പൊതുവേദിയിലെ സ്ത്രീ ജമാഅത്തേ ഇസ്ലാമി പ്രബോധനം

 https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=pfbid02kJpbGtXd3bsRw2ZvUJfHaYFEZFCvduxLaLPLEbcPjPz5P5xmWpo9WW8DpnMBpw1bl&id=100024345712315&sfnsn=wiws

🌹🔵⚪🔵

*ജമാഅതെ ഇസ്‌ലാമിയും ഇസ്‌ലാമും തമ്മിലുള്ള അന്തരം അറിയാൻ  പ്രബോധനം വായിക്കുക* 

➖➖➖➖➖➖➖➖➖

നികാഹിന്റെ വേദിയിൽ ആദ്യമായി വധുവിനെ പങ്കെടുപ്പിച്ചതിൽ ആവേശം കൊള്ളുന്ന ജമാഅതുകാരൻ മുമ്പ് പ്രബോധനത്തിൽ പഠിപ്പിച്ചതൊന്നു മനസ്സിരുത്തി വായിക്കണം.

"സ്ത്രീ പുരുഷൻമാർ കൂടിയാടുന്ന മിശ്രസഭകളെ ശരീഅത് കഠിനമായി വെറുത്തിട്ടുണ്ട്. നമസ്കാരാദി ആരാധനാ കർമ്മങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി സ്ത്രീകൾ പള്ളിയിൽ വരുന്നതിനെ പോലും ശരീഅത് നിർബന്ധമാക്കിയില്ല.പ്രത്യുത അവർ വീടുകളിൽ വെച്ച് നമസ്കരിക്കുന്നതിനാണ്

ശ്രേഷ്ഠത കല്പിച്ചത്...

നോക്കുക, ലോക ഗുരുവായ നബിയുടെ പള്ളിയിൽ നബിയെ പിന്തുടർന്നുള്ള നമസ്കാരം എത്ര ശ്രേഷ്ഠമാണ്. എന്നിട്ടും സ്ത്രീ അവളുടെ നിസ്കാരം വീട്ടിൽ വെച്ച് നിർവഹിക്കുകയാണെങ്കിൽ അതായിരിക്കും അധികം നല്ലതെന്നാണ് നബി പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്. സംഗതിയുടെ ഗൗരവം എത്രയുണ്ടെന്ന് ആലോചിക്കുക. സ്ത്രീ പുരുഷന്മാരുടെ ഇടകലരൽ ഒഴിവാക്കുന്നതിനായി നമസ്കാരത്തെ സംബന്ധിച്ച് പോലും ഇവ്വിധം നിർദ്ദേശം നൽകിയതിലുള്ള സൂക്ഷ്മത ഒരു വശത്ത്, സമ്മേളനങ്ങളനാഘോഷങ്ങളിലും സൽക്കാരസ്വീകരണങ്ങളിലും, ഓഫീസ് - അസംബ്ലികളിലും എന്ന് വേണ്ട ഒരിടത്തും പെണ്ണില്ലെങ്കിൽ കാര്യം നടക്കില്ലെന്ന ഇന്നത്തെ സ്ഥിതി മറുവശത്ത്. എന്തൊരു അന്തരമാണിത് രണ്ടും തമ്മിൽ!"

(പ്രബോധനം 1964 മെയ് 1 പേജ് : 67)

എല്ലാറ്റിലും പെണ്ണ് മുന്നിൽ വേണമെന്ന ജമാഅത് ചിന്ത

ഇതോടെ പമ്പ കടക്കും.

*✍️aboohabeeb payyoli*

മുതശാബിഹായ ആയത്തുകൾ അല്ലാഹു വിന്ന് ഭാഗമോ ? ഇബ്ൻ അബ്ദുൽ ബറ് എന്ത് പറഞ്ഞു. ഇമാം റംലി വിവരിക്കുന്നു. وفي فتاوي الرملي

 

മുതശാബിഹായ ആയത്തുകൾ അല്ലാഹു വിന്ന് ഭാഗമോ ? ഇബ്ൻ അബ്ദുൽ ബറ് എന്ത് പറഞ്ഞു. ഇമാം റംലി വിവരിക്കുന്നു.

وفي فتاوي الرملي

سال عن شخص

خص قال إن الله تعالى بجهة العلو، وإنه استوى

على العرش]

(سئل) عن شخص قال إن الله تعالى بجهة العلو، وإنه استوى على العرش استواء يليق بجلاله بلا

كيف واستدل على ذلك بقوله تعالى {إذ قال الله يا عيسى إني متوفيك ورافعك إلي} [آل عمران: 55] وبقوله {ذي المعارج} [المعارج: 3] {تعرج الملائكة والروح إليه} [المعارج: 4] وبقول صاحب الرسالة، وإنه فوق عرشه المجيد بذاته وبقول ابن عبد البر في شرح الموطأ حيث ذكر حديث ينزل ربنا وبما ذكر أبو حنيفة في الفقه الأكبر وهو بعد أوله بنحو ورقتين وبما نقل عن ابن رشد الحفيد في كتابه المسمى بالكشف عن مناهج الأدلة حيث قال القول في الجهة، وأما هذه الصفة فلم يزل أهل الشريعة يثبتونها حتى نفتها المعتزلة ومتأخرو الأشعرية كأبي المعالي ومن اقتدى بقوله إلى أن قال فقد ظهر أن إثبات الجهة واجب شرعا وعقلا إلى آخر كلامه، وبقول عثمان بن سعيد الدارمي في الرد على بشر المريسي بما هو معلوم في موضعه وبما قاله الأشعري في كتابه الإبانة وبما قاله الشيخ عبد القادر في كتابه الحلية من قوله وهو بجهة العلو إلى آخر كلامه، فما مذهب الأئمة الأربعة مالك والشافعي، وأبي حنيفة وابن حنبل في هذا القول هل هو صحيح أم لا وهل في كلامهم نص في إثبات هذا المعنى أو نفيه، وإذا لم يكن في كلامهم نص في إثبات ذلك ولا نفيه فما حقيقة مذاهبهم في ذلك

والمقصود من هذا الجواب عن هذا السؤال بما هو نص لهؤلاء الأئمة ونظرائهم لا بما قاله بعض مقلدي هؤلاء الأئمة فقد يكون غير ما قاله إمامه فقد وجدنا الشيخ جلال الدين المحلي نقل في شرح جمع الجوامع على القول بالتأويل ومعنى {استوى على العرش} [الأعراف: 54] استولى وقد قال ابن رشد في أول كراس من المقدمات ومن قال إن الاستواء بمعنى الاستيلاء فقد أخطأ؛ لأن الاستيلاء لا يكون إلا بعد تعاليه وقهره ولو كان ما قاله الجلال المحلي نقلا للشافعي لما قال ابن رشد هذه العبارة وغير ذلك من الأسباب المقتضية لتطلب نص الأئمة ونظرائهم، والمقصود إمعان النظر في هذه المسألة والجواب بما يجب المصير إليه في ذلك وقد ذكر القرطبي في تفسيره أنه ذكر في هذه المسألة أربعة عشر قولا أودعها كتابه الأسنى في شرح أسماء الله الحسنى، وإذا قلتم إن مذهب الأئمة فيما قاله هذا القائل إنه غير صحيح فماذا يلزمه بينوا لنا الجواب بيانا شافيا مبسوطا واذكروا ما قاله الأئمة الأربعة معزوا كل قول لقائله؟

(فأجاب) الحمد لله مذهب الأئمة الأربعة وغيرهم ما عدا من سيأتي أن هذا القول وهو أن الله تعالى بجهة العلو غير صحيح كما هو مقرر في كتب

  ج:  ص: 

265

  الكلام مبسوطاتها ومختصراتها وقد رووه بأدلة كثيرة لا يحتملها هذا الجواب قال الإمام العالم العلامة عز الدين بن عبد السلام بن أحمد بن غانم المقدسي في كتابه حل الرموز ومفاتيح الكنوز سئل يحيى بن معاذ الرازي فقيل له أخبرنا عن الله تعالى فقال إله واحد فقيل له كيف هو فقال إله قادر قيل أين هو قال بالمرصاد فقال السائل لم أسألك عن هذا فقال ما كان غير هذا فهو صفة المخلوق فأما صفته تعالى فالذي أخبرت عنه. وسئل بعض العارفين عن قوله {الرحمن على العرش استوى} [طه: 5] فقال الحق سبحانه وتعالى عرفنا بهذا القول من هو ما عرفنا ما هو؛ لأنه لا يعرف ما هو إلا هو. وقيل لصوفي أين الله فقال قبحك الله هل تطلب مع العين أين قال تعالى {وهو معكم أين ما كنتم} [الحديد: 4] وسئل الشبلي عن قوله {الرحمن على العرش استوى} [طه: 5] فقال الرحمن لم يزل والعرش محدث فالعرش بالرحمن استوى، وسئل ذو النون في قوله {الرحمن على العرش استوى} [طه: 5] فقال أثبت ذاته ونفى مكانه فهو موجود بذاته والأشياء كلها موجودة بحكمة كما شاء.

وسئل الإمام أحمد عن الاستواء فقال استوى كما أخبر لا كما يخطر للبشر وسئل

  ج:  ص: 

266

  

الإمام الشافعي عن الاستواء فقال آمنت بلا تشبيه وصدقت بلا تمثيل واتهمت نفسي في الإدراك، وأمسكت عن الخوض فيه كل الإمساك وقال الإمام أبو حنيفة من قال لا أعرف الله في السماء هو أم في الأرض فقد كفر؛ لأن هذا القول يوهم أن للحق تعالى مكانا فهو مشبه. وسئل الإمام مالك عن الاستواء فقال الاستواء معلوم والكيف مجهول والإيمان به واجب والسؤال عنه بدعة روي أنه قال للسائل بعد ذلك فلا أراك إلا خارجيا أخرجوه عني. وهذا الذي ذهب إليه الأئمة الأربعة فلا خلاف بينهم في ذلك ومن توهم أن بين أحد من الأئمة اختلافا في صحة الاعتقاد فقد أعظم الفرية على أئمة الأمة وساء ظنه بأئمة المسلمين وقد سئل مصباح التوحيد وصباح التفريد علي بن أبي طالب - كرم الله وجهه - بم عرفت ربك فقال عرفت ربي بما عرفني به نفسه لا يدرك بالحواس ولا يقاس بالناس قريب في بعده بعيد في قربه فوق كل شيء ولا يقال تحته شيء، وأمام كل شيء ولا يقال أمامه شيء وهو في كل شيء لا كشيء في شيء فسبحان من هو كذا وليس هكذا غيره اهـ.

وما ورد في الكتاب والسنة مما ظاهره القول بالجهة مصروف عن ظاهره للأدلة

  ج:  ص: 

267

العقلية القاطعة بخلافه كما سيأتي. وأما قول صاحب الرسالة، وإنه فوق عرشه المجيد بذاته فقد قال الفاكهاني في شرحها: إنه قد أخذ على المصنف في هذه العبارة، وهي قوله بذاته وسمعت شيخنا أبا علي الجبائي يقول إن هذه اللفظة دست على المصنف فإن صح هذا فلا إشكال في سقوط الاعتراض ثم أطال الكلام على ذلك إلى أن قال: والضمير في بذاته يجوز أن يعود على العرش على أن تكون الباء بمعنى في فكأنه قيل العرش المجيد في ذاته في الشرف والعظم والكرم. وإما فوقية معنوية بمعنى الشرف والجمال والكمال والمكانة لا فوقية أحياز، وأمكنة فإنه تعالى يستحيل عليه المكان والجهات ومشابهة المخلوقات وهي إما بمعنى الحكم والملك فيرجع إلى معنى القهر أو بمعنى عدم المماثلة والمخالفة فيرجع إلى معنى التنزيه، وإن أعدت الضمير في بذاته على الله تعالى فيكون المعنى أن هذه الفوقية المعنوية له تعالى بالذات لا بالغير وبيان ذلك أن يكون المجيد بضم الدال لا بخفضها فيكون المعنى أنه تعالى مجيد بذاته لا بكثرة أموال وضخامة أجناد خبر مبتدأ محذوف أي هو المجيد وبذاته

متعلق بالمجيد أو بمحذوف حالا منه اهـ.

وأما قول ابن رشد الحفيد فمردود إذ هو كذب حمله عليه اعتقاده الفاسد وقد قال الإمام أبو علي عمر بن محمد بن خليل الإشبيلي السكوني الأشعري وليحترز من كلام ابن رشد الحفيد؛ لأن كلامه في المعتقد فاسد. اهـ. وأما كلام ابن عبد البر، وأبي حنيفة كالأشعري وعثمان بن سعيد الدارمي فلم أقف عليه، والجواب عنه إن كان فيه ما ظاهره إثبات الجهة أنه محمول على غير ظاهره للعلم بأنه لم يذهب إلى ذلك القول، وإن لم يمكن تأويله فهو كذب عليه ثم رأيت بالنسب ما نسب للأشعري في الإبانة وحاصله مع التأمل إثبات الاستواء على العرش وعدم تأويله بالاستيلاء كما هو مذهب السلف، وأما قول الشيخ عبد القاهر في كتابه الحلية فهو ماش على ذلك القول المردود.

وأما تخطئة ابن رشد تأويل الاستواء بالاستيلاء فهو لما فيه من إيهام المفاعلة كما يؤخذ من تعليله كابن الأعرابي حيث قال له رجل يا أبا عبد الله ما معنى قول {الرحمن على العرش استوى} [طه: 5] قال إنه مستو على عرشه كما أخبر فقال الرجل إنما معنى قوله استوى أي استولى فقال له ابن الأعرابي ما يدريك العرب لا تقول

  ج:  ص: 

269

    ج:  ص: 

270

  

استولى على الشيء فلان حتى يكون له فيه مضاد فأيهما غلب قيل قد استولى عليه والله تعالى لا مضاد له فهو مستو على عرشه كما أخبر. اهـ. والمؤولون به لا يسلمون تعليله وعبارة الطوالع الله تعالى ليس بجسم خلافا للمجسمة ولا في جهة خلافا للكرامية والمشبهة لنا أنه تعالى لو كان في جهة وحيز فإما أن ينقسم فيكون جسما وكل جسم مركب ومحدث لما سبق فيكون الواجب مركبا ومحدثا هذا خلف أو لا ينقسم فيكون جزءا لا يتجزأ، وهو محال بالاتفاق، وأيضا فإنه تعالى لو كان في حيز وجهة لكان متناهي القدر كما سبق فكان محتاجا في تقديره إلى مخصص ومرجح وهو محال. اهـ.

