ഏലസ്സും ശിർക്കും ഒഹാബി ദുർവ്യാഖ്യാനങ്ങൾക്ക് മറുപടി*

 

﷽​​

ﷺ

https://youtu.be/wsv8iSg_gu8

*ഏലസ്സ് ഒഹാബി മൗലവിക്ക് *

അഹ്ലുസ്സുന്നയുടെ ആദർശ പഠനത്തിന്  ഇസ്ലാമിക് ഗ്ലോബൽ വോയ്സ് ബ്ലോഗ് ഉപയോഗപ്പെടുത്തുക

https://islamicglobalvoice.blogspot.in/?m=

📚🔎___________________🔍📚

التميمة  ورد الوهابية

*ഏലസ്സും ശിർക്കും ഒഹാബി ദുർവ്യാഖ്യാനങ്ങൾക്ക് മറുപടി*

വല്ലവനും ഏലസ് കെട്ടിയാൽ അവനിലേക്ക് തന്നെ ഏൽപ്പിക്കുന്നതാണ്

അല്ലാഹു അവന് അത് പൂർത്തിയാക്കാതിരിക്കട്ടെ

നിശ്‌ചയം മന്ത്രവും ഏലസും ശിർക്കാണ്

 തുടങ്ങിയ ഹദീസുകൾ ഖുർആൻഎഴുതിയ ഏലസുകൾ പാടില്ല എന്ന് വരുമോ ?

മറുപടി

ഇല്ല ഒരിക്കലുമില്ല.

വിരോധം പറയുന്ന ഹദീസുകൾ ജാഹിലിയ്യാ കാലത്തെ ഏലസുകളെ പറ്റിയാണന്നും ഖുർആൻ കൊണ്ട് ബറക്കത്തെടുത്തുകൊണ്ടുള്ള ഏലസ്സുകൾ അതിൽ ഉൾപ്പെടുകയില്ലെന്നും ലോക പണ്ഡിതന്മാർ വിവരിച്ചിട്ടുണ്ട്.

 ഇമാം തുർമുദി റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യുന്നു.

അല്ലാഹുവിന്റെ റസൂൽ (സ്വ) പറഞ്ഞു

വല്ലവനും ഉറക്കിൽ പേടിച്ചാൽ

أَعُوذُ بِكَلِمَاتِ اللَّهِ التَّامَّاتِ .......

തുടങ്ങിയുള്ള ദിക്റുകൾ ചൊല്ലിക്കൊള്ളട്ടെ.എന്നാൽ അവനിക്കൊരു ഉപദ്രവവും വരുകയില്ല.

അബ്ദുല്ലാഹിബിനു അംറ് 

പ്രായപൂർത്തിയായ തൻറെ സന്താനങ്ങൾക്ക് അത് പഠിപ്പിക്കുകയും പ്രായപൂർത്തിയാകാത്തവർക്ക് എഴുതി കഴുത്തിൽ കെട്ടിക്കൊടുക്കുകയും ചെയ്യാറുണ്ടായിരുന്നു.

ഇമാം തുർമുദി പറയുന്നു ഈ ഹദീസ് ഹസനാണ്

(സുനനു തുർമിദി)

3528 حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ حُجْرٍ حَدَّثَنَا إِسْمَعِيلُ بْنُ عَيَّاشٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْحَقَ عَنْ عَمْرِو بْنِ شُعَيْبٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ إِذَا فَزِعَ أَحَدُكُمْ فِي النَّوْمِ فَلْيَقُلْ أَعُوذُ بِكَلِمَاتِ اللَّهِ التَّامَّاتِ مِنْ غَضَبِهِ وَعِقَابِهِ وَشَرِّ عِبَادِهِ وَمِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِينِ وَأَنْ يَحْضُرُونِ فَإِنَّهَا لَنْ تَضُرَّهُ وَكَانَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عُمَرَ يُلَقِّنُهَا مَنْ بَلَغَ مِنْ وَلَدِهِ وَمَنْ لَمْ يَبْلُغْ مِنْهُمْ كَتَبَهَا فِي صَكٍّ ثُمَّ عَلَّقَهَا فِي عُنُقِهِ قَالَ أَبُو عِيسَى هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ غَرِيبٌ

ഈ ഹദീസ് വിവരിച്ചു തുഹ്ഫതുൽ അഹ് വദിയിൽ  9/360പറയുന്നു.

ശൈഖ് അബ്ദുൽ ഹഖ് ദഹ്ലവി (റ) ലുമആത്തിൽ പറഞ്ഞു.

മേൽ ഹദീസ് കുട്ടികളുടെ കഴുത്തുകളിൽ കെട്ടിക്കൊടുക്കാനുള്ള കാവൽ ഏലസ്സുകൾക്ക് തെളിവാണ്

ജാഹിലിയ്യ കാലത്തെ എഴുത്തുകളാലുള്ള ഏലസ്സുകളും കാവലുകളും ഹറാമാണ് എന്നതിൽ തർക്കമില്ല.

മേൽ ഹദീസ് അബുദാവൂദ് ,ന സാഈ ഹാക്കിം, എന്നിവർ റിപ്പോർട്ട് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ഹാകിം  ഇത് സ്വഹീഹ് ആണെന്ന് പറയുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്

തുഹ്ഫതുൽ അഹ് വദി. 9/360

 قَالَ الشَّيْخُ عَبْدُ الْحَقِّ الدَّهْلَوِيُّ فِي اللُّمَعَاتِ : هَذَا هُوَ السَّنَدُ فِي مَا يُعَلَّقُ فِي أَعْنَاقِ الصِّبْيَانِ مِنَ التَّعْوِيذَاتِ وَفِيهِ كَلَامٌ ، وَأَمَّا تَعْلِيقُ الْحِرْزِ وَالتَّمَائِمِ مِمَّا كَانَ مِنْ رُسُومِ الْجَاهِلِيَّةِ فَحَرَامٌ بِلَا خِلَافٍ انْتَهَى . قُلْتُ : تَقَدَّمَ الْكَلَامُ فِي تَعْلِيقِ التَّعْوِيذَاتِ فِي بَابِ كَرَاهِيَةِ التَّعْلِيقِ مِنْ أَبْوَابِ الطِّبِّ.

 . قَوْلُهُ : ( هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ غَرِيبٌ ) 

وَأَخْرَجَهُ أَبُو دَاوُدَ وَالنَّسَائِيُّ وَالْحَاكِمُ وَقَالَ : صَحِيحُ الْإِسْنَادِ وَلَيْسَ عِنْدَهُ تَخْصِيصُهَا بِالنَّوْمِ .

تحفة الاحوذي360/9

ശൈഖുൽ ഇസ്ലാം ഇബ്നു ഹജർ (റ) ഈ ഹദീസ് ഹസനായ ഹദീസിന്റെ കൂട്ടത്തിൽ ഹിദായത്ത് റുവാത്ത്  എന്ന ഗ്രന്ഥത്തിൻ മേൽ ഹദീസ് എണ്ണിയതായി കാണാം. (മുഖദ്ധിമ ഹിദായത്ത് റുവാത്ത്  )

0 - أنَّ رسولَ اللَّهِ صلَّى اللَّهُ عليهِ وسلَّمَ كانَ يعلِّمُهم منَ الفزعِ أعوذُ بِكلماتِ اللَّهِ التَّامَّة من غضبِه وعقابِه وشرِّ عبادِه ومن همزاتِ الشَّياطينِ وأن يحضرونِ فإنَّها لن تضرَّهُ وَكانَ عبدُ اللَّهِ بنُ عمرٍو رضيَ اللَّهُ عنهُ يعلِّمُها من بلغَ من ولدِه  ومن لم يبلغ منهم كتبَها في صَكِّ ثمَّ علَّقَها في عنقِهِ

الراوي : [جد عمرو بن شعيب] | المحدث : ابن حجر العسقلاني | المصدر : هداية الرواة | الصفحة أو الرقم : 3/25 | خلاصة حكم المحدث : [حسن كما قال في المقدمة

وفي سبل الهدي لصالح الشامي225/1

وروى أبو داود والنسائي عن عمرو بن شعيب عن أبيه عن جده رضي الله عنهم أن رسول الله صلى الله عليه وسلم كان يعلمهم من الفزع، أعوذ بكلمات الله التامات من غضبه وعقابه وشر عباده، ومن همزات الشياطين، وأن يحضرون، قال: كان عبد الله بن عمرو رضي الله عنهما يعلمها من بلغ من ولده ومن لم يبلغ منهم كتبها في صك ثم علقها في عنقه، ورواه الترمذي وقال: حسن ولفظه: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: (إذا فزع أحدكم في النوم فليقل وذكره، وقال فيه: ومن لم يعقل كتبها في صك، ثم علقها في عنقه) ورواه الحاكم وقال صحيح الاسناد

وفي سنن الترمذي

3590 حدثنا علي بن حجر أخبرنا إسماعيل بن عياش عن محمد بن إسحاق عن عمرو بن شعيب عن أبيه عن جده أن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال: " إذا فزع أحدكم في النوم فليقل أعوذ بكلمات الله التامة من غصبه وعقابه وشر عباده، ومن همزات الشياطين وأن يحضرون فإنها لن تضره " فكان عبد الله بن عمرو يلقنها من يلغ من ولده، ومن لم يبلغ منهم كتبها في صك ثم علقها في عنقه ". هذا حديث حسن صحيح.

وفي المرقاة1715//4

 ( ثُمَّ عَلَّقَهَا ) أَيْ : عَلَّقَ كِتَابَهَا الَّذِي هِيَ فِيهِ ( فِي عُنُقِهِ ) أَيْ : فِي رَقَبَةِ وَلَدِهِ وَهَذَا أَصْلٌ فِي تَعْلِيقِ التَّعْوِيذَاتِ الَّتِي فِيهَا أَسْمَاءُ اللَّهِ تَعَالَى ( رَوَاهُ أَحْمَدُ وَأَبُو دَاوُدَ وَالتِّرْمِذِيُّ وَهَذَا ) أَيِ : الْمَذْكُورُ ( لَفْظُهُ ) أَيْ : لَفْظُ التِّرْمِذِيِّ فَرَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ بِمَعْنَاهُ وَكَذَا النَّسَائِيُّ وَالْحَاكِمُ 

الحديث الذي أشرت إليه رواه أبو داود (3893) ، الترمذي (3528) ، وأحمد في "المسند" (6696) وغيرهم من طريق محمد بن إسحاق عن عَمْرِو بْنِ شُعَيْبٍ ، عَنْ أَبِيهِ ، عَنْ جَدِّهِ ، أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، قَالَ : ( إِذَا فَزِعَ أَحَدُكُمْ فِي النَّوْمِ فَلْيَقُلْ : أَعُوذُ بِكَلِمَاتِ اللَّهِ التَّامَّاتِ مِنْ غَضَبِهِ وَعِقَابِهِ وَشَرِّ عِبَادِهِ ، وَمِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِينِ وَأَنْ يَحْضُرُونِ فَإِنَّهَا لَنْ تَضُرَّهُ ). . فَكَانَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عَمْرٍو ، يُلَقِّنُهَا مَنْ بَلَغَ مِنْ وَلَدِهِ ، وَمَنْ لَمْ يَبْلُغْ مِنْهُمْ كَتَبَهَا فِي صَكٍّ ثُمَّ عَلَّقَهَا فِي عُنُقِهِ " .

ഒട്ടകത്തിന്റെ കഴുത്തിലെ ഞാണുകളും മാലകളും മുറിക്കാൻ പറഞ്ഞ ഹദീസിനെ വിവരിച്ചു കൊണ്ട് ഇബ്നു ഹജർ ഫത്ഹുൽ ബാരിയിൽ പറയുന്നു

വില്ലിന്റെ ഞാണ് കെട്ടിയാൽ ആ ഞാണ് കണ്ണേറ് തടുക്കുന്നതാണ് എന്ന വിശ്വാസം അവർക്കുണ്ടായിരുന്നു.

അത് കൊണ്ട് ആ ഞാണ്  അല്ലാഹുവിൻറെ കൽപ്പന തടുക്കാൻ സാധ്യമല്ല എന്ന് അവരെ അറിയിച്ചു കൊടുക്കാൻ വേണ്ടിയാണ് തിരുനബി അത് മുറിക്കാൻ വേണ്ടി കൽപ്പിച്ചത്.ഇത് ഇമാം മാലിക് (റ) പറഞ്ഞതാണ്.

വല്ലവനും ഏലസ്സ് കെട്ടിയാൽ അല്ലാഹു അതിനെ പൂർത്തിയാക്കാതിരിക്കട്ടെ എന്ന ഹദീസും പറഞ്ഞതിനെ ബലം നൽകുന്നു. 

