാസ്ത്രലോകം തുറന്ന് പറയുന്ന അപൂര്‍വസന്ദര്‍ഭമാണിത്. ബ്രൗണ്‍ യൂണിവേഴ്സിറ്റി പ്രഫസര്‍ കെന്നത്ത് മില്ലറിന്‍റെ Finding Darwin’s God’ എന്ന പുസ്തകം ഇക്കാര്യം സമര്‍ത്ഥിക്കുന്നുണ്ട്. ‘The Origin of Species’ന്‍റെ അവസാന ഭാഗത്ത് പരിണാമദശയിലെ ആദ്യ ജീവകണികയെ ദൈവമാണ് സൃഷ്ടിച്ചത് എന്ന സത്യത്തിലേക്ക് ഡാര്‍വിനു തന്നെ വഴുതി വീഴേണ്ടിവന്നു. റൊണാള്‍ഡ് ഫിഷര്‍, ഹാല്‍ഡേന്‍ പോലുള്ള നിരവധി ഉന്നത ശാസ്ത്രജ്ഞര്‍ ഡാര്‍വിനിസത്തെ ദൈവത്തിന്‍റെ ഡിസൈന്‍ ഇന്‍റലിജന്‍സിന്‍റെ ശാസ്ത്രീയ തെളിവായി അവതരിപ്പിക്കുകയുണ്ടായി. ഫ്രെഡ് ഹോയില്‍ മൈക്കല്‍ ബഹെ പോലുള്ള ശാസ്ത്ര നിരീക്ഷകര്‍ ഡാര്‍വിനിസത്തിലൂടെ ദൈവവിശ്വാസികളായവരാണ്. മൈക്കല്‍ ബഹെയുടെ ‘Darwin’s Black Box’ വായിച്ച് ധാരാളം ശാസ്ത്രപണ്ഡിതര്‍ നാസ്തികവാദം കുടഞ്ഞെറിഞ്ഞ് മതവിശ്വാസികളായിട്ടുണ്ട് എന്നത് യുക്തിവാദികളെ നിരന്തരം അലോസരപ്പെടുത്തുന്നതത്രെ.

മാര്‍ട്ടിന്‍ റീസിന്‍റെ ആന്ത്രോപിക് സിദ്ധാന്തവും സ്മോലിന്‍റെ മള്‍ട്ടിവേഴ്സസ് സങ്കല്‍പവും പ്രപഞ്ചസൃഷ്ടിപ്പിന് പിന്നിലെ ആസൂത്രകനായ ദൈവത്തിലേക്ക് വിരല്‍ ചൂണ്ടുന്ന ശാസ്ത്രസിദ്ധാന്തങ്ങളാണെന്ന് ഡോക്കിന്‍സിനു തന്നെ സമ്മതിക്കേണ്ടിവന്നു. ‘ഗോഡ് ഡില്യൂഷന്‍’ മുഴുവന്‍ പേജുകളിലും സ്വന്തം നിലപാടുകളെ തന്നെ തിരുത്തുന്ന വിചിത്രമായ വാദങ്ങളവതരിപ്പിക്കുന്ന നിരീശ്വരവാദികളുടെ ആഗോള ബുദ്ധിജീവിയുടെ പരിഭ്രാന്തി കാണുമ്പോള്‍ പുസ്തകത്തിന്‍റെ ശീര്‍ഷകം, ‘ഡോക്കിന്‍സ് ഡില്യൂഷന്‍’ എന്ന് മാറ്റിയെഴുതണമെന്ന് തോന്നിപ്പോവും. അലിസ്റ്റര്‍ മഗ്രാത്തിന് ഇതേ പേരില്‍ ഒരു രചന തന്നെയുണ്ട്.

തുടങ്ങിയ പോയിന്‍റില്‍ നിന്നും ഒരടി പോലും മുന്നോട്ട് പോവാന്‍ കഴിയാതെ, പത്തൊമ്പതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ പഴകിപ്പുളിച്ച ഊഹങ്ങളെ ഉയര്‍ന്ന ശാസ്ത്ര സത്യങ്ങളായി അവരോധിക്കുന്ന ഡോക്കിന്‍സിനെ കാര്യവിവരമുള്ള ഒരു കൂട്ടം ശാസ്ത്രപ്രതിഭകള്‍ പരിഹസിച്ചത് ഡോക്കിന്‍സ് തന്നെ ‘ഗോഡ് ഡില്യൂഷനില്‍’ പങ്കുവെക്കുകയുണ്ടായി.

സ്റ്റീഫന്‍ ഗൗള്‍ഡ് വിളിച്ചത് പോലെ ഡാര്‍വീനിയന്‍ ഫണ്ടമെന്‍റലിസ്റ്റായ ഡോക്കിന്‍സിനെ ടെമ്പിള്‍ടണ്‍ മത-ശാസ്ത്ര കോണ്‍ഫറന്‍സില്‍ വച്ച് ശാസ്ത്രജ്ഞര്‍ തന്നെ you are so nineteenth century’ എന്ന് വിളിച്ചത് അര്‍ഹമായ അംഗീകാരം തന്നെയാണെന്ന് നാസ്തികചിന്ത പ്രചരിപ്പിക്കാന്‍ കെട്ടിയെഴുന്നെള്ളിച്ച അബദ്ധങ്ങളും അസംബന്ധങ്ങളും വായിച്ചാല്‍ ആരും സമ്മതിക്കും.

ആസ്ട്രോ ഫിസിക്സ്, ആസ്ട്രോ ബയോളജി, ആസ്ട്രോ കെമിസ്ട്രി, കോസ്മോളജിയിലെ പുതിയ കണ്ടെത്തലുകള്‍ എന്നിവയെല്ലാം സജീവമായതോടെ ഡോക്കിന്‍സ് ഉള്‍പ്പെടെയുള്ള നിരീശ്വരാചാര്യന്മാര്‍ പത്തൊമ്പതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ മാറാപ്പും പേറിനടക്കുന്നവരാണെന്ന ഇംഗ്ലണ്ടിലെ ശാസ്ത്രജ്ഞരുടെ അഭിപ്രായം തീര്‍ത്തും ശരിയാണെന്ന് എല്ലാവര്‍ക്കും ബോധ്യപ്പെട്ടിരിക്കുകയാണ്. ക്വാണ്ടം മെക്കാനിക്സും ന്യൂക്ലിയര്‍ ഫിസിക്സും മുന്നോട്ട് വച്ച അതുല്യമായ അന്വേഷണ സാധ്യതകള്‍, പുരാതന നാസ്തിക ചിന്തകളെ തകിടം മറിക്കുകയും അതിസങ്കീര്‍ണമായ പ്രപഞ്ചത്തിന് ഒരു ഡിസൈനര്‍ (സ്രഷ്ടാവ്) അനിവാര്യമാണെന്നും ശാസ്ത്രീയമായി തന്നെ തെളിയിച്ചു.

ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്‍റെ ആരംഭത്തില്‍ നിരീശ്വര-നിര്‍മത ചിന്തകള്‍ക്ക് ബലം നല്‍കുമെന്ന് തോന്നിയ ശാസ്ത്ര നിരീക്ഷണങ്ങള്‍ ഫിസിക്സിലെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തുന്ന സബ്ആറ്റമിക് കണങ്ങളിലൂടെ സൂക്ഷ്മപ്രപഞ്ചത്തെ സംബന്ധിച്ച പഠനങ്ങളിലേക്കുള്ള വഴിതുറക്കുകയുണ്ടായി. മാക്സ് പ്ലാങ്കിന്‍റെ ക്വാണ്ടം തിയറി വികസിച്ചതോടെ ശാസ്ത്രലോകമൊന്നടങ്കം ഭൗതികവാദത്തിന്‍റെ കുരുടന്‍ കാഴ്ചപ്പാടുകള്‍ കടപുഴക്കിയെറിഞ്ഞിരിക്കുകയാണ്. ഇനി മതങ്ങളിലേക്കും അവിടെ നിന്ന് വിശുദ്ധ ഇസ്ലാമിലേക്കുമുള്ള അകലം കുറയുകയാണ്.

അതു കൊണ്ടുതന്നെയാണ്, വളര്‍ന്നുവരുന്ന ശാസ്ത്ര ഗവേഷകര്‍ മതങ്ങളേയും ആത്മീയ കള്‍ട്ടുകളേയും ആശ്രയിക്കുന്നത്. യുക്തിവാദത്തിന്‍റെ പരിണാമവാലുകള്‍ ഇനിയും മുറിഞ്ഞുപോകാത്തവരെ ഇത്രമേല്‍ വിറപ്പിക്കുന്നതും വിറളി പിടിപ്പിക്കുന്നതും ഇതു തന്നെ. സാംസ്കാരിക കേരളത്തിലെ സര്‍വ സ്വതന്ത്രരായ നാസ്തികരുടെ എഴുത്തുകളിലും പ്രഭാഷണങ്ങളിലും നുരഞ്ഞ് വരുന്ന പകയും വെറിയും ഇതിന്‍റെ ഉപോല്‍പന്നമാണ്. നിലനില്‍പിന് വേണ്ടിയുള്ള സമരത്തില്‍ അര്‍ഹതയില്ലാത്ത കാരണത്താല്‍ ഇനിയൊരിക്കലും കുഴച്ചെടുക്കാന്‍ ഫോസിലുമില്ലാത്ത രൂപത്തില്‍ നാസ്തികവാദം തോറ്റുപോകുന്നു. പ്രകൃതി നിര്‍ധാരണം ഇത്ര മനോഹരമായി വേറെയെവിടെയും കാണാനാവില്ല. ജപമാല പിടിച്ച് പള്ളിപ്പടി ഇറങ്ങി വരുന്ന മാര്‍ക്സും ‘ഒറിജിന്‍ ഓഫ് സ്പീഷിസ്’ ദൈവത്തിന് സമര്‍പ്പിക്കുന്ന ഡാര്‍വിനും ദൈവം സത്യമാണെന്ന് ആര്‍ത്ത് വിളിക്കുന്ന നീഷേയും പുതിയ കവിതകളില്‍ ഇടം പിടിക്കുന്ന തിരിച്ചറിവിന്‍റെ ലോകത്തെ നാം കാണുന്നു.

ശാസ്ത്ര പഠനങ്ങളും ഗവേഷണ സാധ്യതകളും പാരമ്യത്തിലുള്ള അമേരിക്കയില്‍ നിരീശ്വര ചിന്തകര്‍ അനുഭവിക്കുന്ന ബീഭത്സമായ ഒറ്റപ്പെടലിന്‍റെ വേദന പങ്ക്വെക്കുന്ന രചനകള്‍ പ്രസിദ്ധീകരിക്കപ്പെടുകയുണ്ടായി. നറ്റാലി ആംഗിയര്‍ ന്യൂയോര്‍ക്ക് ടൈംസിലെഴുതിയ ‘കണ്‍ഫഷന്‍സ് ഓഫ് എ ലോണ്‍ലി എത്തീസ്റ്റ്’ അതിലൊന്നാണെന്ന് പറഞ്ഞ് നിരീശ്വരവിശ്വാസികള്‍ തന്നെ വിതുമ്പുന്നുണ്ട്. നാസ്തികനായ ദൈവത്തിലും ഈ പരിദേവനം ഒളിപ്പിച്ചുവെക്കുന്നില്ല.

മതം മനുഷ്യനെ മയക്കുന്ന കറുപ്പാണെന്ന മാര്‍ക്സിയന്‍ വീക്ഷണവും ദൈവം മരിച്ചുവെന്ന ഫ്രെഡറിക് നീഷേയുടെ പ്രഖ്യാപനവും ദൈവം ഉന്നതനല്ലെന്ന ക്രിസ്റ്റഫര്‍ ഹിച്ചന്‍സിന്‍റെ കാഴ്ചപ്പാടും മതം വിഷമാണെന്ന മാവോ സെ തുങ്ങിന്‍റെ മുദ്രാവാക്യവും സകല തിന്മകളുടെയും വേരാണെന്ന ഡോക്കിന്‍സിന്‍റെ അലമുറയുമെല്ലാം തട്ടിത്തെറിപ്പിച്ചാണ് ആധുനിക ശാസ്ത്രലോകവും ചിന്തകരും ദൈവത്തേയും മതചിന്തകളേയും വാരിപ്പുണരുന്നത്. മതചിന്തകളുടെ അനുസ്യൂതമായ ഈ വളര്‍ച്ചയും നാസ്തികതയുടെ പതനവും കണ്ട് തന്‍റെ ‘The God Delusion’ല്‍ വിലപിക്കുന്ന ഡോക്കിന്‍സിനെ കാണുമ്പോള്‍ സത്യത്തില്‍ നമുക്ക് ചിരിപൊട്ടും.

സല്‍മാന്‍ റുഷ്ദിയുടെ The Ground Beneath Her Feet, The Enchatnress of Florence എന്നീ നോവലുകള്‍ കുലം മുടിഞ്ഞ് പോവുന്ന യുക്തിവാദികളുടെ നിലനില്‍പ്പിനായുള്ള തീവ്രമായ ശ്രമങ്ങളാണ്. യുക്തിവാദിയായ കേന്ദ്ര കഥാപാത്രം സര്‍ ഡാരിയസും ദൈവവിശ്വാസിയായ ഭാര്യ ലേഡി സ്പെന്‍ഡയും തമ്മിലുള്ള തര്‍ക്കങ്ങളെല്ലാം മതങ്ങളുടെ സര്‍വാധിപത്യത്തെക്കുറിച്ചാണ്. ന്യൂ എയ്ജ് സ്പിരിച്വാലിറ്റിയില്‍ യുക്തിചിന്തകളെല്ലാം ഇടിഞ്ഞ്പൊളിഞ്ഞ് പോവുന്നതില്‍ ലിബറല്‍ കൂലിയെഴുത്തുകാരെല്ലാം അങ്കലാപ്പിലാണെന്ന് ഇത്തരം രചനകള്‍ തെളിയിക്കുന്നു. മതരോഷം പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന ഓരോ വാക്കിലും യുക്തിവാദികള്‍ അനുഭവിക്കുന്ന സ്വത്വപ്രതിസന്ധി വായനക്കാര്‍ക്ക് ബോധ്യപ്പെടും.