وقال الإمام النسفي في شرح عمدته: صانع العالم ليس في جهة خلافا لبعض الكرامية فإنهم يعينون له جهة العلو من غير استقرار على العرش وليس متمكنا بمكان وعند المشبهة والمجسمة والكرامية متمكن على العرش وقال الكمال بن الهمام في المسايرة التي اختصر فيها الرسالة القدسية لحجة الإسلام الغزالي الأصل السابع أنه تعالى ليس مختصا بجهة؛ لأن الجهات التي هي الفوق والتحت واليمين إلى آخرها حادثة

تم الاندماج مع الموقع الرسمي لمشروع المكتبة الشاملة وقد يتم الاستغناء عن هذا النطاق قريبا

المكتبة الشاملة الحديثة

كتاب فتاوى الرملي

[شهاب الدين الرَّمْلِي]

الرئيسيةأقسام الكتب الفتاوى

فصول الكتاب

  ج:  ص: 

271

  

مسار الصفحة الحالية:

فهرس الكتاب  باب في مسائل شتى  شخص قال إن الله تعالى بجهة العلو، وإنه استوى على العرش

    

بأحداث الإنسان ونحوه مما يمشي على رجلين فإن معنى الفوق ما يحاذي رأسه من فوق والباقي ظاهر ولما يمشي على أربع أو بطنه ما يحاذي ظهره من فوقه ثم هي اعتبارية فإن النملة إذا مشت على سقف كان الفوق بالنسبة إليها جهة الأرض؛ لأنه المحاذي لظهرها ولو كان كل حادث مستديرا كالكرة لم توجد واحدة من هذه الجهات وقد كان في الأزل ولم يكن شيء من الموجودات فقد كان لا في جهة ولأن معنى الاختصاص بالجهة اختصاصه بحيز هو كذا وقد بطل اختصاصه بالحيز لبطلان الجوهرية والجسمية فإن أريد بالجهة غير هذا مما ليس فيه حلول حيز ولا جسمية فليبين حتى ينظر أيرجع إلى التغرية فنخطئه في مجرد التعبير أو إلى غيره فيبين فساده.

الأصل الثامن أنه استوى على العرش مع الحكم بأنه ليس كاستواء الأجسام على الأجسام في التمكن والمماسة والمحاذاة لها بل بمعنى يليق به سبحانه وتعالى وحاصله وجوب الإيمان بأنه استوى على العرش مع نفي التشبيه فأما كون المراد أنه استيلاؤه على العرش فأمر جائز الإرادة إذ لا دليل على إرادته عينا فالواجب علينا ما ذكرناه. اهـ. وقال الغزالي في الرسالة

  ج:  ص: 

271

  

تم الاندماج مع الموقع الرسمي لمشروع المكتبة الشاملة وقد يتم الاستغناء عن هذا النطاق قريبا

المكتبة الشاملة الحديثة

كتاب فتاوى الرملي

[شهاب الدين الرَّمْلِي]

الرئيسيةأقسام الكتب الفتاوى

فصول الكتاب

  ج:  ص: 

272

  

مسار الصفحة الحالية:

فهرس الكتاب  باب في مسائل شتى  شخص قال إن الله تعالى بجهة العلو، وإنه استوى على العرش

    

القدسية: وأما رفع الأيدي عند السؤال إلى جهة السماء فيه؛ لأنها قبلة للدعاء وفيه إشارة إلى ما هو وصف للمدعو من الجلال والكبرياء تنبيها بقصد جهة العلو على جهة المجد والعلا فإنه تعالى فوق كل موجود بالعظمة والاستعلاء والقهر والاستيلاء. اهـ. وقال إمام الحرمين في كتابه لمع الأدلة في قواعد عقائد أهل السنة الرب سبحانه وتعالى تقدس عن الاختصاص بالجهات والاتصاف بالمحاذاة لا تحده الأفكار ولا تحويه الأقطار ولا تكشفه الأقدار ويحل عن قبول الحد والمقدار والدليل على ذلك أن كل مختص بجهة شاغل لها وكل متحيز قابل لملاقاة الجواهر ومفارقتها وكل ما يقبل الاجتماع والافتراق لا يخلو عنه، وما لا يخلو عن الاجتماع والافتراق حادث كالجواهر.

وأطال الشيخ شرف الدين بن التلمساني في شرحها الكلام على ذلك إلى أن قال والجواب الجلي عن الجميع أي جميع الأدلة العقلية التي استند إليها مثبتو الجهة أن الشرع إنما يثبت بالعقل فلا يتصور وروده بما يكذب العقل فإنه شاهده فلو أتى بذلك لبطل الشرع والعقل معا إذا تقرر هذا فيقول كل لفظ يرد في الشرع في الذات والأسماء

والصفات بما يوهم خلاف العقل فلا يخلو إما أن يكون آحادا أو متواترا فإن كان آحادا وهو نص لا يحتمل التأويل قطعنا بتكذيب ناقله أو سهوه وغلطه، وإن كان ظاهرا فالظاهر منه غير مراد، وإن كان متوترا فلا يتصور أن يكون نصا لا يحتمل التأويل فلا بد أن يكون ظاهرا أو محتملا فحينئذ فنقول الاحتمال الذي دل العقل على خلافه ليس بمراد منه فإن بقي بعد إزالته احتمال واحد تعين أنه المراد بحكم الحال، وإن بقي احتمالان أو أكثر فلا يخلو إما أن يدل قاطع على تعيين واحد أو لا فإن دل حمل عليه، وإن لم يدل قاطع على التعيين خشية الإلحاد في الأسماء والصفات كما نقل عن بعض السلف ويعزى إلى مالك الاستواء معلوم والكيف مجهول والإيمان به واجب والسؤال عنه بدعة بمعنى أن محامل الاستواء في اللغة معلومة بعد نفي الاستقرار من القهر أو الغلبة والقصد إلى خلق شيء هو العرش كما قال {ثم استوى إلى السماء وهي دخان} [فصلت: 11] أي قصد إلى خلقها أو التناهي في صفات الكمال كقوله تعالى {ولما بلغ أشده واستوى} [القصص: 14] يعني أن كل هذه المحامل معلومة في اللسان قوله والكيف مجهول لنا قوله والإيمان به واجب

  ج:  ص: 

273

  

يعني أن التصديق بأن له معنى يصح في وصفه تعالى واجب قوله والسؤال عنه بدعة يعني أن تعيينه بطريق الظنون بدعة فإنه لم يعهد من الصحابة التصرف في أسماء الله تعالى وصفاته بالظنون وحيث عملوا بالظنون إنما عملوا بها في توصيل الأحكام الشرعية لا في المعتقدات الإيمانية.

ومنهم من جوز التعيين بالاجتهاد دفعا للخبط في العقائد وهو مذهب صاحب الكتاب ثم جلى التأويلات إلى أن قال فإن قالوا جميع ما ذكرتموه تأويل والتأويل ممنوع منه قلنا قد أولتم قوله تعالى {وهو معكم أين ما كنتم} [الحديد: 4] وقوله تعالى {ما يكون من نجوى ثلاثة إلا هو رابعهم} [المجادلة: 7] الآية وقوله - صلى الله عليه وسلم - «قلب المؤمن بين أصبعين من أصابع الرحمن» وقوله - صلى الله عليه وسلم - «الحجر الأسود يمين الله في الأرض» فحملتم المعية في الآيتين على معية العلم والإحاطة والمشاهدة كما قال تعالى لموسى، وأخيه {إنني معكما أسمع وأرى} [طه: 46] وحملتم قوله «الحجر الأسود يمين الله في أرضه» أي محل عهده الذي أخذ منه الميثاق على بني آدم فإن صح منكم تأويل ذلك لمخالفة العقل فيجب تأويل ما تمسكتم به كذلك قالوا أولنا ذلك؛ لأنه خلاف

ضرورة العقل، وما صرتم إليه محتاج إلى نظر العقل وهو حرام أو بدعة قلنا لا بد من الاعتراف بصدق نظر العقل، وإلا لم يثبت لكم شرع تسندون إليه شيئا من المعارف والأحكام فإن قالوا يجب الوقف على قوله إلا الله وتكون الواو للاستئناف وليست عاطفة وحظ الراسخين في العلم الإيمان به قلنا به واجب على عموم المؤمنين فلا يبقى لوصفهم بالرسوخ في العلم، وأنهم أولوا الألباب فائدة بل الراسخ في العلم ذو اللب يعلم الوجه الذي يشابه الباطل فينفيه والوجه الذي يشابه الحق فيثبته كقوله تعالى ف {ونفخت فيه من روحي} [الحجر: 29] متردد بين البعضية وهو باطل فينفيه وبين إضافة التشريف والتعظيم وهو حق فيعينه. اهـ.

وقال السعد التفتازاني في شرح المقاصد: وأما القائلون بحقيقة الجسمية والجهة فقد بنوا مذهبهم على قضايا وهمية كاذبة تستلزمها وعلى ظواهر آيات، وأحاديث تشعر بها ثم ذكرها وجواب تلك القضايا إلى أن قال: والجواب أي عن الآيات والأحاديث أنها ظنيات سمعية في معارضة قطعيات عقلية فيقطع بأنها ليست على ظواهرها ونفوض العلم بمعانيها إلى الله تعالى مع

  ج:  ص: 

275

  اعتقاد حقيقتها جريا على الطريق الأسلم الموافق للوقف على الله في قوله {وما يعلم تأويله إلا الله} [آل عمران: 7] أو تؤول تأويلات مناسبة موافقة لما دلت عليه الأدلة العقلية على ما ذكر في كتب التفسير وشروح الحديث سلوكا للطريق الأحكم الموافق للعطف في قوله {إلا الله والراسخون في العلم} [آل عمران: 7] فإن قيل فإذا كان الدين الحق نفي الحيز والجهة فما بال الكتب السماوية والأحاديث النبوية مشعرة في مواضع لا تحصى بثبوت ذلك من غير أن يقع في موضع منها تصريح بنفي ذلك وتحقيق كما كررت الدلالة على وجود الصانع ووحدته وعلمه وقدرته وحقيقة المعاد وحشر الأجساد في عدة مواضع، وأكدت غاية التأكيد مع أن هذا أيضا حقيق بغاية التأكيد والتحقيق لما تقرر في فطرة العقلاء مع اختلاف الأديان والآراء من التوجه إلى العلو عند الدعاء ورفع الأيدي إلى السماء؟

أجيب بأنه لما كان التنزيه عن الجهة مما يقصر عنه عقول العامة حتى تكاد تجزم بنفي ما ليس في الجهة كان الأنسب في خطاباتهم والأقرب إلى صلاحهم والأليق بدعوتهم إلى الحق ما يكون ظاهرا في التشبيه وكون الصانع في

  ج:  ص: 

276

  

أشرف الجهات مع تشبيهات دقيقة في التنزيه المطلق عما هو سمات الحدوث، وتوجه العقلاء إلى السماء ليس من جهة اعتقادهم أنه في السماء بل من جهة أن السماء قبلة الدعاء ومنها تتوقع الخيرات والبركات وهبوط الأنوار ونزول الأمطار. اهـ

وقال بعضهم ليس في ذلك دليل على كونه في الجهة وهذا؛ لأنهم أمروا بالتوجه في الصلاة إلى الكعبة وليس هو في جهة الكعبة وأمروا برمي أبصارهم إلى موضع سجودهم حالة القيام في الصلاة وليس هو في الأرض وكذا حال السجود أمروا بوضع الوجوه على الأرض وليس هو تحت الأرض فكذا هنا بل تعبد محض وخضوع وخشوع وقيل إن العرش جعله قبلة للقلوب عند الدعاء كما جعلت الكعبة قبلة الأبدان في الصلاة. وعبارة المواقف المقصد الأول أنه تعالى ليس في جهة، وخالف فيه المشبهة وخصصوه بجهة الفوق ثم اختلفوا فذهب محمد بن كرام إلى أن كونه في الجهة لكون الأجسام فيها قال وهو ما بين الصفحة العليا من العرش وتجوز عليه الحركة والانتقال وتبدل الجهات وعليه اليهود حتى قالوا العرش يئط من تحته أطيط الرحل

  ج:  ص: 

277

  

الجديد تحت الراكب، وأن يفصل عن العرش من كل جهة أربع أصابع وزاد بعض المشبهة كمض وكهمش، وأحمد الهجيمي أن المخلصين يعاينونه في الدنيا والآخرة ومنهم من قال: محاذ للعرش غير مماس له فقيل بمسافة متناهية وقيل غير متناهية. ومنهم من قال ليس ككون الأجسام في الجهة لنا وجوه والأول لو كان في مكان لزم قدم المكان.

وقد برهنا أن لا قديم سوى الله تعالى وعليه الاتفاق، الثاني الممكن يحتاج إلى مكان والمكان مستغن عن المتمكن لجواز الخلاء فيلزم إمكان الواجب ووجوب المكان وكلاهما باطل الثالث لو كان في مكان فإما أن يكون في بعض الأحياز أو جميعها وكلاهما باطل أما الأول فلتساوي الأحياز في أنفسها ونسبته إليها فيكون اختصاصه ببعضها ترجيحا بلا مرجح أو يلزم الاحتياج إلى الغير، وأما الثاني فلأنه يلزم تداخل المتحيزين فإنه محال بالضرورة. والرابع لو كان متحيزا لكان جوهرا فإما ألا ينقسم أو ينقسم وكلاهما باطل أما الأول فلأنه جزء لا يتجزأ وهو أخس الأشياء تعالى الله عن ذلك. وأما الثاني فلأنه يكون جسما وكل جسم مركب وقد مر أنه ينافي

  ج:  ص: 

278

  الوجوب، وأيضا فقد بينا أن كل جسم محدث فيلزم حدوث الواجب، وأطال الكلام على ذلك إلى أن قال فالجواب أي عن الظواهر الموهمة للتجسيم من الآيات والأحاديث أنها ظواهر ظنية لا تعارض اليقينيات كيف ومهما تعارض دليلان وجب العمل بهما ما أمكن فنؤول الظواهر إما إجمالا ونفوض تفصيله إلى الله كما هو رأي من يقف على {إلا الله} [آل عمران: 7] عليه أكثر السلف كما روي عن أحمد الاستواء معلوم والكيفية مجهولة والبحث عنها بدعة، وإما تفصيلا كما هو رأي طائفة فنقول الاستواء الاستيلاء نحو قد استوى عمرو على العراق والعندية بمعنى الاصطفاء والإكرام كما يقال فلان قريب من الملك {وجاء ربك} [الفجر: 22] أي أمره، و {إليه يصعد الكلم} [فاطر: 10] أي يرتضيه فإن الكلم عرض يمتنع عليه الانتقال ومن في السماء أي حكمه وسلطانه أو ملك من الملائكة موكل بالعذاب وعليه فقس سائر الآيات والأحاديث. اهـ.