(ഫത്ഹുൽ ബാരി 165)

 .

وفي صحيح البخاري

2843 حدثنا عبد الله بن يوسف أخبرنا مالك عن عبد الله بن أبي بكر عن عباد بن تميم أن أبا بشير الأنصاري رضي الله عنه أخبره أنه كان مع رسول الله صلى الله عليه وسلم في بعض أسفاره قال عبد الله حسبت أنه قال والناس في مبيتهم فأرسل رسول الله صلى الله عليه وسلم رسولا أن لا يبقين في رقبة بعير قلادة من وتر أو قلادة إلا قطعت

وفي فتح الباري

قَالَ ابْنُ الْجَوْزِيِّ : وَفِي الْمُرَادِ بِالْأَوْتَارِ ثَلَاثَةُ أَقْوَالٍ : أَحَدُهَا أَنَّهُمْ كَانُوا يُقَلِّدُونَ الْإِبِلَ أَوْتَارَ الْقَسِّيِّ لِئَلَّا تُصِيبَهَا [ ص: 165 ] الْعَيْنُ بِزَعْمِهِمْ ، فَأُمِرُوا بِقَطْعِهَا إِعْلَامًا بِأَنَّ الْأَوْتَارَ لَا تَرُدُّ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ شَيْئًا ، وَهَذَا قَوْلُ مَالِكٍ . قُلْتُ : وَقَعَ ذَلِكَ مُتَّصِلًا بِالْحَدِيثِ مِنْ كَلَامِهِ فِي الْمُوَطَّأِ وَعِنْدَ مُسْلِمٍ وَأَبِي دَاوُدَ وَغَيْرِهِمَا ، قَالَ مَالِكٌ : أَرَى أَنَّ ذَلِكَ مِنْ أَجْلِ الْعَيْنِ ، وَيُؤَيِّدُهُ حَدِيثُ عُقْبَةَ بْنِ عَامِرٍ رَفَعَهُ مَنْ عَلَّقَ تَمِيمَةً فَلَا أَتَمَّ اللَّهُ لَهُ أَخْرَجَهُ أَبُو دَاوُدَ أَيْضًا ، 

വല്ലവനും ഏലസ്സ് കെട്ടിയാൽ അല്ലാഹു അവർക്ക് പൂർത്തിയാക്കാതിരിക്കട്ടെ എന്ന ഹദീസും ഞാണു കെട്ടുന്നതിന് വിരോധിച്ച ഹദീസുകൾ എല്ലാം വിവരിച്ചുകൊണ്ട് ഇബ്നു ഹജർ ഫത്ഹുൽ ബാരിയിൽ പറയുന്നു.ഈ  ഹദീസുകൾ എല്ലാം ഖുർആൻ അല്ലാത്ത ഏലസ്സുകളും മറ്റും കെട്ടുന്നതിനെ പറ്റിയാണ്. അപ്പോൾ അല്ലാഹുവിൻറെ ദിക് റുകൾ കൊണ്ട്ള്ള ഏലസ്സുകൾ ആണെങ്കിൽ വിരോധമില്ല .അതുകൊണ്ട് ബർക്കത്ത് എടുക്കാനും അല്ലാഹുവിന്റെ നാമങ്ങളെ കൊണ്ടും ദിക്റുകൾ കൊണ്ടും കാവൽ തേടലും മാത്രമാണ് അതുകൊണ്ട് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്.

قال الحافظ ابن حجر في “فتح الباري شرح صحيح البخاري” (6/ 142، ط. دار المعرفة)- بعد أن ذكر أحاديث النهي عن تعليق التمائم-: [هذا كله في تعليق التمائم وغيرها مما ليس فيه قرآن ونحوه، فأما ما فيه ذكر الله فلا نـهي فيه؛ فإنه إنـما يجعل للتبرك به والتعوذ بأسـمائه وذكره]. اهـ

തഫ്സീറിൽ കുർത്തുബി ഖുർആൻ ശിഫയാണെന്ന് സൂറത്ത് ഇസ്റാഅ 82 വിവരിച്ചുകൊണ്ട് പറയുന്നു

ഇമാം മാലിക്ക്  (റ) പറഞ്ഞു.

അല്ലാഹുവിന്റെ നാമങ്ങൾ എഴുതിയ ഏലസ്സുകൾ ബർക്കത്ത് ഉദ്ദേശിച്ചുകൊണ്ട് രോഗികളുടെ കഴുത്തിൽ കെട്ടുന്നത് കുഴപ്പമില്ല .ആ ഏലസ്സാണ് കണ്ണേറ് തടുക്കുന്നത് എന്ന് വിശ്വസിക്കാതിരിക്കണം......

പ്രയാസങ്ങൾ വന്നതിനുശേഷം അല്ലാഹുവിൻറെ നാമങ്ങൾ എഴുതി കെട്ടുന്ന ഏലസ്സുകൾ അല്ലാഹുവാണ് രോഗം മാറ്റുന്നതും രക്ഷ നൽകുന്നതും എന്ന പ്രതീക്ഷയിൽ ആണെങ്കിൽ അത് സുന്നത്തിൽ വന്ന മന്ത്രം പോലെ തന്നെയാണ്.

وفي تفسير القرطبي اسراء82

الخامسة : قال مالك : لا بأس بتعليق الكتب التي فيها أسماء الله - عز وجل - على أعناق المرضى على وجه التبرك بها إذا لم يرد معلقها بتعليقها مدافعة العين . وهذا معناه قبل أن ينزل به شيء من العين . وعلى هذا القول جماعة أهل العلم ، لا يجوز عندهم أن يعلق على الصحيح من البهائم أو بني آدم شيء من العلائق خوف نزول العين ، وكل ما يعلق بعد نزول البلاء من أسماء الله - عز وجل - وكتابه رجاء الفرج والبرء من الله - تعالى - ، فهو كالرقى المباح الذي وردت السنة بإباحته من العين وغيرها .

അബ്ദുല്ലാഹിബ്നു അംറ് (റ)

ഉറക്കിൽ ഭയപ്പെടുന്ന മന്ത്രം പ്രായപൂർത്തിയായവർക്ക് പഠിപ്പിച്ചു കൊടുക്കുകയും പ്രായപൂർത്തി ആവാത്തവർക്ക് എഴുതി കഴുത്തിൽ കെട്ടിക്കൊടുക്കുകയും ചെയ്യാറുണ്ട്.

ഇവിടെ ഒരു ചോദ്യം ഉണ്ട്

വല്ലവനും വല്ലതും കെട്ടിയാൽ അതിലേക്ക് അവനെ ഏൽപ്പിക്കപ്പെടുമെന്ന ഹദീസും

ഇബ്ന് മസ്ഊദ് റ കുട്ടിയുടെ ഉമ്മയുടെ മേലിൽ ഏലസ്സ് കണ്ടപ്പോൾ അതിനെ വലിച്ചു മുറിച്ചു കളഞ്ഞതായും ഇബ്നു മസ്ഊദിന്റെ കുടുംബം ഇത്തരം ശിർക്കിൽ നിന്നും മുക്തമാണെന്ന് അദ്ദേഹം പറയുകയും ചെയ്തു.അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു നിശ്ചയം ഏലസ്സുകളും മന്ത്രങ്ങളും തിവലത്തും ശിർക്കാണ്.

അപ്രകാരം ഉഖ്ബ പറഞ്ഞു.

നബി (സ്വ) പറഞ്ഞു

വല്ലവനും ഏലസ് കെട്ടിയാൽ അല്ലാഹു അത് പൂർത്തിയാക്കാതിരിക്കട്ടെ .

ഇത്തരം ഹദീസുകളെ സംബന്ധിച്ച് എന്ത് പറയുന്നു എന്ന് ചോദിക്കപ്പെട്ടാൽ

മറുപടി

 وقد روى عبد الله بن عمرو قال : قال رسول الله - صلى الله عليه وسلم - : إذا فزع أحدكم في نومه فليقل أعوذ بكلمات الله التامة من غضبه وسوء عقابه ومن شر الشياطين وأن يحضرون . وكان عبد الله يعلمها ولده من أدرك منهم ، ومن لم يدرك كتبها وعلقها عليه

 . فإن قيل : فقد روي أن رسول الله - صلى الله عليه وسلم - قال : من علق شيئا وكل إليه . ورأى ابن مسعود على أم ولده تميمة مربوطة فجبذها جبذا شديدا فقطعها وقال : إن آل ابن مسعود لأغنياء عن الشرك ، ثم قال : إن التمائم والرقى والتولة من الشرك . قيل : ما التولة ؟ قال : ما تحببت به لزوجها . وروي عن عقبة بن عامر الجهني قال : سمعت رسول الله - صلى الله عليه وسلم - يقول : من علق تميمة فلا أتم الله له ومن علق ودعة فلا ودع الله له قلبا . قال الخليل بن أحمد : التميمة قلادة فيها عوذ ، والودعة خرز . وقال أبو عمر : التميمة في كلام العرب القلادة ، ومعناه عند أهل العلم ما علق في الأعناق من القلائد خشية العين أو غيرها أن تنزل أو لا تنزل قبل أن تنزل . فلا أتم الله عليه صحته وعافيته ، ومن تعلق ودعة - وهي مثلها في المعنى - فلا ودع الله له ; أي فلا بارك الله له ما هو فيه من العافية . والله أعلم 

ഇതെല്ലാം ജാഹിലിയ്യ കാലത്തുള്ള ഏലസ്സുകളും മാലകളെയും ഒഴിവാക്കണം എന്ന് പറയുന്ന ഹദീസുകളാണ്.

ആ ഏലസ്സുകളും മാലകളും ആണ് അപകടങ്ങൾ തടുക്കുന്നതെന്നും അവർ വിശ്വസിച്ചിരുന്നു.

എന്നാൽ അപകടങ്ങൾ അല്ലാഹു അല്ലാതെ തടുക്കുകയില്ല അവനാണ് കാക്കുന്നവനും പരീക്ഷണം നൽകുന്നവനും അവന് ഒരു പങ്കാളിയുമില്ല.

എന്നാ ജാഹിലിയ്യ കാലത്തുള്ള പ്രവർത്തനങ്ങളെയാണ് തിരുനബി തടയുന്നത്

ആയിശ ബീവി പറഞ്ഞു. അപകടം വന്നതിനുശേഷം കെട്ടുന്ന ഏലസ്സുകൾ വിരോധിക്കപ്പെട്ട ഏലസല്ല .

എല്ലാരും നിരുപാധികം ഏലസ്സിന് തടഞ്ഞവരുണ്ട് എന്നാൽ ആദ്യത്തെ അഭിപ്രായം ആണ് സ്വീകാര്യമായത് എന്നാണ് അസറുകളിൽ നിന്നും ചിന്തകളിൽ നിന്നും ലഭിക്കുന്നത്.

. وهذا كله تحذير مما كان أهل الجاهلية يصنعونه من تعليق التمائم والقلائد ، ويظنون أنها تقيهم وتصرف عنهم البلاء ، وذلك لا يصرفه إلا الله - عز وجل - ، وهو المعافي والمبتلي ، لا شريك له . فنهاهم رسول الله - صلى الله عليه وسلم - عما كانوا يصنعون من ذلك في جاهليتهم . وعن عائشة قالت : ما تعلق بعد نزول البلاء فليس من التمائم . وقد كره بعض أهل العلم تعليق التميمة على كل حال قبل نزول البلاء وبعده . والقول الأول أصح في الأثر والنظر إن شاء الله - تعالى - 

ഇബ്നു മസ്ഊദ് വിരോധിച്ചതായി റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യപ്പെടുന്നതിൽനിന്നും മറ്റും ലഭിക്കുന്നത് ഖുർആൻ അല്ലാത്ത ഏലസ്സുകളെയാണ് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്.കാരണം ഏലസ്സ് കെട്ടിക്കൊണ്ടും അല്ലാതെയും ഖുർആൻ കൊണ്ട് രോഗശമനം തേടൽ ശിർക്കാവുകയില്ല.

വല്ലതും വന്ദിച്ചാൽ അവനെ അതിലേക്ക് ഏൽപ്പിക്കപ്പെടും എന്ന ഹദീസ് തിരുവചനം

ഖുർആൻ എഴുതി കെട്ടുന്നവൻ അല്ലാഹുവിനെയാണ് എല്ലാ കാര്യങ്ങളുംഏൽപ്പിക്കുന്നത് മറ്റൊരു വസ്തുവിലേക്ക് അല്ല

കാരണം അല്ലാഹുവിലേക്കാണ് ആഗ്രഹിക്കപ്പെടേണ്ടതും ഖുർആൻ കൊണ്ട് രോഗശമനത്തിൽ വരെ അല്ലാഹുവിലേക്കാണ് ഏൽപ്പിക്കപ്പെടുന്നത്.