സൃഷ്ടിലോകത്തിലെ ഓരോ അണുകണം പരിശോധിക്കുമ്പോഴും അതിലടങ്ങിയ അപാരമായ ബൗദ്ധികാസൂത്രണം നമുക്ക് വെളിപ്പെടുത്തിത്തരുന്നത് പ്രപഞ്ചം അല്ലാഹുവിന്‍റെ സൃഷ്ടിയാണെന്നാണ്. ആസ്തിക്യത്തിന്‍റെ മുഖ്യമായ തെളിവായി അല്ലാഹുതന്നെ അവതരിപ്പിച്ചത് ആകാശ ഭൂമികളിലും സൂര്യചന്ദ്രനക്ഷത്രാദിഗ്രഹങ്ങളിലും മനുഷ്യനുള്‍പ്പടെയുള്ള ജീവിവര്‍ഗങ്ങളിലുമെല്ലാം ഉള്ളടങ്ങിയ, ഭാവനയില്‍ പോലും ഗ്രാഹ്യമാവാത്ത രൂപത്തിലുള്ള വിസ്മയാവഹമായ ആസൂത്രണവും അതിമനോഹരവും സങ്കീര്‍ണവുമായ സുബദ്ധ ഘടനയുമാണ്. ശാസ്ത്രത്തിന്‍റെ പുതിയ കണ്ടെത്തലുകളെല്ലാം ഇക്കാര്യം കൂടുതല്‍ വെളിപ്പെടുത്തുന്നവയാണ്. അതായത്, നിരീശ്വരവാദികളുടെ വേദപുസ്തകമായിരുന്ന ശാസ്ത്ര-ഗവേഷണ ഗ്രന്ഥങ്ങളെല്ലാം ദൈവത്തിന്‍റെ ആസൂത്രണ മികവിനെ കുറിച്ച് വാചാലമാകുമ്പോള്‍ യുക്തിചിന്തകരെല്ലാം തലകീഴായി വീഴുക സ്വാഭാവികം.

സൃഷ്ടിവാദം സമര്‍ത്ഥിക്കാന്‍ മധ്യകാല യൂറോപ്യന്‍ ദാര്‍ശനികനായ തോമസ് അക്വിനാസ് തന്‍റെ സുമ്മ തിയോളജിക്കയില്‍ എഴുതിയ വാദങ്ങളും തെളിവുകളുമെല്ലാം വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആനും തിരുഹദീസുകളും സമര്‍പ്പിച്ച ധൈഷണിക ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളുടെ പുനരവതരണമായിരുന്നു. ഇമാം ഗസ്സാലി, ഇമാം റാസി തുടങ്ങിയ ഇസ്ലാമിക ദൈവശാസ്ത്രജ്ഞര്‍ അവതരിപ്പിച്ച തെളിവുകളെ ദാര്‍ശനികമായി അവതരിപ്പിച്ചാണ് അക്വിനാസ് നാസ്തികരെ തറപറ്റിച്ചത് എന്ന് ‘Proofs for Eterntiy, Creation and Existence of Gods in Medieval Islamic and Jewish Philosophy’ യില്‍ കാണാം.

നാസ്തികചിന്തയില്‍ മൂടുറച്ചുപോയ നിരീശ്വരയുക്തിവാദികള്‍ എത്രതന്നെ മലക്കം മറിഞ്ഞിട്ടും യുക്തിബോധമുള്ള മനുഷ്യരെല്ലാം ശാന്തിയും സമാധാനവും തേടി മതങ്ങളിലേക്കും ആധ്യാത്മികതയിലേക്കും വലിഞ്ഞുകയറുന്നതെന്ത് കൊണ്ടായിരിക്കും?

വരണ്ട പദാര്‍ത്ഥവാദത്തിന്‍റെ ആപത്കരമായ ദുരന്തഫലമായി, പൈശാചിക പേക്കുത്തുകളുടെയും നാറുന്ന നെറികേടുകളുടെയും പാഴ്നിലമായി മാറിയ ലോകം നന്മയുടെ വെളിച്ചമുള്ള ആത്മീയ ദര്‍ശനങ്ങളെ തേടിപ്പോയതില്‍ അതിശയമില്ല. പ്രസിദ്ധ ഇംഗ്ലീഷ് കവി ടിഎസ് എലിയറ്റ് ‘The Waste Land’ ല്‍ ഈ സവിശേഷ സാഹചര്യത്തെ മനോഹരമായി ആവിഷ്കരിച്ചിട്ടുണ്ട്.

സകല തിന്മകളുടേയും ശാസ്ത്രീയാടിത്തറയായ ചാള്‍സ് ഡാര്‍വിന്‍റെ പരിണാമ സിദ്ധാന്തവും വൈരുദ്ധ്യാധിഷ്ഠിത പദാര്‍ത്ഥവാദമെന്ന സൂക്ഷ്മതലത്തില്‍ സംഹാരാത്മകമായ മാര്‍ക്സിസവും കണ്‍ഫ്യൂഷസിന്‍റെ ആനന്ദസിദ്ധാന്തവും സിഗ്മണ്ട് ഫ്രോയ്ഡിന്‍റെ ലൈംഗിക കാഴ്ചപ്പാടുകളും മനുഷ്യകുലത്തിനേല്‍പിച്ച പരിക്കുകള്‍ ചെറുതല്ല. ഡാര്‍വിന്‍റെ അതിജീവനസമരത്തെയും അര്‍ഹതയുള്ളവരുടെ അതിജീവനത്തെയും സാമൂഹിക തലത്തിലേക്ക് വലിച്ചിട്ട്, വികസിച്ച് വന്ന ‘സോഷ്യല്‍ ഡാര്‍വിനിസത്തിന്‍റെ’ കുരുത്തം കെട്ട സന്തതികളായ നാസിസവും ഫാസിസവും ശാന്തിയും സമാധാനവുമാണ് നശിപ്പിച്ചത്. നിയന്ത്രണങ്ങളില്ലാത്ത രതിയുത്സവങ്ങളുടെ ആഗോള വിപണികള്‍ ഉല്‍പാദിപ്പിച്ച അരാജകത്വവും മനുഷ്യരെ ആത്മീയദാഹികളാക്കി മാറ്റി. മാത്യൂ ആര്‍ണോള്‍ഡിന്‍റെ ഡോവര്‍ ബീച്ചില്‍ ഈ ഇരമ്പം വായനക്കാരന്‍ അനുഭവിക്കും. തോമസ് മന്നിന്‍റെ ‘ദ മാജിക് മൗണ്ടന്‍’ എന്ന കൃതിയില്‍ യുക്തിവാദി അനുഭവിക്കുന്ന മാരകമായ അരാജബോധം ആവിഷ്കരിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. വിദ്വേഷത്തിന്‍റെയും പോരിന്‍റെയും ക്രൂരവഴികള്‍ ഉപേക്ഷിച്ച് സ്നേഹത്തിന്‍റെയും സമാധാനത്തിന്‍റെയും മതവഴികള്‍ പുണരേണ്ടതിന്‍റെ ആവശ്യകത ഈശ്വര നിഷേധികള്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞിരിക്കുന്നുവെന്ന് പുറത്തിറങ്ങുന്ന രചനകളും പ്രഭാഷണങ്ങളും തെളിയിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഡേവിഡ് ബ്ലാങ്കന്‍ഹോണിന്‍റെ ‘Fatherless America’യും തിമോത്തി ബിഡ്നോയുടെ ‘The Case Against Darwinism’െവും ഈ വീക്ഷണങ്ങളെ ശരിവെക്കുന്ന രചനകളാണ്.

