അർവാഹുകളുടെ ലോകം

 📚

*അർവാഹുകളുടെ ലോകം*

✍

അഷ്റഫ് സഖാഫി പള്ളിപ്പുറം 

_______________________________

{ وَضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلࣰا لِّلَّذِینَ ءَامَنُوا۟ ٱمۡرَأَتَ فِرۡعَوۡنَ إِذۡ قَالَتۡ رَبِّ ٱبۡنِ لِی عِندَكَ بَیۡتࣰا فِی ٱلۡجَنَّةِ وَنَجِّنِی مِن فِرۡعَوۡنَ وَعَمَلِهِۦ وَنَجِّنِی مِنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّـٰلِمِینَ }

[Surah At-Taḥrīm: 11]

          ഫിർഔനിന്റെ തോഴിയായിരിക്കെ തന്നെ വിശ്വാസിയായവരാണ് മാശിത്വ ബീവി. ഒരിക്കൽ ഫിർഔനിന്റെ മകളുടെ മുടി ചീകി കൊടുക്കുന്ന അവസരത്തിൽ മാശിത്വ ബീവിയുടെ കൈകളിൽ നിന്നും ചീർപ്പ് നിലത്ത് വീണു. അപ്പോൾ മഹതി പറഞ്ഞു: "അല്ലാഹുവിനെ അവിശ്വസിച്ചവർക്ക് നാശം!"

ഇത് കേട്ടപ്പോൾ ഫിർഔനിന്റെ മകൾ ചോദിച്ചു:"എൻ്റെ പിതാവല്ലാതെ നിങ്ങൾക്ക് മറ്റൊരു റബ്ബ് ഉണ്ടോ?!"

ഇതു കേട്ടപ്പോൾ 'എൻ്റെയും നിൻ്റെ പിതാവിൻ്റെയും എല്ലാ വസ്തുക്കളുടെയും റബ്ബ് അല്ലാഹുവാണ്' എന്ന് മാശിത്വ ബീവി പ്രതികരിച്ചു.

തുടർന്ന് ഫിർഔനിന്റെ മകൾ വിവരം ഫിർഔനിനെ അറിയിക്കുകയും മാശിത്വ ബീവിക്ക് ഫിർഔൻ കഠിന ശിക്ഷ നൽകുകയും ചെയ്തു. ശിക്ഷയായി തൻ്റെ രണ്ടു മക്കളെ വധിച്ചപ്പോഴും ആ രണ്ട് മക്കളുടെ ആത്മാക്കൾ മഹതിയോട് വന്നു പറഞ്ഞു: "ഉമ്മാ, നിങ്ങൾ ക്ഷമിക്കുക, നിങ്ങൾക്ക് അല്ലാഹുവിങ്കൽ ധാരാളം പ്രതിഫലങ്ങളുണ്ട്." 

ഈ മക്കളുടെ സംസാരം കേട്ട് ഫിർഔനിന്റെ ഭാര്യ ആസിയ ബീവി ഇസ്ലാം സ്വീകരിച്ചു. തുടർന്ന് കൊടിയ പീഡനങ്ങൾ നൽകി ഫിർഔൻ മാശിത്വ ബീവിയെ വധിച്ചപ്പോൾ മഹതിക്ക് അള്ളാഹു സ്വർഗ്ഗലോകത്തൊരുക്കിയ ബഹുമതികൾ ആസിയ ബീവി കാണുകയും അവരുടെ ഈമാൻ വർദ്ധിക്കുകയും ചെയ്തു.

പിന്നീട് ആസിയ ബീവി ഇസ്ലാം പുൽകിയ വിവരം ഫിർഔൻ അറിഞ്ഞപ്പോൾ അവരെ ശക്തമായ പീഡനത്തിനിരയാക്കി. വലിയ ആണികളിൽ തറച്ചുള്ള പീഡനങ്ങൾക്കിടയിലും ഈമാനിന്റെ മാധുര്യമറിഞ്ഞ മഹതി പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് رَبِّ ٱبۡنِ لِی عِندَكَ بَیۡتࣰا فِی ٱلۡجَنَّةِ 

(എൻ്റെ രക്ഷിതാവേ, നിന്റെ സ്വർഗലോകത്ത് എനിക്കും നീ ഒരു ഉന്നത ഭവനം തയ്യാറാക്കണേ) എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ടാണ് ഈ ലോകത്ത് നിന്ന് പിരിയുന്നത്.

അചഞ്ചലമായ വിശ്വാസത്തിന് ഉപമയായി ഖുർആൻ അവതരിപ്പിച്ച ആസിയ ബീവിയുടെ ഈമാനിന്റെ പിന്നാമ്പുറങ്ങൾ നോക്കുമ്പോൾ മുമ്പേ വിടപറഞ്ഞ ആത്മാക്കളുമായുള്ള ആത്മീയ ബന്ധത്തിന്റെ പൊരുത്തം നമുക്ക് കാണാം. തഫ്സീറുബ്നു കസീർ വിവരിച്ച ഈ സംഭവത്തിൽ നിന്നും മരണാനന്തരവും വിശ്വാസികളുടെ ആത്മാവുകൾ പരസ്പരം സംഗമിക്കുന്നതും കേൾക്കുന്നതും അനുഭവിക്കുന്നതുമെല്ലാം യാഥാർത്ഥ്യമാണെന്ന് നമുക്ക് മനസ്സിലാക്കാം.