. وما روي عن ابن مسعود يجوز أن يريد بما كره تعليقه غير القرآن أشياء مأخوذة عن العرافين والكهان ; إذ الاستشفاء بالقرآن معلقا وغير معلق لا يكون شركا ، وقوله - عليه السلام - : من علق شيئا وكل إليه فمن علق القرآن ينبغي أن يتولاه الله ولا يكله إلى غيره ; لأنه - تعالى - هو المرغوب إليه والمتوكل عليه في الاستشفاء بالقرآن 

ഇബ്നുൽ മുസയ്യബ് (റ)യോട്

ഏലസ്സ് കെട്ടുന്നതിനെപ്പറ്റി ചോദിക്കപ്പെട്ടപ്പോൾ ഭദ്രമായ കൂട്ടിൽ ഇട്ട് കെട്ടുകയാണെങ്കിൽ ഒരു കുഴപ്പവുമില്ല എന്ന് പറയുകയുണ്ടായി .ഇത് ഖുർആൻ എഴുതിയ ഏലസിനെ പറ്റിയാണ്.

ളഹാക് (റ) പറയുന്നത് അല്ലാഹുവിൻറെ ഗ്രന്ഥം വല്ലതും എഴുതി കെട്ടുന്നത് യാതൊരു വിരോധവും ഇല്ല .

മലമൂത്ര വിസർജനത്തിന് പോകുമ്പോൾ മാറ്റിവെക്കണം എന്ന് മാത്രം.

അബൂ ജാഫർ മുഹമ്മദ് ബിൻ അലി (റ)കുട്ടികൾക്ക് ഏലസ്സുകെട്ടുന്നതിൽ അനുവദനീയമാണെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.ഒരാൾ ഖുർആൻ കൊണ്ട് വല്ലതും ആക്കി കെട്ടുന്നത് വിരോധമില്ലെന്ന് ഇബ്ന് സീരീൻ പറയാറുണ്ട്

(ഖുർതുബി തഫ്സീർ ഇസ്റാഉ 84 )

. وسئل ابن المسيب عن التعويذ أيعلق ؟ قال : إذا كان في قصبة أو رقعة يحرز فلا بأس به . وهذا على أن المكتوب قرآن . وعن الضحاك أنه لم يكن يرى بأسا أن يعلق الرجل الشيء من كتاب الله إذا وضعه عند الجماع وعند الغائط . ورخص أبو جعفر محمد بن علي في التعويذ يعلق على الصبيان . وكان ابن سيرين لا يرى بأسا بالشيء من القرآن يعلقه الإنسان .

ഇമാം നവവി ശറഹുൽ മുഹദ്ധബിൽ  9/67പറയുന്നു.

ഏലസ്സുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഒരു ചർച്ചയാണിത്.

ഇബ്നു മസൂദിൽ നിന്നുംനബി (സ്വ) പറഞ്ഞു 

നിശ്ചയം മന്ത്രങ്ങളും ഏലസ്സുകളും തീവലത്തുകളും ശിർക്കാണ് എന്ന് .

എന്നാൽ വിരോധിക്കപ്പെട്ട മന്ത്രങ്ങളും ഏലസ്സുകളും അറബി ഭാഷയിൽ അല്ലാത്ത് അർത്ഥം എന്താണെന്ന് അറിയപ്പെടാത്ത മന്ത്രങ്ങളെ പറ്റിയും ഏലസ്സുകളെ പറ്റിയും ആണ് .

وقال الإمام النووي في المجموع: 67/9

 فَرْعٌ ) فِي تَعْلِيقِ التَّمَائِمِ عَنْ زَيْنَبَ امْرَأَةِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَسْعُودٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَسْعُودٍ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ : { إنَّ الرُّقَى وَالتَّمَائِمَ وَالتُّوَلَةَ شِرْكٌ ، قَالَتْ قُلْتُ : لِمَ تَقُولُ هَذَا ؟ وَاَللَّهِ لَقَدْ كَانَتْ عَيْنِي تَقْذِفُ ، وَكُنْتُ أَخْتَلِفُ إلَى فُلَانٍ الْيَهُودِيِّ يَرْقِينِي ، فَإِذَا رَقَانِي سَكَنْتُ ، فَقَالَ عَبْدُ اللَّهِ : إنَّمَا كَانَ عَمَلَ الشَّيْطَانِ يَنْخُسُهَا بِيَدِهِ ، فَإِذَا رَقَاهَا كَفَّ عَنْهَا ، إنَّمَا يَكْفِيكِ أَنْ تَقُولِي كَمَا كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ : أَذْهِبْ الْبَأْسَ رَبَّ النَّاسِ ، اشْفِ أَنْتَ الشَّافِي ، لَا شِفَاءَ إلَّا شِفَاؤُكَ ، شِفَاءً لَا يُغَادِرُ سَقَمًا } رَوَاهُ أَبُو دَاوُد وَابْنُ مَاجَهْ ، قَالَ أَبُو عُبَيْدٍ : التُّوَلَةُ بِكَسْرِ التَّاءِ هُوَ الَّذِي يُحَبِّبُ الْمَرْأَةَ إلَى زَوْجِهَا وَهُوَ مِنْ السِّحْرِ قَالَ : وَذَلِكَ لَا يَجُوزُ

ഇമാം ബൈഹഖി പറഞ്ഞു ഇവിടെ തമീമത്ത്  എന്ന് പറഞ്ഞാൽ അത് ആപത്തുകളെ തടുക്കും എന്ന് വിശ്വസിച്ചു കൊണ്ട് കെട്ടുന്ന ചില വസ്തുക്കൾ ആണ് .

 ( أَمَّا ) الرِّقَاءُ وَالتَّمَائِمُ ، قَالَ ، ، ، فَالْمُرَادُ بِالنَّهْيِ مَا كَانَ بِغَيْرِ لِسَانِ الْعَرَبِيَّةِ بِمَا لَا يُدْرَى مَا هُوَ . قَالَ الْبَيْهَقِيُّ : وَيُقَالُ إنَّ التَّمِيمَةَ خَرَزَةٌ كَانُوا يُعَلِّقُونَهَا ، يَرَوْنَ أَنَّهَا تَدْفَعُ عَنْهُمْ الْآفَاتِ ، وَيُقَالُ قِلَادَةٌ يُعَلَّقُ فِيهَا الْعُودُ ،

വല്ലവനും ഏലസ്സ് കെട്ടിയാൽ അല്ലാഹു അതിനെ പൂർത്തിയാക്കാതിരിക്കട്ടെ എന്ന ഹദീസ്

ഇമാം ബൈഹഖി പറഞ്ഞു.ഇതെല്ലാം അബൂബൈദ പറഞ്ഞതുപോലെ യുള്ളതാണ്

(മന്ത്രങ്ങളും ഏലസ്സുകളും അറബി ഭാഷയിൽ അല്ലാത്ത് അർത്ഥം എന്താണെന്ന് അറിയപ്പെടാത്ത മന്ത്രങ്ങളെ പറ്റിയും ഏലസ്സുകളെ പറ്റിയും ആണ് .)

വിരോധം വന്ന ഇത്തരം ഹദീസുകൾ

ജാഹിലിയ കാലത്തെ വിശ്വാസം പോലെ ആഫിയത്ത് ലഭിക്കുന്നതും ശമനം ലഭിക്കുന്നതും ആ ഏലസ്സ് കൊണ്ടാണ് എന്ന് വിശ്വാസത്തിലുള്ള ഏലസിനെ പറ്റിയാണ് 

എന്നാൽ അല്ലാഹുവിൻറെ ദിക്റ് കൊണ്ട് ബറക്കത്ത് എടുത്ത് കൊണ്ട് എഴുതി കെട്ടിയ ഏലസ്സ് യാതൊരു വിരോധവും ഇല്ല

അല്ലാഹു അല്ലാതെ രക്ഷപ്പെടുത്തുന്ന വനില്ലെന്നും അവനല്ലാതെ തടുക്കുന്നവനില്ലെന്നും ഉറച്ചു വിശ്വസിക്കണം എന്ന് മാത്രം

(ശറഹുൽ മുഹദ്ധബ്.)

 وَعَنْ عُتْبَةَ بْنِ عَامِرٍ قَالَ : سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ { : مَنْ عَلَّقَ تَمِيمَةً فَلَا أَتَمَّ اللَّهُ لَهُ ، وَمَنْ عَلَّقَ وَدَعَةً فَلَا وَدَعَ اللَّهُ لَهُ } رَوَاهُ الْبَيْهَقِيُّ وَقَالَ هُوَ أَيْضًا رَاجِعٌ إلَى مَعْنَى مَا قَالَ أَبُو عُبَيْدَةَ ، قَالَ : وَيَحْتَمِلُ أَنْ يَكُونَ ذَلِكَ وَمَا أَشْبَهَهُ مِنْ النَّهْيِ وَالْكَرَاهَةِ فِيمَنْ يُعَلِّقُهَا ، وَهُوَ يَرَى تَمَامَ الْعَافِيَةِ ، وَزَوَالَ الْعِلَّةِ بِهَا ، عَلَى مَا كَانَتْ عَلَيْهِ الْجَاهِلِيَّةُ ، وَأَمَّا مَنْ يُعَلِّقُهَا مُتَبَرِّكًا بِذِكْرِ اللَّهِ تَعَالَى فِيهَا ، وَهُوَ يَعْلَمُ أَنْ لَا كَاشِفَ لَهُ إلَّا اللَّهُ وَلَا دَافِعَ عَنْهُ سِوَاهُ ، فَلَا بَأْسَ بِهَا إنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَى .

[ ص: 74 ] ثُمَّ رَوَى الْبَيْهَقِيُّ بِإِسْنَادِهِ عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا قَالَتْ ( لَيْسَتْ التَّمِيمَةُ مَا يُعَلَّقُ قَبْلَ الْبَلَاءِ ، إنَّمَا التَّمِيمَةُ مَا يُعَلَّقُ بَعْدَ الْبَلَاءِ لِتَدْفَعَ بِهِ الْمَقَادِيرَ ) وَفِي رِوَايَةٍ عَنْهَا قَالَتْ ( التَّمَائِمَ مَا عُلِّقَ قَبْلَ نُزُولِ الْبَلَاءِ ، وَمَا عُلِّقَ بَعْدَ نُزُولِ الْبَلَاءِ فَلَيْسَ بِتَمِيمَةٍ ) قَالَ الْبَيْهَقِيُّ : هَذِهِ الرِّوَايَةُ أَصَحُّ ، ثُمَّ رَوَى بِإِسْنَادٍ صَحِيحٍ عَنْهَا قَالَتْ : ( لَيْسَ بِتَمِيمَةٍ مَا عُلِّقَ بَعْدَ أَنْ يَقَعَ الْبَلَاءُ ) قَالَ الْبَيْهَقِيُّ : وَهَذِهِ الرِّوَايَةُ تَدُلُّ عَلَى صِحَّةِ الَّتِي قَبْلَهَا .

ബൈഹഖി ഇമാം റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യുന്നു ആയിഷ ബീവി പറഞ്ഞു അപകടം വന്നതിനുശേഷം കെട്ടുന്ന ഏലസ്സ് വിരോധിക്കപ്പെട്ട ഏലസ്സല്ല.

ഇമ്രാൻ (റ)  എന്നവരുടെ കഴുത്തിൽ ഒരു ഉറുക്ക് കണ്ടപ്പോൾ അതിനെ വലിച്ചെറിയാൻ വേണ്ടി തിരുനബി  (സ്വ) പറഞ്ഞ ഒരു സംഭവമുണ്ട്.

ഇത് റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യപ്പെട്ട സനദിൽ അഭിപ്രായ വ്യത്യാസമുണ്ട്.

വല്ലവനും ഏലസ്സ് കെട്ടിയാൽ അവനിലേക്ക് തന്നെ ഏൽപ്പിക്കപ്പെടും എന്ന് ഇബ്നു മസ്ഊദിൽ നിന്നും ഒരു റിപ്പോർട്ട് ഉണ്ട് .