മെറ്റീരിയലിസം തലക്ക് പിടിച്ച് ജീവിതം തന്നെ നിരര്‍ത്ഥകമെന്ന് വാദിച്ച എക്സിസ്റ്റന്‍ഷ്യല്‍ അബ്സേഡിറ്റിയുടെ മൊത്തവിപണനം നടത്തുകയും ചെയ്ത ആല്‍ബര്‍ കാമുവിനെയും സാമുവല്‍ ബക്കെയെയും ചുമലിലേറ്റി നടന്ന അക്കാദമിക മുതുമുത്തച്ഛന്മാരെല്ലാം, തോളിലേറ്റിയവരെയൊക്കെ തള്ളിയിട്ട് ജീവിതത്തിന് അര്‍ത്ഥമുണ്ടെന്നും ദൈവത്തെയും മതദര്‍ശനങ്ങളെയും മാറ്റിനിര്‍ത്തി ലോകത്തിന് ഒരടി മുന്നോട്ട് പോകാന്‍ കഴിയില്ലെന്നുമുള്ള മഹാവെളിച്ചത്തിലേക്ക് കണ്ണ് തുറന്നിരിക്കുന്നു.

മതവും ശാസ്ത്രവും ഒന്ന് മറ്റൊന്നിനെ നിഷേധിക്കാതെ മുന്നോട്ട് പോയാല്‍ മാത്രമേ ആധുനിക സമൂഹം കറങ്ങിത്തിരിയുന്ന ഈ വരണ്ട ദാര്‍ശനിക മരുഭൂമിയില്‍ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടുകയുള്ളൂവെന്ന് പ്രമുഖ ബ്രിട്ടീഷ് മാര്‍ക്സിസ്റ്റ് ചിന്തകനായ ടെറി ഈഗില്‍ടണിന്‍റെ ‘Reason, Faith and Revolution, Reflections on the God Debate’ ല്‍ വായിക്കാം. റോബര്‍ട്ട് എം യങിന്‍റെ ‘Darwin’s Metaphor and The Philosophy of Science’  എന്ന പ്രബന്ധവും ഇക്കാര്യം സമര്‍ത്ഥിക്കുന്നു. ചുരുക്കിപ്പറഞ്ഞാല്‍, ദൈവത്തെയും മതത്തെയും നിരാകരിച്ച് ശാസ്ത്രത്തിന് ഇനി സഞ്ചരിക്കാന്‍ കഴിയില്ല എന്നുറപ്പാണ്. ആത്മീയമായി വരണ്ടതും കാലുഷ്യങ്ങളാല്‍ ഇരുണ്ടതുമായ ലോകം ശാന്തിയുടെ വെളിച്ചത്തിലേക്കും സമാധാനത്തിന്‍റെ പുതിയ പ്രകാശ ലോകത്തേക്കും കണ്ണ്തുറക്കണമെങ്കില്‍ മതമൂല്യങ്ങളെ മാറ്റിനിര്‍ത്താതെ ശാസ്ത്ര ഗവേഷണങ്ങള്‍ മുന്നേറണം.

അലിസ്റ്റര്‍ മഗ്രാത്തിന്‍റെ ‘The Twilight of Atheism, The Rise and Fall of Disbelief in the Modern World’ എന്ന പുസ്തകം യുക്തിവാദത്തിന്‍റെ പതനചരിത്രമാണ്. യൂറോപ്പിലും ലോകരാജ്യങ്ങളിലും നാസ്തികവാദത്തിന്‍റെ ദാര്‍ശനികാടിത്തറകള്‍ തകര്‍ന്ന് വീഴുകയാണെന്നും ശാസ്ത്രപഠനങ്ങളെല്ലാം ദൈവാസ്തിക്യത്തെ സത്യപ്പെടുത്തുകയാണെന്നും സമര്‍ത്ഥിക്കുന്ന മികച്ച ഗ്രന്ഥങ്ങള്‍ വേറെയുമുണ്ട്. നിരീശ്വരവാദിയായിരുന്ന ആന്‍റണി ഫ്ള്യൂ രചിച്ച ‘ഠവലൃല ശെ മ ഏീറ’ ഉം ക്രിസ്തുമതത്തില്‍നിന്നും നിരീശ്വരവാദത്തിലേക്കും അവിടെനിന്നും വിശുദ്ധ ഇസ്ലാമിലേക്കുമെത്തിയ ജെഫ്രി ലാംഗിന്‍റെ ‘പോരാട്ടവും കീഴടങ്ങലും’ പോലുള്ള കൃതികള്‍ കേരളത്തിലെ നാസ്തിക ഇത്തിരിക്കൂട്ടം വായിക്കുന്നത് നല്ലതാണ്. ബാലമംഗളവും ബാലരമയും അവയിലുള്ള ഡിങ്കദൈവത്തിനുമപ്പുറം വല്ലതും മനസ്സിലാവുമെങ്കില്‍!

തറാവീഹ്: റമളാന്‍റെ ശ്രേഷ്ഠസുകൃതം

അഹ്ലുസ്സുന്നയുടെ ആദർശ പഠനത്തിന്  ഇസ്ലാമിക് ഗ്ലോബൽ വോയ്സ് ബ്ലോഗ് ഉപയോഗപ്പെടുത്തുക

https://islamicglobalvoice.blogspot.in/?m=0

തറാവീഹ്: റമളാന്‍റെ ശ്രേഷ്ഠസുകൃതം● അബ്ദുല്ല അമാനി അല്‍അര്‍ശദി പെരുമുഖം 0 COMMENTS

തറാവീഹ് കേവലമൊരു ആചാരമല്ല. മഹത്തായ ആരാധന, വലിയ ജിഹാദ്, പാപമോചനം, വിശ്വാസ പൂര്‍ത്തീകരണം, ആദര്‍ശ ശത്രുക്കള്‍ക്ക് മറുപടി, ഇജ്മാഇനെ അംഗീകരിക്കല്‍ തുടങ്ങി നിരവധി അര്‍ത്ഥതലങ്ങള്‍ ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്ന അമൂല്യനിധിയാണ് തറാവീഹ്. ഓരോന്നായി വിശദീകരിക്കാം.