وقال السيد في شرحها فالعروج إليه هو العروج إلى موضع يتقرب إليه بالطاعة فيه، وإتيانه في ظلل إتيان عذابه، والدنو هو قرب الرسول إليه بالطاعة، والتقدير بقاب قوسين تصوير المعقول

كتاب فتاوى الرملي

[شهاب الدين الرَّمْلِي]

الرئيسيةأقسام الكتب الفتاوى

فصول الكتاب

  ج:  ص: 

280

  

مسار الصفحة الحالية:

فهرس الكتاب  باب في مسائل شتى  شخص قال إن الله تعالى بجهة العلو، وإنه استوى على العرش

    

بالمحسوس، والنزول محمول على اللطف والرحمة وترك ما يصعد عنه عظم الذات وعلو المرتبة على سبيل التمثيل، وخص بالليل؛ لأنه مظنة الخلوات، وأنواع الخضوع والعبادات. اهـ.

ومعنى ورافعك إلي، إلى محل كرامتي ومقر ملائكتي وقال حجة الإسلام الغزالي في كتاب الاقتصاد في الاعتقاد إنه تعالى ليس في جهة مخصوصة من الجهات الست ومن عرف معنى لفظ الجهة ومعنى لفظ الاختصاص فهم قطعا استحالة الجهة على غير الجواهر والأعراض إذ الحيز معقول وهو الذي يختص الجوهر به ولكن الحيز إنما يصير جهة إذا أضيف إلى شيء آخر متحيز فإن قيل نفي الجهة مؤد إلى محال وهو إثبات موجود تخلو عنه الجهات الست ويكون لا داخل العالم ولا خارجه ولا متصلا به ولا منفصلا عنه وذلك محال قلنا مسلم أن كل موجود يقبل الاتصال فوجوده لا منفصلا ولا متصلا به محال، وأن كل موجود يقبل الاختصاص بجهة فوجوده مع خلو الجهات الست عنه محال. فأما موجود لا يقبل الاتصال ولا الاختصاص بالجهة فخلوه عن طرفي النقص غير محال وهو كقول القائل يستحيل موجود لا يكون عاجزا

  ج:  ص: 

280

  

ولا قادرا ولا عالما ولا جاهلا فإن المتضادين لا يخلو الشيء عنهما فيقال له إن كان ذلك الشيء قابلا للمتضادين فيستحيل خلوه عنهما أما الجدار الذي لا يقبل واحدا منهما؛ لأنه فقد شرطهما وهو الحياة فخلوه عنهما ليس بمحال فلذلك شرط الاتصال والاختصاص بالجهات التحيز والقيام بالمتحيز فإذا فقد هذا لم يستحل الخلو عن مضادته. اهـ.

وقال بعضهم احتج النافون للعلو على العرش بوجوه أحدهما لو كان على العرش لكان في جهة وثبوتها في القديم يؤدي إلى أحد أمرين إما حدوث القديم أو قدوم الحادث؛ لأن أمارات الحدوث إن لم تبطل دلالتها ثبت حدوث القديم، وإن بطلت دلالتها لم يثبت حدوث العالم. والدليل على أن الجهة من أمارات الحدوث أن التعري من الجهة ثابت في الأزل فلو ثبتت الجهة بعد أن لم تكن لتغير عما كان ولحدث فيه مماسة والتغيير وقبول الحوادث من أمارات الحدوث ثانيها لو كانت ذاته مختصة بجهة فأما أن يتمكن من الخروج عنها أو لم يتمكن فإن تمكن كان محلا للحركة والسكون، وإن لم يتمكن كان كالزمن العاجز، وأنه من أمارات الحدوث. ثالثها لو كان في جهة فإما أن يكون في الجهات كلها وذلك محال، وإن اختص ببعضها

  ج:  ص: 

281

  

وقد يتم الاستغناء عن هذا النطاق قريبا

المكتبة الشاملة الحديثة

كتاب فتاوى الرملي

[شهاب الدين الرَّمْلِي]

الرئيسيةأقسام الكتب الفتاوى

فصول الكتاب

  ج:  ص: 

282

  

مسار الصفحة الحالية:

فهرس الكتاب  باب في مسائل شتى  شخص قال إن الله تعالى بجهة العلو، وإنه استوى على العرش

    

احتاج إلى مخصص لاستواء الكل رابعها لو كان بجهة من العالم محاذيا له فإما أن يكون مساويا لجسم العالم أو أصغر أو أكبر منه وكذا لا بد من مسافة مقدرة بينه وبين العالم، وكل ذلك يوجب التقدير بمقدار يمكن أن يكون علامة فيحتاج إلى مخصص ومقدر.

خامسها لو ثبت اختصاصه بالعرش فإن كان الاختصاص لاقتضاء ذاته أو صفته وجب أن يكون الاختصاص ثابتا في الأزل لوجود المقتضي وعدم جواز تخلف المقتضي عنه، وإن كان لا لاقتضاء ذاته وصفته فلا بد له من تخصيص. سادسها لو كان على العرش فإما أن يكون مساويا له أو أصغر أو أكبر منه وذلك يوجب التناهي والتبعيض والتجزؤ. سابعها لو كان على العرش لكان مشارا إليه بالحس وكلما كان كذلك فهو إما متناه من جميع الجوانب أو من بعضها أو غير متناه أصلا، والثالث باطل لوجوب تناهي الأجسام، ولأنه تعالى لو كان غير متناه من كل الجوانب لكان العالم ساريا في ذات الله وحالا فيه فيلزم أن تكون ذاته مخالطة للقاذورات تعالى الله عن هذا المقال وعن هذا الوهم والخيال، والثاني أيضا باطل؛ لوجوب تناهي الأجسام ولأنه لو كان غير متناه من بعض

  ج:  ص: 

282

 الجوانب دون بعض لافتقر تخصيص بعض الجوانب بالتناهي وبعضها بعدم التناهي إلى تخصيص لوجوب تساوي جميع الجوانب في الحقيقة والماهية، وإن فرض اختلافها في الماهية والحقيقة فكل ذات كانت مركبة من أجزاء مختلفة في الماهية والطبيعة فلا بد أن ينتهي ذلك التركيب إلى أجزاء يكون كل واحد منها في نفسه بسيطا خاليا من التركيب كالجزء الواحد من تلك الأجزاء البسيطة لا بد أن يماس بيمينه ما يمكن أن يمسه بيساره وبالضد فيكون التفريق على تلك الأجزاء جائزا فالتأليف والتفريق على تلك الأجزاء جائزان، وإذا كان كذلك افتقر تأليفهما وتركيبهما إلى مؤلف ومركب، وكل ذلك محال فتعين الأول وهو أنه لو كان مشار إليه بالحس لكان متناهيا من جميع الجوانب، وإذا كان متناهيا من جميع الجوانب كان وجود أزيد مما وجد أو أنقص مما وجد جائزا فيفتقر في اختصاصه بالقدر المعين إلى مخصص وذلك على خالق العالم محال. اهـ.

وفي هذا القدر كفاية في اعتقاد الحق لمن وفقه الله تعالى له وقد علم أن ما قاله القائل المذكور من أن الله تعالى بجهة العلو غير صحيح فإن وفق ورجع إلى الاعتقاد الحق فذاك، وإلا

  ج:  ص: 

283

  

فإن رفع إلى الحاكم وثبت عليه ما نسب إليه من القول المذكور عزره الحاكم التعزير اللائق بحاله الرادع له ولأمثاله عن ارتكاب مثل قبيح أقواله خصوصا إذا خيف منه انتشار بدعته، والله تعالى أعلم.

പുതുവർഷത്തെ🎈🎊* *ബിസ്മികൊണ്ടു വരവേൽക്കാം

 ‎‎   *🎊🎈പുതുവർഷത്തെ🎈🎊* *ബിസ്മികൊണ്ടു വരവേൽക്കാം*

﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽

       ✍🏼ഹിജ്റഃ പുതുവർഷാരംഭം നമുക്ക് മുന്നിൽ.. എന്തിന്റെയും തുടക്കം # ബിസ്മി കൊണ്ടാകൽ അതു ബറകത്തുറ്റതാകാൻ നല്ലതാണല്ലോ? അതു കൊണ്ടു തുടങ്ങാനാണല്ലോ നമ്മോടുളള നിർദ്ദേശവും? അതിനാൽ പുതിയ വർഷത്തെ ബിസ്മി ചൊല്ലിയും എഴുതിയും നമുക്കു സ്വാഗതം ചെയ്യാം - അല്ലാഹു ﷻ ഉദവി നല്കട്ടെ.., 

ആമീൻ യാ റബ്ബൽ ആലമീൻ

 മുഹർറം ഒന്നിന്റെ പകലിൽ, ഏതെങ്കിലും സൗകര്യപ്രദമായ സമയത്ത്, ഒരു വെള്ളക്കടലാസെടുത്ത് അതിൽ അറബിയിൽ ബിസ്‌മില്ലാഹിർറഹ്‌മാനിർറഹീം എന്നെഴുതുക. അക്ഷരങ്ങൾ ചേർത്തെഴുതരുത്. അഥവാ ഒറ്റയൊറ്റ ഹർഫുകളായി എഴുതണം. ഒരു ഹർഫിനും തൊട്ടടുത്ത ഹർഫുമായി ടച്ചുണ്ടാകരുത്. ഒരു ഹർഫും വിട്ടു പോകരുത്. മൊത്തം പത്തൊമ്പതു ഹർഫുകളാണു ബിസ്മിയിലുളളത്.

 ഇതാ ഇതു പോലെ വേണം എഴുതാൻ;

*ب س م ا ل ل ه ا ل ر ح م ن ا ل ر ح ي م*

 ഫത്ഹും കസ്റും ശദ്ദും മദ്ദുമൊന്നും ഇടണ്ട. അല്ലാഹുവിലെ രണ്ടു ലാമിനു ശേഷവും റഹ്‌മാനിലെ മീമിനു ശേഷം അലിഫ് വേണ്ട. ബിസ്‌മില്ലാഹിർറഹ്‌മാനിർറഹീം എന്നു മൊഴിഞ്ഞു കൊണ്ടു മുകളിൽ കാണിച്ച രൂപത്തിൽ എഴുതിയാൽ മതി. മൊത്തം #നൂറ്റിപ്പതിമൂന്നു_വട്ടം എഴുതണം. അതിനർത്ഥം മൊത്തം നൂറ്റിപ്പതിമൂന്നു വട്ടം ബിസ്മി നിങ്ങൾ മൊഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകുമെന്നാണ്.

 ഒരു വരിയിൽ ഒരെണ്ണം എന്ന കണക്കിനു താഴോട്ട് എഴുതിപ്പോകലാണു നല്ലത്. ഇനി നേരെ നേരെ എഴുതിയെന്നു കരുതി കുഴപ്പമൊന്നുമില്ല. ഒരു കടലാസ്സിൽ ഒതുക്കാൻ ശ്രമിക്കുക. ഒരു പുറം തികഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ മറുപുറത്ത് എഴുതാം. എന്നാൽ അതൊരു ഗുമ്മില്ലാത്ത കാര്യമാണ്. പരമാവധി ഒരു കടലാസ്സിന്റെ ഒരു പുറത്ത് ഒതുക്കാൻ ശ്രമിക്കുക. അതാണ് അതിന്റെ മട്ടം.

 ഇമ്മിണി വലിയ അക്ഷരത്തിൽ എഴുതാൻ നില്ക്കണ്ട. കാരണം എഴുതിക്കഴിഞ്ഞതിനു ശേഷം ചില്ലിട്ടു വയ്ക്കാനുള്ളതല്ല ഇത്. എഴുതിയതിനു ശേഷം മടക്കി, പോക്കറ്റിലോ പേഴ്‌സിലോ സൂക്ഷിക്കാനുള്ളതാണ്. കടലാസിന്റെ വലുപ്പവും അതിലെ എഴുത്തിന്റെ വലുപ്പവും എത്ര ചെറുതാക്കുന്നുവോ അത്രയും നന്ന്. 

 ഒരു കൊല്ലം മൊത്തം കൈയ്യിൽ കരുതേണ്ടതാണിത്, അതിനാൽ ഗുണമുളള കടലാസിൽ എഴുതുക. വളരെ വേഗം കീറിപ്പറിഞ്ഞു പിഞ്ഞിപ്പോകുന്ന പേപ്പറിൽ എഴുതി ബുദ്ധിമാനാകരുത്. ഒന്നെഴുതി ബാക്കിയുളളവർക്കു വേണ്ടി ഫോട്ടോകോപ്പി എടുക്കാമെന്ന അതിസാമർത്ഥ്യം വേണ്ട. കഴിഞ്ഞ കൊല്ലം എഴുതിയവർ അതെടുത്തു വീട്ടിൽ ഭദ്രമാക്കി വച്ചു പുതിയതൊന്ന് എഴുതുക.