എന്നാൽ ഇമാം ബൈഹഖി *സ്വഹീഹായ സനദോട്* *കൂടെ സഈദ് ഇബ്നുൽ മുസ്സയ്യബിൽ നിന്നും റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യുന്നു അദ്ദേഹം ഖുർആൻ എഴുതിയ ഏലസ്സ് കെട്ടാൻ കൽപ്പിക്കാറുണ്ട്.ബോധമില്ലെന്ന് അദ്ദേഹം പറയുകയും ചെയ്യും*

 ബൈഹഖി ഇമാം പറയുന്നു.

വിരോധം വന്നതെല്ലാം അർത്ഥം അറിയപ്പെടാത്തത് അല്ലെങ്കിൽ ആഫിയത്ത് ലഭിക്കുന്നത് ആ മന്ത്രമാണ് എന്ന ജാഹിലീയ വിശ്വാസപ്രകാരമോ കെട്ടുന്ന ഏലസ്സിനെ പറ്റിയാണ്.

എന്നാൽ അല്ലാഹുവിൻറെ കിതാബ് കൊണ്ടും അർത്ഥമറിയുന്ന അല്ലാഹുവിൻറെ ദിക്റ് കൊണ്ടും ബറക്കത്ത് എടുത്തുകൊണ്ട് ഏലസ് കെട്ടി മന്ത്രിച്ചാൽ അത് വിരോധമില്ല. അല്ലാഹുവാണ് ശിഫയെ ഇറക്കുന്നത് എന്ന വിശ്വാസം വേണം.ശറഹുൽ മുഹദ്ധബ് 9/67

 وَعَنْ عِمْرَانَ بْنِ الْحُصَيْنِ { أَنَّهُ دَخَلَ عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَفِي عُنُقِهِ حَلْقَةٌ مِنْ شَعَرٍ فَقَالَ مَا هَذِهِ ؟ قَالَ مِنْ الْوَاهِنَةِ ، قَالَ : أَيَسُرُّكَ أَنْ تُوَكَّلَ إلَيْهَا ؟ انْبِذْهَا عَنْكَ } رَوَاهُ ابْنُ مَاجَهْ وَالْبَيْهَقِيُّ بِإِسْنَادَيْنِ فِي كُلٍّ مِنْهُمَا مَنْ اُخْتُلِفَ فِيهِ . وَعَنْ ابْنِ مَسْعُودٍ " مَنْ عَلَّقَ شَيْئًا وُكِّلَ إلَيْهِ " وَرَوَى الْبَيْهَقِيُّ بِإِسْنَادٍ صَحِيحٍ عَنْ سَعِيدِ بْنِ الْمُسَيِّبِ أَنَّهُ كَانَ يَأْمُرُ بِتَعْلِيقِ الْقُرْآنِ ، وَقَالَ : لَا بَأْسَ بِهِ ، قَالَ الْبَيْهَقِيُّ هَذَا كُلُّهُ رَاجِعٌ إلَى مَا قُلْنَا إنَّهُ إنْ رَقَى بِمَا لَا يَعْرِفُ ، أَوْ عَلَى مَا كَانَتْ عَلَيْهِ الْجَاهِلِيَّةُ مِنْ إضَافَةِ الْعَافِيَةِ إلَى الرُّقَى ، لَمْ يَجُزْ وَإِنْ رَقَى بِكِتَابِ اللَّهِ أَوْ بِمَا يَعْرِفُ مِنْ ذِكْرِ اللَّهِ تَعَالَى مُتَبَرِّكًا بِهِ وَهُوَ يَرَى نُزُولَ الشِّفَاءِ مِنْ اللَّهِ تَعَالَى لَا بَأْسَ بِهِ وَاَللَّهُ تَعَالَى أَعْلَمُ

.........

ഇമാം സിന്ദി (റ) പറയുന്നു. ഖുർആൻ കൊണ്ടും അല്ലാഹുവിന്റെ നാമങ്ങളെ കൊണ്ടുമുള്ള ഏലസ്സ് ഈ വിധിയുടെ പുറത്താണ്.

മറിച്ചു അത് അനുവദനീയമാണ്. അതിന്റെ തെളിവ് അബ്ദുല്ലാഹിബ്ന് അംറ് അത്തരം കാര്യങ്ങൾ ചെറിയ കുട്ടികളുടെ മേൽ കെട്ടി കൊടുക്കാറുണ്ടായിരുന്നു. ( ഹാശിയത്തുസ്സിന്ദി നസാഈ )

  قال السندي في شرحه على النسائي: وأما ما يكون من القرآن، والأسماء الإلهية، فهو خارج عن هذا الحكم، بل هو جائز؛ لحديث عبد الله بن عمرو أنه كان يعلق على الصغار بعض ذلك. انتهى

ഇമാം ത്വഹാവി (റ)പറയുന്നു.

ചില ചരട് കെട്ടുന്നത് വിരോധിക്കുന്ന ഹദീസുകൾ ഉദ്ധരിച്ചു കൊണ്ട് ഇമാം ത്വഹാവി പറയുന്നു. അപകടം വന്നതിന് ശേഷം കെട്ടുന്ന വസ്തുക്കൾ യാതൊരു കുഴപ്പവുമില്ല. ഇതേ കാര്യം ആഇശ ബീവി യിൽ നിന്നും റിപ്പോർട്ടുണ്ട്. ആഇശ ബീവി പറഞ്ഞു. അപകടം വന്ന തിന് ശേഷം കെട്ടുന്നത് വിരോധിക്കപെട്ട  ഏലസ്സല്ല . ശറഹു മആനിൽ ആസാർ 4/325

 قال أبو جعفر الطحاوي،: ج:  ص: 325

شرح معاني الآثار (4/325).

حَدَّثَنَا يُونُسُ، قَالَ: ثنا ابْنُ وَهْبٍ، أَنَّ مَالِكًا، أَخْبَرَهُ عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ أَبِي بَكْرٍ، عَنْ عَبَّادِ بْنِ تَمِيمٍ، أَنَّ أَبَا بَشِيرٍ الْأَنْصَارِيَّ، أَخْبَرَهُ أَنَّهُ كَانَ مَعَ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي بَعْضِ أَسْفَارِهِ قَالَ عَبْدُ اللهِ بْنُ أَبِي بَكْرٍ حَسِبْتُ أَنَّهُ قَالَ وَالنَّاسُ فِي مَبِيتِهِمْ , فَأَرْسَلَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مُنَادِيًا «أَلَا §لَا يَبْقَيَنَّ فِي عُنُقِ بَعِيرٍ قِلَادَةٌ , وَلَا وَتَرٌ , إِلَّا قُطِعَتْ» . قَالَ مَالِكٌ: أَرَى ذَلِكَ مِنَ الْعَيْنِ فَكَانَ ذَلِكَ، عِنْدَنَا , وَاللهُ أَعْلَمُ، مَا عُلِّقَ قَبْلَ نُزُولِ الْبَلَاءِ , لِيُدْفَعَ , وَذَلِكَ مَا لَا يَسْتَطِيعُهُ غَيْرُ اللهِ عَزَّ وَجَلَّ فَنَهَى عَنْ ذَلِكَ لِأَنَّهُ شِرْكٌ.

 فَأَمَّا مَا كَانَ بَعْدَ نُزُولِ الْبَلَاءِ , فَلَا بَأْسَ , لِأَنَّهُ عِلَاجٌ. وَقَدْ رُوِيَ هَذَا الْكَلَامُ بِعَيْنِهِ عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهَا

7174 - حَدَّثَنَا يُونُسُ، قَالَ: ثنا ابْنُ وَهْبٍ، قَالَ: أَخْبَرَنِي عَمْرُو بْنُ الْحَارِثِ، رَضِيَ اللهُ عَنْهُ وَابْنُ لَهِيعَةَ عَنْ بُكَيْرِ بْنِ الْأَشَجِّ، عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ، أَنَّ عَائِشَةَ، رَضِيَ اللهُ عَنْهَا , زَوْجَ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَتْ: «§لَيْسَتْ بِتَمِيمَةٍ مَا عُلِّقَ بَعْدَ أَنْ يَقَعَ الْبَلَاءُ»

.هـ”شرح معاني الآثار (4/325).

നുഖ്ബതുൽ അഫ്കാറിൽ പറയുന്നു.

وفي نخبة الافكار علي شرح معاني الاثار 182/14

الكتاب: نخب الأفكار في تنقيح مباني الأخبار في شرح معاني الآثار المؤلف: أبو محمد محمود بن أحمد بن موسى بن أحمد بن حسين الغيتابى الحنفى بدر الدين العينى (المتوفى: 855هـ)

നൂലും മാലയും കെട്ടുമ്പോൾ ആ നൂലും മാലയുമാണ് കണ്ണേറും പ്രയാസവും തടുക്കുന്നത് എന്നാണ് അവർ വിശ്വസിച്ചത്. അപ്പോൾ അതിനെയാണ് അവർ കാവലാക്കുന്നത്. അത് കൊണ്ടാണ് അതിനെ വിരോധിക്കുകയും അത് ഉപദ്രവം തടുക്കുകയോ ഉപദ്രവം തിരിക്കുകയോ ചെയ്യുകയില്ലന്ന് അല്ലാഹു അവരെ അറിയിച്ചു.

എന്നാൽ അപകടം വന്നാൽ ഖുർആനും അല്ലാഹുവിന്റെ നാമങ്ങളും എഴുതി കെട്ടുന്നത് ബറക്കത്ത് ഉദ്ധേശിച്ചാണങ്കിൽ യാതൊരു വിരോധവുമില്ല. കണ്ണേറ് തടുക്കുന്നത് അത് സ്വയമാണന്ന് വിശ്വസിക്കരുത് എന്ന് മാത്രം. ഏലസ്സ് നിരുപാദികം വിരോധിക്കുന്നതിനേക്കാൾ ഏറ്റവും ശരിയായത് ഈ അഭിപ്രായമാണ്.

നുഖ്ബതുൽ അഫ്കാർ 184/1

قَوْلُهُ : "قِلَادَةٌ وَلَا وَتَرٌ " الْقِلَادَةُ مَعْرُوفَةٌ ، وَالْوَتَرُ وَتَرُ الْقَوْسِ ، نَهَاهُمْ عَنْ ذَلِكَ ; لِأَنَّهُمْ كَانُوا يَعْتَقِدُونَ أَنَّ تَقْلِيدَ الدَّوَابِّ بِالْأَوْتَارِ يَدْفَعُ عَنْهَا الْعَيْنَ وَالْأَذَى ، فَتَكُونُ كَالْعَوْذَةِ لَهَا ، فَنَهَاهُمْ عَنْ ذَلِكَ ، وَأَعْلَمَهُمْ أَنَّهَا لَا تَدْفَعُ ضَرَرًا وَلَا تَصْرِفُ حَذَرًا .

وَقَالَ أَبُو عُمَرَ : قَدْ فَسَّرَ مَالِكٌ هَذَا الْحَدِيثَ أَنَّهُ مِنْ أَجْلِ الْعَيْنِ ، وَهُوَ عِنْدَ جَمَاعَةِ أَهْلِ الْعِلْمِ كَمَا قَالَ مَالِكٌ ، لَا يَجُوزُ عِنْدَهُمْ أَنْ يُعَلَّقَ عَلَى الصَّحِيحِ مِنَ الْبَهَائِمِ أَوْ بَنِي آدَمَ شَيْءٌ مِنَ الْعَلَائِقِ خَوْفَ نُزُولِ الْعَيْنِ ; لِهَذَا الْحَدِيثِ وَشِبْهِهِ ، وَيُحْمَلُ ذَلِكَ عِنْدَهُمْ فِيمَا عُلِّقَ قَبْلَ نُزُولِ الْبَلَاءِ خَشْيَةَ نُزُولِهِ ، فَهَذَا هُوَ الْمَكْرُوهُ مِنَ التَّمَائِمِ ، وَكُلُّ مَا يُعَلَّقُ بَعْدَ نُزُولِ الْبَلَاءِ مِنْ أَسْمَاءِ اللَّهِ تَعَالَى وَكِتَابِهِ رَجَاءَ الْفَرَجِ وَالْبُرْءِ مِنَ اللَّهِ تَعَالَى فَهُوَ كَالرَّقْيِ الْمُبَاحِ الَّذِي وَرَدَتِ السُّنَّةُ بِإِبَاحَتِهِ مِنَ الْعَيْنِ وَغَيْرِهَا .