മഹത്തായ ആരാധന

ഏതൊരു ഇബാദത്തിന്‍റെയും സ്ഥാനവും ബഹുമതിയും ഉയരുന്നത് കല്‍പനയുടെ ശൈലിയും പ്രവര്‍ത്തന രീതിയും സമയവും പ്രതിഫലവും പരിഗണിച്ചാണ്. ഇത്തരത്തില്‍ വീക്ഷിക്കുമ്പോള്‍ ആരാധനകളില്‍ മുന്‍പന്തിയിലാണ് തറാവീഹിന്‍റെ സ്ഥാനം.

ഒന്നാമതായി കല്‍പനയുടെ ശൈലി നോക്കാം. തിരുമേനി(സ്വ) പറയുന്നു: ‘ആരെങ്കിലും വിശ്വാസം ശരിപ്പെടുത്തിയും പ്രതിഫലം കാംക്ഷിച്ചും റമളാനിലെ നിസ്കാരം നിര്‍വഹിച്ചാല്‍ അവന്‍റെ കഴിഞ്ഞകാലത്തെ പാപങ്ങള്‍ പൊറുക്കപ്പെടും’ (ബുഖാരി, മുസ്ലിം, തുര്‍മുദി).

സിഹാഹുസ്സിത്തയും ഇമാം മാലിക്, അഹ്മദ് (റ) അടക്കം നിരവധി ഇമാമുകളും റിപ്പോര്‍ട്ട് ചെയ്ത പ്രസ്തുത ഹദീസ് നോക്കൂ. റമളാന്‍ കൊണ്ട് ഉദ്ദേശിക്കപ്പെട്ട ആത്മശുദ്ധീകരണം തറാവീഹ് കൊണ്ട് എത്രമാത്രമാണ് സാധ്യമാകുന്നത്! കഴിഞ്ഞ കാലത്ത് ചെയ്ത പാപങ്ങള്‍ കഴുകി പുതിയ ജീവന്‍ നല്‍കുന്നു. വിശ്വാസിയായ ഒരടിമക്ക് സംസ്കൃത ആത്മാവുമായി പുതുജീവിതം ലഭിക്കുന്നതിനേക്കാള്‍ സന്തോഷമുള്ള മറ്റെന്തുണ്ട്?

ഇത്തരം സല്‍ക്കര്‍മങ്ങള്‍ കൊണ്ട് പൊറുക്കപ്പെടുന്ന ദോഷങ്ങള്‍ ഹറാമുകളല്ലാത്തവ യാണെന്നതാണ് പ്രബലമായ അഭിപ്രായം. വന്‍ ദോഷങ്ങള്‍ക്ക് പ്രത്യേക തൗബതന്നെ വേണം. ഇത് വിശ്വാസികള്‍ മുഖവിലക്കെടുക്കേണ്ടതുണ്ട്. തൗബ നടത്തുമ്പോള്‍ ചെയ്തുപോയ വന്‍കുറ്റങ്ങള്‍ ഉള്‍പ്പെടുത്തി അവകളില്‍ നിന്ന് പിന്മാറി ഖേദം പ്രകടിപ്പിക്കാന്‍ പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കണം. അപ്രകാരം, മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് നല്‍കാനുള്ള അവകാശങ്ങള്‍ നല്‍കാനും ബാധ്യതയായ ആരാധനകള്‍ ഖളാഅ് വീട്ടാനും തൗബക്ക് മുമ്പേ സാധിക്കണം.

മറ്റൊരു ഹദീസ് കൂടി വായിക്കാം. ഒരാള്‍ തിരുനബി(സ്വ)യുടെയടുത്ത് വന്നു പറഞ്ഞു: അല്ലാഹുവിന്‍റെ റസൂലേ, അവിടുന്ന് പറഞ്ഞുതന്നാലും. അല്ലാഹു അല്ലാതെ ആരാധനക്കര്‍ഹനില്ലെന്നും അവിടുന്ന് അല്ലാഹുവിന്‍റെ റസൂലാണെന്നും ഞാന്‍ സാക്ഷ്യം വഹിച്ചു. അഞ്ചു വഖ്ത് നിസ്കരിച്ചു. സകാത്ത് കൊടുത്തു. റമളാനില്‍ നോമ്പും നിസ്കാരവും നിര്‍വഹിച്ചു. എങ്കില്‍ ഞാന്‍ ആരുടെ ഗണത്തിലാണ്? തിരുനബി(സ്വ)യുടെ മറുപടി: ‘സിദ്ദീഖീങ്ങളുടെയും ശുഹദാക്കളുടെയും ഗണത്തില്‍’ (ഇബ്നു ഹിബ്ബാന്‍, ഇബ്നു ഖുസൈമ, ബസ്സാര്‍).

ഏതൊരു വിശ്വാസിയെയും കുളിരു കൊള്ളിക്കുന്ന ഹദീസ് വാക്കുകളിലേക്ക് ശ്രദ്ധിച്ചില്ലേ. പ്രവാചക പദവിക്ക് ശേഷം ഉന്നത സ്ഥാനങ്ങളായി കണക്കാക്കുന്ന സിദ്ദീഖീങ്ങളുടെ സ്ഥാനവും കൂടാതെ ശുഹദാക്കളുടെ സ്ഥാനവും വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്നു. മുകളിലെ ഹദീസുകള്‍ കഴിഞ്ഞകാലവും വരുംജീവിതവും സമ്പന്നമാക്കാന്‍ തറാവീഹ് നിസ്കാരം കൊണ്ട് സാധ്യമാകുമെന്ന് പഠിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്.

മാത്രമല്ല, ഇമാം ബുഖാരി(റ) ഉദ്ധരിച്ച മറ്റൊരു ഹദീസില്‍ നബി(സ്വ) പറയുന്നു: ‘തറാവീഹ് ഫര്‍ളാക്കപ്പെടുമോ എന്ന് ഞാന്‍ ഭയപ്പെട്ടു.’ കാരണം അത്രമാത്രം സ്വഹാബികള്‍ തറാവീഹിനെ ആവേശത്തോടെ കണ്ടിരുന്നു. അതിനാല്‍ പിന്നീട് പരസ്യമായി തറാവീഹ് നിസ്കരിക്കാന്‍ തിരുനബി(സ്വ) പള്ളിയില്‍ വന്നില്ല.