 കൊല്ലാരംഭത്തിൽ ഇങ്ങനെ എഴുതുകയും പിന്നീട് എപ്പോഴും ഇതു കൈയ്യിൽ കരുതുകയും ചെയ്‌താൽ നല്ലൊരു കാവലായിരിക്കുമത്. ഇതു കൈയ്യിലുണ്ടെങ്കിൽ ഏതു കൊമ്പന്റെ മുന്നിലും നെഞ്ചു വിരിച്ചു നില്ക്കാം ഇൻശാ അല്ലാഹ്. കറ കളഞ്ഞ വിശ്വാസം വേണമെന്നു മാത്രം.

 ധാരാളം ആരിഫീങ്ങളും ഔലിയാക്കളും പറഞ്ഞിട്ടുള്ള സംഗതി കൂടിയാണിത്. ഇതു ബിസ്‌മിയുടെ മഹത്ത്വങ്ങളിൽ ഒന്നു മാത്രം. 

 വുളൂഓടു കൂടി ഖിബ്‌ലയിലേക്കു തിരിഞ്ഞിരുന്ന് എഴുതാൻ ശ്രമിക്കുക. രണ്ടു റക്അത്തു നിസ്‌കാരത്തിനു പുറകെയാണെങ്കിൽ ബഹുവിശേഷം. എഴുതിത്തീരുവോളം ആരോടും സംസാരിക്കാൻ നില്ക്കരുത്. എഴുതാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ നിയ്യത്തും വേണം. കാവലും സംരക്ഷണവും ബറകത്തും ഖൈറാത്തുമെല്ലാം ഉദ്ദേശിച്ചു വേണം ഇതെഴുതാൻ.

 കറുത്തമഷിയാണു നല്ലത്, നിർബന്ധമില്ല. പകലിലാണ് എഴുതേണ്ടതെന്നു പറഞ്ഞുവല്ലോ? സുബ്ഹിയുടെ ശേഷം ളുഹ്റിനു തൊട്ടു മുമ്പു വരെയുള്ള സമയമാണ് ഇതെഴുതാൻ അത്യുത്തമം. മറ്റു സമയത്തും എഴുതാം; വിരോധമില്ല. 

 ബിസ്മി ഒറ്റ ഹർഫുകളായി എഴുതുന്നതിനാൽ അതുമായി ശൗചാലയത്തിൽ പോകുന്നതിനെക്കുറിച്ചോർത്ത് ആശങ്ക വേണ്ട.

 ഒറ്റ ഹർഫുകളായി എഴുതുന്നതു കൊണ്ടാണ് ഏലസ്സുകൾ (ഹൈകലുകൾ) അഴിച്ചു വയ്ക്കാതെ തന്നെ നമുക്കു കാര്യസാധ്യത്തിനായി അകത്തു കടക്കാനാകുന്നത്. 

 ബിസ്‌മി മാത്രം എഴുതുന്ന രൂപം ഹൈളുകാരിക്കും പ്രസവിച്ചു കിടക്കുന്നവൾക്കുമെല്ലാം പറ്റും. വലിയ അശുദ്ധി ഒരു പ്രശ്‌നമല്ലെന്നർത്ഥം. 

 ഇനി സന്ദർഭവശാൽ ഇപ്പറഞ്ഞതു പോലെ ബിസ്മി എഴുതാൻ കഴിയാത്തവൻ /കഴിയാത്തവൾ എന്തു ചെയ്യണം? പ്രത്യേകിച്ചൊന്നും ചെയ്യേണ്ടതില്ല. ഇതു ദീനിൽ നിർബന്ധമുള്ള സംഗതിയോ #മുത്തുനബി (സ്വല്ലല്ലാഹു അലൈഹി വഅലാ ആലിഹി വസല്ലം) തങ്ങൾ പഠിപ്പിച്ച സുന്നത്തുകാര്യങ്ങളിൽ പെട്ടതോ അല്ല. സ്വാലിഹീങ്ങൾ ചെയ്‌തതും ചെയ്യാൻ ഉപദേശിച്ചതുമാണ്. സൗകര്യങ്ങൾ ഒത്തു വന്നാൽ നല്ല മനസ്സോടെ ചെയ്യാമെന്നു മാത്രം. 

 എഴുതുക എന്നത് എല്ലാവർക്കും ചിലപ്പോൾ സാധിച്ചെന്നു വരില്ല, എഴുതാൻ അറിയാതിരിക്കുക, വർധക്യം/അസുഖം നിമിത്തമുളള കൈവിറ തുടങ്ങിയ കാരണങ്ങൾ മൂലം എഴുതാൻ കഴിയാത്തവരുണ്ടാകും.  അങ്ങനെയുള്ളവർ സങ്കടപ്പെട്ടിരിക്കാതെ, #നൂറ്റിപ്പതിമൂന്നു തവണ ബിസ്‌മി ചൊല്ലുക. അതിനു പ്രയാസമില്ലല്ലോ? എഴുതിയവർക്കു നല്‌കുന്ന ഗുണങ്ങളൊക്കെ ചൊല്ലിയവർക്കും നല്‌കാൻ കഴിയുന്നവനാണ് അല്ലാഹു. എണ്ണം പൂർത്തിയാക്കിയതിനു ശേഷം കഴിയുമെങ്കിൽ താഴെ കാണിച്ചിരിക്കുന്ന ദുആ കൂടി നടത്തുകയാണെങ്കിൽ സംഗതി വളരെ ജോറാകും - ഇൻശാ അല്ലാഹ്.    

بِسْمِ الله الرَّحمَن الرَّحِيم

اَلْحَــمْـدُ لِلّٰهِ رَبِّ ٱلْعٰالَـمٖـينَ۞ٱللّٰهُمَّ صَلِّ عَلٰى سَيِّدِنٰا مُحَمَّدٍ ۞وَعَلٰىٓ آلِهٖۦ وَصَحْبِهٖۦ وَسَلِّمْ۞ اللَّهُمَّ إني أسْألُكَ بِحَقِّ بِسْمِ اللهِ الرَّحمَنِ الرَّحيم، وبِحُرْمَةِ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحيم، وَبِفَضْلِ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحيم، وَبِعَظَمَةِ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحيم، وَبِجَلالِ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحيم، وَبِجَمَالِ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحيم، وَبِكَمَالِ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحيم، وَبِهَيْبَةِ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحيم، وَبِمَنْزِلَةِ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحيم، وَبِمَلَكُوتِ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحيم، وَبِجَبَرُوتِ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحيم، وَبِكِبْرِيَاءِ بِسْمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحيم، وَبِثَنَاءِ بِسْمِ اللهِ الرَّحمَنِ الرَّحيم، وبِبَهاءِ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحيم، وَبِكَرَامَةِ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحيم، وَبِسُلْطَانِ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحيم، وَبِبَرَكَةِ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحيم، وَبِعِزَّةِ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحيم، وَبِقُوَّةِ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحيم، وَبِقُدْرَةِ بِسْمِ الله الرَّحمنِ الرَّحيم، 

 ഇത്ര വരെ ചൊല്ലിയതിനു ശേഷം എന്തു വേണമെങ്കിലും പടച്ച റബ്ബിനോടു ചോദിച്ചു കൊള്ളുക. എത്ര നേരം വേണേലും ചോദിച്ചു കൊള്ളുക. ആർക്കു വേണ്ടിയാണേലും ചോദിച്ചു കൊള്ളുക.

 ഏതു ഭാഷയിലുമാകാം. അവസാനം ദുആ അവസാനിപ്പിക്കുമ്പോൾ, ഇതാ.. ഇതു മൊഴിഞ്ഞു നിർത്തുക.

وَصَلَّى اللَّهُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلهِ وَصَحْبِهِ وَسَلَّمَ وَالحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ العَالَمِينَ.

 ഇത്ര മതി. ഈ ദുആ പരിപാടി ബിസ്മി എഴുതിയവർക്കും നടത്താവുന്നതാണ്. ബിസ്മിയെ തവസ്സുലാക്കിയുളള ഈ ദുആ ഒരു അടാർപടാർ ദുആയാണ്. സന്നിഗ്ദ ഘട്ടത്തിൽ 786 തവണ ബിസ്മി ചൊല്ലി ഈ ദുആ നടത്തിയാൽ അറിയാം, അതിന്റെ ബിസ്മില്ലാ എഫക്ട്. ഇന്നത്തെ ദിവസം ഭാര്യയെയും കുട്ടികളെയും ഒരുമിച്ചിരുത്തി, എല്ലാവരും കൂടി നൂറ്റിപ്പതിമൂന്നു ബിസ്മി ചൊല്ലി ഈ ദുആ ഇവിടെ പറഞ്ഞവിധം നടത്തുക. നല്ലതേ ഉണ്ടാകൂ - ഇൻശാ അല്ലാഹ്.

 ബിസ്മിയെക്കുറിച്ചുളള വിവരണം പൂർത്തിയായി. നേരത്തെ ആയതുൽകുർസിയെക്കുറിച്ചു പറഞ്ഞിരുന്നു. സാധിക്കുന്നവർ സാധിക്കുന്നതൊക്കെ ചെയ്യുക. ഒന്നിനും കഴിയാത്തവർ ഒന്നിനും കഴിയുന്നില്ലേ എന്നു വിലപിച്ചിരിക്കാതെ എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ ചെയ്യാൻ ശ്രമിക്കുക. കുറഞ്ഞ പക്ഷം ദുആ വർദ്ധിപ്പിക്കുക, സ്വദഖഃ ചെയ്യുക. എന്തായാലും പുതിയൊരു വർഷത്തെ എന്തെങ്കിലുമൊരു പുണ്യ പ്രവർത്തി കൊണ്ട് അവിസ്മരണീയമാക്കുക.

 അല്ലാഹു ﷻ തൗഫീഖ് നല്കട്ടെ..,

ആമീൻ യാ റബ്ബൽ ആലമീൻ

തിരുനബി മകൾ ഫാത്വിമയെ നെഞ്ചത്ത് മുത്തം ചെയ്തു എന്നും . ഫാത്വിമയുടെ നാവ് ചുമ്പിച്ചു എന്നും ഹസൻ ഹുസൈൻ എന്നിവരുടെ തുടക്കിടയിൽ ചുമ്പിച്ചു എന്നും

 

https://www.facebook.com/Aslam-Kamil-Saquafi-Parappanangadi-227211094293475/

തിരുനബി യെ ആക്ഷേപിക്കാൻ ഇസ്ലാമികവിരോധികൾ

കൊണ്ട് വരുന്ന ചില കള്ളത്തരങ്ങൾ കാണുക

 തിരുനബി മകൾ ഫാത്വിമയെ നെഞ്ചത്ത് മുത്തം ചെയ്തു എന്നും . ഫാത്വിമയുടെ നാവ് ചുമ്പിച്ചു എന്നും ഹസൻ ഹുസൈൻ എന്നിവരുടെ തുടക്കിടയിൽ ചുമ്പിച്ചു എന്നും ചില ഗ്രന്തങ്ങളിൽ ഉദ്ധരിച്ചു കാണുന്നു.. യഥാർത്ഥമെന്ത്?

മറുപടി

  1.അത്തരം റിപ്പോർട്ടുകൾ കള്ള കഥകൾ മാത്രമാണന്നും കള്ള നിർമിത ഹദീസുകൾ ഇസ്ലാമിന്റെ ശത്രുക്കൾ നിർമിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്നും മേൽ റിപ്പോർട്ടുകൾ موضوع

കള്ള നിർമിത ഹദീസുകൾ ആണന്നും അത് സ്വീകാര്യമല്ലന്നും

ഇമാം സുയൂത്വി അല്ല ആലിൽ മസ്നൂഅ ഫിൽ അഹാദീസിൽ മൗളൂഅ .

(കള്ള നിർമിത ഹദീസുകളിൽ പറയുന്ന ഗ്രന്തം )

 358 . 359 360 പേജുകളിൽ വിവരിച്ചിട്ടുണ്ട്

2 :കള്ള നിർമിത ഹദീസുകളും അതിന്റെ നിർമിതാക്കളേയും വിവരിക്കുന്ന മറ്റൊരു ഗ്രന്തമായ " അൽ മൗളൂആത്ത് "എന്ന ഇമാം ഇബ്നുൽ ജവ്സി യുടെ ഗ്രന്തം 409 . 410.411 ... പേജുകളിലും മേൽ ഹദീസുകളല്ലാം കള്ള നിർമിതങ്ങളാണന്നും ആരാണ് അതിനെ നിർമിച്ചതന്നും കൃത്യമായി വിവരിച്ചിട്ടുണ്ട്.

3:ഇങ്ങനെ ഒരു സമ്പവം

തിരുനബിയുടെ പേരിലും ഫാത്വിമയുടെ പേരിലും ശത്രുക്കൾ  കള്ളത്തരം വെച്ചുകെട്ടി നിർമിച്ചതാണന്ന് ദഹബി മീസാനുൽ ഇഅതിദാൽ എന്ന ഗ്രന്തം ” (4/460) പേജിൽ പറയുന്നു.

4:ഹാഫിള് ഇബ്നു ഹജർ അസ്ഖലാനീ  ലിസാനുൽ മീസാൻ എന്ന ഗ്രന്തത്തിൽ” (4/460) പറയുന്നു. ഇത് നിർമിച്ച വൻ നിന്ദ്യമാക്കപെട്ടവനാണ് .കാരണം ഫാത്വിമ ബീവി റ ജനിച്ചത് തന്നെ ഇസ്റാഉ മി അറാജിന്റെ വർശങ്ങൾക്ക് മുമ്പാണ്. അന്നാണല്ലോ നിസ്കാരം ഫർളാക്കപെട്ടത് . നിസ്കാരം നിർബന്ധമാക്കുന്നതിന് മുമ്പേ ഫാത്വിമയുടെ ഉമ്മ ഖദീജ ബീവി മരണപ്പെട്ടിരുന്നു.

” (ലിസാനുൽ മീസാൻ 4/460) 

മേൽ ഗ്രന്തങ്ങൾ ഇസ്ലാമിന്റെ ശ്ത്രുക്കളും മറ്റും തിരുനബി സ്വ യെ ഇകയ്ത്താനും മറ്റും  കള്ള നിർമിത ഹദീസുകളും അതിന്റെ നിർമിതാക്കളേയും വിവരിക്കുന്ന ഗ്രന്തമാണ്.