وَقَدْ قَالَ مَالِكٌ : لَا بَأْسَ بِتَعْلِيقِ الْكُتُبِ الَّتِي فِيهَا أَسْمَاءُ اللَّهِ تَعَالَى عَلَى أَعْنَاقِ الْمَرْضَى عَلَى وَجْهِ التَّبَرُّكِ بِهَا إِذَا لَمْ يُرِدْ مُعَلِّقُهَا بِتَعْلِيقِهَا مُدَافَعَةَ الْعَيْنِ ، وَهَذَا مَعْنَاهُ قَبْلَ أَنْ يَنْزِلَ بِهِ شَيْءٌ مِنَ الْعَيْنِ ، وَلَوْ عَلِمَ الْعَائِنُ لَكَانَ الْوَجْهُ فِي ذَلِكَ اغْتِسَالَ الْعَائِنِ لِلْمَعِينِ .

وَأَمَّا تَخْصِيصُ الْأَوْتَارِ بِالْقَطْعِ وَأَنْ لَا يُعَلِّقَهُ الدَّوَابَّ شَيْئًا مِنْ ذَلِكَ قَبْلَ الْبَلَاءِ وَبَعْدَهُ ، فَقِيلَ : إِنَّ ذَلِكَ لِئَلَّا تَخْتَنِقَ بِالْوَتَرِ فِي خَشَبَةٍ أَوْ شَجَرَةٍ فَتَقْتُلَهَا ، فَإِذَا كَانَ خَيْطًا انْقَطَعَ سَرِيعًا ، وَرُوِيَ عَنْ عَائِشَةَ - رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا - "أَنَّهَا كَانَتْ تَكْرَهُ مَا تُعَلِّقُ النِّسَاءُ عَلَى

[ ص: 184 ] أَنْفُسِهِنَّ وَعَلَى صِبْيَانِهِمْ مِنْ خَلْخَالِ الْحَدِيدِ مِنَ الْعَيْنِ ، وَتُنْكِرُ ذَلِكَ عَلَى مَنْ فَعَلَهُ " قَالَ أَبُو عُمَرَ : قَدْ كَرِهَ بَعْضُ أَهْلِ الْعِلْمِ تَعْلِيقَ التَّمِيمَةِ عَلَى كُلِّ حَالٍ ، قَبْلَ نُزُولِ الْبَلَاءِ وَبَعْدَهُ ، وَالْقَوْلُ الْأَوَّلُ أَصَحُّ فِي النَّظَرِ وَالْأَثَرِ .

........

ابن عبدالبر،  قال قال

– 

“وكل ما يعلق بعد نزول البلاء من أسماء الله وكتابه رجاء الفرج والبرء من الله عزوجل، فهو كالرقى المباحة التي وردت السنة بإباحتها من العين وغيرها”التمهيد (17/160-

.........

ഇബ്നു അബ്ദുൽ ബറ് (റ)പറയുന്നു.. അപകടം വന്നതിന്ന് ശേഷം അല്ലാഹുവിന്റെ നാമങ്ങൾ എഴുതി കെട്ടുന്നത് വിരോധത്തിൽ പെടുകയില്ല. കണ്ണേറിനും മറ്റും സുന്നത്തിൽ വന്ന ഹലാലായ മന്ത്രങ്ങൾ വിരോധമില്ലാത്തത് പോലെ. (തംഹീദ് 17 / 160)

ഇമാം ബൈഹഖി (റ) സുനനുൽകുബറയിൽ പറയുന്നു.

ഇബ്നു മസൂദിൽ നിന്നും ഉദ്ധരിക്കുന്ന ഒരു ഹദീസിൽ നബി സല്ലല്ലാഹു അലൈഹി വസല്ലമ പറഞ്ഞു.

നിശ്ചയം മന്ത്രങ്ങളും ഏലസ്സുകളും തീവലത്തുകളും ശിർക്കാണ്.

ഇബ്നു മസ്ഊദി (റ)യുടെ  ഭാര്യ സൈനബ (റ) ചോദിച്ചു നിങ്ങൾ എന്തുകൊണ്ടാണ് അങ്ങനെ പറയുന്നത്.

എനിക്ക് അസുഖം ഉണ്ടാകുമ്പോൾ ഞാൻ ഒരു ജൂത പെണ്ണിൻറെ അടുത്ത് പോവുകയും അവൾ എനിക്ക് മന്ത്രിക്കലും ഉണ്ടായിരുന്നു അപ്പോൾ ശമനവും ഉണ്ടായിരുന്നു.

അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു അത് പിശാചിൻറെ പ്രവർത്തനമാണ്.

അത് കൊണ്ട് നീ 

ഇനിമുതൽ തിരുനബി (സ്വ)  മന്ത്രിക്കാറുള്ള ഒരു മന്ത്രമുണ്ട് അത് മന്ത്രിച്ചാൽ മതി.

അപ്രകാരം ഇബ്നു മസ്ഊദിൽ നിന്ന് തന്നെ നബിരോധിച്ചിരുന്നു എന്നൊരു ഹദീസ് കാണാം.

.قال البيهقي سنن الكبري للبيهقيج ٩ - الصفحة ٣٥١

باب التمائم (أخبرنا) أبو علي الروذباري أنبأ محمد بن بكر ثنا أبو داود ثنا محمد بن العلاء ثنا أبو معاوية ثنا الأعمش عن عمرو بن مرة عن يحيى بن الجزار عن ابن أخي زينب امرأة عبد الله يعنى ابن مسعود عن زينب امرأة عبد الله عن عبد الله رضي الله عنه قال سمعت رسول الله صلى الله عليه وسلم يقول إن الرقي والتمائم والتولة شرك قالت قلت لم تقول هذا؟ والله لقد كانت عيني تقذف فكنت اختلف إلى فلان اليهودي يرقيني فإذا رقاني سكنت فقال عبد الله (إنما كان ذلك عمل الشيطان كان ينخسها بيده فإذا رقاها كف عنها - 1) إنما كان يكفيك ان تقولي كما كان رسول الله صلى الله عليه وسلم يقول اذهب البأس رب الناس اشف أنت الشافي لا شفاء الا شفاؤك شفاء لا يغادر سقما - أنبأ) أبو نصر بن قتادة وأبو بكر محمد بن إبراهيم الفارسي قالا أنبأ أبو عمرو بن مطر قال حدثنا إبراهيم بن علي الذهلي ثنا يحيى بن يحيى أنبأ جرير عن الركين بن الربيع بن عميلة عن القاسم بن حسان عن عمه عبد الرحمن بن حرملة عن عبد الله ابن مسعود رضي الله عنه قال كان رسول الله صلى الله عليه وسلم يكره عشر خلال، تختم الذهب وجر الإزار والصفرة يعنى الخلوق وتغيير الشيب والرقى الا بالمعوذات وعقد التمائم والضرب بالكعاب والتبرج بالزينة لغير محلها وعزل الماء عن محله وافساد الصبي غير محرمه

ഇതെല്ലാം വിവരിച്ച് ഇമാം ബൈഹഖി തുടരുന്നു.

അബൂഉബൈദ് പറഞ്ഞു എന്നാൽ സ്ത്രീ തന്നെ ഭർത്താവിലേക്ക് സ്നേഹം ഉണ്ടാവാൻ വേണ്ടി ചെയ്യുന്ന ഒരു കാര്യമാണ് .അത് സിഹ്റിൽ പെട്ടതായിരുന്നു.അതുകൊണ്ട് അത് അനുവദനീയമല്ല.

അപ്പോൾ മന്ത്രവും ഏലസ്സും ശിർക്കാണെന്ന് ഇബ്ന് മസൂദ് ഉദ്ധരിച്ചത്.ബഹുമാനപ്പെട്ട ഇബ്നു മസൂദ് അതുകൊണ്ട് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് അറബി ഭാഷയിൽ അല്ലാത്ത അത് എന്താണെന്ന് പോലും അറിയാത്ത ഏലസ്സുകളും മന്ത്രങ്ങളും ആണ് .

ഇവിടെ ഏലസ്സ് എന്ന് പറഞ്ഞാൽ ആഫത്തുകൾ തടുക്കാൻ വേണ്ടി അവർ കെട്ടിയിരുന്ന ഒരു കാവൽ വസ്തുവാണ്.

ഉഖ്ബത്ത് (റ) എന്നവരിൽ നിന്നും ഉദ്ധരിക്കുന്ന ഹദീസിൽ

തിരുനബി പറഞ്ഞു. വല്ലവനും ഏലസ് കെട്ടിയാൽ അല്ലാഹു അവന് പൂർത്തിയാക്കാതിരിക്കട്ടെ .

 - قال أبو عبيد اما التولة فهي بكسر التاء وهو الذي يحبب المرأة إلى زوجها هو من السحر وذلك لا يجوز واما الرقي والتمائم فإنما أراد عبد الله ما كان بغير لسان العربية مما لا يدرى ما هو (قال الشيخ) والتميمة يقال إنها خرزة كانوا يتعلقونها يرون انها تدفع عنهم الآفات ويقال قلادة تعلق فيها العوذ - (وأخبرنا) أبو زكريا بن أبي إسحاق وأبو بكر أحمد بن الحسن قالا ثنا أبو العباس محمد بن يعقوب ثنا بحر بن نصر ثنا ابن وهب أخبرني حياة بن شريح أن خالد بن عبيد المعافري حدثه عن أبي المصعب مشرح بن هاعان انه سمعه يقول سمعت عقبة بن عامر الجهني رضي الله عنه يقول سمعت رسول الله صلى الله عليه وسلم يقول من علق تميمة فلا أتم الله له ومن علق ودعة فلا ودع الله له 

ഇതുകൊണ്ടെല്ലാം ഉദ്ദേശം അബൂഉബൈദ് പറഞ്ഞതാണ്.

ബഹുമാനപ്പെട്ട ഇബ്നു മസൂദ് അതുകൊണ്ട് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് അറബി ഭാഷയിൽ അല്ലാത്ത അത് എന്താണെന്ന് പോലും അറിയാത്ത ഏലസ്സുകളും മന്ത്രങ്ങളും ആണ് .

ഇവിടെ വിരോധിക്കപ്പെട്ടത് പൂർണ്ണമായ  ആഫിയത്തും രോഗശമനവും ആ ഏലസ്സുകൾ നൽകുമെന്ന വിശ്വാസത്തിൽ കെട്ടുന്നതിനെ പറ്റിയാണ്.അപ്പോൾ ഒരാൾ അല്ലാഹുവിൻറെ ദിക്റ് കൊണ്ട് ബർക്കത്ത് എടുത്തു കൊണ്ടാണ് ഏലസ്സ് കെട്ടുന്നതെങ്കിൽ മന്ത്രിക്കുന്നതെങ്കിലും അതുകൊണ്ട് വിരോധമില്ല.അല്ലാഹു അല്ലാതെ രക്ഷപ്പെടുത്തുന്നവനില്ല എന്നും അല്ലാഹുവല്ലാതെ തടുക്കുന്നവനില്ല എന്നും അവൻ ഉറപ്പിച്ചവൻ ആയിരിക്കണം എന്ന് മാത്രം.

(قال الشيخ) وهذا أيضا يرجع معناه إلى ما قال أبو عبيد وقد يحتمل أن يكون ذلك وما أشبهه من النهى والكراهية فيمن تعلقها وهو يرى تمام العافية وزوال العلة منها على ما كان أهل الجاهلية يصنعون فأما من تعلقها متبركا بذكر الله تعالى فيها وهو يعلم أن لا كاشف الا الله ولا دافع عنه سواه فلا بأس بها إن شاء الله - (أخبرنا) أبو عبد الله الحافظ وأبو سعيد بن أبي عمرو قالا ثنا أبو العباس محمد بن يعقوب ثنا هارون بن سليمان ثنا عبد الرحمن ابن مهدي عن عبد الله بن المبارك عن طلحة بن أبي سعيد عن بكير بن عبد الله بن الأشج عن القاسم بن محمد عن عائشة رضي الله عنها قالت ليس التميمة ما يعلق قبل البلاء إنما التميمة ما يعلق بعد البلاء ليدفع به المقادير (2)

ആയിശ ബീവി(റ)  പറഞ്ഞു 

പ്രയാസം വന്നതിന് ശേഷംകെട്ടുന്ന ഏലസ്സ് വിരോധിക്കപ്പെട്ട ഏലസല്ല .