പ്രവര്‍ത്തനരീതിയും സമയവും

ഏറ്റവും പരിശുദ്ധമായ മാസത്തിലെ മുഴുവന്‍ ദിവസങ്ങളിലും തറാവീഹ് നിര്‍വഹിക്കണം. ഓരോ സല്‍കര്‍മത്തിനും നിരവധി ഇരട്ടി പുണ്യങ്ങള്‍ നല്‍കപ്പെടുന്ന ഈ മാസത്തില്‍ നിര്‍വഹിക്കുന്ന തറാവീഹ് ഏറ്റവും മികച്ച സ്ഥാനമുള്ള ശാരീരിക ആരാധനകളില്‍ പെട്ടതാണ്. പരിശുദ്ധ ഖുര്‍ആനിന്‍റെ വാര്‍ഷിക മാസമായ റമളാനിലെ തറാവീഹിന്‍റെ നിര്‍വഹണം പരമാവധി ഖുര്‍ആന്‍ ഭാഗങ്ങള്‍ പാരായണം ചെയ്തു കൊണ്ടായിരിക്കണം. അതിന് അനുയോജ്യരായവരുടെ കൂടെ ജമാഅത്തായി നിര്‍വഹിക്കുന്നതാണ് ഏറ്റവും ഉത്തമം. ഒരു റക്അത്തില്‍ ഇരുപത്തേഴിരട്ടി പ്രതിഫലം നല്‍കപ്പെടുന്ന സംഘമായുള്ള നിസ്കാരത്തിന്‍റെ ഗണത്തിലാണ് തറാവീഹ് ഉള്‍പ്പെടുന്നത്.

തറാവീഹിന്‍റെ ജമാഅത്തിലുള്ള പുണ്യങ്ങളെ വിശദീകരിക്കുന്ന ഒരു ഹദീസ് ഇങ്ങനെ വായിക്കാം: ‘ഒരാള്‍ ഇമാമിനോടൊന്നിച്ച് നിസ്കരിച്ചു കഴിഞ്ഞാല്‍ ആ മുഴുവന്‍ രാത്രി നിന്ന് നിസ്കരിച്ച പ്രതിഫലം അവന് എഴുതപ്പെടും’ (അബൂദാവൂദ്).

നിര്‍വഹണരീതിയും സമയവും എല്ലാം തറാവീഹിന്‍റെ മഹത്ത്വം വിളിച്ചോതുന്നു. ഈ മഹത്തായ ഇബാദത്ത് നിര്‍വഹിക്കേണ്ടത് അല്‍പം സമയം എടുത്തിട്ടാവണമെന്ന് തറാവീഹ് എന്ന പദത്തില്‍ നിന്ന് തന്നെ ലഭിക്കുന്നുണ്ട്. ഇടയ്ക്കിടെ ആശ്വാസത്തിന് സമയം ചെലവഴിക്കുന്നത് എന്നാണ് തറാവീഹ് എന്നത് കൊണ്ട് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്.

ഇമാം നവവി(റ) തറാവീഹിന്‍റെ അദ്കാറുകളെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞത് സമകാലിക ലോകത്ത് ഓര്‍മപ്പെടുത്തുന്നത് ഉചിതമാണെന്ന് തോന്നുന്നു. ‘തറാവീഹ് നിസ്കാരം മറ്റു നിസ്കാരങ്ങള്‍ പോലെതന്നെ മുഴുവന്‍ അദ്കാറുകളും കൊണ്ടുവരേണ്ടതാണ്. അഥവാ വജ്ജഹ്ത്തു, പൂര്‍ണ അത്തഹിയാത്ത്, ശേഷമുള്ള ദിക്റുകള്‍ പോലോത്ത മുഴുവനും കൊണ്ടുവരണം. ഇത് വ്യക്തമായി അറിവുള്ള കാര്യമാണെങ്കിലും അധിക ജനങ്ങളും അവയെ നിസ്സാരവത്കരിച്ച് ഒഴിവാക്കുന്നതിനാലാണ് ഞാന്‍ ഉണര്‍ത്തുന്നത്’ (അല്‍അദ്കാറുന്നവവി).

ഏറ്റവും വലിയ ജിഹാദ്

യുദ്ധം കഴിഞ്ഞ് തിരിച്ച് പോകുമ്പോള്‍ സ്വഹാബികളോട് നബി(സ്വ) പറഞ്ഞ ഒരു ചരിത്രമുണ്ട്: ‘നാം ചെറിയ യുദ്ധത്തില്‍ നിന്നു വലിയ യുദ്ധത്തിലേക്കാണ് മടങ്ങുന്നത്. അത് സ്വശരീരത്തോടുള്ള പോരാട്ടമാണ്.’ ബദ്ര്‍ യുദ്ധം നടന്ന മാസത്തില്‍ തന്നെയാണ് സ്വശരീരത്തോടും പിശാചിനോടുമുള്ള പോരാട്ടം ഗംഭീരമായി നടക്കേണ്ടത്. പകലില്‍ നോമ്പ് നോറ്റും രാത്രിയില്‍ നിന്ന് നിസ്കരിച്ചും പോരാട്ടം കെങ്കേമമാക്കി വിജയം വരിക്കണം.

ഇബ്നു റജബില്‍ ഹമ്പലി(റ) പറയുന്നു: റമളാനില്‍ ഒരു വിശ്വാസിക്ക് രണ്ട് യുദ്ധമുണ്ട്. നോമ്പ് നോറ്റ് കൊണ്ട് പകലിലൊന്നും നിസ്കാരം നിര്‍വഹിച്ചുകൊണ്ട് രാത്രിയില്‍ മറ്റൊന്നും. ഈ രണ്ട് യുദ്ധങ്ങള്‍ ഒരാള്‍ ഒരുമിച്ച് ചെയ്താല്‍ കണക്കില്ലാത്ത പ്രതിഫലം നല്‍കപ്പെടും (ലത്വാഇഫുല്‍ മആരിഫ്).

റമളാന്‍ മാസത്തില്‍ പ്രസ്തുത ജിഹാദില്‍ കൂടുതല്‍ പ്രയത്നിച്ച ഒരു പരിത്യാഗിയെ അല്‍ബിദായതു വന്നിഹായ പരിചയപ്പെടുത്തുന്നത് കാണുക: താബിഇയ്യായ പണ്ഡിതനും ഹിംസ്വിലെ ഇമാമുമായിരുന്നു ഖാലിദ്ബ്നു സഅദാന്‍(റ). അദ്ദേഹം നോമ്പുകാരനായിരിക്കേ നാല്‍പതിനായിരം തസ്ബീഹ് ചൊല്ലുന്നു. എല്ലാ രാത്രിയിലും ഖുര്‍ആനിന്‍റെ മൂന്നിലൊന്ന് ഭാഗം പാരായണം ചെയ്ത് തറാവീഹ് നിസ്കരിക്കുന്നു (അല്‍ബിദായതു വന്നിഹായ).