ചോദ്യം

ഒരു വിമർശകൻ ഇങ്ങനെ എഴുതിയതായി കണ്ടു.

തരീഖ് ബഗ്ദാദ് ഒഫ് അൽ-ബാഗ്ദാദി , ഹദീസ്* *നമ്പർ 1739* 

ഇങ്ങനെ പറയുന്നു " ഉർവാ അബ്ന് അൽ-സുബൈർ നിവേദനം... *ആയിഷ ചോദിക്കുന്നു.പ്രവാചകരേ ,.. എന്താണിത്... *ഫാത്തിമ താങ്കളുടെ അടുക്കൽ വരുമ്പോൾ താങ്കൾ  നാക്ക് മുഴുവനായി അവളുടെ വായിക്കകത്തേക്ക് ഇടുന്നത്...

മറുപടി

ചോദ്യത്തിൽ പറയപെട്ട റിപ്പോർട്ടിൽ ഇങ്ങനെ കൂടിയുണ്ട്.

തിരുനബി صلى الله عليه وسلم

. ഫാത്വിമ ബീവി റ ജനിച്ചത് തിരുനബി സ്വ മിഅറാജിന്റെ രാത്രി സ്വർഗത്തിൽ നിന്ന് ഭക്ഷിച്ച പഴം കാരണമായിട്ടാണ് എന്നും അത് കാരണത്താൽ ആണ് നാക്ക് ചുമ്പിക്കുന്നതു എന്നുമുണ്ട്.

പക്ഷെ ഇങ്ങനെ ഒരു സമ്പവം

തിരുനബിയുടെ പേരിലും ഫാത്വിമയുടെ പേരിലും ശത്രുക്കൾ  കള്ളത്തരം വെച്ചുകെട്ടി നിർമിച്ചതാണന്ന് ദഹബി മീസാനുൽ ഇഅതിദാൽ എന്ന ഗ്രന്തം ” (4/460) പേജിൽ പറയുന്നു.

ഹാഫിള് ഇബ്നു ഹജർ അസ്ഖലാനീ  ലിസാനുൽ മീസാൻ എന്ന ഗ്രന്തത്തിൽ” (4/460) പറയുന്നു. ഇത് നിർമിച്ച വൻ നിന്ദ്യമാക്കപെട്ടവനാണ് .കാരണം ഫാത്വിമ ബീവി റ ജനിച്ചത് തന്നെ ഇസ്റാഉ മി അറാജിന്റെ വർശങ്ങൾക്ക് മുമ്പാണ്. അന്നാണല്ലോ നിസ്കാരം ഫർളാക്കപെട്ടത് . നിസ്കാരം നിർബന്ധമാക്കുന്നതിന് മുമ്പേ ഫാത്വിമയുടെ ഉമ്മ ഖദീജ ബീവി മരണപ്പെട്ടിരുന്നു.

” (ലിസാനുൽ മീസാൻ 4/460) 

ഉത് ഉദ്ധരിച്ച ഖത്വീബുൽ ബഗ്ദാദി റ തന്നെ അതിന്റെ റിപ്പോർട്ടരിൽ പെട്ട

ഇത് ഉദ്ധരിച്ച ഖത്വീബുൽ ബഗ്ദാദി താരിഖ്  (5/292-293/

  ൽ തന്നെ ഇത് റിപ്പോർട്ട് ച്ചെയ്ത മുഹമ്മദ് ബ്ന് ഖലീൽ അറിയപെടാത്ത വെക്തിയാണ് എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.

مُحَمَّد بن الخليل مجهول ] .

താരീഖ് ബഗ്ദാദ് 5/292 293

 ഇസ്ലാമിനേയും തിരുനബിയേയും നിസാരപെടുത്തൻ വേണ്ടി 

ഇത്തരം കള്ള നിർമിതമായ കാര്യങ്ങൾ ഇസ്ലാമിന്റെ ശത്രുക്കൾ പലതും കെട്ടിച്ചമച്ചിട്ടുണ്ട് . അവയുടെ നിജസ്തിതി പണ്ഡിതന്മാർ വെക്തമാക്കുകയും കള്ളൻമാരെ പിടികൂടുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. അത് കൊണ്ടാണ് സ്വഹീഹായതും ഹസനായതുമായ ളഈ ഫായതും  നിർമിതമായതുമായ ഹദീസുകളും  വേർത്തിക്കുകയും നിർമിതമായ ഹദീസുകൾ തള്ളപ്പെടുന്നതാണന്ന് പണ്ഡിതന്മാർ പറയുകയും ചെയ്തത് .

സ്വീകരിക്കാൻ പറ്റാത്ത ഹദീസുകൾ ചില പണ്ഡിതൻമാർ അവരുടെ ഗ്രന്തങ്ങളിൽ കൊണ്ട് വന്നത്

ഇത്തരം ചില റിപ്പോർട്ടുകൾ കാണുന്നുണ്ട് എന്ന് വെക്തമാക്കാൻ മാത്രമാണ്.

അതിന്റെ നിജസ്ഥിതി എന്താണന്ന് അവർ തന്നെ ഗ്രന്തങ്ങളിൽ വെക്തമാക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.

ഇത്തരം കള്ള നിർമിതമായ കാര്യങ്ങൾ ശത്രുക്കൾ നിർമിക്കുമെന്ന് തിരുനബി സ്വ തന്നെ പ്രവചിക്കുകയുംവെക്തമാക്കുകയും

ആരെങ്കിലും എന്റെ മേൽ കളവ് നിർമിച്ചു പറഞ്ഞാൽ അവന്റെ ഇരിപ്പിടം നരകത്തിലാണന്ന് വെക്തമാക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.

ഇത്തരം കള്ളത്തരങ്ങൾ ഇസ്ലാമിന്റെ പേരിലും പ്രവാചകന്റെ പേരിലും വെച്ച് കെട്ടി പറഞ്ഞപ്പോൾ പറഞ്ഞവരേയും പറഞ്ഞതിനേയും നെല്ലും പതിരും വേർതിരിച്ചു പണ്ഡിതന്മാർ വെക്തമാക്കി എന്നതാണ് ഇസ്ലാമിന്റെ പ്ര ത്തേകത. ഇസ്ലാമിനെ തകർക്കാൻ വേണ്ടി കള്ള നിർമിത ഹദീസുകൾ  നിർമിച്ചു കൊണ്ടും മറ്റു ഉപദ്രവങ്ങൾ കൊണ്ടും ശത്രുക്കൾ എല്ലാ അടവും പയറ്റിയിട്ടും ഒരു പോറലുമേൽക്കാതെ പ്രഭയോടെ ഇസ്ലാം നിലനിൽക്കുന്നു എന്നതാണ് ഇസ്ലാം ലോക സൃഷ്ടാവിന്റെ യഥാർത്ഥ മതമാണ് എന്നതിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ തെളിവ്. 

എന്നാൽ ഇസ്ലാമല്ലാത്ത മറ്റു മതങ്ങൾ പരിശോധിച്ചാൽ പ്രവാചകന്മാർ പഠിപ്പിച്ച ഏക ദൈവ വിശ്വാസം പോലും മാറ്റം വരുത്തി ത്രിയേകത്വമാണോ ശരി അത് പൈശാചികമാണോ എന്ന് വരെ ആ മത വിശ്വാസികൾ പരസ്പരം തർക്കിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന കാഴ്ച്ചയാണ് നമുക്ക് കാണുന്നത്.

ഇമാം ഇബ്നുൽ ജവ്സി 

,അൽ മൗളൂആത്ത് " എന്ന ഗ്രന്തത്തിന്റെ 410 മുതലുള്ള പേജുകളിൽ പറയുന്നു.

ഈ സംഭവം പറയുന്ന പരമ്പര മൂന്ന് മാർഗത്തിലൂടെ വന്നിട്ടുണ്ട്.

അതിൽ ഒന്നും രണ്ടും പരമ്പരയിൽ സൗബാൻ എന്ന വെക്തിയുണ്ട്. അയാൾ പെരും കള്ളനാണ്.

ദാറഖുത്വനി  ഇമാം റ പറയുന്നു. അയാൾ ഹദീസ് നിർമിക്കുന്ന ആളായിരുന്നു.

ഇബന് അദിയ്യ് പറയുന്നു.

കള്ളത്തരങ്ങൾ പറയുകയും ഹദീസിൽ കളവ് നടത്തുകയും ചെയ്യുന്നയാളാണ് അയാൾ.

ഇബ്നു അബ്ബാസ് റ യിലേക്ക് ചേർത്തി   പറയുന്ന ഹദീസിൽ അബ്സാരി എന്ന വെക്തിയുണ്ട് . അയാൾ ഹദീസ് നിർമിക്കുകയും പെരും കള്ളം പറയുകയും ചെയ്യുന്ന ആളാണ്.

അഇശ റ യിലേക്ക് ചേർത്തി   പറയുന്ന ഹദീസിൽ അഹമദ് ബ്നു അഹ്ജം എന്നയാളുണ്ട് 

ഹദീസ് പണ്ഡിതന്മാർ അയാൾ കളവ് പറയുന്നയാളാണന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.

മറ്റൊരു റൂട്ടിൽ മുഹമ്മദ് ബിന് ഖലീൽ ഉണ്ട് .

ഇബ്നു ഹിബ്ബാൻ റ പറയുന്നു. ഇയാൾ ഹദീസ് നിർമിക്കുന്ന ആളാണ് .

മൂന്നാം റൂട്ടിൽ ഗുലാമു ഖലീൽ ഉണ്ട് അയാൾ ഹദീസ് നിർമിക്കുന്നയാളും പച്ചക്കളവ് പറയുന്നയാളുമാണ്.

നാലാം റൂട്ടിൽ അബൂഖതാദയുണ്ട് അയാളുടെ ഹദീസിൽ കടത്തി കൂട്ടിയിട്ടുണ്ട്

യഹിയ ബ്നു മഈൻ റ പറയുന്നു .അബൂഖത ഒന്നുമല്ലാത്ത (അസ്വീകാര്യനാണ് ) യാളാണ്

ഇമാം നസാഈ പറയുന്നു അദ്ധേഹം ഹദീസിൽ തള്ളപെടുന്നയാളാണ്.

ഇമാം ബുഖാരി പറയുന്നു.

ഹദീസ് പണ്ഡിതന്മാർ അയാളെ ഉപേക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു.

മൗളൂആത്ത് ഇബ്നുൽ ജവ്സി 411 - 414

........................................

തിരുനബി സ്വ നോമ്പനുഷ്ടിച്ചു കൊണ്ട് ആ ഇശ റ യുടെ  നാക്ക് ഊമ്പാറുണ്ട് എന്ന റിപ്പോർട്ട് സ്വഹീഹാണോ ?

മറുപടി :

ഇവിടെ സ്വന്തം ഭാര്യയുടെ നാക്ക് ചുമ്പിക്കുന്നത് കുറ്റമല്ലങ്കിലും അതും വിമർശകർ എടുത്തുദ്ധരിക്കാറുണ്ട്.

നോമ്പ് നോറ്റിരിക്കെ അങ്ങനെ ചെയ്യാമോ എന്നാണ് ?

അതിന്റെ മറുപടി ഈ സംഭവം ദുർബലമായ റിപ്പോർട്ടാണ് എന്നതാണ്.

അത് ളഈഫാണന്ന് 

1:ഫത്ഹുൽ ബാരി  കിതാബു സൗമ് പേ: 179/ 4

2 അത്തൽഖീസ് ഹാഫിള് ഇബ്നു ഹജർ പേ:424

3: നസ്വബുൽറായ By സൈലഗി :പേ:150 / 6

തുടങ്ങി ഗ്രന്തങ്ങളിൽ

 പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. 

*അസ് ലം കാമിൽ സഖാഫി

പരപ്പനങ്ങാടി*

وفي فتح الباري179/ 4

انَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ يُقَبِّلُهَا وَهُوَ صَائِمٌ وَيَمُصُّ لِسَانَهَا.))

تنبيه ) : روى أبو داود وحده من طريق مصدع بن يحيى عن عائشة أن النبي - صلى الله عليه وسلم - كان يقبلها ويمص لسانها وإسناده ضعيف ، ولو صح فهو محمول على من لم يبتلع ريقه الذي خالط ريقها ، والله أعلم . فتح البار179/ 4 

قال الحافظ في التلخيص424

وفي إسناده أبو يحيى المعرقب وهو ضعيف

وقال الزيلعي في نصب الراية 150/6

انَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ يُقَبِّلُهَا وَهُوَ صَائِمٌ وَيَمُصُّ لِسَانَهَا.))

وهو حديث ضعيف قال ابن عدي: ويمص لسانها لا يقوله إلا محمد بن دينار وقد ضعفه يحيى بن معين وسعد بن أوس قال ابن معين فيه أيضا: بصري ضعيف وقال عبد الحق في " أحكامه ": هذا حديث لا يصح فإن ابن دينار وابن أوس لا يحتج بهما وقال ابن الأعرابي: بلغني عن أبي داود قال: هذا الحديث غير صحيح انتهى كلام عبد الحق. وأعله ابن القطان في " كتابه " بمصدع فقط وقال: قال السعدي: كان مصدع زائغا حائدا عن الطريق - يعني في التشيع - وتعقب بأنه أخرج له مسلم في " صحيحه " وقال ابن الجوزي في " العلل المتناهية ": محمد بن دينار وسعد بن أوس ومصدع ضعفاء بمرة انتهى

وفي موضوعات ابن الجوزي

 

وأما حديث ابن عباس أنبأنا يحيى بن على المدبر قال أنبأنا أبو منصور محمد ابن محمد بن عبد العزيز العكبرى حدثنا أبو أحمد عبيدالله بن محمد الفرضى أنبأنا جعفر بن محمد الخواص حدثنى الحسن بن عبيدالله الابزارى حدثنى إبراهيم بن

سعيد حدثنى المأمون عن الرشيد عن المهدى عن المنصور عن أبيه عن جده عن

ابن عباس قال: " كان النبي صلى الله عليه وسلم يكثر قبل فاطمة، فقالت عائشة يا نبى الله تكثر قبل فاطمة، فقال لها النبي صلى الله عليه وسلم: ليلة أسرى بى دخلت الجنة فأطعمني من جميع ثمارها فصار ماء في صلبى، فحملت خديجة بفاطمة، فإذا اشتقت إلى تلك الثمار قبلت فاطمة فأصيب من رائحتها تلك الثمار التى أكلتها ".