 (ورواه) عبدان عن ابن المبارك وقال في متنه انها قالت التمائم ما علق قبل نزول البلاء وما علق بعد نزول البلاء فليس بتميمة (أنبأنيه) أبو عبد الله إجازة أخبرني الحسن بن حليم أنبأ أبو الموجه أنبأ عبدان أنبأ عبد الله فذكره وهذا أصح (أخبرنا) أبو زكريا وأبو بكر بن الحسن قالا ثنا أبو العباس الأصم ثنا بحر بن نصر ثنا ابن وهب أخبرني عمرو بن الحارث عن بكير بن عبد الله عن القاسم بن محمد عن عائشة زوج النبي صلى الله عليه وسلم انها قالت ليست بتميمة ما علق بعد ان يقع البلاء - وهذا يدل على صحة رواية عبدان

- (أخبرنا) الفقيه أبو إسحاق إبراهيم بن محمد بن إبراهيم الطوسي ثنا أبو الوليد حسان بن محمد الفقيه ثنا إبراهيم بن علي ثنا يحيى بن يحيى أنبأ وكيع عن ابن أبي ليلى عن أخيه عن عبد الله بن عكيم رضي الله عنه قال قال رسول الله صلى الله عليه وسلم من تعلق علاقة وكل إليها - (أخبرنا) أبو عبد الله الحافظ وأبو سعيد بن أبي عمرو قالا ثنا أبو العباس ثنا هارون ثنا عبد الرحمن بن مهدي عن شعبة عن قتادة عن واقع بن سحبان عن أسير بن جابر قال قال عبد الله رضي الله عنه من تعلق شيئا وكل إليه (قال وحدثنا) عبد الرحمن بن مهدي عن جرير بن حازم قال سمعت الحسن قال قال رسول الله صلى الله عليه وسلم من تعلق شيئا وكل إليه

വല്ലവനും ഏലസ് കെട്ടിയാൽ അവനിലേക്ക് തന്നെ അത് ഏൽപ്പിക്കപ്പെടുന്നതാണ് എന്ന് ഹദീസ് ഉണ്ട് .

എന്നാൽ 

ഫുളൈലിൽ നിന്നും ഇങ്ങനെ   കാണാം

സഈദ് ബിനു ജുബൈർ അദ്ദേഹത്തിൻറെ മകന് കാവൽ എഴുതി കെട്ടാറുണ്ടായിരുന്നു. സഈദ് പറഞ്ഞു ഞാൻ അത്താ ഇനോട് ചോദിച്ചപ്പോൾ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു  നിങ്ങളുടെ ഭാഗത്തുനിന്ന് വരുന്ന ചില ഏലസ്സിന് അല്ലാതെ ഞങ്ങൾ വെറുക്കാറില്ല

 (قال وحدثنا) عبد الرحمن بن مهدي عن شعبة عن الحجاج عن فضيل أن سعيد بن جبير كان يكتب لابنه المعاذة قال وسألت عطاء فقال ما كنا نكرهها الا شيئا جاءنا من قبلكم - 

നാഫിന് ബ്നു യസീദ് പറയുന്നു

അദ്ദേഹം യഹിയബിനു സഹദിനോട് മന്ത്രത്തെ പറ്റിയും ഏലസ് എഴുതി കെട്ടുന്നതിനെ പറ്റിയും

ചോദിച്ചപ്പോൾ പറഞ്ഞു. സഈദ് ഇബ്നു മുസയ്യബ് ഖുർആൻ കൊണ്ടുള്ള ഏലസ്സ് കെട്ടാൻ കൽപ്പിക്കാറുണ്ടായിരുന്നു. അത് കുഴപ്പമില്ലെന്ന് അദ്ദേഹം പറയുകയും ചെയ്തു.

(أخبرنا) أبو زكريا بن أبي إسحاق وأبو بكر بن الحسن قالا ثنا أبو العباس الأصم ثنا بحر بن نصر ثنا ابن وهب أخبرني نافع ابن يزيد انه سأل يحيى بن سعيد عن الرقي وتعليق الكتب فقال كان سعيد بن المسيب يأمر بتعليق القرآن وقال لا بأس به 

ഇമാം ബൈഹഖി തുടർന്നു പറയുന്നു.

വിരോധിക്കപ്പെട്ട എല്ലാ മന്ത്രങ്ങളും ഏലസ്സുകളും അർത്ഥം അറിയാത്തവയെ പറ്റിയാണ്.അല്ലെങ്കിൽ ആ മന്ത്രത്തിലേക്ക് ആഫിയത്തിന് ചേർക്കുന്ന ജാഹിലിയ വിശ്വാസപ്രകാരമുള്ള  മന്ത്രഏലസ്സിനെ പറ്റിയാണ്.

അപ്പോൾ അല്ലാഹുവിൻറെ ഖുർആൻ കൊണ്ടും അർത്ഥമറിയപ്പെടുന്ന അല്ലാഹുവിൻറെ ദിക്റ് കൊണ്ടും ബറക്കത്ത് എടുത്തു കൊണ്ടാണ് മന്ത്രിച്ച് കെട്ടിയതെങ്കിൽ അത് വിരോധമില്ല.രോഗശമനം നൽകുന്നത് അല്ലാഹുവാണ് എന്ന വിശ്വാസം വേണം.

(قال الشيخ رحمه الله) وهذا كله يرجع إلى ما قلنا من أنه رقى بما لا يعرف أو على ما كان من أهل الجاهلية من إضافة العافية إلى الرقي لم يجز وان رقى بكتاب الله أو بما يعرف من ذكر الله متبركا به وهو يرى نزول الشفاء من الله تعالى فلا بأس به وبالله التوفيق

(*സുനനുൽ കുബ്റാ ഇമാം ബൈഹഖി 351*)

.........

കിത്താബുൽ കബാഇർ ദഹബി ഉദ്ധരിക്കുന്നു.

ഇബ്നുൽ മുലഖനിൻറെ തൗളി ഹിൽ ജാമിഉൽ സ്വഹീഹ് എന്ന ഗ്രന്ഥത്തിൽ

ഇങ്ങനെയുണ്ട്.ഏലസ്സുകളും പ്രാർത്ഥന അടങ്ങിയ കാവലുകളും കെട്ടുന്നതിലും ഖുർആൻ കൊണ്ട് മന്ത്രിക്കുന്നതിലും എല്ലാ പണ്ഡിതന്മാരുടെ അരികിലും  വിരോധമില്ല.

ഇമാം ഖത്താബി (റ) പറഞ്ഞു.

ഖുർആൻ കൊണ്ടോ അല്ലാഹുവിൻറെ അസ്മാഉ കൊണ്ടോ മന്ത്രിക്കുന്നത് അനുവദനീയമാണ്.

(കിത്താബുൽ കബാഇർ ദഹബി 1 - 16)

وفي توضيح الجامع الصحيح لابن الملقن ولا بأس بتعليق ‌التمائم والخرز الذي فيها الدعاء والرقى بالقرآن عند جميع العلماء.قَالَ الْخطابِيّ رَحمَه الله وَأما إِذا كَانَت الرقية بِالْقُرْآنِ أَو بأسماء الله تَعَالَى فَهِيَ مُبَاحَة(كتاب الكبائر للذهبي ص16 ط1)

ഇമാം ഖുർതുബി പറയുന്നു.

ഏലസ്റ്റ് അനുവദനീയമാണെന്നതാണെന്ന ഒന്നാം അഭിപ്രായമാണ് അസറിലും (ഹദീസ് സ്വഹാബത്തിന്റെ യും മറ്റും അഭിപ്രായം)ചിന്തയിലും ഏറ്റവു പ്രഭലമായത് . ഇബ്ൻ മസ്ഊദിൽ നിന്നും വിരോധം വന്നത് ജോത്സ്യന്മാരിൽ നിന്നും മറ്റും ലഭിക്കുന്ന ഖുർആൻ അല്ലാത്ത മന്ത്രങ്ങളാണ് കാരണം ഖുർആൻ കൊണ്ട് ഏലസ്സാക്കി കെട്ടിയും അല്ലതെയും രോഗശമനം തേടൽ ശിർക്കല്ല. വല്ലവനും വല്ല വസ്തുവും കെട്ടിയാൽ അവനെ അതിലേക്ക് എൽപ്പിക്കപെടും എന്ന തിരുനബിയുടെ വാക്ക് ഖുർആൻ ഏലസ്സാക്കി കെട്ടുന്നവൻ അല്ലാഹുവിലേക്കാണ് ഏൽപ്പിക്കുന്നത്. അത് അല്ലാഹു ഏറ്റെടുക്കും അവൻ മറ്റൊരാളെ ഏൽപിക്കുന്നില്ല. കാരണം ഖുർആൻ കൊണ്ട് രോഗ ശമനം തേടുന്നവൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് അല്ലാഹുവിനെയാണ്. അവ നിലേക്കാണ് ഭരമേൽപ്പിക്കുന്നത്. ഇബ്നുൽ മുസയ്യബിനോട് ഏലസ്സ് കെട്ടുന്നതിനെ പറ്റി ചോദിച്ചപ്പോൾ ഭദ്രമായ കൂട്ടിൽ ആണങ്കിൽ ഒരു കുഴപ്പവുമില്ലന്ന് പറഞ്ഞു. ഇത് എഴുതപ്പെട്ടത് ഖുർആൻ ആയത് കൊണ്ടാണ്. ളഹാക് (റ)യും നിബന്ധനകൾ പ്രകാരം പറ്റുമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അബൂ ജഅഫർ മുഹമ്മദ് ബ്നു അലിയ്യ് കുട്ടികൾക്ക് ഏലസ് കെട്ടുന്നത് അനുവദനീയമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഒരാൾ ഖുർആൻ എഴുതി കെട്ടിയാൽ ഒരു വിരോധവുമില്ലന്ന് ഇബ്നു സീരിൻ (റ) പറഞ്ഞു. (തഫ് സീറുൽ ഖുർത്വുബി1/320)

قال الإمام القرطبي في تفسيره: والقول الأول -

 بجواز التعليق - أصح في الأثر، والنظر -إن شاء الله تعالى-، وما روي عن ابن مسعود يجوز أن يريد بما كره تعليقه، غير القرآن أشياء مأخوذة عن العرافين، والكهان؛ إذ الاستشفاء بالقرآن -معلقًا، وغير معلق-، لا يكون شركًا، وقوله عليه السلام: من علق شيئًا، وكل إليه، فمن علق القرآن، ينبغي أن يتولاه الله، ولا يكله إلى غيره؛ لأنه تعالى هو المرغوب إليه، والمتوكل عليه في الاستشفاء بالقرآن، وسئل ابن المسيب عن التعويذ أيعلق؟ قال: إذا كان في قصبة، أو رقعة يحرز، لا بأس به، وهذا على أن المكتوب قرآن، وعن الضحاك أنه لم يكن يرى بأسًا أن يعلق الرجل الشيء من كتاب الله، إذا وضعه عند الجماع، وعند الغائط، ورخص أبو جعفر محمد بن علي في التعويذ يعلّق على الصبيان، وكان ابن سيرين لا يرى بأسًا بالشيء من القرآن يعلقه الإنسان. انتهى.

ഏലസ്സ് കെട്ടുന്നത് വിരോധിച്ച ഹദീസുകൾ ഉദ്ധരിച്ചുകൊണ്ട്  ഇമാം പദവി പറയുന്നു. തടുക്കാൻ വേണ്ടി കുട്ടികൾക്ക് കെട്ടിക്കൊടുത്തിരുന്ന കാവൽ വസ്തുക്കളാണ് തമീമത്ത് എന്നാൽ ഖുർആൻ കൊണ്ട് എഴുതപ്പെട്ട വസ്തുക്കൾ കെട്ടിക്കൊടുക്കുന്നത് വിരോധിച്ച ഏലസ്സിൽ പെടുകയില്ല.

സ്ത്രീകൾക്കും കുട്ടികൾക്കും കെട്ടിക്കൊടുക്കുന്ന ഖുർആൻ എഴുതിയ കടലാസുകളെ പറ്റി സഈദ് ഇബ്നുൽ മുസയ്യബ് (റ) യോട് ചോദിക്കപ്പെട്ടപ്പോൾ ഭദ്രമായ കൂട്ടിലാക്കപ്പെട്ട നിലക്കാണ് ഏലസ്സുകൾ എങ്കിൽ യാതൊരു കുഴപ്പവും ഇല്ല എന്ന് പറഞ്ഞു.

قال البغوي في شرح السُنَّة١٥٨/12

التَّمَائِمُ: جَمْعُ التَّمِيمَةِ، وَهِيَ خَرَزَاتٌ كَانَتِ الْعَرَبُ تُعَلِّقُهَا عَلَى أَوْلادِهِمْ يَتَّقُونَ بِهَا الْعَيْنَ بِزَعْمِهِمْ، فَأَبْطَلَهَا الشَّرْعُ، وَيُقَالُ: التَّمِيمَةُ: قِلادَةٌ يُعَلَّقُ فِيهَا الْعُودُ.

وَقَالَ عَطَاءٌ: لَا يُعَدُّ مِنَ التَّمَائِمِ مَا يُكْتَبُ مِنَ الْقُرْآنِ.