വിശ്വാസ പൂര്‍ത്തീകരണം

അഹ്ലുസ്സുന്നത്തി വല്‍ജമാഅ എന്നാല്‍ നബി(സ്വ)യുടെ തിരുസുന്നത്തിനെയും സ്വഹാബത്തിന്‍റെ ചര്യയെയും അനുധാവനം ചെയ്യുന്നവര്‍ എന്നാണര്‍ത്ഥം. ഞാനും എന്‍റെ സ്വഹാബത്തും നിലകൊണ്ട ആശയാദര്‍ശങ്ങളാണ് നേരായ വഴിയെന്ന് അവിടുന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.

ഏത് പുത്തനാശയക്കാരെ പരിശോധിച്ചാലും അവര്‍ അഹ്ലുസ്സുന്നയുമായി വേര്‍പിരിയുന്നത് സ്വഹാബികളുടെ കാര്യം വരുമ്പോഴാണ്. ഖവാരിജ്, റാഫിളുകള്‍, വഹാബികള്‍ തുടങ്ങിയ പുത്തനാശയക്കാരെല്ലാം ഇതിനുദാഹരണങ്ങളാണ്.

റാഫിളത്തിന് തറാവീഹ് സുന്നത്ത് തന്നെയില്ല. കാരണം അബൂബക്കര്‍ സിദ്ദീഖ്, ഉമര്‍(റ)നെയും തള്ളുന്നവരാണ് യഥാര്‍ത്ഥ റാഫിളുകള്‍. ഉമര്‍(റ) നടപ്പിലാക്കിയത് അവര്‍ക്ക് സുന്നത്താവാന്‍ പാടില്ലല്ലോ. ഇത്തരത്തിലുള്ളവ ശിയാക്കള്‍, വഹാബികള്‍ തുടങ്ങിയവരില്‍ നമുക്ക് ധാരാളം കാണാന്‍ കഴിയും. മൂത്ത റാഫിളുകള്‍ക്ക് തറാവീഹ് തന്നെ ഇല്ലാതിരിക്കുമ്പോള്‍ പകുതി റാഫിളിക്ക് ഉമര്‍(റ) നിലനിര്‍ത്തിയ ഇരുപത് പറ്റില്ല. റാഫിളിയ്യത് തലയില്‍ കയറിയ ഉമര്‍ മൗലവി പറഞ്ഞു: ‘മക്കത്തെ ഉമര്‍ തറാവീഹ് ഇരുപത് ആക്കിയെങ്കില്‍ വെളിയങ്കോട്ടെ ഉമര്‍ എട്ടാക്കുന്നു’. ഇത് സ്വഹാബത്തിനെ തിരസ്കരിക്കലല്ലെങ്കില്‍ പിന്നെന്താണ്?

ഇരുപത് റക്അത്ത്

ഇമാം നവവി(റ) എഴുതുന്നു: ഉമര്‍(റ)ന്‍റെ കാലത്ത് ജനങ്ങള്‍ റമളാനില്‍ ഇരുപത് റക്അത്തായിരുന്നു  തറാവീഹ് നിസ്കരിച്ചത് എന്ന സാഇബുബ്നു യസീദ്(റ)വില്‍ നിന്നുള്ള ഹദീസിനെ ഇമാം ബൈഹഖി(റ)യും മറ്റും സ്വഹീഹായ സനദോടെ റിപ്പോര്‍ട്ട് ചെയ്തത് നാം തെളിവായി എടുക്കുന്നു (ശറഹുല്‍ മുഹദ്ദബ്).

തറാവീഹ് ഇരുപത് റക്അത്ത് സുന്നത്താക്കിയതിന് പിന്നിലെ രഹസ്യം ഇബ്നു ഹജറുല്‍ ഹൈതമി(റ) കുറിച്ചു: മുഅക്കദായ റവാതിബ് സുന്നത്ത് നിസ്കാരങ്ങള്‍ പത്ത് റക്അത്താണ്. എന്നാല്‍ റമളാന്‍ കൂടുതല്‍ പരിശ്രമിക്കേണ്ട മാസമായതിനാല്‍ തറാവീഹിനെ അവകളുടെ ഇരട്ടി എണ്ണമാക്കപ്പെട്ടു (തുഹ്ഫ).  ഒരു ദിവസത്തിലെ ഫര്‍ളായ പതിനേഴ് റക്അത്തും ശക്തമായ സുന്നത്തുള്ള വിത്റ് നിസ്കാരത്തില്‍ നിന്ന് മൂന്ന് റക്അത്തും കൂടിയ എണ്ണമാണ് ഇരുപത് ഈ തരത്തിലും അഭിപ്രായപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്.

റമളാനിലും അല്ലാത്തപ്പോഴുമുള്ള നബി(സ്വ)യുടെ നിസ്കാരത്തെ സംബന്ധിച്ച് ആഇശ(റ) പറയുന്ന ഹദീസാണ് റക്അത്തുകളുടെ എണ്ണം കുറക്കുന്നവര്‍ ദുര്‍വ്യാഖ്യാനം ചെയ്യുന്ന പ്രധാന തെളിവ്. ‘നബി(സ്വ) റമളാനിലും അല്ലാത്തപ്പോഴും പതിനൊന്നിനേക്കാള്‍ അധികരിപ്പിക്കാറില്ലായിരുന്നു’വെന്ന ഈ ഹദീസിന്‍റെ ആദ്യഭാഗത്തുള്ള ‘റമളാനും അല്ലാത്തപ്പോഴും’ എന്ന വാക്യംതന്നെ വിളിച്ചു പറയുന്നുണ്ട് ഇത് വിത്റിനെ സംബന്ധിച്ചാണെന്ന്. അത് ഇമാമുകള്‍ വ്യക്തമാക്കുകയും ചെയ്തു.

നേതാക്കള്‍ പറഞ്ഞത്

വഹാബികളുടെ ഏറ്റവും ഉന്നതരായ നേതാക്കള്‍ മുഹമ്മദ്ബ്നു അബ്ദുല്‍ വഹാബും ഇബ്നുതൈമിയ്യയും പറയുന്നത് എത്ര റക്അത്താണെന്ന് പരിശോധിക്കാം.

ഇബ്നു തൈമിയ്യ വിശദമാക്കുന്നു: ഉമര്‍(റ)വിന്‍റെ  കാലത്ത് ഉബയ്യുബ്നു കഅബ്(റ) ജനങ്ങളുമായി ഇരുപത് റക്അത്ത് നിസ്കരിച്ചത് സ്ഥിരപ്പെട്ടു വന്നിട്ടുണ്ട്. അന്‍സ്വാരികള്‍ക്കും മുഹാജിറുകള്‍ക്കും ഇടയില്‍ ഇത്തരത്തില്‍ നിര്‍വഹിക്കപ്പെട്ടിട്ടും ഒരാള്‍പോലും എതിര്‍ത്തില്ല (മജ്മൂഉല്‍ ഫതാവാ).