عَنْ أَبِي الْعَالِيَةِ قَالَ: كَانَ إِيمَانُ امْرَأَةِ فِرْعَوْنَ مِنْ قَبْلِ إِيمَانِ امْرَأَةِ خَازِنِ فِرْعَوْنَ، وَذَلِكَ أَنَّهَا جَلَسَتْ تُمَشِّطُ ابْنَةَ فِرْعَوْنَ فَوَقَعَ الْمُشْطُ مِنْ يَدِهَا فَقَالَتْ: تَعِسَ مَنْ كَفَرَ بِاللَّهِ! فَقَالَتْ لَهَا بنت فِرْعَوْنَ: وَلَكِ رَبٌّ غَيْرُ أَبِي؟ قَالَتْ: رَبِّي وَرَبُّ أَبِيكِ وَرَبُّ كُلِّ شَيْءٍ اللَّهُ، فَلَطَمَتْهَا بنت فرعون وضربتها وأخبرت أباها، فأرسل فرعون إليها فَقَالَ:

تَعْبُدِينَ رَبًّا غَيْرِي؟ قَالَتْ: نَعَمْ رَبِّي وَرَبُّكَ وَرَبُّ كُلِّ شَيْءٍ اللَّهُ وَإِيَّاهُ أَعْبُدُ، فعذبها فرعون وأوتد لها أوتادا فشد يديها ورجليها وأرسل عليها الحيات، فكانت كَذَلِكَ، فَأَتَى عَلَيْهَا يَوْمًا فَقَالَ لَهَا:

مَا أَنْتِ مُنْتَهِيَةٌ؟ فَقَالَتْ لَهُ: رَبِّي وَرَبُّكَ وَرَبُّ كُلِّ شَيْءٍ اللَّهُ.

فَقَالَ لَهَا: إِنِّي ذَابِحٌ ابْنَكِ فِي فِيكِ إِنْ لَمْ تَفْعَلِي فَقَالَتْ لَهُ: اقْضِ مَا أَنْتَ قَاضٍ، فَذَبَحَ ابْنَهَا فِي فِيهَا، وَإِنَّ رُوحَ ابْنِهَا بَشَّرَهَا فَقَالَ لَهَا: أَبْشِرِي يَا أُمَّهْ فَإِنَّ لَكِ عِنْدَ اللَّهِ مِنَ الثَّوَابِ كَذَا وَكَذَا، فَصَبَرَتْ ثُمَّ أَتَى عَلَيْهَا فِرْعَوْنُ يَوْمًا آخَرَ فَقَالَ لَهَا مِثْلَ ذَلِكَ، فَقَالَتْ لَهُ مِثْلَ ذَلِكَ، فَذَبَحَ ابْنَهَا الْآخَرَ فِي فِيهَا، فَبَشَّرَهَا رُوحُهُ أَيْضًا وَقَالَ لَهَا: اصْبِرِي يَا أُمَّهْ فَإِنَّ لَكِ عِنْدَ اللَّهِ مِنَ الثَّوَابِ كَذَا وَكَذَا، قَالَ:وَسَمِعَتِ امْرَأَةُ فِرْعَوْنَ كَلَامَ رُوحِ ابْنِهَا الْأَكْبَرِ ثُمَّ الْأَصْغَرِ، فَآمَنَتِ امْرَأَةُ فِرْعَوْنَ وَقَبَضَ اللَّهُ رُوحَ امْرَأَةِ خَازِنِ فِرْعَوْنَ، وَكَشَفَ الْغِطَاءَ عَنْ ثوابها وَمَنْزِلَتِهَا وَكَرَامَتِهَا فِي الْجَنَّةِ لِامْرَأَةِ فِرْعَوْنَ حَتَّى رأت، فازدادت إيمانا ويقينا وتصديقا فأطلع الله فِرْعَوْنُ عَلَى إِيمَانِهَا فَقَالَ لِلْمَلَإِ: مَا تَعْلَمُونَ مِنْ آسِيَةَ بِنْتِ مُزَاحِمٍ؟ فَأَثْنَوْا عَلَيْهَا فَقَالَ لَهُمْ: إِنَّهَا تَعْبُدُ غَيْرِي، فَقَالُوا لَهُ: اقْتُلْهَا.

فَأَوْتَدَ لَهَا أَوْتَادًا فَشَدَّ يَدَيْهَا وَرِجْلَيْهَا فَدَعَتْ آسِيَةُ رَبَّهَا فَقَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِي عِنْدَكَ بَيْتاً فِي الْجَنَّةِ فَوَافَقَ ذَلِكَ أَنْ حَضَرَهَا فِرْعَوْنُ، فَضَحِكَتْ حِينَ رَأَتْ بَيْتَهَا فِي الْجَنَّةِ، فَقَالَ فِرْعَوْنُ: أَلَا تَعْجَبُونَ مِنْ جُنُونِهَا إِنَّا نعذبها وهي تضحك، فقبض الله روحها في الجنة رضي الله عنها.

_تفسير ابن كثير