وَسُئِلَ سَعِيدُ بْنُ الْمُسَيِّبِ عَنِ الصُّحُفِ الصِّغَارِ يَكْتُبُ فِيهِ الْقُرْآنُ، فَيُعَلَّقُ عَلَى النِّسَاءِ وَالصِّبْيَانِ؟ فَقَالَ: لَا بَأْسَ بِذَلِكَ إِذَا جُعِلَ فِي كِيرٍ مِنْ وَرَقٍ، أَوْ حَدِيدٍ، أَوْ يُخَرَّزُ عَلَيْهِ.

ഇമാം പറയുന്നു  വിരോധിക്കപ്പെട്ട മന്ത്രങ്ങൾ ശിർക് കലർന്നതോ പിശാചിനെ പറയപ്പെട്ടതോ അറബി ഭാഷയിൽ അല്ലാത്തതോ എന്താണെന്നറിയപ്പെടാത്തതോ ആകുമ്പോഴാണ് കാരണം അതിൽ സിഹ്റോ കുഫ്റോ കടക്കാൻ സാധ്യതയുണ്ട്.അപ്പോൾ ഖുർആൻ കൊണ്ടോ അല്ലാഹുവിൻറെ ദിക്റ് കൊണ്ടോ ആണെങ്കിൽ അത് അനുവദനീയവും പുണ്യകർമ്മവും ആണ് .

وَقَالَ الإِمَامُ: وَالْمَنْهِيُّ مِنَ الرُّقَى مَا كَانَ فِيهِ شِرْكٌ، أَوْ كَانَ يُذْكَرُ مَرَدَةُ الشَّيَاطِينِ، أَوْ مَا كَانَ مِنْهَا بِغَيْرِ لِسَانِ الْعَرَبِ، وَلا يُدْرَى مَا هُوَ، وَلَعَلَّهُ يَدْخُلُهُ سِحْرٌ، أَوْ كُفْرٌ، فَأَمَّا مَا كَانَ بِالْقُرْآنِ، وَبِذِكْرِ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ، فَإِنَّهُ جَائِزٌ مُسْتَحَبٌّ، فَإِنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، «كَانَ يَنْفُثُ عَلَى نَفْسِهِ بِالْمُعَوِّذَاتِ».

............

])

ഇവൻ അബ്ദുൽ വഹാബിന്റെ കിതാബുതൗഹീദിന്റെ വ്യാഖ്യാനത്തിൽ അഹ്മദ് ഹത്തീബ ഫത്ഹുൽ മജീദിൽ പറയുന്നു.

ഇബ്നു അബ്ദുൽ വഹാബ് ഇവിടെ പറയുന്നത് കണ്ണേറ് തടുക്കാൻ വേണ്ടി കുട്ടികൾക്ക് കിട്ടുന്ന ഒരു വസ്തുവിനാണ് തമീമത്ത് എന്ന് പറയുക.അത് ഖുർആൻ കൊണ്ടുള്ളതാണെങ്കിൽ സലഫി സ്വാലിഹീങ്ങളിൽ ചിലർ അത് അനുവദിച്ചിട്ടുണ്ട്.ഖുർആൻ ആയത്തുകൾ എഴുതുകയോ രോഗിയുടെ മേലിൽ കെട്ടുപോയ ചെയ്താൽ അത് ശിർക്കല്ല ഫത്ഹുൽമജീദ്. (ശറഹു കിതാബു തൗഹീദ് ഇബ്നു അബദുൽ വഹാബ് 21 9)

فتح المجيد شرح كتاب التوحيد لان عبد الوهاب احمد حطيبة21/9

يقول المصنف رحمه الله: التمائم: شيء يعلق على الأولاد عن العين، لكن إذا كان المعلق من القرآن فرخص فيه بعض السلف، أي: إذا كان يعمل كحجاب للناس فهذا حرام لا يجوز، أما إذا كتب آية وعلقها على المريض أو وضع مصحفاً بجوار هذا الإنسان المريض، فالراجح أنه ليس من الشرك

ഒഹാബീ നേതാവ് ഷൗകാനി പറയുന്നു

ഏലസ്സ് ശിർക്ക് ആണെന്ന് പറഞ്ഞത് അത് സ്വയം പ്രതിഫലിപ്പിക്കും എന്ന് അവിശ്വാസികൾ വിശ്വസിച്ചത് കൊണ്ടാണ്. (നൈലുൽ അവ ത്വാർ 243.)

وفي نيل الاوطار 243/للشوكاني

قَوْلُهُ: (شِرْكٌ) جَعَلَ هَذِهِ الثَّلَاثَةَ مِنْ الشِّرْكِ لِاعْتِقَادِهِمْ أَنَّ ذَلِكَ يُؤَثِّرُ بِنَفْسِهِ.

മുബാറക് പൂരി പറയുന്നു.

സിദ്ദീഖ് ബിൻ ഹസൻ പറയുന്നു സഹാബത്തും താബിഉകളും ശേഷമുള്ള വരും ഖുർആനും അല്ലാഹുവിൻറെ അസ്മാഉകളും വിശേഷണങ്ങളും ഏലസാക്കി കെട്ടുന്നതിൽ അഭിപ്രായ വ്യത്യാസം ഉണ്ട്.ഒരു വിഭാഗം പറയുന്നത് അനുവദനീയമാണ് എന്നാണ്.ഇബ്നു അംറ്ബ്നു ൽ ആസ്വിന്റെ അഭിപ്രായം അതാണ് .ആയിശ ബീവിയിൽ നിന്നുമുള്ള റിപ്പോർട്ടിന്റെ പ്രത്യക്ഷവും അതാണ് .അബൂ ജാഫർ അതുതന്നെ പറഞ്ഞു.അഹ്മദ് ഇമാമിൻറെ ഒരു റിപ്പോർട്ടിലും അത് തന്നെയുണ്ട്.മന്ത്രവും ഏലസ്സും തികച്ചും ശിർക്കാണെന്ന് ഹദീസ് സഹബി പറയുന്നു. അത് ശിർക്ക് കലർന്ന മന്ത്രത്തെയും ഏലസിനെയും  പറ്റിയാണ്. (തുഹ്ഫതുൽ അഹ്വദി. 6/199)

.وفي تحفة الاحوذي  لمبارك فوري  199/6

قَالَ السَّيِّدُ الشَّيْخُ أَبُو الطَّيِّبِ صِدِّيقُ بْنُ حَسَنٍ الْقَنُوجِيُّ فِي كِتَابِهِ الدِّينِ الْخَالِصِ : اخْتَلَفَ الْعُلَمَاءُ مِنَ الصَّحَابَةِ وَالتَّابِعِينَ فَمَنْ بَعْدَهُمْ فِي جَوَازِ تَعْلِيقِ التَّمَائِمِ الَّتِي مِنَ الْقُرْآنِ ، وَأَسْمَاءِ اللَّهِ تَعَالَى وَصِفَاتِهِ ، فَقَالَتْ طَائِفَةٌ : يَجُوزُ ذَلِكَ ، وَهُوَ قَوْلُ ابْنِ عَمْرِو بْنِ الْعَاصِ ، وَهُوَ ظَاهِرُ مَا رُوِيَ عَنْ

عَائِشَةَ ، وَبِهِ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ الْبَاقِرُ وَأَحْمَدُ فِي رِوَايَةٍ ، وَحَمَلُوا الْحَدِيثَ يَعْنِي حَدِيثَ ابْنِ مَسْعُودٍ قَالَ : سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ : إِنَّ الرُّقَى وَالتَّمَائِمَ وَالتِّوَلَةَ شِرْكٌ رَوَاهُ أَحْمَدُ وَابْنُ مَاجَهْ وَابْنُ حِبَّانَ وَالْحَاكِمُ وَقَالَ صَحِيحٌ ، وَأَقَرَّهُ الذَّهَبِيُّ عَلَى التَّمَائِمِ الَّتِي فِيهَا شِرْكٌ

സഹബി കബാലി പറയുന്നു.

മന്ത്രവും ഏലസ്സും തിവലത്തും ശിർക്കാണെന്ന് പറഞ്ഞത്.അത് കണ്ണേറിനെ സ്വയം തടുക്കും എന്ന് വിശ്വാസത്തിൽ വിവരമില്ലാത്ത ചില ആളുകൾ അവരുടെ ശരീരത്തിലോ മക്കൾക്കോ മൃഗങ്ങൾക്കോ കെട്ടിക്കൊടുക്കുന്ന വസ്തുക്കൾക്കാണ് തമീമത്ത് എന്ന് പറയുന്നത്.ഇത് ജാഹിലിയ പ്രവർത്തനത്തിൽ പെട്ടതാണ് അത് സ്വയം കണ്ണേറ് തടുക്കുമെന്ന് വിശ്വസിച്ചാൽ അവൻ ശിർക്ക് ചെയ്തു.തിവലത്തെ എന്നത് സിഹ്റിന്‍റെ ഒരു ഇനമാണ് അത് ശിർക്കാക്കാൻ കാരണം അല്ലാഹു കണക്കാക്കിയതിന് വിരുദ്ധമായിട്ട് അത് പ്രതിഫലിപ്പിക്കും എന്ന് അവിശ്വാസികളുടെ വിശ്വാസം കാരണമായിട്ടാണ്. ഖത്വാബി (റ) പറഞ്ഞു അപ്പോൾ ഖുർആൻ കൊണ്ടോ അല്ലാഹുവിൻറെ നാമങ്ങളെ കൊണ്ടോ മന്ത്രിക്കൽ ആണ്. നബി തങ്ങൾ ഹസ്സൻ ഹുസൈൻ എന്നിവരെ മന്ത്രിച്ചിട്ടുണ്ട്. (കബാഇറ് ദഹബി 14)

وفي الكباءر للذهبي

رواه الإمام أحمد في مسنده وعن ابن مسعود رضي الله عنه مرفوعاً قال: " الرقي والتمائم والتولة شرك " . التمائم: جمع تميمة وهي خرزات وحروز يعلقها الجهال على أنفسهم وأولادهم ودوابهم يزعمون أنها ترد العين وهذا من فعل الجاهلية ومن اعتقد ذلك فقد أشرك. والتولة بكسر التاء وفتح الواو: نوع السحر وهو تحبيب المرأة إلى زوجها وجعل ذلك من الشرك لاعتقاد الجهال أن ذلك يؤثر بخلاق ما قدر الله تعالى.

قال الخطابي رحمه الله: وأما إذا كانت الرقية بالقرآن أو بأسماء الله تعالى فهي مباحة. لأن النبي صلى الله عليه وسلم كان يرقي الحسن والحسين رضي الله عنهما فيقول: " أعيذكما بكلمات الله التامة من كل شيطان وهامة ومن كل عين لامة " . وبالله المستعان وعليه التكلان.

ഇമാം സിന്ധി (റ) ഇബിനു മാജയുടെ വ്യാഖ്യാനത്തിൽ പറയുന്നു

ഇവനുമാജ റിപ്പോർട്ട് ചെയ്ത ഹദീസിൽ ഇങ്ങനെ കാണാം. സൈനബ (റ)   പറയുന്നു. പ്രായമുള്ള ഒരു സ്ത്രീ ഞങ്ങളുടെ അരികിൽ വരാറുണ്ടായിരുന്നു.അവൾ മന്ത്രിക്കുന്ന സ്ത്രീയായിരുന്നു ,ഭർത്താവ് അബ്ദുല്ല ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിലേക്ക് കടന്നു വന്നപ്പോൾ ആ സ്ത്രീ ഒളിച്ചിരുന്നു.ഭർത്താവ് എൻറെ അരികിൽ വന്നു എൻറെ ശരീരത്തിൽ ഒരു നൂല് കണ്ടു. ഇത് എന്താണെന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ മന്ത്രിച്ച നൂലാണെന്ന് പറഞ്ഞു.അദ്ദേഹം അതേ വലിച്ച് പറിച്ചു മുറിച്ച് കളഞ്ഞു.അബ്ദുല്ലയുടെ കുടുംബം ഇത്തരം ശിർക്കിൽ നിന്നും ഒഴിവാണ് എന്നും പറഞ്ഞു.അല്ലാഹുവിൻറെ റസൂൽ പറയുന്നത് ഞാൻ കേട്ടിട്ടുണ്ട് മന്ത്രവും ഏലസും തിഫലത്തും ശിർക്കാണ് എന്ന് .ശേഷം അബ്ദുള്ള നബി തങ്ങൾ പഠിപ്പിച്ച ഒരു മന്ത്രം പഠിപ്പിച്ചുകൊടുത്തു

وفي حاشية السندي علي ابن ماجه360/2

[باب تَعْلِيقِ التَّمَائِمِ]