മുഹമ്മദ്ബ്നു അബ്ദില്‍ വഹാബ് പറയുന്നു: അഹ്മദ് ബ്നു ഹമ്പല്‍(റ), ഇമാം ശാഫിഈ(റ) എന്നിവരുടെ അടുക്കല്‍ തറാവീഹ് ഇരുപത് റക്അത്താണ്. ഇമാം മാലിക്(റ) മുപ്പത്തിയാറാണെന്നും പറയുന്നു. എന്നാല്‍ നമുക്കുള്ള തെളിവ് ഉമര്‍(റ) ഉബയ്യ് ബ്നു കഅബ് (റ)വിന്‍റെ നേതൃത്വത്തില്‍ ഇരുപത് റക്അത്ത് സംഘടിപ്പിച്ചതാണ് (മുഖ്തസ്വറുല്‍ ഇന്‍സ്വാഫ്).

മാലിക്(റ) മുപ്പത്തിയാറാണെന്ന് പറയാന്‍ കാരണം മക്കയിലെ ആളുകള്‍ തറാവീഹില്‍ നിന്ന് ഓരോ നാല് റക്അത്ത് കഴിയുമ്പോഴും ഇടയില്‍ ത്വവാഫ് ചെയ്യാറുണ്ട്. എന്നാല്‍ മദീനക്കാര്‍ അതിനുപകരം നാല് റക്അത്ത് സുന്നത്ത് നിസ്കാരം നിര്‍വഹിക്കും. അതുകൂടി ചേര്‍ത്താണ് മുപ്പത്തിയാറ് എന്ന് ഇമാം മാലിക് (റ) പറഞ്ഞത്.

ചുരുക്കത്തില്‍, നാലു മദ്ഹബുകളും ഇരുപത് റക്അത്ത് തറാവീറിനെ സ്ഥിരപ്പെടുത്തുന്നു. ഇരുപതില്‍ കുറവാണ് തറാവീഹ് എന്നു പറയുന്നത് നാല് മദ്ഹബുകളുടെയും ഇജ്മാഇന് എതിരാണ്. നാല് മദ്ഹബിനും സ്ഥാപക നേതാക്കളായ ഇബ്നുതൈമിയ്യക്കും മുഹമ്മദ് ബ്നു അബ്ദുല്‍ വഹാബിനും എതിരായിട്ട് പോലും വഹാബികള്‍ എട്ട് റക്അത്ത് വാദിക്കുന്നത് ശുദ്ധമതവിരോധമാണ്, അഥവാ റാഫിളത്തിന്‍റെ സ്വഹാബി തിരസ്കാരവാദം. അതിനാല്‍ തറാവീഹ് ഇരുപത് നിസ്കരിക്കുന്നത് പൂര്‍ണ അഹ്ലുസ്സുന്നയുടെ വക്താവായി പരിഗണിക്കപ്പെടാനുള്ള പ്രത്യക്ഷ മാര്‍ഗം കൂടിയാണ്.

അഹ്ലുസ്സുന്നത്തി വല്‍ജമാഅത്ത് ആരെന്ന് അനസുബ്നു മാലിക്(റ)നോട് ചോദിച്ചപ്പോള്‍ അദ്ദേഹം നല്‍കിയ മറുപടി ഇവിടെ പ്രസക്തമാണ്: ശൈഖൈനി (അബൂബക്കര്‍-റ, ഉമര്‍-റ)യെ ഇഷ്ടപ്പെടുക, ഖത്നൈനി (ഉസ്മാന്‍-റ, അലി-റ)യെ അധിക്ഷേപിക്കാതിരിക്കുക, അംഗശുദ്ധി വരുത്തുമ്പോള്‍ ഖുഫ്ഫ തടവുക (ശറഹുല്‍ അഖാഇദ്) എന്നീ ശീലങ്ങളുള്ളവര്‍. ഖവാരിജുകള്‍ക്കും റാഫിളുകള്‍ക്കും സ്വഹാബികള്‍ തൃപ്തരല്ല. ശിയാക്കള്‍ ഖുഫ്ഫ തടവലുമില്ല. അതിനാല്‍ ഇവ സുന്നത്ത് ജമാഅത്തിന്‍റെ അടയാളമാണെന്ന് വ്യക്തം.

തെളിവുകള്‍ തിരിഞ്ഞുകുത്തുന്നു

തറാവീഹ് എട്ട് റക്അത്താണെന്ന് പറയാന്‍ ബിദ്അത്തുകാര്‍ തെളിവാക്കുന്ന വിത്റിന്‍റെ ഹദീസില്‍ റസൂല്‍(സ്വ) നാലു റക്അത്ത് ചേര്‍ത്തി  നിസ്കരിച്ചതായാണുള്ളത്. പക്ഷേ ബിദഇകള്‍ രണ്ട് വീതമാണ് നിസ്കരിക്കുന്നത്. സ്വഹാബികളെ മാത്രമല്ല തിരുചര്യയെയും ഇക്കൂട്ടര്‍ തള്ളുകയാണിവിടെ.

മാത്രമല്ല ഉമര്‍(റ)വാണ് പൊതുസ്വഭാവത്തില്‍ ഒരു ഇമാമിന്‍റെ കീഴില്‍ ഏകീകൃത ജമാഅത്ത് സ്ഥാപിച്ചത്. സിദ്ദീഖ്(റ)വിന്‍റെ കാലത്ത് ഇല്ലാത്ത മതപരമായ പുതിയചര്യ ഉമര്‍(റ) നടപ്പിലാക്കിയെന്ന് ചുരുക്കം. നബിദിനാഘോഷങ്ങള്‍ക്ക് റാലി നടത്തുന്നതും മറ്റും പുണ്യമുള്ള കാര്യമാണെങ്കില്‍ സ്വഹാബത്ത് എന്തുകൊണ്ട് നടത്തിയില്ല എന്ന വഹാബികളുടെ ചോദ്യം ബൂമറാങ്ങ് പോലെ അവരെത്തന്നെ തിരിഞ്ഞുകുത്തുകയാണിവിടെ. കാരണം ഇത്ര വലിയ സുന്നത്തായ പൊതുകര്‍മം സിദ്ദീഖ്(റ)ന് അറിയാതെയും ലഭിക്കാതെയും നഷ്ടപ്പെട്ടു പോയോ? എന്നാല്‍ സല്‍കര്‍മമാണെന്ന് തെളിവുകളിലൂടെ ബോധ്യപ്പെട്ടാല്‍ നാം പ്രവര്‍ത്തിക്കുകയാണ് വേണ്ടത്. ചുരുക്കത്തില്‍, തറാവീഹ് നിര്‍വഹിക്കുന്നവര്‍ക്ക് വിവിധ രീതിയിലുള്ള നിരവധി ഗുണങ്ങള്‍ ഒരുമിച്ചുകൂട്ടാനാകും.