وأما حديث عائشة فله أربعة طرق: الطريق الاول: أنبأنا هبة الله بن محمد بن الحصين أنبأنا أبو طالب محمد بن محمد بن غيلان أنبأنا إبراهيم بن محمد المزكى حدثنا عبدالله بن أحمد بن عاصم أنبأنا أحمد بن الا حجم المروزى حدثنا أبو معاذ النحوي عن هشام بن عروة عن أبيه عن عائشة قالت " قلت يا رسول الله مالك إذا قبلت فاطمه جعلت لسانك في فمها كأنك تريد أن تلعقها عسلا ؟ قال: يا عائشة إنه لما أسرى بى إلى السماء اخلني [ أدخلني ] جبريل الجنة فناولني تفاحة فأكلتها فصارت نطفة في صلبى فلما نزلت من السماء واقعت خديجة، ففاطمة من تلك النطفة كلما اشتقت إلى الجنة قبلتها ".

الطريق الثاني: أنبأنا عبدالرحمن بن محمد القزاز أنبأنا أحمد بن على بن ثابت أنبأنا محمد بن أحمد بن رزق حدثنا أبو الحسين أحمد بن محمد بن عقيل الفقه حدثنا أبو بكر عبدالله بن محمد بن طرخان حدثنا محمد بن الخليل البلخى حدثنا أبو بدر شجاع بن الوليد السكوني عن هشام بن عروة عن أبيه عن عائشة قالت " قلت يا رسول الله مالك إذا جاءت فاطمة فقبلتها تجعل لسانك في فيها كله كأنك تريد أن تلعقها عسلا ؟ قال: نعم يا عائشة إنى لما أسرى بى إلى السماء أدخلني جبريل

الجنة فناولني منها تفاحة فأكلتها فصارت نطفة في صلبى، فلما نزلت واقعت خديجة، ففاطمة من تلك النطفة وهى حوراء إنسية كلما اشتقت إلى الجنة قبلتها ".

الطريق الثالث: أنبأنا عبدالرحمن بن محمد أنبأنا أبو بكر محمد بن على الخياط أنبأنا أحمد بن محمد بن درست أنبأنا أبو الحسين عمر بن الحسن الاشنانى حدثنا أبو عبد الله الحسين بن محمد بن حاتم بن عبيدالله العجل [ العجلى ] حدثنا عبد العزيز بن عبدالله الهاشمي قال: كنت أنا وأبو علي القوقسانى في جماعة فيهم غلام خليل فذكروا فاطمة، فقال غلام خليل: حدثنى حسين بن حاتم حدثنا سفيان بن عيينة عن هشام بن عروة عن أبيه عن عائشة قالت " قلت يا رسول الله مالى أراك إذا قبلت فاطمة أدخلت لسانك في فيها كأنك تريد أن تلعقها عسلا ؟ قال: نعم إن جبريل الروح الامين نزل إى بعنقود قطف من الجنة فأكلت وجامعت خديجة، فولدت فاطمة، فإذا اشتقت إلى الجنة قبلتها فهى حوراء إنسية ".

قال فقال عبد العزيز: لا إله إلا الله هذا عن رسول الله صلى الله عليه وسلم بهذا الاسناد، والله لا كتبته إلا قائما على رجلى ولا كتبته إلا في رقة تهامية بماء الذهب.

قال فقام على رجليه وجاءوه بورقة تهامية وبماء الذهب فكتب الحديث.

الطريق الرابع: أنبأنا محمد بن أبى طاهر أنبأنا الحسن بن على عن أبى الحسن الدارقطني عن أبى حاتم البستى حدثنا محمد بن العباس الدمشقي حدثنا عبدالله بن ثابت بن حسان الهاشمي حدثنا عبدالله بن واقد أبو قتادة الحرانى عن سفيان الثوري عن هشام بن عروة عن عائشة " أن النبي صلى الله عليه وسلم كان كثيرا ما يقبل نحر فاطمة، فقلت: يا رسول الله أراك تفعل شيئا لم تفعله شيئا لم تفعله.

قال:

أو ما علمت يا حميراء أن الله عزوجل لما أسرى بى إلى السماء أمر جبريل فأدخلني الجنة ووقفني على شجرة ما رأيت أطيب منها رائحها ولا أطيب ثمرا، فأقبل جبريل يفرك ويطعمني، فخلق الله عزوجل في صلبى منها نطفة، فلما صرت إلى الدنيا واقعت خديجة فحملت بفاطمة، كلما اشتقت إلى رائحة تلك الشجرة شمعت نحر فاطمة فوجدت رائحة تلك الشجرة منها وأنها ليست من نساء أهل الدنيا، ولا تعتل كما يعتل أهل الدنيا ".

هذا حديث موضوع لا يشك المبتدئ في العلم في وضعه فكيف بالمتبحر.

ولقد كان الذى وضعه أجهل الجهال بالنقل والتاريخ، فإن فاطمة ولدت قبل النبوة بخمس سنين، وقد تلقفه منه جماعة أجهل منه فتعددت طرقه، وذكره الاسراء كان أشد لفضيحته فإن الاسراء كان قبل الهجرة بسنة بعد موت خديجة، فلما هاجر أقام بالمدينة عشر سنين، فعلى قول من وضع هذا الحديث يكون لفاطمة يوم مات النبي صلى الله عليه وسلم عشر سنين وأشهر، وأين الحسن والحسين وهما يرويان عن رسول الله صلى الله عليه وسلم، وقد كان لفاطمة من العمر ليلة المعراج سبع عشرة سنة، فسبحان من فضح هذا الجاهل الواضع، على يد نفسه.

ولقد عجبت من الدارقطني كيف خرج هذا الحديث لابن غيلان ثم خرجه لابي بكر الشافعي أتراه أعجبته صحته ؟ ثم لم يتكلم عليه ولم يبين أنه موضوع، وغاية ما يعتذر به أن يقول هذا لا يخفى عن العلماء، وإنما لا يخفى على العلماء.

فمن أين يعلم الجهال الذين يسمعون هذا وكيف يصنع بقول النبي صلى الله عليه وسلم: " من روى عنه حديثا يرى أنه كذب فهو أحد الكاذبين ".

وإنما يذكر العلماء مثل هذا في كتب الجرح والتعديل ليبينوا حال وضعه فأما في المنتقى والتخريج فذكره قبيح إلا أن يتكلموا عليه. موضوعات ابن الجوزي 413

........

وفي الللالي المصنوعة للسيوطي259

 في الخطيب أنبأنا محمد بن أحمد بن رزق حدثنا أبو الحسين أحمد بن محمد بن عقيل بن أزهر بن عقيل الفقيه الشافعي حدثنا أبو بکر عبدالله بن محمد بن على بن طرخان حدثنا محمد بن خليل البلخي حدثنا أبو بدر ۳۹۳ مناقب الخلفاء الأربعة شجاع بن الوليد السكري عن هشام بن عروة عن أبيه عن عائشة قال قلت يارسول الله مالك إذا جاءت فاطمة قبلتها حتى تجعل لسانك في فيها كله كأنك تريد أن تلعقها عسلا قال نعم ياعائشة إني لما أسرى بي إلى السماء أدخلني جبريل الجنة فناولی منها تفاحة فأكلتها فصارت نطفة في صلبي ولما نزلت واقعت خديجة ففاطمة من تلك النطفة وهي حوراء أنسية كلما اشتقت إلى الجنة قبلتها 

، موضوع : قال الخطيب محمد ابن الجليل مجهول

 وقال المؤلف كذاب يضع وفاطمة ولدت قبل النبوة بخمس سنين ( قلت ) وكذا قال في الميزان هذا موضوع قال في اللسان وكان الذي وضعه خذل وإلا ففاطمة ولدت قبل الإسراء بمدة فإن الصلاة فرضت ليلة الإسراء وقد صح أن خديجة ماتت قبل أن تفرض الصلاة والله أعلم

 ( أخبرنا عبد الرحمن بن محمد أنبأنا أبو بكر محمد بن على الخياط أنبأنا أحمد بن محمد بن در ست أنبأنا أبو الحسين عمر ابن الحسن الأشناني حدثنا عبد الله الحسين بن محمد بن حاتم بن عبيد العجلى حدثنا عبد العزيز بن عبد الله الهاشمي غلام خليل حدثنا حسين بن حاتم حدثنا سفيان بن عيينة عن هشام عن أبيه عن عائشة قالت قلت يارسول الله مالي أراك إذا قبلت فاطمة أدخلت لسانك في فمها كأنك تريد أن تلعقها عسلا قال نعم إن جبريل نزل إلى بقطف من الجنة فأكلت وجامعت خديجة فولدت فاطمة فإذا اشتقت إلى الجنة قبلتها فهي حوراء أنسية : علام خليل كذا

 في أبو طالب بن غيلان في فرائد تخريج الدارقطی أنبأنا إبراهيم بن محمد المزكي حدثنا عبد الله بن أحمد بن عاصي أنبأنا أحمد بن الأحجم المروزی حدثنا أبو معاذ النحوى عن هشام بن عروة

به من حسام عن ابيه من نه لسه و نعت ست ترا " به " ليا = = = فاطمة أدخلت لسانك في فها كأنك تريد أن تلعقها عسلا قال نعم إن جبريل نزل إلى بقطف من الجنة فأكلت وجامعت خديجة فولدت فاطمة فإذا اشتقت إلى الجنة قبلتها فهي حوراء أنسية : علام خليل كذاب و أبو طالب بن غيلان في فراند تخريج الدارقطی أنبأنا إبراهيم بن محمد المزكي حدثنا عبد الله بن أحمد بن عاصم أنه أنبأنا أحمد بن الأحجم المروزی ، حدثنا أبو معاذ النحوى عن هشام بن عروة عن أبيه عن عائشة قالت قلت يارسول الله مالك إذا قبلت فاطمة جعلت لسانك في فمها كأنك تريد أن تلعقبا علا فقال ياعائشة إنه لما أسرى بي إلى السماء أدخلني جبريل الجنة فناولني تفاحة فأكلتها فصارت نطفة في صلبي فلما نزلت من السماء واقعت خديجة ففاطمة . من تلك النطفة كلما اشتقت إلى الجنة قبلتها أحمد بن الأحجم كذاب وابن حبان و أنبأنا محمد بن العباس الدمشقي حدثنا عبد الله

 ابن ثابت بن حسان الهاشمي حدثنا عبد الله بن واقد أبو قتادة الجراحي عن سفيان الثوري عن هشام بن عروة عن أبيه عن عائشة أن النبي كان كثيرا مايقبل نحو فاطمة فقلت يارسول الله أراك تفعل شيئا لم تفعله قال أو ماعلمت يا حميراء أن الله عز وجل لما أسرى بي إلى السماء أمر جبريل فأدخلني الجنة ووقفني على شجرة مارأیت أطيب منها رائحة ولا أطيب ثمرة فأقبل جبريل يفرك ويطعمني خلق الله في صلبي منها نطفة فلما صرت إلى الدنيا واقعت خديجة فملت بفاطمة كلما اشتقت إلى الجنة ورائعة تلك الشجرة شمت نمر فاطمة فوجدت رائحة تلك الشجرة منها وأنها ليست من نساء أهل الدنيا ولا تضل كما يضل نساء أهل الدنيا : عبد الله ابن واقد متروك ( قلت ) قال الذهبي في الميزان هذا حديث موضوع مهتوك الحال أو ما اعتقد أن أبا قتادة رواه قال ثم وجدت له إسناد آخر رواه الطبراني عن عبد الله بن سعيد الرقي عن أحمد بن أبي شيبة الرهاوي عن أبي قتادة فهو الآفة والله أعلم 

اللآلىء المصنوعة في الأحاديث الموضوعة359

*അസ് ലം കാമിൽ സഖാഫി

പരപ്പനങ്ങാടി*

തിരുനബി മകൾ ഫാത്വിമയെ നെഞ്ചത്ത് മുത്തം ചെയ്തു എന്നും . ഫാത്വിമയുടെ നാവ് ചുമ്പിച്ചു എന്നും ഹസൻ ഹുസൈൻ എന്നിവരുടെ തുടക്കിടയിൽ ചുമ്പിച്ചു എന്നും ചില ഗ്രന്തങ്ങളിൽ ഉദ്ധരിച്ചു കാണുന്നു.. യഥാർത്ഥമെന്ത്?

 

https://www.facebook.com/Aslam-Kamil-Saquafi-Parappanangadi-227211094293475/

തിരുനബി യെ ആക്ഷേപിക്കാൻ ഇസ്ലാമികവിരോധികൾ

കൊണ്ട് വരുന്ന ചില കള്ളത്തരങ്ങൾ കാണുക

 തിരുനബി മകൾ ഫാത്വിമയെ നെഞ്ചത്ത് മുത്തം ചെയ്തു എന്നും . ഫാത്വിമയുടെ നാവ് ചുമ്പിച്ചു എന്നും ഹസൻ ഹുസൈൻ എന്നിവരുടെ തുടക്കിടയിൽ ചുമ്പിച്ചു എന്നും ചില ഗ്രന്തങ്ങളിൽ ഉദ്ധരിച്ചു കാണുന്നു.. യഥാർത്ഥമെന്ത്?

മറുപടി

  1.അത്തരം റിപ്പോർട്ടുകൾ കള്ള കഥകൾ മാത്രമാണന്നും കള്ള നിർമിത ഹദീസുകൾ ഇസ്ലാമിന്റെ ശത്രുക്കൾ നിർമിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്നും മേൽ റിപ്പോർട്ടുകൾ موضوع

കള്ള നിർമിത ഹദീസുകൾ ആണന്നും അത് സ്വീകാര്യമല്ലന്നും

ഇമാം സുയൂത്വി അല്ല ആലിൽ മസ്നൂഅ ഫിൽ അഹാദീസിൽ മൗളൂഅ .