3530 - حَدَّثَنَا أَيُّوبُ بْنُ مُحَمَّدٍ الرَّقِّيُّ حَدَّثَنَا مُعَمَّرُ بْنُ سُلَيْمَانَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ بِشْرٍ عَنْ الْأَعْمَشِ عَنْ عَمْرِو بْنِ مُرَّةَ عَنْ يَحْيَى بْنِ الْجَزَّارِ عَنْ ابْنِ أُخْتِ زَيْنَبَ امْرَأَةِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ زَيْنَبَ قَالَتْ «كَانَتْ عَجُوزٌ تَدْخُلُ عَلَيْنَا تَرْقِي مِنْ الْحُمْرَةِ وَكَانَ لَنَا سَرِيرٌ طَوِيلُ الْقَوَائِمِ وَكَانَ عَبْدُ اللَّهِ إِذَا دَخَلَ تَنَحْنَحَ وَصَوَّتَ فَدَخَلَ يَوْمًا فَلَمَّا سَمِعَتْ صَوْتَهُ احْتَجَبَتْ مِنْهُ فَجَاءَ فَجَلَسَ إِلَى جَانِبِي فَمَسَّنِي فَوَجَدَ مَسَّ خَيْطٍ فَقَالَ مَا هَذَا فَقُلْتُ رُقًى لِي فِيهِ مِنْ الْحُمْرَةِ فَجَذَبَهُ وَقَطَعَهُ فَرَمَى بِهِ وَقَالَ لَقَدْ أَصْبَحَ آلُ عَبْدِ اللَّهِ أَغْنِيَاءَ عَنْ الشِّرْكِ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ إِنَّ الرُّقَى وَالتَّمَائِمَ وَالتِّوَلَةَ شِرْكٌ قُلْتُ فَإِنِّي خَرَجْتُ يَوْمًا فَأَبْصَرَنِي فُلَانٌ فَدَمَعَتْ عَيْنِي الَّتِي تَلِيهِ فَإِذَا رَقَيْتُهَا سَكَنَتْ دَمْعَتُهَا وَإِذَا تَرَكْتُهَا دَمَعَتْ قَالَ ذَاكِ الشَّيْطَانُ إِذَا أَطَعْتِهِ تَرَكَكِ وَإِذَا عَصَيْتِهِ طَعَنَ بِإِصْبَعِهِ فِي عَيْنِكِ وَلَكِنْ لَوْ فَعَلْتِ كَمَا فَعَلَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ خَيْرًا لَكِ وَأَجْدَرَ أَنْ تُشْفَيْنَ تَنْضَحِينَ فِي عَيْنِكِ الْمَاءَ وَتَقُولِينَ أَذْهِبْ الْبَاسْ رَبَّ النَّاسْ اشْفِ أَنْتَ الشَّافِي لَا شِفَاءَ إِلَّا شِفَاؤُكَ شِفَاءً لَا يُغَادِرُ سَقَمًا»

അബ്ദുല്ലയുടെ കുടുംബം ശിർക്കിൽ നിന്നും ഒഴിവാണ് എന്ന് പറഞ്ഞതിന്റെ ഉദ്ദേശം അവർക്ക് ശിർക്ക് ആയ ഒരു വസ്തു ഉപയോഗിക്കൽ ആവശ്യമില്ലാ എന്നാണ് അതുകൊണ്ട് ഉദ്ദേശിച്ചത് പിശാചുക്കളെയും വിഗ്രഹങ്ങളുടെയും നാമങ്ങൾ ഉള്ള മന്ത്രമാണ് ഖുർആൻ അതുപോലെ പോലോത്തതോ ഉള്ള മന്ത്രമല്ല.കണ്ണേറ് സ്വയം തടുക്കുകയും സ്വയം പ്രതിഫലിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുമെന്ന് വിശ്വാസത്തിൽ കുട്ടികളുടെ കഴുത്തുകളിൽ സ്ത്രീകൾ കെട്ടിക്കൊടുക്കുന്ന കാവൽ വസ്തുക്കളാണ് ഇവിടെ തമീമത്ത് കൊണ്ട് ഉദ്ധേശിച്ചത് .തിവലത്ത് എന്നതും സ്ത്രീകളെ ഭർത്താവിലേക്ക് വലിപ്പിക്കുന്ന ഒരു സിഹ്ർ ആണ്. അത് ശിർക്കാണ്. അത് സ്വയം ഫലിപ്പിക്കുമെന്ന് വിശ്വാസമുണ്ടെങ്കിൽ ശിർക്കിലേക്ക് കൂട്ടും. (ഹാശിയത്തു സിന്ധി ലി ഇബ്ന് മാജഹ് 2 / 360)

 قَوْلُهُ: (أَغْنِيَاءُ عَنِ الشِّرْكِ) يُرِيدُ أَنَّهُ لَا حَاجَةَ لَهُمْ إِلَى أَنْ يَسْتَعْمِلُوا مَا هُوَ شِرْكٌ وَالرُّقَى بِضَمِّ الرَّاءِ مَقْصُورٌ جَمْعُ رُقْيَةٍ بِضَمٍّ فَسُكُونٍ الْعُوذَةُ، وَالْمُرَادُ مَا كَانَ بِأَسْمَاءِ الْأَصْنَامِ وَالشَّيَاطِينِ لَا مَا كَانَ بِالْقُرْآنِ وَنَحْوِهِ وَالتَّمَائِمُ جَمْعُ تَمِيمَةٍ أُرِيدَ بِهَا الْخَرَزَاتُ الَّتِي يُعَلِّقُهَا النِّسَاءُ فِي أَعْنَاقِ الْأَوْلَادِ عَلَى ظَنِّ أَنَّهَا تُؤَثِّرُ وَتَدْفَعُ الْعَيْنَ وَالتِّوَلَةُ بِكَسْرِ التَّاءِ الْمُثَنَّاةِ مِنْ فَوْقٍ وَفَتْحِ الْوَاوِ وَاللَّامِ نَوْعٌ مِنَ السِّحْرِ يَجْلِبُ الْمَرْأَةَ إِلَى زَوْجِهَا شِرْكٌ مِنْ أَفْعَالِ الْمُشْرِكِينَ أَيْ: لِأَنَّهُ قَدْ يُفْضِي إِلَى الشِّرْكِ إِذَا اعْتَقَدَ أَنَّ لَهَا تَأْثِيرًا حَقِيقَةً، وَقِيلَ: الْمُرَادُ الشِّرْكُ الْخَفِيُّ بِتَرْكِ التَّوَكُّلِ وَالِاعْتِمَادِ عَلَى اللَّ

..

3531 - حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ أَبِي الْخَصِيبِ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ عَنْ مُبَارَكٍ عَنْ الْحَسَنِ عَنْ عِمْرَانَ بْنِ الْحُصَيْنِ «أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ رَأَى رَجُلًا فِي يَدِهِ حَلْقَةٌ مِنْ صُفْرٍ فَقَالَ مَا هَذِهِ الْحَلْقَةُ قَالَ هَذِهِ مِنْ الْوَاهِنَةِ قَالَ انْزِعْهَا فَإِنَّهَا لَا تَزِيدُكَ إِلَّا وَهْنًا»

ـــــــــــــــــــــــــــــ

قَوْلُهُ: (مِنَ الْوَاهِنَةِ) فِي النِّهَايَةِ الْوَاهِنَةُ عِرْقٌ يَأْخُذُ فِي الْمَنْكِبِ، وَفِي الْيَدِ كُلِّهَا فَيَرْقَى مِنْهَا، وَقِيلَ: مَرَضٌ يَأْخُذُ فِي الْعُضْوِ وَرُبَّمَا عُلِّقَ عَلَيْهِ مِنَ الْخَرَزِ مَا يُقَالُ لَهَا خَرَزُ الْوَاهِنَةِ وَهِيَ تَأْخُذُ الرِّجَالَ دُونَ النِّسَاءِ وَإِنَّمَا نَهَاهُ عَنْهَا؛ لِأَنَّهُ إِنَّمَا أَخَذَهَا عَلَى أَنَّهَا تَعْصِمُهُ مِنَ الْأَلَمِ فَكَانَتْ عِنْدَهُ فِي مَعْنَى التَّمَائِمِ الْمَنْهِيِّ عَنْهَا، وَفِي الزَّوَائِدِ: إِسْنَادُهُ حَسَنٌ؛ لِأَنَّ مُبَارَكًا هَذَا هُوَ ابْنُ فَضَالَةَ.

* * *

തുഹ്ഫത്തുൽ അഹ് വദിയിൽ പറയുന്നു.

تحفة الأحوذي »199/6

كتاب الطب عن رسول الله صلى الله عليه وسلم »

باب ما جاء في كراهية التعليق

2072 حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مَدُّوَيْهِ حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ مُوسَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي لَيْلَى عَنْ عِيسَى أَخِيهِ قَالَ دَخَلْتُ عَلَى عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُكَيْمٍ أَبِي مَعْبَدِ الْجُهَنِيِّ أَعُودُهُ وَبِهِ حُمْرَةٌ فَقُلْنَا أَلَا تُعَلِّقُ شَيْئًا قَالَ الْمَوْتُ أَقْرَبُ مِنْ ذَلِكَ قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مَنْ تَعَلَّقَ شَيْئًا وُكِلَ إِلَيْهِ 

..

 ( قَالَ الْمَوْتُ أَقْرَبُ مِنْ ذَلِكَ ) ، وَفِي الْمِشْكَاةِ فَقَالَ : نَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ ذَلِكَ ، قَالَ الْقَارِي : وَسَبَبُهُ أَنَّهُ نَوْعٌ مِنَ الشِّرْكِ ، وَقَالَ الطِّيبِيُّ : وَلَعَلَّهُ إِنَّمَا عَاذَ بِاللَّهِ مِنْ تَعْلِيقِ [ ص: 200 ] الْعُوذَةِ لِأَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُتَوَكِّلِينَ وَإِنْ جَازَ لِغَيْرِهِ انْتَهَى .

( مَنْ تَعَلَّقَ شَيْئًا ) أَيْ مَنْ عَلَّقَ عَلَى نَفْسِهِ شَيْئًا مِنَ التَّعَاوِيذِ وَالتَّمَائِمِ وَأَشْبَاهِهَا مُعْتَقِدًا أَنَّهَا تَجْلُبُ إِلَيْهِ نَفْعًا أَوْ تَدْفَعُ عَنْهُ ضَرًّا، قَالَهُ فِي النِّهَايَةِ

وَالْحَدِيثُ اسْتَدَلَّ بِهِ مَنْ قَالَ بِكَرَاهِيَةِ تَعْلِيقِ التَّمَائِمِ ، وَقَدِ اخْتَلَفَ فِي ذَلِكَ أَهْلُ الْعِلْمِ .

قَالَ السَّيِّدُ الشَّيْخُ أَبُو الطَّيِّبِ صِدِّيقُ بْنُ حَسَنٍ الْقَنُوجِيُّ فِي كِتَابِهِ الدِّينِ الْخَالِصِ : اخْتَلَفَ الْعُلَمَاءُ مِنَ الصَّحَابَةِ وَالتَّابِعِينَ فَمَنْ بَعْدَهُمْ فِي جَوَازِ تَعْلِيقِ التَّمَائِمِ الَّتِي مِنَ الْقُرْآنِ ، وَأَسْمَاءِ اللَّهِ تَعَالَى وَصِفَاتِهِ ، فَقَالَتْ طَائِفَةٌ : يَجُوزُ ذَلِكَ ، وَهُوَ قَوْلُ ابْنِ عَمْرِو بْنِ الْعَاصِ ، وَهُوَ ظَاهِرُ مَا رُوِيَ عَنْ عَائِشَةَ ، وَبِهِ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ الْبَاقِرُ وَأَحْمَدُ فِي رِوَايَةٍ ، وَحَمَلُوا الْحَدِيثَ يَعْنِي حَدِيثَ ابْنِ مَسْعُودٍ قَالَ : سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ : إِنَّ الرُّقَى وَالتَّمَائِمَ وَالتِّوَلَةَ شِرْكٌ رَوَاهُ أَحْمَدُ وَابْنُ مَاجَهْ وَابْنُ حِبَّانَ وَالْحَاكِمُ وَقَالَ صَحِيحٌ ، وَأَقَرَّهُ الذَّهَبِيُّ عَلَى التَّمَائِمِ الَّتِي فِيهَا شِرْكٌ ،

جمعها محمد اسلم الثقافي الكاملي المليباري الهندي

Muhammad Aslam Kamil saquafi parappanangadi