(കള്ള നിർമിത ഹദീസുകളിൽ പറയുന്ന ഗ്രന്തം )

 358 . 359 360 പേജുകളിൽ വിവരിച്ചിട്ടുണ്ട്

2 :കള്ള നിർമിത ഹദീസുകളും അതിന്റെ നിർമിതാക്കളേയും വിവരിക്കുന്ന മറ്റൊരു ഗ്രന്തമായ " അൽ മൗളൂആത്ത് "എന്ന ഇമാം ഇബ്നുൽ ജവ്സി യുടെ ഗ്രന്തം 409 . 410.411 ... പേജുകളിലും മേൽ ഹദീസുകളല്ലാം കള്ള നിർമിതങ്ങളാണന്നും ആരാണ് അതിനെ നിർമിച്ചതന്നും കൃത്യമായി വിവരിച്ചിട്ടുണ്ട്.

3:ഇങ്ങനെ ഒരു സമ്പവം

തിരുനബിയുടെ പേരിലും ഫാത്വിമയുടെ പേരിലും ശത്രുക്കൾ  കള്ളത്തരം വെച്ചുകെട്ടി നിർമിച്ചതാണന്ന് ദഹബി മീസാനുൽ ഇഅതിദാൽ എന്ന ഗ്രന്തം ” (4/460) പേജിൽ പറയുന്നു.

4:ഹാഫിള് ഇബ്നു ഹജർ അസ്ഖലാനീ  ലിസാനുൽ മീസാൻ എന്ന ഗ്രന്തത്തിൽ” (4/460) പറയുന്നു. ഇത് നിർമിച്ച വൻ നിന്ദ്യമാക്കപെട്ടവനാണ് .കാരണം ഫാത്വിമ ബീവി റ ജനിച്ചത് തന്നെ ഇസ്റാഉ മി അറാജിന്റെ വർശങ്ങൾക്ക് മുമ്പാണ്. അന്നാണല്ലോ നിസ്കാരം ഫർളാക്കപെട്ടത് . നിസ്കാരം നിർബന്ധമാക്കുന്നതിന് മുമ്പേ ഫാത്വിമയുടെ ഉമ്മ ഖദീജ ബീവി മരണപ്പെട്ടിരുന്നു.

” (ലിസാനുൽ മീസാൻ 4/460) 

മേൽ ഗ്രന്തങ്ങൾ ഇസ്ലാമിന്റെ ശ്ത്രുക്കളും മറ്റും തിരുനബി സ്വ യെ ഇകയ്ത്താനും മറ്റും  കള്ള നിർമിത ഹദീസുകളും അതിന്റെ നിർമിതാക്കളേയും വിവരിക്കുന്ന ഗ്രന്തമാണ്.

ചോദ്യം

ഒരു വിമർശകൻ ഇങ്ങനെ എഴുതിയതായി കണ്ടു.

തരീഖ് ബഗ്ദാദ് ഒഫ് അൽ-ബാഗ്ദാദി , ഹദീസ്* *നമ്പർ 1739* 

ഇങ്ങനെ പറയുന്നു " ഉർവാ അബ്ന് അൽ-സുബൈർ നിവേദനം... *ആയിഷ ചോദിക്കുന്നു.പ്രവാചകരേ ,.. എന്താണിത്... *ഫാത്തിമ താങ്കളുടെ അടുക്കൽ വരുമ്പോൾ താങ്കൾ  നാക്ക് മുഴുവനായി അവളുടെ വായിക്കകത്തേക്ക് ഇടുന്നത്...

മറുപടി

ചോദ്യത്തിൽ പറയപെട്ട റിപ്പോർട്ടിൽ ഇങ്ങനെ കൂടിയുണ്ട്.

തിരുനബി صلى الله عليه وسلم

. ഫാത്വിമ ബീവി റ ജനിച്ചത് തിരുനബി സ്വ മിഅറാജിന്റെ രാത്രി സ്വർഗത്തിൽ നിന്ന് ഭക്ഷിച്ച പഴം കാരണമായിട്ടാണ് എന്നും അത് കാരണത്താൽ ആണ് നാക്ക് ചുമ്പിക്കുന്നതു എന്നുമുണ്ട്.

പക്ഷെ ഇങ്ങനെ ഒരു സമ്പവം

തിരുനബിയുടെ പേരിലും ഫാത്വിമയുടെ പേരിലും ശത്രുക്കൾ  കള്ളത്തരം വെച്ചുകെട്ടി നിർമിച്ചതാണന്ന് ദഹബി മീസാനുൽ ഇഅതിദാൽ എന്ന ഗ്രന്തം ” (4/460) പേജിൽ പറയുന്നു.

ഹാഫിള് ഇബ്നു ഹജർ അസ്ഖലാനീ  ലിസാനുൽ മീസാൻ എന്ന ഗ്രന്തത്തിൽ” (4/460) പറയുന്നു. ഇത് നിർമിച്ച വൻ നിന്ദ്യമാക്കപെട്ടവനാണ് .കാരണം ഫാത്വിമ ബീവി റ ജനിച്ചത് തന്നെ ഇസ്റാഉ മി അറാജിന്റെ വർശങ്ങൾക്ക് മുമ്പാണ്. അന്നാണല്ലോ നിസ്കാരം ഫർളാക്കപെട്ടത് . നിസ്കാരം നിർബന്ധമാക്കുന്നതിന് മുമ്പേ ഫാത്വിമയുടെ ഉമ്മ ഖദീജ ബീവി മരണപ്പെട്ടിരുന്നു.

” (ലിസാനുൽ മീസാൻ 4/460) 

ഉത് ഉദ്ധരിച്ച ഖത്വീബുൽ ബഗ്ദാദി റ തന്നെ അതിന്റെ റിപ്പോർട്ടരിൽ പെട്ട

ഇത് ഉദ്ധരിച്ച ഖത്വീബുൽ ബഗ്ദാദി താരിഖ്  (5/292-293/

  ൽ തന്നെ ഇത് റിപ്പോർട്ട് ച്ചെയ്ത മുഹമ്മദ് ബ്ന് ഖലീൽ അറിയപെടാത്ത വെക്തിയാണ് എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.

مُحَمَّد بن الخليل مجهول ] .

താരീഖ് ബഗ്ദാദ് 5/292 293

 ഇസ്ലാമിനേയും തിരുനബിയേയും നിസാരപെടുത്തൻ വേണ്ടി 

ഇത്തരം കള്ള നിർമിതമായ കാര്യങ്ങൾ ഇസ്ലാമിന്റെ ശത്രുക്കൾ പലതും കെട്ടിച്ചമച്ചിട്ടുണ്ട് . അവയുടെ നിജസ്തിതി പണ്ഡിതന്മാർ വെക്തമാക്കുകയും കള്ളൻമാരെ പിടികൂടുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. അത് കൊണ്ടാണ് സ്വഹീഹായതും ഹസനായതുമായ ളഈ ഫായതും  നിർമിതമായതുമായ ഹദീസുകളും  വേർത്തിക്കുകയും നിർമിതമായ ഹദീസുകൾ തള്ളപ്പെടുന്നതാണന്ന് പണ്ഡിതന്മാർ പറയുകയും ചെയ്തത് .

സ്വീകരിക്കാൻ പറ്റാത്ത ഹദീസുകൾ ചില പണ്ഡിതൻമാർ അവരുടെ ഗ്രന്തങ്ങളിൽ കൊണ്ട് വന്നത്

ഇത്തരം ചില റിപ്പോർട്ടുകൾ കാണുന്നുണ്ട് എന്ന് വെക്തമാക്കാൻ മാത്രമാണ്.

അതിന്റെ നിജസ്ഥിതി എന്താണന്ന് അവർ തന്നെ ഗ്രന്തങ്ങളിൽ വെക്തമാക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.

ഇത്തരം കള്ള നിർമിതമായ കാര്യങ്ങൾ ശത്രുക്കൾ നിർമിക്കുമെന്ന് തിരുനബി സ്വ തന്നെ പ്രവചിക്കുകയുംവെക്തമാക്കുകയും

ആരെങ്കിലും എന്റെ മേൽ കളവ് നിർമിച്ചു പറഞ്ഞാൽ അവന്റെ ഇരിപ്പിടം നരകത്തിലാണന്ന് വെക്തമാക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.

ഇത്തരം കള്ളത്തരങ്ങൾ ഇസ്ലാമിന്റെ പേരിലും പ്രവാചകന്റെ പേരിലും വെച്ച് കെട്ടി പറഞ്ഞപ്പോൾ പറഞ്ഞവരേയും പറഞ്ഞതിനേയും നെല്ലും പതിരും വേർതിരിച്ചു പണ്ഡിതന്മാർ വെക്തമാക്കി എന്നതാണ് ഇസ്ലാമിന്റെ പ്ര ത്തേകത. ഇസ്ലാമിനെ തകർക്കാൻ വേണ്ടി കള്ള നിർമിത ഹദീസുകൾ  നിർമിച്ചു കൊണ്ടും മറ്റു ഉപദ്രവങ്ങൾ കൊണ്ടും ശത്രുക്കൾ എല്ലാ അടവും പയറ്റിയിട്ടും ഒരു പോറലുമേൽക്കാതെ പ്രഭയോടെ ഇസ്ലാം നിലനിൽക്കുന്നു എന്നതാണ് ഇസ്ലാം ലോക സൃഷ്ടാവിന്റെ യഥാർത്ഥ മതമാണ് എന്നതിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ തെളിവ്. 

എന്നാൽ ഇസ്ലാമല്ലാത്ത മറ്റു മതങ്ങൾ പരിശോധിച്ചാൽ പ്രവാചകന്മാർ പഠിപ്പിച്ച ഏക ദൈവ വിശ്വാസം പോലും മാറ്റം വരുത്തി ത്രിയേകത്വമാണോ ശരി അത് പൈശാചികമാണോ എന്ന് വരെ ആ മത വിശ്വാസികൾ പരസ്പരം തർക്കിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന കാഴ്ച്ചയാണ് നമുക്ക് കാണുന്നത്.

ഇമാം ഇബ്നുൽ ജവ്സി 

,അൽ മൗളൂആത്ത് " എന്ന ഗ്രന്തത്തിന്റെ 410 മുതലുള്ള പേജുകളിൽ പറയുന്നു.

ഈ സംഭവം പറയുന്ന പരമ്പര മൂന്ന് മാർഗത്തിലൂടെ വന്നിട്ടുണ്ട്.

അതിൽ ഒന്നും രണ്ടും പരമ്പരയിൽ സൗബാൻ എന്ന വെക്തിയുണ്ട്. അയാൾ പെരും കള്ളനാണ്.

ദാറഖുത്വനി  ഇമാം റ പറയുന്നു. അയാൾ ഹദീസ് നിർമിക്കുന്ന ആളായിരുന്നു.

ഇബന് അദിയ്യ് പറയുന്നു.

കള്ളത്തരങ്ങൾ പറയുകയും ഹദീസിൽ കളവ് നടത്തുകയും ചെയ്യുന്നയാളാണ് അയാൾ.

ഇബ്നു അബ്ബാസ് റ യിലേക്ക് ചേർത്തി   പറയുന്ന ഹദീസിൽ അബ്സാരി എന്ന വെക്തിയുണ്ട് . അയാൾ ഹദീസ് നിർമിക്കുകയും പെരും കള്ളം പറയുകയും ചെയ്യുന്ന ആളാണ്.

അഇശ റ യിലേക്ക് ചേർത്തി   പറയുന്ന ഹദീസിൽ അഹമദ് ബ്നു അഹ്ജം എന്നയാളുണ്ട് 

ഹദീസ് പണ്ഡിതന്മാർ അയാൾ കളവ് പറയുന്നയാളാണന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.

മറ്റൊരു റൂട്ടിൽ മുഹമ്മദ് ബിന് ഖലീൽ ഉണ്ട് .

ഇബ്നു ഹിബ്ബാൻ റ പറയുന്നു. ഇയാൾ ഹദീസ് നിർമിക്കുന്ന ആളാണ് .

മൂന്നാം റൂട്ടിൽ ഗുലാമു ഖലീൽ ഉണ്ട് അയാൾ ഹദീസ് നിർമിക്കുന്നയാളും പച്ചക്കളവ് പറയുന്നയാളുമാണ്.

നാലാം റൂട്ടിൽ അബൂഖതാദയുണ്ട് അയാളുടെ ഹദീസിൽ കടത്തി കൂട്ടിയിട്ടുണ്ട്

യഹിയ ബ്നു മഈൻ റ പറയുന്നു .അബൂഖത ഒന്നുമല്ലാത്ത (അസ്വീകാര്യനാണ് ) യാളാണ്

ഇമാം നസാഈ പറയുന്നു അദ്ധേഹം ഹദീസിൽ തള്ളപെടുന്നയാളാണ്.

ഇമാം ബുഖാരി പറയുന്നു.

ഹദീസ് പണ്ഡിതന്മാർ അയാളെ ഉപേക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു.

മൗളൂആത്ത് ഇബ്നുൽ ജവ്സി 411 - 414

തിരുനബി സ്വ നോമ്പനുഷ്ടിച്ചു കൊണ്ട് ആ ഇശ റ യുടെ  നാക്ക് ഊമ്പാറുണ്ട് എന്ന റിപ്പോർട്ട് സ്വഹീഹാണോ ?

മറുപടി

അത് ളഈഫാണന്ന് .

1:ഫത്ഹുൽ ബാരി  കിതാബു സൗമ് പേ: 179/ 4

2 അത്തൽഖീസ് ഹാഫിള് ഇബ്നു ഹജർ പേ:424

3: നസ്വബുൽറായ By സൈലഗി :പേ:150 / 6

തുടങ്ങി ഗ്രന്തങ്ങളിൽ

 പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. 

*അസ് ലം കാമിൽ സഖാഫി

പരപ്പനങ്ങാടി*

وفي فتح الباري179/ 4

انَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ يُقَبِّلُهَا وَهُوَ صَائِمٌ وَيَمُصُّ لِسَانَهَا.))

تنبيه ) : روى أبو داود وحده من طريق مصدع بن يحيى عن عائشة أن النبي - صلى الله عليه وسلم - كان يقبلها ويمص لسانها وإسناده ضعيف ، ولو صح فهو محمول على من لم يبتلع ريقه الذي خالط ريقها ، والله أعلم . فتح البار179/ 4 

......... .. ..........................

((انَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ يُقَبِّلُهَا وَهُوَ صَائِمٌ وَيَمُصُّ لِسَانَهَا.))

قال الحافظ في التلخيص424

وفي إسناده أبو يحيى المعرقب وهو ضعيف

وقال الزيلعي في نصب الراية 150/6

انَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ يُقَبِّلُهَا وَهُوَ صَائِمٌ وَيَمُصُّ لِسَانَهَا.))

وهو حديث ضعيف قال ابن عدي: ويمص لسانها لا يقوله إلا محمد بن دينار وقد ضعفه يحيى بن معين وسعد بن أوس قال ابن معين فيه أيضا: بصري ضعيف وقال عبد الحق في " أحكامه ": هذا حديث لا يصح فإن ابن دينار وابن أوس لا يحتج بهما وقال ابن الأعرابي: بلغني عن أبي داود قال: هذا الحديث غير صحيح انتهى كلام عبد الحق. وأعله ابن القطان في " كتابه " بمصدع فقط وقال: قال السعدي: كان مصدع زائغا حائدا عن الطريق - يعني في التشيع - وتعقب بأنه أخرج له مسلم في " صحيحه " وقال ابن الجوزي في " العلل المتناهية ": محمد بن دينار وسعد بن أوس ومصدع ضعفاء بمرة انتهى

وفي موضوعات ابن الجوزي

 

وأما حديث ابن عباس أنبأنا يحيى بن على المدبر قال أنبأنا أبو منصور محمد ابن محمد بن عبد العزيز العكبرى حدثنا أبو أحمد عبيدالله بن محمد الفرضى أنبأنا جعفر بن محمد الخواص حدثنى الحسن بن عبيدالله الابزارى حدثنى إبراهيم بن

سعيد حدثنى المأمون عن الرشيد عن المهدى عن المنصور عن أبيه عن جده عن

ابن عباس قال: " كان النبي صلى الله عليه وسلم يكثر قبل فاطمة، فقالت عائشة يا نبى الله تكثر قبل فاطمة، فقال لها النبي صلى الله عليه وسلم: ليلة أسرى بى دخلت الجنة فأطعمني من جميع ثمارها فصار ماء في صلبى، فحملت خديجة بفاطمة، فإذا اشتقت إلى تلك الثمار قبلت فاطمة فأصيب من رائحتها تلك الثمار التى أكلتها ".

وأما حديث عائشة فله أربعة طرق: الطريق الاول: أنبأنا هبة الله بن محمد بن الحصين أنبأنا أبو طالب محمد بن محمد بن غيلان أنبأنا إبراهيم بن محمد المزكى حدثنا عبدالله بن أحمد بن عاصم أنبأنا أحمد بن الا حجم المروزى حدثنا أبو معاذ النحوي عن هشام بن عروة عن أبيه عن عائشة قالت " قلت يا رسول الله مالك إذا قبلت فاطمه جعلت لسانك في فمها كأنك تريد أن تلعقها عسلا ؟ قال: يا عائشة إنه لما أسرى بى إلى السماء اخلني [ أدخلني ] جبريل الجنة فناولني تفاحة فأكلتها فصارت نطفة في صلبى فلما نزلت من السماء واقعت خديجة، ففاطمة من تلك النطفة كلما اشتقت إلى الجنة قبلتها ".

الطريق الثاني: أنبأنا عبدالرحمن بن محمد القزاز أنبأنا أحمد بن على بن ثابت أنبأنا محمد بن أحمد بن رزق حدثنا أبو الحسين أحمد بن محمد بن عقيل الفقه حدثنا أبو بكر عبدالله بن محمد بن طرخان حدثنا محمد بن الخليل البلخى حدثنا أبو بدر شجاع بن الوليد السكوني عن هشام بن عروة عن أبيه عن عائشة قالت " قلت يا رسول الله مالك إذا جاءت فاطمة فقبلتها تجعل لسانك في فيها كله كأنك تريد أن تلعقها عسلا ؟ قال: نعم يا عائشة إنى لما أسرى بى إلى السماء أدخلني جبريل

الجنة فناولني منها تفاحة فأكلتها فصارت نطفة في صلبى، فلما نزلت واقعت خديجة، ففاطمة من تلك النطفة وهى حوراء إنسية كلما اشتقت إلى الجنة قبلتها ".

الطريق الثالث: أنبأنا عبدالرحمن بن محمد أنبأنا أبو بكر محمد بن على الخياط أنبأنا أحمد بن محمد بن درست أنبأنا أبو الحسين عمر بن الحسن الاشنانى حدثنا أبو عبد الله الحسين بن محمد بن حاتم بن عبيدالله العجل [ العجلى ] حدثنا عبد العزيز بن عبدالله الهاشمي قال: كنت أنا وأبو علي القوقسانى في جماعة فيهم غلام خليل فذكروا فاطمة، فقال غلام خليل: حدثنى حسين بن حاتم حدثنا سفيان بن عيينة عن هشام بن عروة عن أبيه عن عائشة قالت " قلت يا رسول الله مالى أراك إذا قبلت فاطمة أدخلت لسانك في فيها كأنك تريد أن تلعقها عسلا ؟ قال: نعم إن جبريل الروح الامين نزل إى بعنقود قطف من الجنة فأكلت وجامعت خديجة، فولدت فاطمة، فإذا اشتقت إلى الجنة قبلتها فهى حوراء إنسية ".

قال فقال عبد العزيز: لا إله إلا الله هذا عن رسول الله صلى الله عليه وسلم بهذا الاسناد، والله لا كتبته إلا قائما على رجلى ولا كتبته إلا في رقة تهامية بماء الذهب.

قال فقام على رجليه وجاءوه بورقة تهامية وبماء الذهب فكتب الحديث.

الطريق الرابع: أنبأنا محمد بن أبى طاهر أنبأنا الحسن بن على عن أبى الحسن الدارقطني عن أبى حاتم البستى حدثنا محمد بن العباس الدمشقي حدثنا عبدالله بن ثابت بن حسان الهاشمي حدثنا عبدالله بن واقد أبو قتادة الحرانى عن سفيان الثوري عن هشام بن عروة عن عائشة " أن النبي صلى الله عليه وسلم كان كثيرا ما يقبل نحر فاطمة، فقلت: يا رسول الله أراك تفعل شيئا لم تفعله شيئا لم تفعله.

قال:

أو ما علمت يا حميراء أن الله عزوجل لما أسرى بى إلى السماء أمر جبريل فأدخلني الجنة ووقفني على شجرة ما رأيت أطيب منها رائحها ولا أطيب ثمرا، فأقبل جبريل يفرك ويطعمني، فخلق الله عزوجل في صلبى منها نطفة، فلما صرت إلى

الدنيا واقعت خديجة فحملت بفاطمة، كلما اشتقت إلى رائحة تلك الشجرة شمعت نحر فاطمة فوجدت رائحة تلك الشجرة منها وأنها ليست من نساء أهل الدنيا، ولا تعتل كما يعتل أهل الدنيا ".

هذا حديث موضوع لا يشك المبتدئ في العلم في وضعه فكيف بالمتبحر.

ولقد كان الذى وضعه أجهل الجهال بالنقل والتاريخ، فإن فاطمة ولدت قبل النبوة بخمس سنين، وقد تلقفه منه جماعة أجهل منه فتعددت طرقه، وذكره الاسراء كان أشد لفضيحته فإن الاسراء كان قبل الهجرة بسنة بعد موت خديجة، فلما هاجر أقام بالمدينة عشر سنين، فعلى قول من وضع هذا الحديث يكون لفاطمة يوم مات النبي صلى الله عليه وسلم عشر سنين وأشهر، وأين الحسن والحسين وهما يرويان عن رسول الله صلى الله عليه وسلم، وقد كان لفاطمة من العمر ليلة المعراج سبع عشرة سنة، فسبحان من فضح هذا الجاهل الواضع، على يد نفسه.

ولقد عجبت من الدارقطني كيف خرج هذا الحديث لابن غيلان ثم خرجه لابي بكر الشافعي أتراه أعجبته صحته ؟ ثم لم يتكلم عليه ولم يبين أنه موضوع، وغاية ما يعتذر به أن يقول هذا لا يخفى عن العلماء، وإنما لا يخفى على العلماء.

فمن أين يعلم الجهال الذين يسمعون هذا وكيف يصنع بقول النبي صلى الله عليه وسلم: " من روى عنه حديثا يرى أنه كذب فهو أحد الكاذبين ".

وإنما يذكر العلماء مثل هذا في كتب الجرح والتعديل ليبينوا حال وضعه فأما في المنتقى والتخريج فذكره قبيح إلا أن يتكلموا عليه. موضوعات ابن الجوزي 413

وفي الللالي المصنوعة للسيوطي259

 في الخطيب أنبأنا محمد بن أحمد بن رزق حدثنا أبو الحسين أحمد بن محمد بن عقيل بن أزهر بن عقيل الفقيه الشافعي حدثنا أبو بکر عبدالله بن محمد بن على بن طرخان حدثنا محمد بن خليل البلخي حدثنا أبو بدر ۳۹۳ مناقب الخلفاء الأربعة شجاع بن الوليد السكري عن هشام بن عروة عن أبيه عن عائشة قال قلت يارسول الله مالك إذا جاءت فاطمة قبلتها حتى تجعل لسانك في فيها كله كأنك تريد أن تلعقها عسلا قال نعم ياعائشة إني لما أسرى بي إلى السماء أدخلني جبريل الجنة فناولی منها تفاحة فأكلتها فصارت نطفة في صلبي ولما نزلت واقعت خديجة ففاطمة من تلك النطفة وهي حوراء أنسية كلما اشتقت إلى الجنة قبلتها 

، موضوع : قال الخطيب محمد ابن الجليل مجهول

 وقال المؤلف كذاب يضع وفاطمة ولدت قبل النبوة بخمس سنين ( قلت ) وكذا قال في الميزان هذا موضوع قال في اللسان وكان الذي وضعه خذل وإلا ففاطمة ولدت قبل الإسراء بمدة فإن الصلاة فرضت ليلة الإسراء وقد صح أن خديجة ماتت قبل أن تفرض الصلاة والله أعلم

 ( أخبرنا عبد الرحمن بن محمد أنبأنا أبو بكر محمد بن على الخياط أنبأنا أحمد بن محمد بن در ست أنبأنا أبو الحسين عمر ابن الحسن الأشناني حدثنا عبد الله الحسين بن محمد بن حاتم بن عبيد العجلى حدثنا عبد العزيز بن عبد الله الهاشمي غلام خليل حدثنا حسين بن حاتم حدثنا سفيان بن عيينة عن هشام عن أبيه عن عائشة قالت قلت يارسول الله مالي أراك إذا قبلت فاطمة أدخلت لسانك في فمها كأنك تريد أن تلعقها عسلا قال نعم إن جبريل نزل إلى بقطف من الجنة فأكلت وجامعت خديجة فولدت فاطمة فإذا اشتقت إلى الجنة قبلتها فهي حوراء أنسية : علام خليل كذاب

 في أبو طالب بن غيلان في فرائد تخريج الدارقطی أنبأنا إبراهيم بن محمد المزكي حدثنا عبد الله بن أحمد بن عاصي أنبأنا أحمد بن الأحجم المروزی حدثنا أبو معاذ النحوى عن هشام بن عروة

به من حسام عن ابيه من نه لسه و نعت ست ترا " به " ليا = = = فاطمة أدخلت لسانك في فها كأنك تريد أن تلعقها عسلا قال نعم إن جبريل نزل إلى بقطف من الجنة فأكلت وجامعت خديجة فولدت فاطمة فإذا اشتقت إلى الجنة قبلتها فهي حوراء أنسية : علام خليل كذاب و أبو طالب بن غيلان في فراند تخريج الدارقطی أنبأنا إبراهيم بن محمد المزكي حدثنا عبد الله بن أحمد بن عاصم أنه أنبأنا أحمد بن الأحجم المروزی ، حدثنا أبو معاذ النحوى عن هشام بن عروة عن أبيه عن عائشة قالت قلت يارسول الله مالك إذا قبلت فاطمة جعلت لسانك في فمها كأنك تريد أن تلعقبا علا فقال ياعائشة إنه لما أسرى بي إلى السماء أدخلني جبريل الجنة فناولني تفاحة فأكلتها فصارت نطفة في صلبي فلما نزلت من السماء واقعت خديجة ففاطمة . من تلك النطفة كلما اشتقت إلى الجنة قبلتها أحمد بن الأحجم كذاب وابن حبان و أنبأنا محمد بن العباس الدمشقي حدثنا عبد الله

 ابن ثابت بن حسان الهاشمي حدثنا عبد الله بن واقد أبو قتادة الجراحي عن سفيان الثوري عن هشام بن عروة عن أبيه عن عائشة أن النبي كان كثيرا مايقبل نحو فاطمة فقلت يارسول الله أراك تفعل شيئا لم تفعله قال أو ماعلمت يا حميراء أن الله عز وجل لما أسرى بي إلى السماء أمر جبريل فأدخلني الجنة ووقفني على شجرة مارأیت أطيب منها رائحة ولا أطيب ثمرة فأقبل جبريل يفرك ويطعمني خلق الله في صلبي منها نطفة فلما صرت إلى الدنيا واقعت خديجة فملت بفاطمة كلما اشتقت إلى الجنة ورائعة تلك الشجرة شمت نمر فاطمة فوجدت رائحة تلك الشجرة منها وأنها ليست من نساء أهل الدنيا ولا تضل كما يضل نساء أهل الدنيا : عبد الله ابن واقد متروك ( قلت ) قال الذهبي في الميزان هذا حديث موضوع مهتوك الحال أو ما اعتقد أن أبا قتادة رواه قال ثم وجدت له إسناد آخر رواه الطبراني عن عبد الله بن سعيد الرقي عن أحمد بن أبي شيبة الرهاوي عن أبي قتادة فهو الآفة والله أعلم 

اللآلىء المصنوعة في الأحاديث الموضوعة359

*അസ് ലം കാമിൽ സഖാഫി

പരപ്പനങ്ങാടി*